Tora5

19 godzin temu, Amber85 napisał:

nie . oczywiście że warto komuś owtorzyć oczy , ale w kulturalny sposób a nie obrażaniem . Obelgami i takimi "dobijającymi dobrymu radami" drwinami jeszcze nikt nigdy nikomu nie pomógł a wręcz więcej z tego może być szkody niż pożytku. 

..o tragedie nie tak trudno

wierzę że już dość ma stresu 

po co raz po raz dobijać człowieka

stało się 

może to ja czegoś nauczy 

co do reszty. jaka by nie była rodzice zapewne pomogą jak to z reguły bywa ( pisze z reguły )  ..tym bardziej jeśli do tej pory rozwiązywali wszystkie jej problemy ( jeśli pisze że pomoc muszato pewnie tak bylo ale to ich sprawa jak żyją i jak im wszystkim wygodnie)  bo tutaj rozchodzi się o kolejne życie i te które piszą ze wystawiłyby za drzwi z wnukami z znajac własną córkę ,  to bardzo bym chciała zobaczyć jak któraś będzie w takiej sytuacji.....czy naprawdę sie do tego posunie

bo łatwo pisać , ale trudniej zrobić kiedy dochodzą uczucia i więź i zdrowy rozsądek ( znając daną osobę )

 

nie mówiąc że  zycie jest przewrotne 

 

Dokładnie 

1 minutę temu, pari napisał:

Masz jakieś pozytywne uczucia dla swojego dziecka? Jeśli zapytałabym czy kochasz swoje dziecko to co odpowiesz?

Niestety nie czasami czuje że to jest moje dziecko ale to uczucie znika 

42 minuty temu, Skb napisał:

Świetnie, że stajesz się pielęgniarką. Teraz zacznij się uczyć być matką. To co ty czujesz ma niewielkie znaczenie, ważne jest  to co czuje dziecko. Ma czuć się kochane i akceptowanie. Kontakt z królową lodu temu nie służy.

Czyli co ja mam jeszcze robić? Przecież zaczęłam się nim zajmować to nie wystarczy? To co jeszcze muszę robić? 

15 minut temu, Skb napisał:

Świetnie. Rozumiem, że starszym już zajmujesz się jak na matkę przystało. Karmisz go, kąpiesz, pierzesz ubrania, chodzisz na spacery, uczysz go, czyli dbasz o wszystkie fizyczne, psychiczne i emocjonalne potrzeby dziecka. Przypominam, że dziecku trzeba mówić, że je kochasz. Jaki ci to wychodzi?

Jeśli chodzi o opieke nad dzieckiem to coraz lepiej ale jakoś nie mówię mu że go kocham. Po prostu robię to co muszę zrobić czyli przebieram go, karmię, myję itd. Mogę zacząć mówić że go kocham ale to na pewno nie będzie szczere. 

1 godzinę temu, Unlan napisał:

I tu potwierdziłaś, że to prowokacja. Przekombinowałaś z tym za pierwszym i drugim razem. Po jednym razie z każdym z tych dupków zachodzisz w ciąże. Ciekawe.

Czy ja pisałam że z drugim robiłam to tylko jeden raz? Przez pół roku było tego zdecydowanie więcej ale ten 1  raz zapomnieliśmy się zabezpieczyć. Zresztą temat i tak jest nie ważny bo ja chciałam tylko radę jak to powiedzieć rodzicom a skoro już wiedzą i mają mi pomóc 

44 minuty temu, BitchNaughty napisał:

Nie, nic nie będą musieli. Jesteś dorosła i rodzice nie mają żadnego obowiązku Ci pomagać. Trzeba było myśleć zanim rozłożyłaś nogi. 

I tak mają mi zamiar pomóc ale ja teraz też mam zamiar zająć się dziećmi. 

42 minuty temu, Gość_2 napisał:

Czy to samo usłyszeli Twoi rodzice po pierwszej wpadce?

Możliwe że coś takiego mówiłam nie pamiętam tego ale za 1 razem nie miałam do końca świadomości tego co może się stać chociaż wiedziałam skąd się biorą dzieci to słyszałam że prawdopodobieństwa za 1 razem jest małe. Za drugim razem to skąd mogłam wiedzieć że trochę zabawy tak się może skończyć? Jednak teraz już w życiu tego nie zrobię i będę się pilnować. 

19 minut temu, Gość888 napisał:

każda taka matka tak mówi. Sama napisałaś, że nic do niego nie czujesz i uwierz, że to nie jest normalne. Kiedyś mnóstwo kobiet rodziło w wieku 18, 19 lat i to było normalne, ale prawie każda kochała swoje dziecko, chyba że jakieś patologiczne przypadki twierdziły jak ty.

