Kari 1

Do robięjaklubię    Tak jak piszesz  muszę przejść żałobę. Nie wiem ile mi to zajmie ale wiem jedno, nigdy się z tym nie pogodzę. Nie szukam winnych bo to nic nie da, a tylko się nakręcam. Jestem już w takim wieku, że nie będę niczego zaczynać od nowa. Nie mam już rodziców ani rodzeństwa Takie życie.

Do robięjaklubię dziękuję, że się odezwałaś. Dziękuję za wirtualne przytulenie. Nie jest lekko ale staram się żyć, bo mam jeszcze nastolatkę na wychowaniu. Zastanawiam się tylko, kiedy ten ból i tęsknota zelżeje.  

Od 11 miesięcy jestem wdową. Cowid zabrał mi męża. Ja sobie z tym nie radzę, nie mogę się z tym pogodzić. Małżeństwem byliśmy 28 lat. Mam totalnego doła zwłaszcza w takie dni jak dzisiaj, gdzie za oknem pogoda typowo depresyjna. Pracuję w domu i z ludźmi mało się spotykam. Może tutaj ktoś ze mną poklika. Chociaż siedzę przed tym monitorem i ryczę. więc miłym towarzyszem do pogaduszek nie jestem.