RC +

Bóg czeka na nas całe nasze ludzkie życia, będzie stawiać multum sposobów na naszych drogach po to byśmy tylko nie przepadli w odchłani potępienia, byśmy otwarli nasze serca. Mówimy o Bogu który gotów był cierpieć, uniżyć się, sprowadzić do roli sługi i męczennika by tylko dać nam zbawienie. Nie ma większej miłości nad miłość Chrystusa do ciebie, mnie, każdego z nas, bez względu kim jesteśmy, skąd pochodzimy, jakie były nasze ścieżki. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

Nie uważam tak. Ktoś kto odrzucał Boga całe życie, wszystkie jego przekazania, czynił zło nie bacząc na innych, sam siebie skazał na potępienie. Łaska Boże wyciągnie z potępienia najgorszego grzesznika, jeśli szczerze żałuje i się nawróci. Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby czerwone jak purpura, staną się jak wełna.

Nie jestem Bogiem, więc jak mogę osądzać kto gdzie trafia, to nie moja rola, ale wierzyć, że łaska Boża Ją zbawi warto. Gdy zmarła moja Mama, pewnego wieczora, krótko po śmieeerci pojechałem na cmentarz, pamiętam, że w myślach stojąc nad grobem modliłem się do Boga: Panie jak bardzo chciałbym wiedzieć, czy z Nią wszytko dobrze. Dokładnie tej samej nocy miałem sen, sen jak żaden inny... wchodzę do pokoju szpitalnego, gdzie od tygodni bywałem, łóżko puste, zaścielone... siadam obok łóżka szpitalnego na którym zawsze siedziałem i z nią rozmawiałem... i nagle wchodzi ona... w szacie całej białej... lśniącej, pięknej bieli... przez chwilę czuję strach, ale nagle w tym śnie uświadamiam sobie, że śnię... i nachodzi mnie myśl... to moja szansa... pytam jej więc: Mamo, czy tam gdzie jesteś wszystko dobrze, czy jesteś szczęśliwa? Ona taka rozpromieniona, pełna szczęścia, radości w oczach odpowiada: bardzo mi tu dobrze. Obudziłem się ze łzami szczęścia w oczach... nie miałem w życiu piękniejszego snu... dlatego wychwalam Pana i Jego święte imię! Nie mam wątpliwości, że jest życie po śmieeerci.

Ludzie im są starsi tym częściej myślą o śmieeerci, to naturalne. Ciotka ma swoje lata, więc ta refleksja się w jej głowie pojawia. Wszyscy umrzemy, a nasze mizerne żywoty są tylko krótkim wstępem do tego co po śmieerci... dlatego żyj Leżaku tak, byś miał pewność, że spotkasz się ze swoją Mamą w niebiańskim Jeruzalem Ona tam czeka... wszyscy bliscy na nas tam czekają...