monikaes

Mam przyjaciela, z ktorym 2 miesiące temu się przespałam. Potem kontakt został lekko wychlodzony, ale ostatecznie wszystko sobie wyjaśniliśmy.Że to bez sensu i poprzestaniemy na przyjaźni. Później przez prawie miesiąc nie mieliśmy kontaktu, bo ja uznałam, że potrzebuję odpoczynku. On się nagle odezwał kilka dni temu, rozmawialiśmy jak dawniej po kumpelsku, bez wypominania, bez pretensji. Zwykła rozmowa, aż doszliśmy do wniosku, ze możnaby się spotkać i pogadać. W ten weekend nie mogłam ja, w następny on, ustaliliśmy inny termin. On poprosił tylko, aby godzinę ustalić tuż przed, bo on ma tego dnia jakieś zajęcia i jeszcze po pierwsze nie wie czy na nie pójdzie i o której skończy. Jak nie pójdzie to będzie mogł wpaść wczesniej, jak pójdzie- to wtedy później. Znajoma stwierdziła, że on mi robi łaskę, inna że się asekuruje. A on dobrze wie i ja wiem, że powrotu do łóżka nie będzie. Jak wy to widzicie?

On nie tyle nie wie czy będzie dostępny tylko nie wie o której skończy zajęcia i czy będzie o 19 czy 20 czy 18.

To było zaraz po Nowym Roku, minęły ponad 2 miesiące. Ja nie naciskam, przez ostatni miesiąc prawie nie mieliśmy kontaktu. Poza tym szczerze- ja nie bardzo wierzę w jakieś wyrzuty sumienia w tych kwestiach u mężczyzn. Asekurował się, abym się go nie uwiesiła i nie planowała ślubu, ale ja też dość jasno postawiłam granice.

To założ sobie własny i cudzych nie zaśmiecaj.

A jaki to ma związek z moim tematem?

Ale to znaczy, że on nie chce ze mną kontaktu? Bo rozmawiamy zupełnie normalnie, jak dwoje kolegów.

Póki co taka nie istnieje, więc nie będę się tym zajmować. Tak samo jak jakimś moim facetem, który się może pojawi w przyszłości. A Ty nie bądź wulgarna i nie obrażaj innych.

No to o tym piszę. Ale kumpelstwo może zostać i to mu jasno powiedziałam.

To ja zapropponowalam, bo strasznie długo i dużo gadaliśmy przez tel. i fb. A on przytaknął.

My się znamy bardzo długo, a przyjacielsko widywaliśmy się od roku. Do łóżka pod wpływem alkoholu doszło po ponad 12 miesiącach.

No to chyba każdego faceta musi pociagać. Widocznie ja tamtego tez pociągałam, skoro poszedł ze mną do łóżka.

No i dlatego my pozostaniemy w relacji kumpelskiej. Zresztą ten sex nie był znowu jakiś wspaniały, aby pragnąć powtórki.

Ale znam siebie. I jak mmnie facet zamęcza potem rozkminami, że ma kaca moralnego, ze to się nie powinno było wydarzyć, że nie chciał mnie wykorzystać i że mam klasę- to nie pojdę z nim do łożka. Choćby po to, aby znowu czegoś takiego nie czytać. Poza tym ja też po tym nakreśliłam granice.

Nie będzie takiego układu.

Troll;-)

Jego dobra taktyka czy moja? Bo już przestałam cokolwiek rozumieć.

Na pewno nie. Bo ani on , ani ja tego nie chcemy. On zresztą chyba nawet nie reaguje entuzjastycznie na nasze spotkanie.

Solero a o tym co sądzisz? W kwestii łożka to on zaczął po seksie męczyć mnie wyrzutami sumienia, że ma tak nie powinno było się zdarzyć, ze się zapomniał itd, że on nie chce się angazować, na co ja mu odpowiedziałam dość konkretnie, że ja też nie chcę i nie widzę siebie w związku z nim, bo jest zbyt wiele różnic między nami, możemy pozostać kumplami i nic więcej.

A w jaki sposób on mnie nie szanuje? Bo nie wie czy przyjdzie po zajęciach czy wczesniej?

Nie rozumiem. Jeśli myślisz, że ja stworzę układ oparty na kumpelstwie i niezobowiązującym seksie to się mylisz.

Ale o jakim układzie ty mówisz?

Ja nie mam z tym problemu, bo go lubię jako kumpla.

W kwestii łożka to on zaczął po seksie męczyć mnie wyrzutami sumienia, że ma tak nie powinno było się zdarzyć, ze się zapomniał itd, że on nie chce się angazować, na co ja mu odpowiedziałam dość konkretnie, że ja też nie chcę i nie widzę siebie w związku z nim, bo jest zbyt wiele różnic między nami, możemy pozostać kumplami i nic więcej.

Tak, uzgodniliśmy, że to ma być tylko przyjaźń i zwykłe kumpelstwo, bo powrotu do łożka nie będzie. On dopiero co się rozwiódł, jest po ciężkich przejściach, a ja też nie za bardzo widzę swoją przyszłość u jego boku. Facet skromny, trochę wycofany, skromnie żyjący. Ja go bardzo lubię jako kolegę i tyle. Związku z tego nie widzę. Jednak własnie ziarno niepokoju zasiały dwie koleżanki, które wspomniały o tej łasce.

Aha, dziękuję. Chętnie bym Ci wysłała na priv tę korespondencję, oczywiście z z zanonimizowanymi danymi.