agent of Asgard

Jak?

Masz 30 lat. Zwykle ludzie w tym wieku pracują i utrzymują się sami, a Ty masz problem z tym, ze Ciotka daje pieniądze nie Tobie, a typowi i że wyprowadzisz się dopiero jesienią, bo idziesz na studia. Dziwne to wszystko. Moim zdaniem powinnaś odebrać papiery ze studiów i pójść do pracy. Poważnie.

Nie ma niczego takiego.

Niby za co?

Po prostu zwracam uwagę, że są różne sytuacje. Inaczej jest, gdy jest dom, ogród, zwierzaki i trojka dzieci nie chodzących do przedszkola do ogarnięcia, mama zapewnia dzieciom kreatywna rozrywkę, codziennie sprząta i gotuje, a inaczej gdy jest 35m2, dziecko w przedszkolu albo szkole i porządki raz na tydzień. A czy kura domowa się przemecza czy nie, to sprawa jej i męża.

A czemu nie? Sąsiadka mieszka z mężem i dzieckiem na takiej samej powierzchni. Dziecko chodzi do przedszkola. Siedzi tam 8 godzin. Są różne przypadki.

Mało kto teraz ma 4 dzieci. Poza tym napisałem, ze chodzi o wypadek, gdy dziecko chodzi do przedszkola. Jeśli jest 2-3 pokojowe mieszkanie sprzątane raz w tygodniu, to bez przesady.

Czasem 2x dziennie.

Muszę, bo chodzę boso.

Nie.

Ja też codziennie gotuję, robię pranie, myję wszystkie podłogi i obijam się na Kafeteriii.

Ale większość nie zastaje. Własnie o tym mowię, że spora część „kur domowych” robi dokładnie to samo, co kobiety pracujące, tylko o wiele dłużej. To chyba sprawa między małżonkami, jak podzielili obowiązki.

O gotowaniu już wspomniałem. Uwierz mi, że większość mężów nie zastaje codziennie po powrocie z pracy świeżego dwudaniowego obiadu z deserem, wypucowanej kuchni i łazienki, umytych wszystkich podłóg i okien i wyprasowanych gaci. Czego pranie? Pralka pierze, zazwyczaj. Wieszanie to kwadrans. Tak naprawdę to bardzo lekka praca.

Przekonanie, że „kura domowa” się przemęcZa, też może być niesprawiedliwe. Mamy, które opiekują się małymi dziećmi z pewnością są zajęte karmieniem i doglądaniem maluchów. Ale mamy przedszkolaków, które na dodatek chodzą do przedszkola, często mają w ciągu dnia tylko zaprowadzenie, przyprowadzenie i obiad do zrobienia.

Skoro już kilka razy Wam nie wyszło, może czas zaakecptowac, że nie umiecie sie dogadac?

Nie tylko przesadzasz, ale na dodatek masz jakieś dziwne poglądy na temat tego, co kobieta powinna. Jeśli zachowywała się normalnie, to nic jej nie można zarzucić.

Ja nie rozmawiałem.

Część z nich robi tyle tylko, co kobiety pracujące.

W mieście też możesz znaleźć takie miejscówki.

Jeszcze Trójmiasto jest fajne. Gdańsk najmniej lubię.

„Sodoma” brzmi całkiem zachęcająco.

Chodzi mi o to, że im więcej człowiek wie i potrafi, tym bardziej staje się świadom, że tej wiedzy jest znacznie więcej.

Im więcej o sobie wiem, tym więcej mam pokory i jestem pewny, że nie wiem wszystkiego, choć znam swój „kręgosłup”. Tak samo było ze sztukami walki - najbardziej zadziornym kogucikiem byłem na początku.

Widzę tu dwa problemy. Jeden - Twoi rodzice próbują Tobą manipulować, nie wiem z jakiego powodu. Normalni rodzice pragną szczęścia swoich dzieci. Drugi problem jest w Tobie. Rodzice nie są Ci nic winni, a w szczególności nie muszą dawać Ci mieszkania. Wiem, że zwykle tak się dzieje w normalnych rodzinach, ale to ich majątek i to nie obowiązek prawny (choć może moralny). Za kilkadziesiąt lat możesz żałować, że zmarnowałaś całe życie w nadziei na pieniądze na starość. Nie postawiłaś granic rodzicom, Wasze relacje są chore. Zdajesz sobie chyba sprawę, że w takiej sytuacji wystarczy jakaś kłótnia za 10, 20 lat i tego domu nie zobaczysz?