Kobieta30

Nie wiem czy jest tez sens bo nikt za mnie zycia nie przezyje. Wiem nie mam pozytywnego nastawienia. Nigdy nie mialam. Dlatego taka sytuacja jak teraz wuwoluje we mnie mysli takie a nie inne.

Tak poprostu za bardzo się denerwuje gdy mam z nią rozmawiać.. Nie wiem czy to wszystko ma sens i jak dam rade zyc czy pracowac ,wszystko mnie boli rece ,nogi,plecy ,piecze cale cialo ,twarz,miesnie mi zanikły na ciele i twarzy, nie mam na nic sily wszystko mnie meczy. Czuje się jak po wypadku. Moglabym isc gdzies na jakieś zajęcia w wodzie ,jakieś serie masazy nie wiem nie mam już tej motywacji a checi działania, poprostu mam problem by wyjsc z domu i się ubrać normalnie

Poetka gdzie można znaleźć takich ludzi?

Oczywiście rodzice wiedza o wszystkim. Ojciec nie wierzy w to wszystko w glowie mu się mieści, nie rozmawiam z nim. Mama wierzy ale nie wyobraża sobie jaki bol odczuwam ,dlatego nie chce juz o tym mówić.

Wspomnienia beda za każdym razem gdy spojrze na siebie i będę czuła bol ciala. Wiec wiem ,ze nie zbledną. To już trwa 4 miesiac

Mama przychodzi ,chce rozmawiać ale ja poprostu nie chce jej o tym mówić bo wiem ,ze to nie zmieni juz nic. Czuje się jak patologia jak sobie pomysle z kim weszłam w relacje.

Mialam tez takie kartki, wszystko spaliłam. Ja probowalam na poczatku naprawde. Lekarze , ćwiczenia, rower ,masaze różne kapiele ,kosmetyki , witaminy ale poprostu bol fizyczny nie znika,to co zostało już się nie zmieni. A mysli sa każdego dnia takie same , ciagly zal zlosc , smutek, strach, momenty gdy nie czuje nic ,wspomnienia pierwszego zwiazku ,ze moglam byc lepsza lub zakończyć gdy bylo mi zle ,ze moglam słuchać rodzicow gdy po rozstaniu chcieli mi pomóc bym została u nich nie wyjeżdżała. Ja mialam nadzieje ,potem chcialam udowodnić ze dam rade. A skonczylam jak najgorsza na dnie. Boli mnie twarz ,ciagle to czuje nie chce wyjść nawet do koleżanek

Wiem o tym ale mamie nie powiem. Ona mnke ostrzegala , nawet napisala kilka dni przed zdarzeniem corko uwazaj proszę na siebie ja wiem ze nic nie mogę zrobić ale zamykaj się na klucz i uwazaj bo może coś dosypac ci do picia. I wiesz co napisalam? Mamo badz spokojna ja uważam to jest dobry człowiek. I co było dokladnie tydz pozniej? Wlasnie to. Nie daruje sobie. Mama czula ,ostrzegala. Nie tylko ona.

Ja wiem,ze on jest śmieciem. Ale ja moglam uniknąć. Pamiętam jak mowilam ,że ja wierzę w jego dobre serce. Pff ...ka. Taki potwor jak teraz pomysle ,Boze ! Głupszej niż ja nie znam. Niby taka madra a ...ka. Uwierz napisalam ostatnio na telefonie w notatniku co mysle ,chcialam mu to wysłać. Ale zrezygnowałam. Do tej pory codzien cos dopisuje do tej notatki. Nie mawidze go

Uwielbiałam sport i to dawało mi radosc ,wycieczki ,wędrówki to kochalam teraz nie mam siły na to. Nic nie sprawia mi radości. Leze rozmyślam i nie chce z tego wyjsc bo boje sie ,ze gdybym wyszła to musiałabym z tym zyc a nie chce. Leze tylko choc nie cierpie tego. Zjem ciastko a nawet to mi radości nie sprawi. Nie mam siły juz z nikim gadac ,na początku mowilam wielu osobom teraz zaluje i nie powiem nikomu juz nic.

Nie doceniałam tego co mialam ,nie potrafiłam zmienić by mieć lepiej dlatego skonczylam jak nic i odejdę jak nic nie bede sie meczyc by kazdy to widzial

Noe wiem kiedy zdobędę sie na odwagę. Mama mysli ,że ja z tego wyjde ze zapomnę ze nie bede myslec. Nie zna mnie. Dla mnie nic juz nie ma znaczenia. Moze ja jestem złym człowiekiem.

Ja jestem juz poprostu zmeczona tym wszystkim mysle pojechac nad wodę i tam to wszystko zakończyć.

