Justyna27082016

Szczerze? Też się nad tym zastanawiałam bo w tej klinice była kiepska komunikacja ogólna, nie tylko z lekarzem prowadzącym byl problem. A teraz jak w tej drugiej klinice u Ciebie? bo masz porównanie

Dziękuję bardzo za te słowa. Szczerze mówiąc nie rozmawiam o tym z nikim oprócz męża i z czasem po prostu brakuje mi też opini innych osób na takie tematy. Samo czytanie forum już przestalo mnie satysfakcjonować

Najważniejsze, że jest mrozaczek Ja rozważam zmianę lekarza ponieważ poprzedni nie napawał mnie szczególnie optymizmem. Przykładowo - przed stymulacją zapowiedział mi, że nie spodziewa się abym "za dobrze" zareagowała na leczenie przy moich wynikach... Wiadomo, że to skutkowało moim nastawieniem. A podobno wiele też zależy od nastawienia

A miałaś inne leczenie? Tzn większe dawki? Czy inne leki? Jak to wyglądało?

Paśnik jest bardzo w porządku. Na wizycie stwarza spokojna atmosferę. Można o wszystko zapytać, daje pacjentom kontakt mailowy i odpisuje bardzo sprawnie. Myślę, że podejdę teraz do 2 próby ivf, ponieważ wiem, że też mężowi bardzo na tym zależy. Stara się na mnie nie naciskać ale wiem to. Mam nadzieję, że teraz będzie inaczej i że w końcu się uda- nie tylko mnie ale Nam wszystkim tutaj

No ja po poronieniu byłam wrakiem człowieka--gdyby nie mąż byłoby ze mna bardzo źle. Po tych przygodach nie chciałam nic słyszeć ani o in vitro ani o badaniach immunologicznych. Jesienią 2019 przemyślałam wszystko i postanowiliśmy wybrać się z mężem do dr Paśnika do Łodzi, zlecił on badania po których okazało się, że mam za duża odporność i rzekomo właśnie przez to poronienie.. Zakwalifikowali mnie do szczepień od dawcy(męża) w grudniu miałam ostatnia szczepionkę. Była nadzieja ale niestety, minęły 4 miesiące i nic. I właśnie wtedy mąż zaproponował żeby spróbować z in vitro. Wszystkie formalności załatwione błyskawicznie, ze względu na niskie amh lekarz doradził, że nie ma na co czekac. Bardzo się cieszyliśmy, że wszystko tak sprawnie przebiega ale niestety nie udało sie

Obecnie mam mieszane odczucia co do 2 ivf już teraz. Wczoraj byłam pewna, że chce, dzisiaj już takiej pewnosci nie mam. W sumie najbardziej mnie motywuje to, że nie będzie trzeba powtarzać niektórych badań, które są kosztowne nie da się ukryć.. Jeśli chodzi o formę psychiczną myślałam, że będzie gorzej ale nie jest źle. Jakoś się pozbierałam. Gorzej było z poprzednimi porażkami - to chyba one jakoś mnie wzmocniły.

Pobrano 6 komórek, 5 się zapłodniło. Jedną mi podali w 5 dobie (3AA) , niestety pozostałe 4 przestały się dzielić w 5 dobie

Ok, Dziękuję bardzo za odpowiedź trochę się uspokoilam

Jestem w trakcie czekania na miesiączkę po nieudanym transferze. Wczoraj dzwoniłam do kliniki i Pani koordynator powiedziała mi, że przy moim amh (0,76) nie ma co czekać i podchodzić do kolejnej procedury w kolejnym cyklu.. Ze względu na to, że żadne blastocysty nie dotrwały do mrożenia, muszę od nowa się stymulować. I moje pytanie- czy któraś z Was tak miała? Czy stymulacja się powiodła? W połowie cyklu idę na wizytę wtedy zapytam lekarza prowadzącego ale póki co może któraś z Was mi coś doradzi. Pozdrawiam

Witam. Starania od 4 lat. Niskie Amh. Wysoka PRL. 2017 histeroskopia 04.2017 ciąża biochemiczna 03.2019 laparoskopia, w której wszystko ok 05.2019 ciąża zakończona w 8tc 09. 2019- 12.2020 szczepionki limfocytami 05.2020 in vitro nie udane W trakcie zastanawiania się nad kolejnym in vitro.....