Maszcochcialas

Bardzo bym tego nie chciała, muszę poprostu nauczyć się na nowo żyć sama że sobą, najpierw zamknę jeden rozdział a w międzyczasie może znajdę chwilę na małe przyjemności o których zapomniałam jako matka i żona, kto wie. Ps. Odpisałam na meila dopiero mi się wyświetlił dzięki.

W takim razie nie ma reguły co do związku jeśli dwie osoby się poprostu nie dobrały, smutne ze zawsze ktoś chce bardziej, że jedno robi za dwoje ech... Szkoda pisać ja zwierzę stadne będzie mi ciężko samej lubię ludzi a samotność to trudna sprawa. Wiem wiem mam dziecko ale to nie to samo.

Cześć piszesz już tu ponad miesiąc i jak ci się poukładało z żoną ciekawa jestem czy twoje starania i praca nad sobą przyniosły skutek czy warto się szarpać i mieć nadzieję? Bo coraz częściej twoje wypowiedzi wskazują na pogodzenie się z sytuacja

Rozmawiam nie tylko z kobietami ale i facetami mam znajomych w związkach i wiem jak powinna wyglądać szanującą się rodzina ja nie odbiegam że swoimi oczekiwaniami od normy a może właśnie miałam z byt niskie oczekiwania, teraz ciężko mi pisać coś mądrego bo nadal to przeżywam natomiast coraz częściej łapie się na tym że to nie moja wina i chyba tak różowo nie było. Pozdrawiam.

Inne rzeczy się liczą? Inna definicja czego? Rodziny, małżeństwa, partnerstwa każdy zakładając rodzinę ma pewnw wyobrażenie jak będzie ona funkcjonowała.

Odpowiem bo jestem stroną zainteresowaną, nie nie miłość z Hollywood bo to raczej w początkowej fazie związku ale o lata spędzone przy czyimś boku w szacunku i wzajemnej pomocy, pewnych ustaleniach gdy pojawią się dziecko i wywiązywania się nie z obietnicy tylko poprostu i miłości i chęci pomocy drugiej stronie tak zwyczajnie gdy patrzysz czasem na zmęczone oczy partnera /ki to podanie zwykłej kawy jest miłym gestem, o takie życie mi chodziło a nie wieczne kłótnie kto ma zająć się dzieckiem i dla czeko znów jest mielony.

Czy mogę do ciebie na priv napisac

Boże ja nie wiem od czego zacząć, jestem w zamkniętym kole, nie mam możliwości postawienia twardo sprawy bo przez tyle lat postawił mnie w roli ofiary i psychicznej i finansowej, jeśli przestanie płacić to nie dam rady z kredytem który wzielam dla niego przed ślubem i tym się pogrążyłam. W październiku mówił o kupnie domu a w grudniu nas zostawił co tymi facetami się dzieje.

W grudniu dostałam przelew, zobaczymy w tym miesiącu niestety nie jest chętny do rozmowy aby ustalić pewne sprawy dot. Dziecka, rzeczy, widywania jedna wielka niewiadoma.

Ok będę uważać, nie jestem jeszcze po rozwodzie przede mną długa droga, mam faktycznie teraz inne priorytety i na nich muszę się skupić może za 1mc,moze 2 odzyskam trochę równowagi u mnie świeża sprawa sprzed świat więc.

Ha nawet imię się zgadza. Ja pindole jakie to wszystko trudne, jeśli chodzi o odwiedziny to raz na miesiąc w najlepszym razie, zaciskam zęby gdy wiem że on sobie żyje i dobrze sie

Ha nawet imię się zgadza. Ja pindole jakie to wszystko trudne, jeśli chodzi o odwiedziny to raz na miesiąc w najlepszym razie, zaciskam zęby gdy wiem że on sobie żyje i dobrze sie ma a ja z ledwością patrzę w jutro bo muszę dać radę bo mam dziecko mnie nikt urlopu od bycia matką nie da nikt nie pyta czy mam siłę czy chce czy mogę. P. Mąż wziol sobie urlop od rodziny.

Witam ja to wszystko wiem i przyjmuje, odszedł ode mnie nie od dziecka nigdy nie będę ograniczała mu możliwości odwiedzi dziecka może chociaż po rozwodzie będzie super ojcem bo na razie ma czym innym głowę zajęta dzwoni do synka raz na 5 dni szału nie ma. Sam sobie pracuje na późniejsze relacje ja zawsze mówię ze tatuś go kocha ale nic więcej nie będę mu pomagać w pielęgnowaniu jego obrazu w oczach dziecka niech sam dojdzie do tego co zrobił.

