veto12

Wszystkiego dobrego dla Was kochane .Niektóre z was mnie pamiętają .Chylę czoła przed tobą Poa .Oneill ,Niebo,Ewa ,pozdrawiam .Niestety nie mogę się pochwalić wielkimi sukcesami .Nadal jestem w tym toksycznym związku .A jeszcze w połowie roku zgłupiałam zupełnie .Uroiłam sobie że może nas coś połączyć ,że może mam szanse dobrze żyć tylko się postaram .Napisze następnym razem więcej ,dzis mnie to przerasta .

Nie mam się czym wymienić ale mam prożbę .Bardzo proszę o książkę Pincola-Estes Clarissa Biegnąca z wilkami .Dzięki .

Niem am się czym wymienić ,ale bardzo proszę o książkę Pincola-Estes Clarissa Biegnąca z wilkami .Oraz I.Nazare -Aga Nie pozwól sobą manipulować .To mój adres ilona1-2@wp.pl.Bardzo dziękuję i proszę .

Jest mi dzisiaj żle .I czytam sobie wasze wypowiedzi ,zawsze jest tak że znajduję odpowiedz .Joanno znalazłam ją u ciebie .Bardzo trafne spostrzeżenie ,zmiany naszych m nic nie dają jeżeli nie są wstanie nas zaakceptować .Poranna kłótnia z moim m miała właśnie taki wymiar .Widzę jak sie męczy ,powstrzymuje wybuchy agresji ,urywa w pół słowa wyzwiska .Tak właśnie to jest to .Ja zmieniam się dla siebie ,chcę postrzegać świat inaczej .Ale czy te zmiany wpłyną na kogoś w jakiś sposób ?Na mojego m wpłynęły ,dusi się ,i prędzej czy póżniej wybucha .On jest przekonany że świat powinien mu przytakiwać i żywić jego rozbudowane ego .No cóż szkoda ,biedak ma pod górke bo ja nie zamierzam mu schlebiać .Bardzo dużo ostatnio mówi o tym że nie może nawiązać ze mną kontaktu .Szkoda że tylko ma pretensje do mnie ,a nie pomyśli o sobie .

Joanna ,super z ciebie kobieta i człowiek .Człowiek -bo przedewszystkim nie dajmy się obedrzeć z naszych zwykłych ludzkich praw .Praw do samostanowienia do pracy ,decydowania o tym co dla nas najlepsze .Jakoś dziwnie sie utarło ze kobieta to kobieta i nie wie czego chce ma humory itd .Wiecie o co mi chodzi .Dyskryminacja .I takie proste zyciowe fakty ,poradziłam sobie ,to budujące .A dlaczego nie ,przecież mogę się uczyć pracować decydujmy o swoim życiu ,bądzmy niezależne .Nawet najlepszy związek może nie trwać wiecznie i co potem jak tak całkiem uzależnimy się od męza partnera .Kto w wieku powiedzmy 50 lat da nam szanse jak teraz nie damy sobie jej same .Miłość to nie wszysto ,to dużo ale nie wszystko .Pozdrawiam i namawiam do samodzielności i myślenia o sobie .

Chooliganka .

Muszę zmienić nica .

Nikt normalny ,by tego nie wytrzymał .Tak powiedział mi syn słuchając bzdetów mojego m .Nic dodać nic ująć ,sama kwintesencja .I nad czym się tu zastanawiać ,ano nad sobą .

