Ogr1994

Mam niecałe 28 lat, 208 cm wzrostu i ważę 145 kg, w większości są to mięśnie, chodzę na siłkę od 16 roku życia. Z charakteru jak ktoś chce mnie bliżej poznać twierdzą, że jestem naprawdę w porządku, z wyglądu dałbym sobie takie 4/10, ale dbam o siebie. Mam wrażenie, że inni się mnie boją że względu na gabaryty i przez co mam problemy w bliższych relacjach. Czy wam by to sprawiało kłopot?

Mam niecałe 28 lat, 208 cm wzrostu i ważę 145 kg, w większości są to mięśnie. Z charakteru jak ktoś mnie bliżej poznać twierdzą, że jestem naprawdę w porządku, z wyglądu dałbym sobie takie 4/10, ale dbam o siebie. Mam wrażenie, że inni się mnie boją że względu na gabaryty i przez co mam problemy w bliższych relacjach

Witam, jestem tu nowy na forum, ale już wcześniej tu czasem zaglądałem. Chciałbym wam się podzielić dosyć głupim problemem, ale czasami dla mnie dosyć uciążliwym. Mam 27 lat, 208 cm wzrostu i ważę 142 kg. Absolutnie nie jestem gruby, mam BF 10-11 % i w ubraniu wyglądam szczupło, a zarazem postawnie i proporcjonalnie. Chodzę na siłownię odkąd skończyłem 16 lat, jako nastolatek byłem bardzo chudy i przy takim wzroście wyglądało to karykaturalnie, jednak wracając do problemu mam zawsze wrażenie jakby ludzie się mnie bali mimo, że zawsze staram się być sympatyczny. Czasami zdarza się jakaś bójka i jak już ja się włączę to zawsze dostaje porządnego kopa w klejnoty po którym często dosłownie nie mogę wstać z ziemi przez paręnaście minut, ludzie ewidentnie wiedzą, że to jest mój słaby punkt i jak chcemy coś choćby słownie ostro wyjaśnić, to zawsze pierwsze co to atakują moje krocze. Wiadomo, że nie będę cały czas w ochraniaczu chodził, bo takie sytłuacje zdarzają się zaledwie parę razy w roku, ale chciałbym wiedzieć czy da się jakoś jak kolwiek to zabrzmi uodpornić swoje jądra na ciosy. Można dzielić się swoimi doświadczeniami