Edi89

Dzień Dobry Kochane . Widzę że u wszystkich coś nie poszło. To przyznam się i ja. Mam młodszego synka w domu bo przeziębiony. Zachciało się mu placków ziemniaczanych to się pokusiłam ale dziś myślę że będzie ok. Na śniadanie omlet w wersji fit a później to jeszcze nie wiem napewno surówka z kiszonej kapusty. Ten tydzień taki trochę zwariowany bo teściowa w szpitalu po operacji trzeba się nią trochę zając ja do jutra na urlopie ale w poniedziałek już wracam do pracy i wszystko wróci do normy. Nie mogę siedzieć w domu bo chwilę bym coś zjadła. Mało tego też wczoraj nie chodziłam po bieżni bo narazie bieganiem tego nie można nazwać.Robiłam wczoraj porządki w szafach i chyba za szybko się podniosłam i jak mnie coś łupło w kręgosłupie na dole to do wieczora nie mogłam chodzić. Wieczorem mój mnie wymasował i wysmarował maścią. Dziś już jest lepiej ale jeszcze czuje te plecy. Ale to pewnie dla mnie kolejne ostrzeżenie żeby się wziąść za siebie. Pozdrawiam Miłego dnia

A może ustalimy sobie wspólnie dzień ważenia i będziemy zdawać relacje z naszych osiągnięć

Dziękuję dziewczyny za przyjęcie do grupy, razem będzie nam lepiej. Tak wiem muszę odzyskać kondycję małymi krokami. Kupiłam w tym celu bieżnię ale narazie daję radę niecałe 30, min na prędkości 5/h.

Toragasira super gratuluję takiego wyniku jestem pod wrażeniem. Mój lęk przed wzniesieniami i górkami pojawił się teraz bo po prostu się boję że nie dam rady i to mnie paraliżuje. W planach mam wazyć się co tydzień w poniedziałek. A wy kiedy stajecie na wadze? Raz w tyg rzadziej czy częściej ?

Ok koniec gderania. Mój plan to MŻ. Ograniczyć tłuszcze słodycze i pieczywo. Więcej ruchu. Zobaczymy. Dziś dopiero drugi dzień.

Mama Mai. Dokładnie tak jak mówisz kręgosłup jest bardzo obciążony czasem z rana mi ciężko z łóżka wstać.

Moim marzeniem jest wrócić do wagi z przed pierwszej ciąży czyli 55kg( wtedy mi się wydawało że jestem gruba, było to 14 lat temu) Teraz już trochę zmądrzałam i wiem że na to trzeba czasu, ale jak mi się do wakacji uda zbić 25 to będzie duży sukces. Pozdrawiam

Teraz planujemy wyjazd na wakacje nad morze. Tak bardzo bym chciała tego trochę zrzucić z siebie. Będę próbować może akurat teraz wytrwam i mi się to uda.

Jak byliśmy w tamtym roku nad jeziorem i obok był zamek tylko trzeba było wejść kawałek pod górke to zaraz się zasapałam i od tamtej pory poprostu boję się górek bo jak widzię wzniesienie i wiem że mam tam wejść to czuję paraliżujący strach. Jest mi wstyd przed mężem i dziećmi. Unikam takich wypraw. Ostatnio zaprzyjaźniliśmy się z takim fajnym małżeństwem i byliśmy wspólnie w Zakopanym mieliśmy iść nad morskie oko ale tak kombinowalam że to brzydka pogoda że tamto i wkońcu zmieniliśmy plany, ale ja nie chcę tak żyć. Chciałabym korzystać z życia i nie mieć żadnych ograniczeń.. Może wyda Wam się śmieszna moja historia ale fajnie że mogłam to z siebie wyrzucić.

Dzień Dobry wszystkim.Czy mogłabym dołączyć do wątku?? Opowiem w skrócie o sobie. Mam 33 lata dwóch wspaniałych synów. Moim problemem jest nadwagą przy wzroście 155 cm ważę 90 kg. Wiem masakra. Próbowałam tyle diet że ciężko by to było zliczyć. .Raz było na minusie raz na plusie i tak dotarłam do obecnej wagi. Źle się czuję sama ze sobą nie mogę patrzeć na siebie w lustrze. Mam strasznie słabą kondycję szybko się męczę.