Maszcochcialas

I co to koniec?

Witam, klasyczne zagranie, przepraszam ale to nic nie da, lekki szok i to wszystko a czas osobno(wakacje) działają na wasza niekorzyść, to zwykle mydlenie oczu z jej strony, odwlekanie rozwodu hm... Skąd ja to znam?

Ciekawe hm... Może też samotni ojcowie by chcieli?

Skoro mieszkacie jeszcze razem i jak piszesz ze, żona funkcjonuje normalnie to raczej ona odpuściła, jeśli nie ma choćby złości to nie ma już nic żadnych emocji. Odpuść bo się zajedziesz nawet po terapii na którą macie iść, choć nie wierzę że się zdecyduje, to zobaczysz że braknie ci sił na to wszystko. A na wakacje to powinna z tobą sam na sam i tam przy sprzyjających warunkach próbować . Życzę Ci oby jednak żona coś przemyślała, tak czy siak będzie dobrze.

Długi post, ale rozumiem że trzeba to gdzieś wyrzucić, terapia w zamyśle ma pomóc, ale do tego trzeba dwojga z pełną świadomością że jak nie wyjdzie nie będzie co zbierać. Sama wiem że próby ratowania i wznowienia znów relacji chodzby fizycznej to czasem człowieka przerasta i po pewnym czasie traci do siebie szacunek, szczególnie jeśli nie widzi zaangażowania drugiej osoby, to moje zdanie poparte niestety doświadczeniem.

To już 4 miesiące a ja jestem w tym samym punkcie, żyje w zawieszeniu, myśli wokół rozwodu krążą ale kropki nad i nie postawie, nie umiem ech...

Mąż wyjechał za granicę i nie chce wrócić, a nas też tam nie chce, mówi że się wypalił, czytaj, "ona" i tyle w temacie. Przyjeżdżając daje sprzeczne sygnały i to mnie trzyma że może jest szansa mamy dziecko i o nim też myślę.

W zasadzie chyba na to czekam, byłoby mi latwiej, nie chce żałować ze zaprzepaściłam ostatnia szansę.

Brawo

No cóż, ja tego nie widzę, dobra rada układaj sobie życie ale bez niego.

Mam wrażenie że im poprostu jest łatwiej, tylko po odchodząc niszczą wszystko wokół siebie, może depcząc mnie jako człowieka i moja samoocenę, lechtaja swoje ego. Trochę nie na temat ale co tam

Nie chce mi się rozpisywać, chwila słabości, twojej słabość, a konsekwencje ponoszą bliscy, dzieci, mąż i ty sama, czy było warto? Nie uznaje zdrady, być może dlatego jestem stanowcza. Życzę Ci mimo wszystko abyś się odnalazła w tej sytuacji.

Czas dorosnąć.....

Czytałam i nic nie pisałam, ale muszę bo mnie rozniesie, popieram cię całkowicie bo mój jeszcze mąż, moje przepraszam nasze dziecko traktuje jajk natrętna muchę jest mały i potrzebuje uwagi teraz gdy męża nie ma, widzę jak lgnie do wujka, bawi się z im i tylko by się przytulał a ja ...icy dostaje że dziecko szuka miłości bo ma deficyt.

Dyskusja jest, autorki brak.

Tylko trudno mi pojąć, że facet jadna decyzja rozwala życie kilku osób, faktycznie to egoizm, po min jak po kaczce a człowiek siedzi i myśli co dalej jak dziecku wytłumaczyć.

Nic dodać, nic ująć

Każda sytuacja jest inna, nie wszystko jest zero jedynkowe.

Fakt kraj nie ma znaczenia, natomiast odległość to duży problem, w tym wypadku facet ma za dużo wolnego czasu mój znalazł ukojenie w pannie z czatu i się zabujał.

Ja jestem w podobnej sytuacji, tyle że mąż już nie wrócił, zmienił się bardzo tak jak piszesz zero obowiązków, wsparcia przy dziecku i dalej już poszło, wybrał lepsze życie bez nas jak to on stwierdził, woli bez nas za to z kasą ech życie.... Jestem w stanie w to uwierzyć takie rzeczy się zdarzają, przed nam rozwód, trzymaj się.

Pozwoliłam sobie do ciebie napisać na priv.

Wiecie co to jak walić głową w mur, faceci swoje my swoje mam dość tłumaczenia co to partnerstwo bo robiłam to przez 7 lat bycia w związku i co zamiast dojść do porozumienia spróbować być bardziej elastycznym to uciekł tak to zawsze.

Serio a masz dzieci?

Ciekawe dlaczego dziczeje???