Nigdy nie była bym go w stanie zabić. Co ja mam czuć do dziecka którego nigdy nie chciałam? 

6 godzin temu, Gość888 napisał:

Najgorsze jest to, że u  autorki raczej  na dwójce dzieci się to nie skończy...szkoda tylko dzieci.

Uwierzcie mi że już w życiu tak głupia nie będę 

53 minuty temu, Gość888 napisał:

I to mówi już wszystko o tobie. Dla takich jak ty liczy się tylko by mieć faceta, nie ważne jakiego, ważne, że jest. A potem takie "matki" rodzą dzieci  i topią je w beczkach lub wyrzucają przez okno.

ale przecież w życiu bym go nie zabiła 

56 minut temu, Skb napisał:

Miło, że zmieniłaś zdanie. Tu wypowiadają się ludzie, którzy znają życie. Wystarczy podać kilka szczegółów by na podstawie doświadczenia dosyć trafnie ocenić sytuację. Nie jest problemem jej ciąża, bo to może zdarzyć się każdemu, gdyż emocje i instynkty potrafią wziąć górę. Problemem jest to co wydarzyło się później... a później był pokaz totalnego braku odpowiedzialności. 

Skąd wy możecie wiedzieć co było? 

1 godzinę temu, Gość888 napisał:

I powiedz mi nie jest ci szkoda dziecka, że się nim nie zajmujesz? że pewnie to babcie traktuje jak swoją mamę, ma silniejszą więź z nim itp. Kiedyś to zrozumiesz, ale może być za późno, bo teraz jeszcze psychikę masz jak dziecko. Dobrze, że rodzice ci pomogą, zresztą wiedziałam, że tak będzie. Tym bardziej, że twoje dziecko teraz to dla nich jak syn\córka.

Ja do tego dziecka nic nie czuje 

53 minuty temu, Gość_2 napisał:

Czyli rodzice wychowali Ci jedno dziecko i teraz liczysz na to, że z drugim też Cię we wszystkim wyręczą, czy jednak zaczniesz zajmować się własnym potomstwem?

Myślę że w tedy oni zajmowali się dzieckiem bo ja chodziłam do szkoły a potem się uczyłam teraz mam czas i zajmuje się więcej dzieckiem ale oni dalej mi pomagają. 

1 godzinę temu, Unlan napisał:

Normalnie, tak jak każda matka, która pracuje na etacie.

I obyło się bez awantury? Ty wiesz, że ta pomoc, to pomoc wielka i długofalowa?

Oczywiscie że nie znowu na mnie krzyczeli że w to nie wierzą itp. ale jak im przeszło to powiedzieli że ostatni raz mi pomogą 

43 minuty temu, Skb napisał:

Jaka sama? Jest ojciec albo nawet dwóch ojców. Masz zatem solidne wsparcie. 

Z ich strony nie mam żadnego wsparcia ale rodzice już wiedzą i ten ostatni raz mi pomogą 

11 minut temu, Gość888 napisał:

a po szkole? w nocy?

 

Po szkole tylko czasami a w nocy do oni do niego wstawali. Zresztą już im to powiedziałam i mają mi ostatni raz pomóc 

Przed chwilą, Gość888 napisał:

Dokładnie, dasz sobie radę. Najpierw alimenty od ojców, później dzieci do żłobka przedszkola, a ty do pracy. Dzieci wiecznie małe nie będą, później będzie lepiej, a czas szybko leci. A teraz zajmujesz się swoim dzieckiem? czy cała opieka na twoich rodzicach jest?

Jak ja się miałam dzieckiem zajmować gdy chodziłam do szkoły? Teraz już się nim trochę zajmuje 

6 godzin temu, Gość Gość Anna napisał:

Autorko tematu powiedz swoim rodzicom normalnie o drugim dziecku i o swojej sytuacji. Moja znajoma urodziła pierwsze dziecko w wieku 20 lat z zespołem downa i wieloma innymi wadami. Ojciec dziecka jak się dowiedział, że urodzi chore, zerwał z nią. Pomogli jej rodzice. Po pięciu latach zaszła w ciążę z innym facetem z którym była w związku i też ją zostawił w ciąży. Wróciła do swoich rodziców z dwójką dzieci, jednym chorym a drugim noworodkiem. Jej rodzice nie byli zadowoleni, panna z dwójką dzieci a każde z innego ojca no ale ją przyjęli. Finansowo nie miała źle bo 500 plus na dwoje, alimenty na dwoje, dodatek na pierwsze dziecko jak matka nie pracuje i na tego chorego też jakieś pieniądze dostawała. Po dwóch latach w domu, małego dała do żłobka a sama poszła do pracy. Teraz mały już w przedszkolu, starszy też bo ma odroczenie od szkoły, ona nadal sama, kokosów nie zarabia ale z pomocą rodziców wzięła kredyt na malutkie dwa pokoiki. Autorko ułoży się, będziesz miała dwoje dzieci i będziesz musiała żyć i ich wychować, nie ty pierwsza i nie ostatnia. 

