Stach Wokulski

Spodobała mi się pewna pani (w wieku 44 lata , czyli zbliżonym do mojego) na jednym z portali randkowych. A że były to akurat Walentynki, to postanowiłem do niej napisać coś miłego. Brzmiało to mniej więcej tak: "Witaj Najpiękniejsza Kobieto tego Portalu... Na początku planowałem zrobienie Ci z okazji Walentynek małego psikusa i wysłanie krótkich życzeń z jakimś wierszykiem Jednak jak na mój gust, to chyba zbyt pospolite - więc się rozmyśliłem. Zdecydowałem, że napiszę po prostu kilka słów od siebie .. Siedzę sobie właśnie i wpatruję się w Twoje fotografie ... Tak sobie myślę ... że największym moim pragnieniem byłoby spotkanie Cię gdzieś, na przykład przy Parku Fontann, wręczenie Ci bukietu czerwonych róż, a potem długi spacer z Tobą, oświetlonymi, nadrzecznymi bulwarami w ciepły, letni wieczór – trzymając Cię za rękę i rozkoszując się zazdrosnymi spojrzeniami innych mężczyzn. A potem spóźniona kolacja przy świecach w małej restauracyjce na Starym Mieście, delektowanie się Twoją obecnością, patrzenie na Ciebie, słuchanie Twoich wypowiedzi ... Taki stan upojenia, bez alkoholu ... Choćby to miało trwać tylko godzinę lub dwie. Godziny, wykradzione szarej egzystencji … Godziny w innym, magicznym świecie ... Takie małe, malutkie marzonko … A potem ? Potem to właściwie jak dla mnie mógłby się nawet skończyć świat ... Mógłbym wtedy ze spokojem powiedzieć, że miałem w życiu wszystko, czego zapragnąłem ... Moją muzyczną dedykacją dla Ciebie będzie Prince. On znakomicie potrafi wyrazić to, co czuję i co chciałbym Ci dziś powiedzieć: https://www.youtube.com/watch?v=QIYYZIRG95U&feature=youtu.be Pozdrowienia P.S. Konto założone tylko po to, aby móc zrealizować tego psikusa, a zdjęcie nie przedstawia mnie - musiałem był jakoś obejść to, że masz ustawioną blokadę wyświetlania profilu dla osób bez fotografii Kim jestem ? No cóż - próbuj zgadnąć i wskazać piszącego te słowa ... Nie będzie to łatwe, bo maskuje mnie anonimowość ... Jeśli Ci się uda - to będę naprawdę pod wielkim wrażeniem " Szczerze powiedziawszy, oczekiwałem, że odpowie czymś w rodzaju: "Cześć. Bardzo mi miło. Dzięki za pozdrowienia i życzę miłego dnia". Tylko tyle i aż tyle. Odpowiedzią było ... pogardliwe milczenie. Przestaję już rozumieć kobiety ... Czy naprawdę tak ciężko jest odpisać krótkim "dziękuję" ? Skąd ta pogarda i lekceważenie ? Czym sobie na to zasłużyłem ?