Witajcie, na wstępie proszę was o wsparcie i pomoc, sytuacja jest dla mnie ciężka. Jestem we wczesnej ciąży ( 2 miesiąc ) ... Partner na wiadomość o ciąży był w szoku ( co mogę zrozumieć ) ale do dziś jego podejście się nie zmieniło nie ma radości ani tematu co dalej. Na początku były teksty "czy on wg chce tego dziecka, to nie wie " "można usunąć ". Jesteśmy ze sobą od 6 lat mieszkamy razem cały czas. Jestem teraz na zwolnieniu i od dwóch tygodni słyszę że nie pracuje to mogę to to mogę tamto bo siedzę i nic nie robię. Na szczęście nie czuje się jakoś strasznie źle, czasami mnie zemdli lub po prostu jestem senna i muszę się drzemnac. Najgorsze jest to że nawet pisanie ze znajomymi to jest problem, on chce wiedzieć wszystko a z drugiej strony swoją prywatność cenni jak najdrogocenniejszy skarb. Jeśli cos ustalam o cos pytam innych traktuje to jak spisek poza jego plecami, nie mogę o czymś zadecydować sama bo są o to ogromne pretensje, z jego znajomymi najlepiej jakbym nie miała kontaktu bo zaraz jest spina po co z nimi gadam po co pisze itp. po takich akcjach słyszę że mam żyć sobie sama, i jest obraza majestatu. Jestem osobą żywiołowa, potrafię wiele rzeczy zorganizować szybko itp. nie znaczy że jestem również złota rączka. Jeśli potrzebuje pomocy faceta to rzadko ja otrzymuje bo słyszę że przecież jestem najmądrzejsza i wszystko zawsze wiem najlepiej to czemu sobie tego nie zrobię jak zawsze sama. Boje się czy to ma sens, kocham go bardzo mimo wszystko, ja bardzo chciałam mieć z nim dziecko, dzieci.. było to moim marzeniem, mimo tego jaki czasami potrafi być oschły i wredny. Czy któraś z was miała taki przypadek i skończyło się to dobrze ??
Pozdrawiam