Wiesz ja na dziecko zdecydowałam się już w dojrzałym wieku myśląc że partner w wieku podobnym będzie odpowiedzialny i wiedzący czeko od życia chce. Teraz jestem wrogiem nr. 1, teraz są pretensje nawet ostre słowa i udowadnianie mi że jestem głupia a winę za nie udane małżeństwo odpowiedzialna jestem ja bo za mało się starałam. Jak to mówią kij ma dwa końce i zgadzam się z tym ale mam żal ogromny że nie podjął walki o małżeństwo to było jak strzał z dnia na dzień. Dziękuję że odpisujesz bardzo mi to pomaga.

Dzięki bardzo to dobre o tej miotle. Mam ogromny żal bo cały czas od momentu poznania pchałam go do przodu, pomagałam, wspierałam zamieszkał u mnie jak stał nie miał nic, pokocham go dziecko upragnione i co po 7 latach kiedy odbił się stwierdził że czas korzystać z życia teraz ma wszystko pieniądze, mieszkanie, nowa pani, a ja z rozterkami i codziennym życiem tu w Polsce, nawet nie mam obecnie pracy bo dziecko wymaga nieć więcej opieki, nie życzę mu źle ale oby mu się czkawką odbiło to co nam zrobil

To nie mój przypadek ja z mezem bardzo malo się kłóciłam nasze stosunki były poprawne więc dziecko niedoswidaczylo nigdy kłótni czy przemocy, on poprostu zaczął nowe życie zagranicą bez nas, wybrał lepsze życie bez obowiązków i bagażu czyli dziecka. Ile chistori tyle ludzi się za nimi kryje

Witaj Małgosiu ja bardzo chętnie bym z kimś pogadała, z przyjaciółmi gadam ale oni są nieobiektywi, poprostu S na niego źli a ja nawet nie potrafię być wściekła na razie tylko ryczę i nie znam nikogo w podobnej sytuacji dla mnie rozbita rodzina to dramat, pozdrawiam odezwij się jeszcze.

Popieram całkowicie ja właśnie próbowałam /próbuje sobie wytłumaczyć jak mógł zostawić mnie i dziecko zadręczałam się wręcz okropnie a ktoś mi powiedział nie zastanawiaj się jak on mógł bo skoro zrobił to mógł poprostu w pewnej chwili nie masz wpływu na zachowanie drugiego człowieka. Czy się z tym zgadzam chyba tak ale jeszcze nie umiem zaakceptować sytuacji

Z czasem po prostu przestaje się chcieć i szarpać, kombinujesz co można zmienić jak zadowolić i jeszcze bardziej i bardziej się starać ale to nic nie daje a sprawa czasem jest bardziej prosta i oczywista. Do tanga trzeba dwojga.

Jeśli tu zaglądasz odezwij się jeszcze.

Cześć, piszę tu bo jest mi trudno jestem dojrzałą kobietą a mimo to cierpię jak nastolatka jajbardziej szkoda mi synka on tak go kocha i ciągle pyta a ja ryczę tak że aż boli. Wszyscy znajomi pełne rodziny dzieci nie będę głowy im zawracać, każdy tylko czas będzie dobrze a ja już nie wierzę. Pozdrawiam cie i trzymaj cie.

Szanuje i podziwiam chęć pracy nad sobą i związkiem, trzeba próbować, mnie nikt nie pytał decyzja zapadła musiałam to poprostu zaakceptować ale jest ciężko i to prawda jeśli któraś że stron odchodzi to już dawno planowane zagranie, natomiast ta druga strona myśli że to jak grom z jasnego nieba, życzę powodzenia

Witaj lusia powiedz czy to możliwe, mój mąż pojechał do pracy a tydzień później że już nie wraca do Polski. Okropnie to przeżywam, a na święta zgotował nam koszmar i pojechał, do rozwodu nie jestem jeszcze gotowa i tylko czekam na ruch męża jak to ogarnąć

Wiem związek ciężka praca ale obojga zainteresowanych aby ten wózek razem pchać, ale co zrobić gdy koło odpada a ty sama raz ciągniesz raz pchasz ale sama