Już im powiedziałam ostatni raz mi pomogą 

11 godzin temu, gość xyz napisał:

Autorko, a myślałaś w ogóle o aborcji? Skoro jesteś aż tak zależna od rodziców (a ojcowie twoich dzieci mają je gdzieś) to cienko to widzę.

Przez moment myślałam o tabletkach ale nie mogę tego zrobić. 

30 minut temu, Unlan napisał:

Tak. Albo prowokacja, albo oczekuje, aż ktoś jej napisze jak udobru/chać rodziców, żeby jej z domu nie wyrzucili. Tak nawiasem, moje córki mają taką dalszą znajomą, młodocianą matkę dwójki dzieci. Znajoma dokładnie w wieku autorki, a dzieci mają mają różnych ojców. Rodzice pomagają jej dokładając się do wynajmu mieszkania. Nie pomagają w wychowywaniu, jak się chciałaś bawić w dorosłą, to się baw, ale bez nas.

I jak sobie radzi? Bo ja bez pomocy rodziców z dwójką dzieci nie dam rady 

38 minut temu, Iwna napisał:

Nie odnosi się do rad, bo to przecież prowokacja. Ciągnie wątek jak długo się da, udając głupią. 

Sami jesteście głupi. Ja nie wiem co mam robić. Ok postaram się znaleźć prace ale to nie zmienia faktu że drugi raz stało się to samo i rodzice będą musieli pomóc przy drugim dziecku bo ja sobie sama  nie poradzę. Jak mam im to powiedzieć? Boje się ich reakcji. 

2 minuty temu, Dobrosułka napisał:

Niewiele.  Nie czekalabym dluzej niz 2-3 tygodnie zanim powiesz.  Lepiej, zeby nie wygladalo to jakbys ukrywala.  Gdyby to byl sam poczatek to mialabys troche wiecej czasu, zeby znalezc prace, wymyslic jakis plan na zycie i zgromadzic informacje czy jest realny.  Mieszkasz w duzym miescie gdzie jest troche pracy?  Pracowalas kiedys?

Mieszkam w dość dużym mieście przynajmniej mi się tak wydaje . Nigdy nie pracowałam. Jaką ja mam sobie znaleźć pracę po liceum bez matury? 

20 minut temu, Dobrosułka napisał:

Ile czasu masz, zeby dla przykladu znalezc prace zanim powiesz rodzicom, ze jestes w ciazy po raz drugi, ale tym razem pokazujac, ze myslisz o utrzymani swoich dzieci i przyszlosc.  

I niby ile tego czasu mi zostało?

4 minuty temu, Dobrosułka napisał:

Jakies porady to juz dostalas, ale sie do nich nie odnioslas.  Jezeli chodzi tylko o powiadomienie rodzicow, ze beda drugie twoje dziecko wychowywac to moze rzeczywiscie nie dostalas dobrej rady poniewaz na to nie ma dobrego sposobu.  Zawalilas raz i nic sie nie nauczylas.  Wlasnie dlatego lepiej zebys zrobila sobie plan na zycie zanim im powiesz, zeby pokazac, ze tym razem jakas nauke wyciagnelas.  Moze to pomoze z tymi wiesciami.  

Ile miesiecy w ciazy juz jestes?

2 a co to ma do rzeczy? 

1 godzinę temu, Gość_2 napisał:

Tu nie chodzi o życzliwość.

19-latka, która teoretycznie jest osobą dorosłą pyta na forum, jak 15-latka po jednorazowej akcji w kibelku dyskotekowym, jak ma powiedzieć rodzicom, którzy już utrzymują jej jedno dziecko o to, jak ma ich poinformować o kolejnym w drodze. Czemu ktokolwiek ma jej współczuć? I czego? Permanentnej głupoty, bo po jednym zapyleniu nie zrozumiała, że jak się nie chcę ciąży to albo nie uprawiasz seksu, albo się solidnie zabezpieczasz? Sama się przyznała, że się zapomnieli. Mając już jedno dziecko na utrzymaniu SWOICH rodziców, brak wykształcenia oraz pracy nie bierzesz się za produkcję kolejnych dzieci, tylko albo kończysz szkołę, albo idziesz zbierać truskawki, póki sezon i przynosisz w ząbkach cokolwiek do domu.

Przepraszam ale ja liczyłam na jakieś sensowne porady a nie na to że ludzie będą chcieć mnie już całkowicie załamać