czerwone jagody

Krajanko, każda przyszła mama ma w głowie poukładane, jak będzie traktować własne dziecko. Co mu będzie wolno, a czego nie. Ja też tak miałam - wszystko zaplanowane i wiesz co? Nie wszystkie z moich zamierzeń wprowadziłam w życie :) U Ciebie też tak może być, więc nie zawracaj sobie teraz tym głowy. Trzeba mieć plany ale weryfikuje je życie.

Widzisz celi, ja nie oczekuję że te spotkania zawsze będą w tak dużym gronie. Ja rozumiem, że potrzebne jest, by ojciec tylko z dzieckiem spędzał czas. Ważne, by nie popadać w skrajności i próbować znaleźć złoty środek.

ninke, źle mnie zrozumiałaś. Mój facet nie jest ojcem mojego dziecka a tylko ojczymem, on ma swoje dziecko daleko. Jego synek był u nas tylko raz - jeszcze żona nie wie o tym. W tej chwili mój facet jeździ do swojego dziecka i spotyka się z nim na jego terenie. Żona nie zgadza się, bym ja uczestniczyła w tych spotkaniach, nad czym ubolewam, bo wydaje mi się, że dziecko nie straciłoby, a tylko zyskało. Co tu dużo gadać, wszyscy zyskalibyśmy w takiej sytuacji. No ale to moje zdanie a zdanie jeszcze żony jest inne i nie mam na to wpływu. Ja właśnie bym chciała, by mój ... mógł przywozić swojego synka do nas. Na ten czas bylibyśmy czteroosobową rodziną. Tak to widzę i mam nadzieję, że powoli tak właśnie ten temat się ułoży.

Cześć dziewczyny Zgadzam się, że rozwód zawsze wpływa na dzieci i jest to nieuniknione. Nawet jeśli ojciec stara się bardzo, to jego relacje z dzieckiem są już zupełnie inne niż wtedy, gdy mieszkał w domu. To są te bolesne konsekwencje rozwodu. ninke.... to zależy co rozumiesz pod pojęciem \"gość\", to przecież osoba, która tylko wypoczywa w domu gospodarzy. Nie ma obowiązków. Czy o coś takiego właśnie Ci chodzi? Piszesz, że dziecko będzie musiało się dostosować do panujących w domu zasad. Dla mnie to logiczne. Przecież nasze wspólne dzieci mieszkające w tym domu też muszą się stosować do panujących w domu reguł. Coś jest określone i to my dorośli decydujemy o tym, jak jest w domu, a nie dzieci. Ninke, a co będzie, gdy w Waszym domu pojawi się Wasze dziecko? Zasady dla tego malucha będą inne niż dla tamtego? Czy to uczciwe i wychowawcze? Ja mam synka, on często i bardzo chętnie przychodzi rano do naszego łóżka, właśnie po to, by razem pooglądać bajki, poprzytulać się, pogilgać i pochichrać. Ani ja ani mój ... nie widzi w tym nic złego. Dajemy dziecku ciepło, którego potrzebuje. Jakoś nie wyobrażam sobie, by w naszym domu moje dziecko mogło doświadczać tego ciepła, a jego dziecko nie. Z pewnością oboje byłyby traktowane równo. celi dzięki za @

Net! Jesteś jeszcze? Co z tą propozycją poklikania? Spać mi się nie chce.

:D nooooo, świetnie potrafimy zanalizować problemy innych i świetnie doradzamy :D ja tylko czasami z własnymi problemami sobie nie radzę :p ale cudze rozgryzam w try miga :D Celi @ Net @ Serduszko, nakarm do syta dzieciaczki i ululaj :) Dobrej nocki Wszystkim

KRAJANKO (jakoś tak słodko mi się kojarzysz :) Jasne, że takie związki nie są proste, ale z tego co piszesz, to Wy już wiele rzeczy poukładaliście tak, jak należy. Jest jego dziecko w Waszym domu, myślę, że nie na zasadach gościa, a bardziej dochodzącego domownika. Pisałaś, że dotychczas takich sytuacji nie było, a teraz nagle. Tak sobie pomyślałam, że może takie zachowanie wywołała właśnie Twoja ciąża? Może dziecko poczuło się zagrożone, że urodzi się dzidziuś i ono przestanie się liczyć dla taty? Masz rację, gdy piszesz, że to Twój partner powinien ustalać z dzieckiem co mu wolno w domu, a czego nie i bardzo ważna w tych ustaleniech jest stanowczość. Ty natomiast zawsze masz prawo powiedzieć partnerowi, co Ci się w zachowaniu dziecka nie podoba, lub co uważasz, że należałoby zmienić. Powinniście rozmawiać o tym i ustalać wspólny front. A o zdrowie swoje i Waszego dziecka jak najbardziej masz prawo a nawet obowiązek zadbać.