Chyba Ewa napisała ze kazde dziecko potrzebuje innego postępowania od rodzica .T to jest prawda ja potrzebowałam akceptacji ,zaufania .Pamiętam kazdy klaps ,strach przed powrotem mamy z wywiadówki ,orłem nie byłm z matmy .Nie bito mnie jakoś szczegulnie ale każdy lekki pas czy klaps był dla mnie uypukorzeniem straszny m .Ja to pamiętam ,i może to zabrało mi pewność siebie .Moi bracia śmieją sie jak im mówię jak się bałam ,dla nich to było bez znaczenia .Nie lubię gdy sie mnie dotyka i jak ktoś wchodzi w moją przestrzeń .Spanie w łóżku z mężem było niemożliwe .Wiem tylko jedno że nie powieliłam żadnego zachowania i wychowawczych metod mojej mamy .I dobrze mam dzieci pewne siebie które ja akceptuje i one siebie też .Mają cos do mnie to jadą na bieżąco nie chowają urazy .Rozmawiamy ,i nigdy nie udeżyłam młodszego syna a starszego raz i oboje do dziś o tym pamiętamy .Syn ze śmiechem a dla mnie to była trauma ,nigdy do powtórki .Mam sobie do zarzucenia to że zafundowałam im taką jazde z tatusiem i z nieświadomości mojej musiały żyć żle .

Widzę temat o matkach .Nie lubiłam swojej mamy ,pamiętam to uczucie kiedy byłam dzioeckiem i nastolatką a potem prawie do teraz .Moja mama przyjmowała wobec mnie postawe bardzo oceniającą i mentorską .Nie potrafiła ze mna rozmawiać ,ja wszystko przed nią ukrywałam .Niekiedy kłamałam ,nie pokazywałam jej swojej prawdziwej twarzy .Jak wyszłam za mąż nigdy nie odwiedzała mnie tak normalnie ,wchodziła do mojego domu i od razu oceniała .Postępowanie małżonka ,przeglądała szafy ,oceniała pranie.Toczyła długie dyskusje z moim M ,ja się nie odzywałam ,słuchałam i buzowało we mnie .Byłam z boku .Z czasem byłam bardzo zadowolona gdy M nie jeżdził ze mna do rodziców a ja go nie namawiałam .Była dominująca ale nie w swoim związku tylko w stosunku do mojego .Dziś zmieniłam się ja ,i zmieniłam nasze relacje .Zaczęła coś rozumieć stara się ,choćiaż nie jestem w stanie wracać do tego co było .Wiem ze nie pozwoliła mi być sobą .Dzisiaj staram się być sobą nic nie musze i nie będę nic robić aby zadowolić kogoś ,tylko siebie .Oczywiście bez krzywdzenia innych .

Jak super że sie spotykacie (; życzę dobrej zabawy i owocnych czarów .Oneil wspieram cię z całej siły w twoich postanowieniach ,jesteś taka odważna ,powodzenia kochana.Czytam co piszecie przeważnie wtedy gdy jestem w domu sama .I tak strona po stronoe otwieram w swojej głowie następne rozdziały ze swojego życia .Mało tego ja zaczynam rozumieć to co się ze mną działo .Wiem na pewno zamykałam sobie wszystkie drzwi ,do szczęścia do dobrobytu .Pogrążyłam się w biedzie i nieszczęściu ,nie widziałam rozwiązań ,a były .Boże jaka byłam nie samodzielna ,chociaż myślałam inaczej o sobie .Zniewolona totalnie .Jestem z nim ale głowę mam wolną od niego ,nie jest mi wstanie namieszać bo już jestem świadoma i nie dam mu siebie na tacy .Pracuje nad soba i myślę o sobie nic w kontekście o nas ,bo nas nie ma .Jestem ja i on dwoje odrębnych istot i mamy różne potrzeby .A ja nie mam potrzeby by go mieć .Nie potrafię nic nikomu radzić ,ale pisze o sobie może któraś czuje podobnie .

Ewa dzięki .Czytam i bardzo mi wesoło -bo książka Ewy Foley jest taka pozytywna i podnosi na duchu .:-)to lece czytać .

