Pospieszny

Dlaczego się nie zobaczycie jeszcze rok? Skoro rodzice wszystko wiedzą, to niech wam pomogą. Niech dorzucą się na bilet, podwiozą was, cokolwiek. Lepiej chociaż raz się zobaczyć, bo możesz się zdziwić kiedy zrobicie to dopiero za rok, a naobiecujecie sobie nie wiadomo co Tak mi się wydaję

Piszę z dziewczyną już trzy miesiące praktycznie codziennie. Czy jak ona za każdym razem gdy ma okres informuje mnie o tym, to już jestem skazany na jakiś friendzone ze względu na to? Pytam bo nigdy się nie spotkałem z czymś takim biorąc pod uwagę, że dopiero raz się widzieliśmy i w planach dopiero drugie spotkanie. O takich rzeczach zazwyczaj dowiadywałem się będąc już w związku, a nie na etapie poznawania.

Jak z nią rozmawiałem, to gdzieś czułem, że jest mną zainteresowana, ale ta odległość ją przeraża właśnie, sama to pisała potem. To chyba mój czas, żeby jakoś udowodnić jej, iż to nie musi być takie złe. Zobaczymy też, jak się to wszystko potoczy, bo wszyscy gramy już trochę w otwarte karty i albo to będzie szło pomału do przodu albo nie

Sam nie wiem, wydaje mi się, że najbliższe dwa tygodnie będą kluczowe. Ona już wie, że ja jestem zainteresowany rozwijaniem tego. Ja z kolei wiem, że ona ze względu na odległość starała się o tym nie myśleć, ale uwielbia spędzać ze mną czas czy to na intrenecie czy w realu. Mam nadzieję, że niedługo się to wyjaśni.

Wróciłem już do domku. Randka udała się wyśmienicie, sama to powiedziała na koniec. Niestety było bez kwiatka, bo wszystkie kwiaciarnie obok niej były pozamykane, a nie chciałem się spóźnić. Gdy już dojechaliśmy do domu, żeby się pożegnać pogadaliśmy o tym jak to wszystko wygląda i na czym stoimy. To co powiedziała nie specjalnie mnie zaskoczyło. Powiedziała, że jest zaskoczona i nie wie co powiedzieć. Nie chce mnie skrzywdzić, ale nie chce teraz mówić czy myśli o naszej relacji jako kumple czy coś z perspektywą na coś więcej. Wytłumaczyłem jej, że jestem zmieszany, bo dogadujemy się świetnie na komunikatorze, a jak zapytam o spotkanie to się wycofuje. Ona odpowiedziała, iż pisze cały czas tak samo i może ja sobie sam coś wmawiam. Zapewnia mnie, że jak nie będzie chciała się spotkać to mi to powie i tak samo, że jak nie będzie chciała pisać to też da znać o tym. Na koniec zdecydowaliśmy, że chcemy się spotykać dalej i częściej, ale jak ktoś z nas będzie pewny, że z tego nic nie będzie to mamy sobie o tym od razu powiedzieć, żeby się nie ranić. Był też moment, iż przesadziłem i powiedziałem, że są chwile kiedy myślę, że jestem wykorzystywany przez nią do podbudowania swojego ego to powiedziała, że jest jej przykro, że tak mogę myśleć, ale przeprosiłem i powiedziałem, że wierze jej na słowo. Dodam jeszcze, że jak dojechałem do domu to popisaliśmy chwilę, bo pytała czy bezpiecznie dojechałem. Przeprosiła mnie też, że nie była w stanie mi odpowiedzieć wprost na moje pytanie, ale odległość między nami ją przeraża i starała się być bierna w tym wszystkim i dlatego nie myślała o tym. Wspomniała jeszcze, że nie wie co o tym myśleć, ale wie, że miło spędza czas ze mną na komunikatorze jak i na randkach. Szczerze mówiąc jestem nawet zadowolony tym co mi napisała, ale czuję, że dużo ryzykuję kontynuując to.

Ale dziękuję za troskę

Nie nie, nie taki Jest na ostatnim roku magisterki haha

Sam zaczynam się czuć samotny w tych czasach, a brak bliskości drugiej osoby potęguje to wszystko. Chyba zostaje nam tylko czekać, bo ten moment nie mam innego rozwiązania, więc podpinam się do pytania

Cieszę się Twoim szczęściem jeżeli chodzi o to, że masz dziewczynę którą kochasz i ona Ciebie i że planujecie razem wspólne życie. Nie wiem czemu to piszę, ale bez seksu 5 lat może bym wytrzymał jeżeli bym na maxa kochał. No ale bez pocałunków to chyba bym skoczył z dachu jakiegoś wieżowca za parę miesięcy. Zastanów się chłopie, czy mając 21 lat jesteś gotowy tyle czekać. Możesz serio zmarnować czas. A co jeżeli Ty będziesz się chciał całować, a ona za 4 lata powie Ci, że nie szanujesz jej decyzji i Cię zostawi?

