Szymonuni

Hej. Mam 34 lata. Jestem w związku 12 lat z którego mam dwójkę dzieci. Nakryłem moja kobietę na pisaniu i miłości do innego.... Postanowiła mnie zostawić dla niego. Postanowiła zostawić ustatkowane życie dla 17 lat młodszego od niej chłopczyka. Ona ma 41 a on 24. Co uważacie. U mnie nikt nie potrafi zrozumieć tej decyzji, tak samo jak wieku jej "kolegi". Czy to przetrwa, jak długo??.....

Rozumiem co chcecie powiedzieć i przekazać. Szanuje to. Takie podejście teraz właśnie zaczynam mieć. Bo co innego zrobię i tak to nic teraz nie da. Faktem jest ze musze sam dojść do wielu wniosków z tego wszystkiego. Ale kierunek obieram taki o jakim mówicie..

Masz rację, z pewnością może tak być. Co zrobię tego nie wiem.. Na razie jestem na etapie przemyśleń tego wszystkiego. Ona mnie zna na tyle że wie że nie jestem miekiszonem i nigdy nim nie byłem, mam też swoje zdanie ale w takiej sytuacji nigdy nie byłem i teraz pozostaje mi czekać na rozwój wydarzeń. Co do młodszych i jej preferencji, to mylicie się. Ona miala tylko jednego młodszego faceta od siebie, mnie. Być może wiek tego teraz to tylko przypadek ale tu jest mowa o różnicy wieku, stabilności. Takiego związku z dwójką dzieci z poprzedniego... Kredyt etc.. No i tak na prawdę mną za plecami bo do dzieci będę przyjeżdżał codziennie. Chcielibyście panowie aby były nachodził was codziennie albo nawet jak. Nie codziennie to często?? Rozmawiał z kobieta, spotykał się i uzgadniał zakupy etc... Ja bym zwariował w czymś takim.

Całkowicie nie rozumiecie o czym napisałem. I nie nie jestem zapuszczony, jestem atletycznie zbudowany i jak mówią mi inne dziewczyny mocno przystojny. Ja nie będę siebie tu opisywał żeby wam coś udowodnić, każdy rozpisuje się o tym jaki nie jestem nie wiedząc nic, poza sytuacja która mnie spotkała. I nie przebieram z nogi na nogę, zobaczymy jak będzie, mam nadzieję że sielanka i życie codzienne zweryfikują ten ...yczny wybór i postawienie tak wiele dla tak niewiele.... I przestańcie bredzić i walić farmazony. Bo wasza rozbieżność w zdaniach jest taka że nie można brać jej na poważnie.

Jej wcześniejszy był od niej starszy.. Nie wiem ile. Też była z nim około 10 lat

Czytanie ze zrozumieniem.... O jakich 12 latach mówisz. Bo raczej nie o różnicy która jest między nami...

Uważasz że to będzie trwało tak długo że można by było nazwać go ojczymem?? 24 letni ojczym... Gdzie ja żyje.

Nie. Nikt nie mówi o przyjnmowaniu jej. Mówię o wygranej pod kątem tego co było jej mówione aby się obudziła i dała się namówić na mediacje i próbę naprawy chociażby dla dzieci.

Nie wiem co będzie za jakiś czas... Ale jeśli tak będzie, to ja będę tym wygranym. Teraz jestem przeciwnikiem i cokolwiek nie zrobię jest źle a on jest super... Zobaczymy. Chciałbym aby się szybko przejechała i wtedy będzie inna gadka.

Wiem, dla tego moim sprzymierzeńcem jest teraz czas. Chwilę zdziwienia przechodzą w zrozumienie. Ale w dwa tygodnie schudnąć 8 kilo to jest wyczyn. Hehehhe. Szkoda tego wszystkiego bo nadal zachodzę w głowę jak tak można zrobić i być tak wrednym dla drugiego który się starał choć jak widać jeszcze za mało...

Z tego co mi mówi Rogaczem jeszcze nie jestem... Ale w co tu wierzyć teraz jak od 2 miesięcy mnie okłamuje...

W tej chwili tak. To jest tak swierze ze jeszcze nie ostygło. Codzienna rozmowa nic nie wnosi, tylko ja drażni a ona na żywca jeździ się. Nim spotykać pomimo faktu że o tym wiem. Normalny facet by ją kopnął w dupe już dwa tygodnie temu, ale dla mnie ważne jest wszystko to co zbudowali przez te lata no i dzieci...