Wpadam nieraz w czarną dziure .Nic nie wiem zapominam co przeczytałam co juz wiem ,brakuje mi myśli .ai aczarna dziura .Odprowadzanie w niepamięć tego co było ,dobra przepracowane do lamusa ,oby nie powtarzać te .Ale nie tylko ja to przeżyłam ,w tym świecie żyły moje dzieci .Jak im pomóc zapomnieć -a może się nie da zapomnieć .TYlko oswoić ,przepracować i nauczyć żyć swoim życiem .Syn mi wczoraj powiedział że wraca do dzieciństwa którego nie miał .To była odpowiedz na uwagę że zachowuje się dziecinnie ,nic poważnego taka przepychanka słowna .Miała być to z jego strony złośliwość ale i wiem ze zakamuflowany żal .Bo nie chce otwarcie porozmawiać o tym co czuł ..Co robić czuję sie winna ,jak pomóc .

Zniszczona ,podobno Bóg zawsze otwiera nam drzwi ,tylko my tego nie potrafimy tego dostrzec.Potrzebna jest nam siła zacytuje siedem sposobów autorstwaSusan Jeffers na odzyskanie siły.1.Unikaj obwiniania za swoje złe samopoczucie sytuacji zewnętrznych.Nic poza tobą nie może kierować twoim myśleniem czy działaniem .2.Unikaj obwiniania siebie za to ,że nie panujesz nad sutuacją.Starasz się jak możesz i jesteś na najlepszej drodze ,by odzyskać siły .3.Miej świadomość ,kiedy i gdzie odgrywasz rolę ofiary.Naucz się rozpoznawać sygnały mówiące o tym ,że ponosisz odpowiedzialność za to, kim jesteś,co masz, co czujesz,co robisz.4.Zapoznaj się ze swoim największym wrogiem-wewnętrznym głosem przepowiadającym wszystko ,co najgorsze.5.Określ korzyści,które powodują ,że stoisz w miejscu .Pozwoli ci to zrozumieć ,Dlaczego tkwisz tu wbrew własnej woli .Paradoksalnie - odnalezienie korzyści pozwoli bez żalu iść dalej .6.Określ ,czego w życiu chcesz,i działaj w tym kierunku.Nie czekaj,aż ktoś ci to da.7.Buduj świadomość,że w każdej sytuacji,która ci się przydarzy,masz wiele możliwości wyboru .Wybierz drogę,która cię rozwija i pozwala żyć w zgodzie ze sobą i innymi ludżmi.

Poa nasi m to klony ,ale to już wiemy .Co do nas ,ciebie i mnie też mam takie odczucia ,czyżby i my też .Sytuacja podobna i odczucia i myśli niemal identyczne .Myśle że ty już jesteś szczęśliwa a ja będe .Powodzenia .

Ale byk -też oczywiście .

Taką mam chęć ucieczki ,wiem że to nic nie rozwiążę .Ale tak sobie na boku kombinuje ,robiłam to całe lata .Uciekałam ,i jak mnie ta kombinacja dopada terz to sobie myślę ile problemów zastanę nie rozwiązanych jak wrócę .Mówię o ucieczce fizycznej i psychicznej ,bo ja ciągle uciekałam ,a potem jak wracałam to było jeszcze gorzej .Trzeba rozwiązywać problemy a nie od nich uciekać.Albo uciekać i nie wracać .

No nie chodzi mi ta cholera .Internet mam radiowy ,wiadomo wiocha i nie ma łączy telekomunikacji .A twórczość kwitnie na tym forum niesamowicie .U mnie cisza nie wchodze w żadne rozmowy .Robie swoje ,bo zwojować nic nie zwojuje ,nie dotrze już nic do niego .Ciesze się bo w kwietniu wyjeżdzam i zajmę się sama sobą .Dystans ,dystans do samej siebie i problemów ,tego mi trzeba.Przez przypadek to jest coledz Stivensona /piszę jak umiem /,płatny ale każdy może się ubiegać o stypendium .Poczytaj w necie o zasadach ,jesteśmy w unii .Ale angielski oceniają też i akurat w tym coledzu liczy się czas pobytu w UK. Syn pojechał do pracy ,ale dorobek artystyczny i sprzęt miał już w Polsce .Fotografuje od podstawówki i wygrywał konkursy itd.Walentynki jutro ,ale już dzisiaj przesyłam wam łączke

