andra

Hej. Tak się składa, że siedzę w temacie i mogę ci coś podpowiedzieć. Są alternatywy dla farmacji, które moim zdaniem będą dla ciebie odpowiedniejsze, prędzej dadzą ci możliwość zatrudnienia w labie niż farmacja. Przyjrzyj się takim kierunkom jak analityka medyczna (znam osobę, która jest na tym kierunku i bardzo sobie chwali, typowo laboratoryjny), technologia chemiczna - bardzo dobry, przyszłościowy kierunek, jest po nim wiele możliwości zatrudnienia, m. in. w labkach (to taka chemia, ale, jak sama nazwa wskazuje, łączy w sobie nowe technologie). To takie moje top dwa. A skoro chciałbyś studiować na UJ to wzięłabym na twoim miejscu pod uwagę chemię medyczną. Przejrzałam syllabusy i pokrywają się częściowo z farmacją, ale jest to kierunek zdecydowanie bardziej w stronę pracy w labie. I najważniejsze. Nie bierz pod uwagę chemii. Mam na myśli kierunek chemia. Znam osoby po tym kierunku i na dzień dzisiejszy żałują, że nie wybrali jakichś bardziej technicznych studiów związanych z chemią. Jako przyszłemu maturzyście i studentowi polecam ci zajrzeć na grupę MATURA biol/chem na Facebooku. Tam jest wiele osób, które studiują kierunki wymienione przez ciebie i przeze mnie. Często dodawane są posty odnośnie studiów, w komentarzach zgłaszają się osoby z konkretnych kierunków i uczelni. Możesz tam wyłapać np. studentów farmacji i podpytać jak oni widzą swój kierunek. I życzę ci powodzenia! Spełniaj marzenia. Maturę za rok rozwalisz.

Zastanów się czy to nie jest przypadkiem tak, że ta osoba odzywa się do ciebie tylko w trudnych momentach swojego życia/w momencie następienia dużych zmian albo może w celu pochwalenia się czymś czy wtedy, kiedy zwyczajnie czuje się samotna. Być może ma problem w utrzymywaniu relacji/nie umie ich utrzymywać, dlatego tak często zmienia zdanie odnośnie innych osób, czasem jest, czasem jej nie ma. Z autopsji sądzę, że raczej nie zmienisz tej osoby. Ta relacja będzie tak zawsze wyglądać. Czasem tak jakoś jest, sama mam taką znajomość i też nie wiem co o niej sądzić. Mam takiego kolegę - odzywa się do mnie, kiedy mu się przypomni, kiedy szuka pocieszenia, ale ja robię to samo, a raczej robiłam. Kilka razy w trudnych momentach w moim życiu łapałam się na tym, że jest jedyną osobą, do której mogę się zwrócić i obgadać problem. I jakoś to tak wygląda i się nie zmienia. Znamy się bardzo dobrze i zastanawiam się czy kiedyś będziemy się w końcu po ludzku kolegować. Jeżeli będzie ciebie ta relacja drażnić, to ją zakończ. Jeżeli ci nie przeszkadza, nie rób nic i tyle.