Adr

Odpowiadając na część powyższych wypowiedzi, dodam, że zdecydowanie nie przepracowujemy się a wakacje mamy kilka razy w roku więc na pewno nie jest to wypalenie zawodowe ani przepracowanie. Trafna rada wydaje się być ta dotycząca bliskości natury, ponieważ często wyjeżdżamy na weekendy na podlasie lub Mazury i tam czujemy się najlepiej, jednak nie sposób jest wszystko tutaj za sobą zostawić.

Tak, wiem. Pytanie jak to zrobić

Witam. Wydaje mi się, że mam następujący problem. Mam 30 lat, młodszą, bardzo ładną i ułożoną żonę, oboje mamy dobrą pracę, nie pochodzimy z patologicznych rodzin, jesteśmy zdrowi i wysportowani. Od wszystkich dookoła słyszymy, że można tylko nam zazdrościć życia, niczego nie musimy sobie odmawiać i niczego nam nie brakuje. Na czym więc polega problem? Otóż NIC w tym życiu nie daje nam radości, nie umiemy się cieszyć z w zasadzie niczego, za to więcej rzeczy denerwuje i martwi. Wewnątrz czuje ciągle napięcie i niepokój, w kółko chce czegoś więcej i wiecznie jest mi za mało, chociaż jest mi to wszystko nie potrzebne, bo i tak nie umiem z tego korzystać. Z obserwacji i z tego co mówi żona, wiem, że ona ma takie same przemyślenia. Jak zacząć czuć, że żyjemy?