Kici-kici

Hehe, kurcę, to może też się kiedyś przejdę ;-) Jeśli jest w tym trochę prawdy..

Skąd ja to znam.. W ramach walki z czasem przed zajęciami robię właśnie pranie i psuję-naprawiam sweter.. ech.. pozdrawiam!

Spokojnej nocy. I żeby było nam jutro łatwiej wstać..

Ech, wiem, że zabrzmi to tragicznie, ale mi płacz w tę poduchę pomaga zasnąć.. Aaa, i co do piątkowej imprezy - przyznał się, że tylko udawał, że się dobrze bawi, heh :-) Jakbym tego nie wiedziała ;-) Dziewczyny.. bądźmy silne. Bo nikt za nas niestety silny nie będzie.. ;-/

I wtedy należy się wtulić w poduchę.. I opatulić poscielą.

Wyjdziesz z tego.. wszyscy wyjdziemy, poradzimy sobie. Zobaczysz. A jak nastrój? Godzina taka niebezpieczna, myślenie zazwyczaj zaczyna sie robić niefajne wieczorami;-/

Bo widzisz, chodzi o to, że ja czuję się na tyle zraniona, że nie wiem, czy mogę powiedzieć bez wahania \"kocham\". A on kochać - nie kocha, gdzieś po drodze to uczucie zgubił. Ale jak pisałam, oboje nie wykluczamy, że kiedyś możemy wrócić do siebie. Tak czy tak, wolę, żeby nadal był w moim życiu obecny. :] Tyle na moje usprawiedliwienie

Oj, Natia?

Witam! Heh, oczywiście spóźniłam się dobry kwadrans na spokanie, durne tramwaje, grrr.. I dowiedziałam się, że zdążył już pójść kupić na stacji kartę [miał puste konto], żeby napisać mi smsa, gdzie jestem :D Sweet Dreams, no, w pewnym sensie miałaś rację, rozmawialiśmy, dało się już pewne kwestie poruszyć. Nie mamy zamiaru się teraz zejść, to nie miałoby sensu. I on, i ja musimy dorosnąć trochę, wyprostowac pewne sprawy w naszych głowach. Może kiedyś, kiedy się spotkamy przypadkiem znowu się w sobie zakochamy. Jeśli to było coś ważnego, szczególnego - to wierzę, że znowu tak może być. I on chyba też tak uważa, tak stwierdził przynajmniej. I pewnie nie powinnam, ale jak cudnie było się znowu przytulić, poczuć to ciepło bijące z jego ciała. Nigdy nie wiedziałam jak on to robi, że zawsze taki ciepły, a ja zmarzluch zawsze.. Sprawa finansów się wyjaśniła, w miarę możliwości będzie mnie spłacał, to mi wystarczy. Oboje nie chcemy tracić ze sobą kontaktu, więc mam nadzieję, że uda się go nam utrzymać jakoś przez następne miesiące. Nie ma wzajemnej miłości, ale jednak - ważnymi dla siebie osobami jesteśmy.. Nie chcę tracić tego człowieka z mojego życia.. Pozdrawiam was z uśmiechem, pierwszym od wielu dni na mojej buzi, naprawdę czuję się lepiej po tym spotkaniu.

--> Chiya Już teraz się stresuję, niech to! Aż czuję to w każdej komórce ciała.. Wierzę, jest uczciwy, i odda to, co jest mi winien. Ale boję się tego spotkania. Uuuuf, oddychać spokojnie.. Proszę, trzymajcie kciuki za mnie!

Tak, widzimy się, bo jest mi winien mase kasy ;-( Stracha mam jak nie wiem co, przyjemne to spotkanie nie będzie..

Ratunku, jeszcze niecała godzina ;-(

Nie jest gotowa, bo nie poukładała sobie jeszcze wszystkiego i w głowie, i w sercu. Mówisz, że są razem niedługo.. Po 2 miesiącach nie można być pewnym, ze to juz \"ta\" osoba, to jeszcze mocne zauroczenie, cięzko mówić tu o miłości. A i wspomnienia o Tobie są jeszcze silne. Na mój gust dziewczyna bardzo się miota.. Zresztą.. czegokolwiek tu nie wymyślimy.. to prawdę i tak zna tylko ona.

czarrodzieju, Wątpliwości, jeśli teraz je ma, mogą zniknąć, kiedy już upewni się, że może jej się udać z nowym. Niestety, niektórzy ludzie czasem tacy są, że dopóki sie uda im się coś nowego, to poprzednią osobę trzymają \"w pogotowiu\".. Czego Ci bardzo nie życzę.

A czy odpowiedziała coś później na Twojego smsa?:-)

Czarrodzieju Wiesz, czemu? Bo teraz może jeszcze do Ciebie coś czuć, może Twój widok namieszłaby jeszcze w jej myślach. A tak, to dziewczyna myśli, że za ten czas jeszcze bardziej przywiąże się do nowego, będzie spokojniejsza, myśli o Tobie odejdą.. Może tak to właśnie jest?