Celi, już masz mojego @, skrobnęłam słówko. Ani, nikt się z Ciebie nie nabija, a ja napisałam co myślę.

Yennyyyyyy... a ja myślałam, że skrobnęłaś coś do mnie... tak na pocieszenie :(

Net, jeszcze coś. Anouk pisze zawsze mądrze, ja to ją widzę trochę jak guru tej naszej ekipki ;) Dla mnie jej słowa są zawsze bardzo ważne i cenne. Jeśli w pierwszym momencie coś Cię uderzyło, to pewnie tak miało być. Przemyśl ale się nie dołuj. Ani, pozdrawiam cieplutko.

Net, nie jesteś żadnym ułomem!!! Często problem polega na tym, że nie potrafimy przekonać naszego serca do rozumu, lub na odwrót. No właśnie tak mamy: emocje i zdrowy rozsądek. A jedno i drugie nie zwsze jednym frontem. Ja dużo myślę, o swoich odczuciach, reakcjach, zachowaniach. Zwykle wiem, co z czego się u mnie bierze, ale na tej wiedzy się kończy. Prowadzę wewnętrzne monologi, rozum do serca i też tylko na chwilę coś jestem w stanie temu sercu przetłumaczyć. Trudne mamy związki i czasem nie radzimy sobie, ale to nie znaczy, że jesteśmy jakieś gorsze czy ułomne. Jeden człowiek z pewną sytuacją poradzi sobie w mig i nie ma problemu, a inny szarpie się strasznie. Każdy jest inny i każdą z sytuacji wszystkich dziewczyn, które tu piszemy rozpatrywać należałoby osobno. Głowa do góry, na pewno odezwę się na @. Kontakt z Tobą też jest mi potrzebny.

Yenny, nie zdołowałaś mnie. Dzięki. Miłego wypoczynku.

Net, Ty więc w jakiś sposób masz prościej, bo czujesz podobnie, jak ex faceta, który ma dziecko. Możesz zrozumieć co czuje była Twojego partnera w związku z wspólnie spędzanym czasem. Ja nie rozumiem, bo mi się nic nie ściska, gdy widzę, że mój synek wsiada do samochodu, gdzie jest obecna żona mojego byłego i ich córka. Ja cieszę się, że ona chce wspólnie spędzać czas, bo przez to wiem, że akceptuje moje dziecko i ono nie jest jej wrogiem. Net, co człowiek to inne odczucia z tej samej sytuacji. Ja już nie wiem, czy moje podejście do sprawy jest właściwe. Naprawdę nie wiem. Ściskam mocno. Nasze sytuacje życiowe są bardzo podobne. Napisz więcej na @.

Ani, dzięki. Ja to wszystko wiem, ja to przyjmuję rozumem, tylko serce mam jakieś strachliwe i głupie. Pewnie to przez to co już w życiu przeszłam. A kiedyś byłam taką pogodną i ufną istotą. Ja nawet nie odbieram tego, co teraz u mnie jako złe. Nic w końcu złego w tym, że ojciec spędzi czas ze swoim dzickiem. Tylko przykro mi, że beze mnie. Już sama nie wiem, czy to jest dobre, bym miała kontakt z tym dzieckiem. Jego matka uważa, że nie. Sama się gubię, co dobre, co złe, co z krzywdą dla kogo. Ja nie jestem potworem i nie zrobiłabym temu dziecku nic złego. Smutno mi.

Witajcie dziewczyny. U mnie nadal kiepsko, a będzie jeszcze gorzej :( Staram się czymś zająć, choć niewiele to pomaga, bo ręce pracują, a umysł działa na najwyższych obrotach. Co tu będę gadać. Same dokładnie wiecie o co chodzi i jak to jest. Buziaki Net, masz @ Trzymaj się dzielnie.

Cześć dziewczyny. Ja dziś lekki dołek załapałam, bo jutro mój ... jedzie spotkać się ze swoim dzieckiem, a ja nie mogę... a tak bym chciała... :( :( :( :( :( :( :(

Dziękuję :) Tylko czworo? Poradzisz sobie... nie musisz ich kąpać wieczorem :D

Serduszko... gratuluję nagłego licznego potomstwa. W nocy? A jakże? Matki wstają do swoich dzieci po kilka razy. 8 godzin na głodzie? Takie maleństwa? Mowy nie ma! Załatw z szefostwem przerwę na karmienie ;) Ja się nie zamieniam.

Ja mam dwie paletki, dwa kiryski i stado neonków. Paletek miałam więcej, ale mi wykorkowały :( jedna po drugiej. Płakałam nad nimi. Niestety nigdy mi się żadne rybki nie rozmnożyły, no może kiedyś tam dawno jakieś gupiki (te rozmnażają się zawsze i wszędzie :) ) Miałam kiedyś i psy i koty, ale teraz bym nie chciała. Najbardziej pamiętam kłaki... wszędzie.