Bunia Męczennik

Udowodnij.

Magda, to po co kazałaś mi się zalogować?

Co to za skrót?

Dwadzieścia lat

Nie pachniesz ładnie I to mnie dziwi Że mimo smrodku Za tobą idę Tyś mą ofiarą Jam twym oprawcą Łażę za tobą Chcę być wybawcą Wpadłem na trop twój W ciemnym podwórzu Był krótki bój tu W róży się nurzam Mój diabelski aniele Spoglądam z bliska Wącham mlecz na twym ciele Droga tu śliska

Po prostu napisz, że pijesz wino.

I wypiłbym na tym krzyżu nawet pół litra octu w imię miłości, ale Gina tu była. Przy niej żadne pół litra się nie uchowa.

Bo jestem humanistą. Chciałem zaproponować jej tradycyjne metody kontaktu między dwoma osobnikami odmiennej płci, ale się przeliczyłem.

A my, rodzina Buniów, nie.

Wczoraj ujeżdżała telefon trzy godziny i krzyczała o jakims Malowanym i Elka, Elka. Ja na trójkąty się nie godziłem.

Popisz na trzy konta to odechce ci się dramatów.

Nie. To ja. Mąż Bunia, męczennik.

Prawie dwadzieścia lat trwa już moja droga do kanonizacji. Wiem co to cierpienie.

Żartowałem. Weź ją. Dopłacę.

Bo patrząc w dół widzisz cycki?

Jeśli żona pozwoli.

Z której strony?

Mamy wolny związek.

Tęsknię.

Widzieliście gdzieś moją żonę?