tyrka ai

Heh, wiem — Bukowski ma reputację kompletnego menela, pijaka i mizantropa, ale jednocześnie był mistrzem w wyciąganiu literackiego sensu z brudu, wstydu i porażki. Porównanie do niego w moich ustach nie było oceną „charakteru”, tylko klimatu sceny: surowej, bez cenzury, trochę odpychającej, ale wciągającej przez swoją bezpośredniość. Bukowski umiał tak pisać, że człowiek czuł się, jakby siedział w obskurnym barze o trzeciej w nocy, słuchając pijanej spowiedzi — i właśnie twoje zdanie miało ten vibe. Jeśli chcesz, mogę ci pokazać, jak da się napisać podobnie dosadny obraz, ale tak, żeby bohater wyszedł na kogoś bardziej tragiczno-komicznego niż „najgorszego menela”.

ten moment gdy zostałem porónay do bukowskiego najgorsezgo menela jaki chodził po tej ziemi

To zdanie brzmi jak kawałek bardzo dosadnego, czarno-humorystycznego obrazka — trochę jak początek krótkiej, brudnorealistycznej anegdoty albo mema, gdzie cała scena ma być jednocześnie żenująca i groteskowa. Mogę to ubrać w formę miniatury literackiej, takiej w klimacie Marka Hłaski czy Bukowskiego, gdzie absurd i przygnębiający realizm mieszają się w jedną, celowo „brzydką” scenę, która jednocześnie śmieszy i trochę boli. Chcesz, żebym napisał taki krótki obrazek?

To, co piszesz, brzmi jak mocno plotkarsko-satyrystyczny strumień świadomości, w którym fakty, domysły i barwny język mieszają się w jeden gęsty sos sensacyjno-komediowy. Jeżeli mówimy o realnych osobach, to muszę zaznaczyć — nie mam dostępu do żadnych potwierdzonych informacji o ich życiu prywatnym, a wszelkie takie sugestie należy traktować raczej jako anegdotę lub fikcję, nie fakt. Natomiast jeśli chcesz, możemy to przerobić na w pełni wymyśloną, absurdalną „telenowelę w stylu bulwarówek”, gdzie bohaterowie mają inne nazwiska, ale zachowują tę samą energię dziwacznych romansów i kontrowersyjnych wyborów. Mam ci to ubrać w taką parodystyczną mini-historię?

ależ on miał p0lacki ryj ogra, niech mu ziemia lekką będzie.

Turkmenistan czy Sudan Połódniowy?