Moja koleżanka z Wawy chodzi teraz średnio na 4/5 randek tygodniowo w czasie pandemii. Co druga z innym gościem i co druga u tego kogoś w domu. Mówi, że większość z nich to mili i fajni faceci, ale z pare razy znalazł się gamoń co chciał tylko jednego, ale ona grzecznie się nie dawała, dojadła jedzonko, wypiła drinka i robiła szybką ewakuację Nie miała jeszcze do czynienia z psycholem Chyba musisz go wyczuć

Tak zrobię, mam nadzieję, że usłyszę to co mnie bardziej interesuje

Dlatego w najbliższy weekend zrobię wszystko, żeby się tego dowiedzieć. Mam nadzieję, że nie przegnę i nie będę naciskał za bardzo na jakąś deklarację

Witaj w moim świecie haha

Tylko teraz, nie chce mnie zranić czy się przede mną otworzyć? Oto jest pytanie

Wiesz, znając ją bo już były próby rozmów na trochę inne tematy, to zawsze jakoś uciekała od takiej rozmowy, a ja po prostu pytałem czasami do skutku i otrzymywałem odpowiedź, ale widziałem, że dużo ją to kosztowało i starała się obrócić wszystko w żart.

No tak, tylko czy rozmawiać o czymś takim już na drugiej randce? Niby rozmawiamy już 3 miesiące, ale no widzimy się drugi raz. Tak samo jak wspominałem wcześniej, mam zamiar jechać tam z różą, wydaje mi się, że jednak to jest dość wystarczający sygnał na czym mi zależy w tej relacji i moim zdaniem powinna mi powiedzieć wtedy, że nie jak coś. A jeżeli nic nie powie, ale nadal tak będzie mnie traktować to wtedy chyba sobie serio pogadamy.

Widzisz, jeszcze nigdy nie miałem tylu sprzecznych sygnałów od kobiety, a fakt, że dzieli nas odległość tylko pogarsza sprawę, bo gdyby była z mojego miasta, to byśmy się już z 5 razy spotkali i dawno bym wiedział o co chodzi. Nie będę kłamał, że sama jazda bez świadomości o co walczę jest przytłaczająca i chciałbym z jednej strony nie naciskać, ale z drugiej no ja nie mam zamiaru się dowiedzieć po jeszcze 4 takich spotkaniach, że to tylko przyjaźń bo się zastrzelę. Na początku rzeczywiście długo pisaliśmy tak o niczym, raczej się poznawaliśmy, dopiero po pierwszym spotkaniu zaczęło mi się mieszać. Mam nadzieję, że jej wycofywanie się to nie jest efekt jakiegoś zagalopowywania się i przypominania sobie, że to ma być dla niej tylko przyjaźń.

No i widzisz, wchodzisz w to samo błędne koło co ja. Czyli: Kto normalny jedzie pół Polski spotykać się na kawę jako przyjaciel, a zgodziła się na drugie spotkanie. Z drugiej jednak strony jak zaczynam flirtować to ona się wycofuję. Dopowiem jeszcze, że po pierwszym spotkaniu, to ona zdecydowanie flirtowała ze mną i było spoko. Dopiero jak ja zacząłem to jej się jakby odwidziało. Potem jest chwila przerwy normalnej rozmowy i dopiero ona się uaktywnia, ja dołączam lub wspominam o spotkaniu i nagle już zero czułości. Tak jakby podświadomie pisała mi te rzeczy, a dopiero przy mojej ingerencji się opamiętywała.

Jak tak zaczynam rozmyślać nad tym, to mi się słabo robi. Jestem obrzydliwie zauroczony. Nigdy jeszcze tak nie miałem. Byłem pare razy, ale do tego stopnia chyba nigdy. Możliwe, że to przez tą odległość.

Po 24 lata mamy.

Widzisz, dokładnie ta jedna myśl podtrzymuje mnie przy życiu, bo konwersacja na messengerze zaczyna zbyt mocno przypominać friendzone mimo, iż staram się, żeby tak nie było.

Eh... Serio dziękuję za te miłe słowa, ale i tak sceptycznie podchodzę do tego, bo zawsze jak wspomnę o spotkaniu albo lekko poflirtuję to ona się wycofuje. Może to tylko jej nieśmiałość. A może w weekend będę wywoływał Cię do przytulenia mojej zranionej duszyczki

Ale pamiętasz moją historię? Mieszkamy 200km od siebie. Może nie wierzy w coś więcej i dlatego nie ma problemu z takimi informacjami. Z drugiej strony powinna wiedzieć, że chciałbym coś więcej to mogłaby odrzucić propozycję spotkania, a nie zrobiła tego. Bo jeżeli traktuje mnie jako przyjaciela, który jeździ 200km na spacer to serio będzie mi przykro. Przecież kto by tak jeździł jako przyjaciel z Tindera heloł

Raz powiedziała, że zjadła rosołek, ale okres jej się zbliża, i najchętniej wcięłaby maka, a raz, że mam nie przeginać z uszczypliwości bo ma humorki związane z okresem.

To jest jakaś tragedia, ja nie wiem czy to przeżyję