Zacznę od tego że nie poszłam na ani jedną wywiadówkę odkąd syn zaczęła chodzić do szkoły czyli licząc do 1 klasy już przez 5 lat i taraz na zebarniu zdalnym też mnie nie było. Gdy chodził do młodszych klas to wychowawczyni było wszystko jedno czy ja jestem czy mnie nie ma a teraz ta nowa wychowawczyni zadzwoniła do mnie i powiedziała że kompletnie nie interesuje się swoim dzieckiem i zastanawia się czy gdzieś tego nie zgłosić. Chodzi o to że mam psychiczny uraz do szkoły i nauczycieli. Jak sobie przypomnę co oni człowiekowi potrafią zrobić to bym ich tam...... na miejscu. Syn nie chodzi głodny jest czysty i nikt go nie bije. Pomagam mu w lekcjiach i sprawdzam czy się nauczył więc wiem co on umie. Nie widzę sensu w chodzeniu na wywiadówki. Jak powiedziałam dokładnie to samo wychowawczyni to powiedziała że nie zmienia to faktu że nie byłam na ani jednej wywiadówce odkąd go uczy. Zastanawiam się co jej nagle zaczęło przeszkadzać jak do tej pory nigdy w takich sprawach nie dzwoniła. Wydaje mi się że to siedzenie w domu tak na nią wpłynęło. Ja nie mogę chodzić na wywiadówki bo mam silny uraz psychiczny do wszystkiego co ze szkołą związane. Próbowałam jej to wytłumaczyć ale chyba nie zrozumiała.