Mnie też poniekąd to śmieszy. Można chcieć iść na imprezę ale każdy musi zdawać sobie sprawę z tego gdzie jest. Mowa to o domie dzieciach etc. Idę na imprezę ale nie daje głupich sygnałów i wracam na noc do domu... Dojrzałość

Tak zrobię... Bo nie chce się klucic i chce dojść do porozumienia. Wszyscy po części macie rację ale też wielu z was nie rozumie ocxym ja pisze. Nie chcę teraz walczyć o nic. Bo nie ma o co. Jesteśmy na etapie dogadywania się co kto i kiedy i za ile. Jeśli przyjdzie czas wtedy zobaczymy. Ale nie będę walczył o odebranie jej praw bo to ich matka, jako matka jest dobra...

Ale gadasz głupoty. Wiem że nie będzie ustalania winy bo nie ma takiej podstawy. Mówię tu o wpływie jednej ze stron na życie dzieci i ich wychowanie, psychikę i wszystkie inne elementy życia. Tutaj decyzja jest jednostronna spowodowana tym czego niby nie było w związku i zdrada ukrywana przez 2 miesiące.

Kasyno

Tak, ale nie może być argumentem na moją niekorzyść...

Tak, jestem ojcem, mają moje nazwisko. I mowa tu i pełnej opiece. Ale mówmy jasno. Ja nie walczę o zabranie jej praw czy innych tego typu rzeczy. Teraz ten temat nawet nie jest poruszany. To ona teraz decyduje, że się wyprowadza. Bierze dzieci. Etc. Dodatkowo mówię, ona ma pracę nocna a to argument dla mnie na plus.

Oczywiście że 40 potrafią wyglądać super, ale to nie ten przykład.

Jeśli będzie trzeba to oczywiście. Mam nadzieję że się dogadam bez zbędnych akcji. Dziwi mnie też podejście niektórych tutaj, że ja jestem pissda bo staram się ratować związek?? Zdziwilibyście się. Ale tak czy siak to nie takie łatwe jak się wydaje. Zadałem tylko pytanie a widzę że jest tu już wiele innych tematów od tego czy to wytrzyma przez sąd i prawa opiekuńcze po to jaki jestem.

Związek można zakończyć bo się rozpadł i nie byłoby problemu gdyby nie było tego trzeciego elementu. Jaka różnica jest między zdrada w małżeństwie a zdrada w związku nieformalnym. Winna jest jedną osobą i dodatkowo ta która podejmuje taka decyzję, a nie nieświadomy niczego chłop... W tym przypadku.

To że związek jest nieformalny, konkubinat dla czego sąd miałby nie wziąć pod uwagę dowodów które posiadam. To decyzja kobiety o rozejściu wpływa na życie dzieci. To jej decyzja jest, że dzieci idą z nią. Ja chciałem dzieci zostawić w domu rodzinnym który jest blisko szkoły, przedszkola i rodziny. Jeśli ja nie odpowiadam za rozpad związku i jest element trzeci w postaci "kolegi" to gdzie ja jestem winny. Nikt nie ma prawa zabrać mi praw do dzieci którymi opiekuje się na codzień. Ona pracuje w nocy to kolejny argument przeciwko niej...

Przypomnę że to uczucie trwa 2 miesiące i w przeciągu 2 tygodni dowiedziałem się o tym i zostałem postawiony przed faktem dokonanym że się rozchodzimy. Bez żadnej rozmowy czy możliwości walki, zmiany etc. Żadnych chęci na mediacje itp. To też jest dziwne...

Ja zdaje sobie spraw z tego czym jest dorosłe życie bo je dość szybko zacząłem, ale dziwią mnie ciągoty do takich głupstw pod pretekstem tego że nie było codziennie mówione kocham cię albo że naczynia w zlewie są do pozmywania. Uważałem że mamy dobry związek w którym się kochamy i szanujemy na tyle że wytrzyma dużo. Rzadko się klucilismy, zwiedziliśmy trochę świata z dziećmi. Mieliśmy dużo fajnych chwil. To wszystko jest mało zrozumiałem dla kogokolwiek bo każdy kto ją zna nigdy by po niej się nie spodziewał. Zabawa zabawa ale co jak zabawa się skończy?? Jak motylki odfruna?? Który 24 latek będzie zajmował się dwójka nie swoich dzieci?? Tylko taki który ma popalone styki..

Postaram się wysłać fotkę i jej i mnie. Tutaj nie chce bo nie chce aby to latało gdzieś po necie. Pismo separacyjne już jest napisane tylko jeszcze u radcy. To jest separacja nie formalna bo nie jesteśmy po ślubie. Ciekawi mnie też to że ona w ciągu 2 miesięcy jak się z nim zna to układa sobie z nim już życie...