sorayaja01

dziewczyno gdybym ja miała ten wiek i tę wagę!

Z moim najlepszym sposobem było podejść go od tej strony że sprzątałam tak by niczego nie mógł znaleźć a część z jego najważniejszych rzeczy trafiała do kubła a czyste ubrania do pralki, brudne do szafy i tak po paru rozmowach ze mna jak to ja źle sprzątam zaczął sam sie za to zabierać przynajmniej za swoje klamoty.

Mój drugi partner po śmierci pierwszego zamieszkał ze mną nie mająca dzieci a sam miał 2 l. syna i ja jako macocha bez swoich dzieci czułam się z początku dziwnie, nie byłam pewna czy pokocham te dziecko, czy w ogóle się przyzwyczaję i czy będę potem sprawiedliwie traktować je z moimi które w niedługim czasie się urodziły. Okazało się że nie było tak źle jak sądziłam chociaż nagle spadło mi na głowę zajmowanie się 24h dwulatkiem a nie miałam doświadczenia z dziećmi, partner ciągle w pracy na budowie był a po godzinach wykańczanie mieszkań jeszcze ale najgorsze było to, że matka dziecka alkoholiczka której odebrano prawa pojawiała się czasem w moim domu i to rodziło ciężkie konflikty nieraz które trudno było ukryć przed małym, zwłaszcza że zachowywała się agresywnie nie raz. Samo dziecko po latach uważam jak swoje jak również on mnie choć z matką ma kontakt ale minimalny.