Mario Magdaleno, świetny pomysł z tym spacerem! Pooddychaj świeżym powietrzem.. Tylko uważaj, bo po takim okresie niejedzenia, nie spania.. To łatwo nawet zemdleć;/ Mysza - ja sama już nie wiem.. sni mi się po nochach jego powrót, a jednocześnie nie mogę powiedzieć, że mu ufam - tak ogólnie. Skoro zrobił to raz, to może i drugi, prawda? Strach jednak bierze teraz górę, chociaż nie wiem, jak to będzie wyglądać po naszym dzisiejszym spotkaniu? Pierwszym takim w cztery oczy od czasu zerwania. Moja mama, kiedy ostatnio do mnie dzwoniła, a ja płakałam jej w słuchawkę, stwierdziła, że nigdy nie możemy być samych siebie, a co dopiero drugiego człowieka..

No właśnie, to ciągłe zmęczenie. Czuję, jakbym jemu oddała całą moją siłę, a dla mnie nie zostało już nic.. Wiecie, takie \"puste akumulatory\"..

--> Maria Magdalena O, to z niejedzeniem to znam;/ Chociaz muszę się pochwalić, że dzisiaj zjadlam pomidora i 2 kromki Wasy, w porownaniu do dni poprzednich to naprawde mnóstwo! Muszę jeść, chociaż nie chcę. To rozstanie widać już po mnie fizycznie, i nie chodzi tu o zapłakane i podpuchnięte oczy, ale mam przesuszoną skórę, włosy zaczęły wypadać, nie umiem wejść po schodach bez zmęczenia, zawroty głowy i bladość.. Mario Magradelo, zmuś się do zjedzeni aczegoś, dla własnego dobra. Mi uświadomiła to moja rodzina i przyjaciele, że muszę o siebie dbać, bo inaczej naprawdę można umrzeć z miłości. Małymi kęsami, porcjami, powoli, robiąc przerwy, kiedy znowu zaczynają się mdłości. Tak wlaśnie jem. Łatwiej jest pić, więc piję herbatę moją ukochaną, soki z witaminami i wodę mineralną.. Staram się dbać o siebie. Bo musimy być silne. Choćby dla samych siebie, a może zwłaszcza? Ten rok jest dla mnie tak ciężki, trudny. Obrona i pisanie pracy, drugie studia, praca.. Tak dużo obiwiązków, moja choroba.. Liczyłam szczególnie na pmoc P., ale jej nie dostanę. Muszę nauczyć się być silniejszą. I Ty też.

Bo z tego tęsknienia całe ciało jest jak jeden wielki supeł, ponaciągany a jednocześnie zbity, boli każdy oddech;-/

Mi dziś śnił się moj P. To jest najgorsze, wieczór i rano, kiedy odczuwasz najbardziej tę samotność i pustkę po Nim/Niej. Rano myślałam, jeszcze kiedy do końca się nie obudziłam, ze może to naprawdę nie był sen, i znowu jesteśmy razem. A Twoja była dziewczyna.. może po prostu nie chce dać Ci o sobie zapomnieć i stąd te zachowania? My tak czasem mamy :] Może brakuje jej Ciebie ?

--> Karola, landryneczka Ech, wiem, wiem, że w dużym stopniu polegało to właśnie na tym, żeby pokazać, jak mu teraz dobrze beze mnie. Ale w głowie pojawiają się myśli, że rzeczywiście, o niebo lepiej mu, kiedy mnie nie ma.. I mimo postępów, jakie robie w tym tęsknieniu, to i tak sprawia ból. Bo brak mi jego ciepła. Czuję, że on pozbywa się mnie ze swojego życia. Nie nosi już na ręce prezentu ode mnie.. Ech. Z jednej strony "nie zachowuj się, jakby mnie nie było" a z drugiej olewka.. I jak tu coś rozumieć? Gubię się. Prosze, powiedzcie mi, jak mam się dziś zachować, kiedy mamy się spotkać i pogadać o tym jego dlugu u mnie? ;-(

Grze :-) Hm, na imprezie.. Mówiąc w skrócie, najpierw zachowywaliśmy się jak kumple, później on poszedł się bawić a ja miałam zostać i pilnować rzeczy i miejsca.. Bo było całkiem sporo ludzi. Poszedł na parkiet, a ja siedziałam tam i płakałam długo, dopóki nasz wspólny kumpel nie przyszedł i nie stwierdził, że idziemy. Przez następne 1,5h siedzieliśmy na schodach i rozmawialiśmy. Ech..

Musi być lepiej, musi być łatwiej. A u mnie jest jeszcze problem, ze on jest mi winien pieniądze;-( I nie wiem, jak się teraz zachować. Upominać się, nie upominać? Dla mnie ta kwota jest dosyć wysoka..

My byliśmy razem o wiele krócej od Ciebie, mniej niż rok.. Po czym on stwierdził, że nie kocha już, że ja jestem z nim nieszczęśliwa. Nie wiem, czy szuka wymówek, nie wiem.. Powiedział, że nie zdradził. W to mu wierzę. Kiedy traktuje go chłodno, słyszę \"nie zachowuj się, jakby mnie nie było\". Kiedy chcę być cieplejsza wobec niego, on mnie ignoruje, olewa. I bądź tu mądra kobieto! Dziś pomyślałam, że jeśli ja nie wyciągnę ręki, on nigdy się nie odezwie.. A ja tak bardzo tęsknię, płaczę.. I cóż z tego, że mogłabym mieć kogoś innego niż on? Ja nie chcę innego.. Wiem, że lekarstwem na miłość jest inna miłość.. ale nie umiem, nie.. Dziękuję, Mysza.