Internet mi nie chodził .Ale napisane . Oneill słowa przepraszam nie słyszałam od lat ,nie odzywam się do gada.A on widocznie czeka na przeprosiny bo też obrażony .No racji zapomniałam mu przyznać i przeprosić ,obiecać poprawe .Tak tak tak było ,obietnice poprawy łzy skruchy za wyimaginowane winy ,a teraz zdziwko ,franca nie chce się ukorzyć .A on biedny czeka na tą poprawe ,no i długoooooo poczeka .Vacancy .Na walentego kupię sobie książke Biegnąca z wilkami .Przez przypadek odpowiem ci jutro jak dokładnie nazywa sie szkoła .wiem że syn dostał stypendium 350 funtów na miesiąc ,opłaconą szkołe i uczy się w międzynarodowym towarzystwie .W jego grupie jest sześcioro Polaków .Rozmowa kwalifikacyjna portfolio i dostęp do studia włącznie z możliwościa wypożyczania sprzętu .Podobno szkoła z tradycjami ,jest bardzo zadowolony .

No i u mnie kumulacja ,nie w totka nie a szkoda .Znowu wóda i wylewanie pomyj na moją głowe .Tylko słuchałam nic nie mówiłam .Niezaspokojone ambicje ,pragnienia,no i jaki to on jest pełen uczuć a my tylko -patrz ja i dzieci ,go w perfidny sposób ranimy .A on tak pragnie szlachetnej pełnej więzi rodziny .A czuje że jest sam bo dzieci nas nie odwiedzają tak często jak on chce ,z naciskiem na kiedy on chce .Wogóle to jesteśmy chyba po to żeby starać się wyłapywać latające w powietrzu jego pragnienia i natychmiast od słowa zaspakajac .Bo on tyle sugestii w moją strone wysyła a ja tępa nie rozumiem tych niuansów .No i fakt nie rozumiem bo do mnie sie mówi otwartym tekstem .No i on chciał budować więzi rodzinne na wysokim poziomie ,szlachetne ,tylko ja temu nie potrafiłam sprostac .On chciał a ja miałam budowac .Dynastie chciał stworzyć ,ale nikt nie rozumie jego wizji ,podwaliny pod szlachetną rodzine .Przezemnie nie osiągnął celu ,jesteśmy ogólne dno ,bo ni bogaci ni na stanowiskach .Syn jeden ma swój biznes inic od tatusia nie chce ,drugi mieszka i studiuje w Edynburgu fotografie .Ale to nieważne że ma tam sukcesy ,nie zrobił prawka ,a tatustak chciał i uczulał na to .Każdy telefon zaczyna się od a prawko to kiedy zrobisz.Masakra .Lece spac i nie nabijam sobie tym głowy /staram się /.Na tak wiele mam w życiu pozwolone aż za wiele ciesze się że moge oddychac .

Oneill mój to nawet szczyci się swoimi publicznymi występami w stosunku do mnie .Wręcz grozi mi że będzie upubliczniał moje złe występki ,zwracal mi uwage przy ludziach ,bo jest święcie przekonany o swojej racji i wyższości .Nawet nie widzi jakie reakcie u ludzi to wywołuje ,pukają sie w głowe .Ale on zaśle piony złością i pychą uważa że mi dałnauczke i udowodnił moja głupotę .Biedak nic nie widzi i nie słyszy wokół ,bo jest zagłuszony swoim wrzaskiem .

No tak ,Szklanko .Przeczytałam swój wpis ,i juz wiem .Jak dobrze że mam was ,poczytałam wstecz Oneil i wiem dlaczego tak żle się czuję z tymi jego niby zmianami .Bo sama juz jestem zdrowsza i wiem co dla mnie dobre .Przyjdzie taki czas że zadecyduję o własnym losie ja sama .

Może mnie zrozumiecie ,przepraszam za błędy i jakoś tak chaotycznie napisałam ,ale taka jestem rozstrojona .Jestem zła na siebie ze jestem tchórzem i prosto z mostu bez gwałtownych reakcji nie potrafie powiedziec mu co czuje i myśle o nim .

