agent of Asgard

Nie! Tylko wtedy przychodzą mi do głowy takie myśli: jakie życie jest dziwne - oni mają z kim się bzykać, a nie mają gdzie; ja z kolei mam gdzie, a nie mam z kim.

To pole jest bardzo uczęszczane. Chyba schadzki kochanków. A ja mam wolny pokój... <wzdycha>

Jeśli sprzedajesz towar, powinieneś zainwestować w reklamę.

Nie mam pojęcia, z jakiego powodu któraś miałaby być zainteresowana.

Latem, gdy chodziłem na spacery po polach, za każdym razem spotykałem co najmniej jedną parkę bzykającą się w aucie na głównej (!) drodze.

Nie. Uparcie przypisujesz sobie większą wartość, niż prawdopodobnie dla niego posiadasz.

Mogą być różne powody, na przykład taki, że on chce się dowartościować. Będzie Ci wysyłał nic nie znaczące wiadomości, polubienia itd., Ty mu odpowiesz, upewni się, że nadal jest dla Ciebie ważny, dowartościuje i znów zniknie. Nie ma czego interpretować. Jeśli komuś szczerze zależy i naprawdę chce wrócić, to zrobi wszystko, by druga strona była pewna jego intencji. Jeśli sam nie wie, czego chce, to i tak nie wyjdzie.

Jeśli nie zależy mu na tyle, aby próbować przezwyciężyć swój ewentualny strach, to też nic z tego nie będzie. Jedyne, co możesz w ten sposób osiągnąć, to poczucie, że to, co mówisz, nie ma wartości i zmieniasz zdanie jak chorągiewka na wietrze, czyli brak szacunku.

A ja zastanawiam się, kim trzeba być, aby dać się nabrać na grubymi nićmi szytą prowokację. Wygląda na to, że Dozgonnym.

Nie wydaje mi się z Twego opisu, by on póki co chciał wrócić, więc raczej nic nie możesz zrobić.

Bycie introwertykiem nie wyklucza bycia łobuzem, dużej pewności siebie, posiadania wielu znajomych ani powodzenia u kobiet. To tylko temperament. Zresztą mało kto jest skrajnym introwertykiem albo ekstrawertykiem.

Nie zależy mu na Tobie, ale też nie może nikogo lepszego (w jego mniemaniu) znaleźć.

Życzę Ci tego Electro. Też mam podobne postanowienie: przeżyć resztę życia jak najpiękniej...

Przykro mi. Życzę Ci, aby mąż po zastanowieniu zaczął się zachowywać przyzwoicie przynajmniej wobec syna i był dobrym ojcem, a Tobie dużo cierpliwości, nadziei, siły i oby następny rok był lepszy.

Masz rację. Na pewno będzie lepiej.

Dziękuję, mój dobry Mikołaju. Mam dla Ciebie wirtualną choinkę: .

Owszem, ja.

Nie. Ale i tak dostałem prezenty. Masz coś jeszcze?

Podszywanie się w niektórych tematach jest naprawdę żałosne Przemkosz / Piwosz / Smakosz/ Moon / Stopa czy kimkolwiek jesteś.

Wspólczuję. Miałem podobne zeszłorczne Święta. Trzymaj się.

Twoja odpowiedź jest kompletnie od czapy. Nikt nie sugerował, że nie.

Związki to coś więcej, niż „dymanie”.

Ludzie są różni. Po prostu przyjmij, że nie każdy facet będzie odczuwał brak szacunku do takiej kobiety oraz, że możliwe jest, że oboje zakochają się w sobie i stworzą związek.

Skb, mogło być tak, że dziewczyny - pomyślały, że jako facet masz ambicję rozwiązania problemu samodzielnie - nie jeżdżą / nie wymieniały opony = nie miały pojęcia, że ich ciężar przeszkadza - zagadały się i nie pomyślały - sądziły, że jeśli będziesz potrzebował pomocy, poprosisz (oczywiście uprzejmiej byłoby zapytać). Wrażliwość na cudze potrzeby i chęć pomocy zależy od poziomu empatii. Ja mam jej nadmiernie dużo plus dużą niegdyś potrzebę kontrolowania sytuacji, co wiąże się z przewidywaniem, więc pewnie nieproszony bym wylazł i zaczął Ci pomagać, ale normalny człowiek chyba tylko zapyta i pomoże w razie potrzeby... o ile go coś nie rozproszy.

Twoi zaradni i wykształceni koledzy to hipokryci. Znam kilku facetów, którzy ożenili się ze swoimi wcześniejszymi „bez zobowiązań”. Nie ma niczego śmiesznego w „łatwych laskach” - wiele z nich rozpaczliwie poszukuje miłości lub choćby jej atrapy i akceptacji.