Bartosz3039

Że "nie chce być i tyle". To mi pomogło. Teraz idę dalej już mam spokój w sercu, bo bez sensu nie czekam

Ostatni post dla potomnych, jeśli będziecie mieć taką samą sytuację. Już nic z tego nie będzie to koniec. One nawet nie mają w planach kiedyś wrócić. Mają was dosyć. Trudne do przeżycia, ale prawdziwe

Ma odpisać na FB. Mieliście niby "przerwę" czy zakończyliście związek? Kto z was to zainicjował? Widocznie to co mówią couchowie działa, a brak kontaktu pobudza wyobraźnię kobiety

Napisała, że ma szkole i teraz nie będzie o tym myśleć, więc czas do wieczora

Obudziłem się dzisiaj z takim stanem lękowym, że inaczej nie mogłem postąpić

Dodałem, że brak odpowiedzi to jasny sygnał, że to koniec

Powiedziała, że to moja decyzja, a nie jej uczucia. Że ją wkurzyłem właśnie i nie ma ochoty kontynuować ten rozmowy po tym jak ją oszukałem (powiedziałem, że "chyba kocham"), że "zawsze tylko ty i ty". Napisałem, żeby napisała do 14 jak już emocje opadną czy to definitywny koniec i rozstajemy się na zawsze, czy nie jest to koniec, ale wtedy rozmowa i plan działania. Koniec tych domysłów

Tak jak radziliście, napisałem jej że tak nie umiem i że każde powinno pójść w swoją stronę. Dziękuję za odpowiedzi

Znałem ją jeszcze przed związkiem, ale zakończyłem dla byłej te relację. Z zazdrości nie jestem dumny, ale przepracowałem to bo nie chciałem być taki

Tak, wiem, ale i tak tego nie zrobię, bo raz za wcześnie, dwa głupie poczucie zdrady, trzy nie chciałbym też być dla kogoś opcją na polepszenie nastroju. Fajnie by było wyjść do ludzi, teraz staram się odnowić utracone kontakty, pandemia niestety nie sprzyja spontanicznym wyjściom na miasto. Myślałem o pójściu do lekarza, bo wkurza mnie, że zawalam pracę, chodzę wkurzony i niezdrowo funkcjonuję. Może leki pomogą w ten okres. Muszę tylko zebrać się na odwagę, żeby napisać do niej, że na nią nie czekam i przed samym sobą zakończyć te relację, bo dla niej ona już raczej nie istnieje.

Najgorsza jest niepewność i rozstawianie się na raty. Z jednej strony nadzieja jest kojąca, ale to oddala mnie od zaakceptowania rozstania. Nie chce już tak się czuć, chciałbym się z nią spotkać, ale tylko to tylko pogorszy sytuację, bo ona to odbiera jako narzucanie się. Nie radzę sobie z emocjami, a są one wielkie i przytłaczające, stąd terapia, na którą idę. Chciałbym kogoś poznać, żeby zapomnieć, ale mam wtedy poczucie zdrady. Jak funkcjonować w takich emocjach, żeby nie zawalać swojego życia?

Dodam, że prosiłem ją, żeby powiedziała, że mnie nie kocha i to koniec, ale usilnie unika tych słów. One by mi pomógłby, powiedziała tylko "Daj mi i sobie czas".

Witam. Czy posiadając już tytuł magistra na kierunku ekonomicznym, a kończąc w przyszłości kierunek techniczny będę mógł się tytułować magistrem inżynierem, czy jest to odrębny temat?