Nie wiem co bym powiedziala takiej osobie. Na pewno bym chciala ja wesprzeć, dodać motywacji i rzeczywiście powiedziałabym ze mogło być gorzej i zeby postarała się cieszyć tym co ma. I wiesz co ja tez takie wsparcie otrzymałam ale nie chce go , nie potrzebuje bo sama w sobie czuje ,ze nie zaakceptuje tego co się wydarzyło. I wiem ,ze kazdy jest inny ickazdy to wszystko inaczej przezywa. Ja przezywam to strasznie mocno i nie pozbieram się po tym. Nie zaakceptuje ,ze ktos zaingerowal tak w moje ciało i przy tym smial sie i miał za nic. Potraktowal jak śmiecia

Mam leki. Na początku chodziłam po lekarzach ,więc tez mi przepisywali takie magiczne tabletki. Ale nie chce ich brac bo one nie zmienia tego co się wydarzyło. Ja poprostu sama musze ale nie chce sobie z tym poradzić bo nie zaakceptuje tego. Mam ciezki charakter

Tyram bo zasluzylam. Zawsze bylam taka dla siebie. Bo gdy chcialam się pożalić to słyszałam zawsze żebym nie robila z siebie ofiary. I mieli racje bo duperelami sie przejmowałam a problemy to mam dopiero teraz. Mam sie cieszyć, ze potwor dziecka mi nie zrobil. Bo mogl to zrobić, chcial tego pamiętam przy tym smial sie. Bog ochronił, że nie zaszłam. Moglam miec sparaliżowana cala twarz ,cialo mimo to chodze i kto mnie nie zna nic nie zauwazy. Powinnam sie cieszyc ale ja podświadomie od życia chcialam wiecej mimo ,że brałam się brać wiecej..

Poetka ja nigdy nie zaakceptuje siebie. Rok walczyłam by jakos sie zaakceptować. Gdy już mi się to udało. Pozwolilam by oni mi to zabrali. Teraz jestem juz zmeczona nie mam siły,energii,wiem że nic juz nie wróci. Chcialabym tylko spac. Nie nawidze budzic się.

Walczyłam bo nie wiedziałam co mi jest nie widziałam co sie dzieje. Teraz jestem juz zmeczona. Skutki pozostaly ,ja nie mam już sil.

Poprostu nie ma. Jestem zniszczona na własne życzenie. Taka jest prawda. I juz nie szukam winnych ze ten tamten zrobil mi to tamto. Ojej jaka ja biedna. A glupia tyle lat siedzialam z kims kto nie docenial mnie potraktowal lekko jak nic gdy mial lepsza opcje. A co ja glupia nie mogłam przewidzieć, ze tamten moze vos mi dosypac ze strace świadomość, moglam przeciez moglam. To akurat tak. Wiec teraz cierp ofiaro albo idz i zakoncz swoj żywot marny bo nic juz z ciebie nie będzie. Tak mysle ,takim jestem człowiekiem i pod tym względem nie zmienię się. Odeszłam od jednego ...a od drugiej ...y i ze świata tego tez odejdę i nie zatrzyma mnie nikt. Sama sobie zgotowalam ten los ,moglam wiele nie wykorzystałam zmarnowałam moja wina

Ale ja jestem dla nich teraz taka jak sama dla siebie nie chce byc. Mam juz dosc leżenia, wszystko mnie boli. Z drugiej strony nie chce nigdzie pojsc bo tak tez jest zle. Mysle ,ze dla takiej osoby jak ja nie ma ratunku.

Dlaczego moze wlasnie to bylby sposób na wszystko. Po co sie meczyc ,zyc jak potwor. Walczyc z wrogami. Po co patrzec w lustro i widziec twarz i ciało które on zniszczyl bo tego chcial bo smial sie przy tym i mial cie za nic, nie zważał na to jak będziesz zyla dalej. Juz wtedy moglam umrzec ,walczyłam. Ale po co by teraz byc taka ,nie warto.

Ja nie nawidze siebie takiej. Chcialam byc niezależna i silna. Pokazać wszystkim ze potrafie ,ze daje rade. Nie dalam ,upadłam. Upadłam w h..j mocno i nisko. Poprostu jestem taka jak oni chcieli. Jeden i drugi.

Tacy ludzie jak ja zawsze tak kończą. Zawsze maja zle. I ok uzalam się ale tylko tutaj, w zyciu nikt już ode mnie tego nie uslyszy.

Poprzedni sobie wzial mloda radosna dziewczynkę z którą sobie układa piekne życie, potwor tez sobie ulozy zycie z kims. A ja skoncxylam tsk jak tego chcieli na samym dnie , brzydka ,zajechana ,bez sily ,pracy i niczego. Wole zniknąć by mnie nie bylo

Poetka by sily wróciły nie wystarczy tylko czekać trzeba coś robic ja nie jestem w stanie by cokolwiek robic. Jeszcze 4 msc temu bylam zdrowa ,ladna ,sprawna i silna kobieta mimo ,że naiwna.Teraz jest gorzej bo jestem jak wrak i jestem na dnie.