Nie wiem od czego zacząć,tak mnie zamotało że nie mogę rozpoznać własnych uczuć .Boj ę się sięgać głęboko w siebie bo nie wiem czy potrafię odczytć to co czuję .Pisałam wam że jakiś czas mnie nie było w domu ,pracowałam w Holandii.Mój m był sam pół roku .Różne rzeczy sie działy z jego strony ,nie poradzę sobie jestem za głupia itd ,no znacie to .Jak wróciłam ,sama zmieniona ,zauważyłam że i on jakiś inny .Nie zmieniło się w nim nic w środku ,zdradzają to już rozpoznawalne przezemnie sygnały ,ale mówi głośno że ja zmieniłam się na lepsze i oczywiście podkreśla swoje zmiany .Nieraz tylko wyrwie mu sie w napadzie nie kontrolowanej złosci że z wielkim wysiłkiem panuje nad sobą ,bo nadal go wkurwiam .Chyba się boi ,bo prawdziwa zmiana to nie jest .Podkreśla często ze to moje prawidłowe reakcje na jego zachowanie zrobiły ten cud .Od mojego powrotu nawet jak sie napije nie szuka ze mna zaczepki ,jeżeli juz to jest nauka ,perora ze nie tak cos powiedziałam ,powinnam tak i tak reagowac i wtedy było by to ok .Cały czas usiłuje mnie nauczac i zmieniac ,pouczać ,no i czuć powinnam tak jak on mi kaze .Budzi to moja agresję ,nie cierpie tego .Dziś jest po wódce i dowiedziałam sie ze stara się nie awanturowac co oczywiście nie wyklucza czepiania sie .Strasznie mnie to zabolało ,bo okazało sie ze doskonale wiedział co robił mmi i dzieciom przez całe lata .Nienawidze tego buca .Jasno mogę powiedzieć sobie bez ściemniania że ten głupek z pełną świadomością nas krzywdził i nic nie jest w nim inne .Czekać tylko powrotu starego zachowania jak poczuje jakąś moją słabość .W takim stresie nie mogę funkcjonować ,staram się panowac nad swoimi reakcjami ,ciągle umacniam swoją niezależność .Ale jeszcze nie widzę sposobu na rozwiązanie pewnych spraw i nie wiem jak zakończyć ten związek .Nie wiem ,a mimo tej pozornej poprawy żle to znoszę ,nie lubię fałszu iściemniania .Przecież widze ze ten facet nadal ma mnie za nic .

Jejku ale napisałyście .Czytam i czytam ,nie skończyłam ,ale coś mi sie przypomniało .Ewcia z Raju Poa .Jak zaczynamy się uwalniać z uzależnienia ,niektóre czyny ,słowa ,postepowanie ,kiedyś niemożliwe ,stają się proste .Kiedyś unikanie rozmów z dziećmi ,dziś zastępuje otwartość .Mówimy o uczuciach ,emocjach .Dawniej nie było to możliwe,ucieczka od problemów w jakieś odgarnianie,niby zapomnienie .No i to udawanie że jest ok .Jak skończyła sie awantura ,to minmo że tak mi było wstyd tego poniżenia ,ze tak się dałam ,że nic nie zrobiłam ,udawałam przed sobą i dziećmi że tego nie było .5 miniut po ,tragedia .Ale z tym już koniec .Wiecie ile sie dowiedziałam o swoich dzieciach .Trudne to było oj trudne nigdy w życiu nie chciałabym tego przeżyć drugi raz .Ich otwartość tak bolała ,sądy tak smagały ,ale juz dobrze .Wypłakane wyjaśnione ,teraz naprawde mamy siebie .Mam dwóch synów .Każdy samodzielny ,wspierają sie nawzajem /mnie też /.O nasze więzi zazdrosny jest m ale to już nie jest powód do ukrywania siebie .