Marilynka

Szczególnie ciekawy jest wątek...kto jest ojcem...

Surfitka gdzie Ty to znalazłaś? Jeszcze nie słyszałam o czymś takim :-))

Ja słyszałam też że ważna jest różnica aka wychodzi między fsh i lh.Rano poszukam swoich i też Ci napisze.Ale nie denerwuj sie. Wszystko musi ocenić lekarz bo my nieraz niepotrzebnie sie denerwujemy. A Prolaktyny nie robiłaś??

Ja robiłam te badania ale musiałabym poszukać swoich wyników.

Trzymam kciuki...za nas wszystkie

Ja mam 170 cm i ćwiczyć mi się nie chce.Nie motywuje mnie nawet to że w ciuchy sie nie mieszcze.Chce sie roztyć i mieć duuużego brzuszka z dzidziusiem!

Ja też byłam z kimś ponad 5 lat.A mój mąż miał pierszą żone.Dlatego wiedzieliśmy że nie ma co sie zastanwaić i dobrze, bo później to już człowiekowi sie nie chce.

Barbarko tak w ogóle podziwiam Cie że tyle schudłaś. Ja juz teraz jakoś nie moge. Ja ważyłam 52 kg. A później te wszystkie problemy, leki no i wspólne mieszkanko i gotowanko i teraz waże niestety 66 kg i jakoś nie moge schudnąć. Chociaz na Danazolu ważyłam 70 kg.

Niedługo znikam bo dziś mój wieczór seriali na Fox life: Jordan i Chirurdzy.

Zawsze trzeba wierzyć i mieć nadzieje do końca.A moge spytać czemu nie ślubujecie?Bo u nas to była strasznie szybka decyzja.Chyba dlatego że nasze poprzednie długoletnie związki to była porażka i chyba tym razem nie było już na co czekac.

To super, wieczne życie we dwoje to chyba nie to.My też sie staraliśmy już przed ślubem, nie przeszkadzało nam to.Kocham mojego menka ale nie wyobrażam sobie by być wiecznie tulko we dwoje.

Mój to raczej 32 kilogramowy pies kanapowy, który uwielbia leżeć i drapanko po brzuchu...

Barbrako nie mam nic złego na myśli ale regularny okres i śluz to nie wszystko.Na luziku, skoro to dopiero pierwszy cykl to na pewno się uda. Pamiętaj że zdrowe pary potrzebuja średnio kilku miesięcy żeby zaskoczyć. Nie życze Ci tego by coś było nie tak, bo nie życze nikomu tego co sama przeszłam.A tez żyłam sporo w przeświadczeniu że est ok. Ale mam nadzieje że u Ciebie jest ok i że niedługo pochwalisz się nam 2 kreseczkami.

Mam cudownego golden retrievera.Gdyby nie ona to by było ciężko.Pies to wspaniały przyjaciel. Ja mam cykle 29, 30 dni, tez bardzo regularnie, patrze na śluz i znam juz chyba swój organizm na tyle że widze co się dziej.Ale na usg chodziłam że patrzeć jak tam moje pęcherzyki.Teraz kupie testy owu.

Tylko kiedy??A Ty ile sie starasz?Leczysz się czy tylko staranka na razie?

Dlatego ja teraz pierwszy raz nie pospieszyłam się i nie kupiłam testu.Życie w nadzieji jest lepsze.Ale dziś już lamie na @ więc dół totalny.

Dziś spotkałam swoją szwagierke, jest w drugiej ciąży (miała ogromne problemy hormonalne i to nie leczone i tak srednio tego chciała ale się udało). I tak rozmawiałam z teściową że u nas znowu lipa, a szwagierka mi na to że no jej to już głupio słuchać tego co ja mówie.Matko a co ja na to poradze że edni maą bez problemu a drudzy żyją tylko tym i się nie udaje. Co odpowiadać na te wszystkie pytania: No jak tam?Udało się już?Ciesze się że jest ten topik i moge do Was dziewczynki popisać bo Wy mnie rozumiecie. A tak strasznie ciężko na serduszku :-((((((

Barbarko tak jak pisałam pielęgniarka powiedziała mi żebym już nie robiła fall startów.Dopiero od 8 do 12 dni po zapłodnieniu.Skoro nigdy tak nie miałaś to trzeba to uznać za nowy objaw czyli może na fasolke.Ta nadzieja przed @ jest najlepsza przyznaj.Później ak sie zbliża to jest już coraz gorzej. Który masz teraz dzień cyklu i kiedy działaliście.Może za wcześnie był ten tescik?

Surfitko wierzyć mi się nie chce że to nie ciąża.Może test i usg jeszcze nie wykazało bo za mała fasoleczka.Daj znać jak bedziesz wiedzieć co się dzieje.Trzymam kciuki...:-))

Kruchaa problem w organiźmie nie zawsze ma objaw na zewnątrz.Może dla pewności zrób sobie chociaż na początek badania hormonalne( prolaktyna, fsh, lh, tsh, progesteron) i zobaczysz co wyjdzie. Przy każdym wyniku są normy więc sama zobaczysz. Chyba że jesteś pewna na 100 % że jest wszystko ok. I nie denerwuj się, bo statystycznie zdrowa para potrzebuje 6 miesięcy by zaskoczyć. Także wszystko na pewno na dobrej drodze.

barbarko a miałam już tak kiedyś z tymi żyłkami?Może to trzeba iść do lekarza z tym?Albo może to jednak znak że będzie fasolka...?

Kruchaa każda z nas wierzy w swojego mężczyzna, ale każdy lekarz wymaga badań mężusia.Mój nawet nie chciał rozmwiać dopóki nie przyniosłam wyników. Zróbcie dla pewności , to tylko kilkadziesiąt złotych, robi sie to tylko raz a ile śmiechu przy samym badaniu :-)) U mnie niestety lipa.Nadzieja z ryna prysła bo zaczęłam już plamić na okres.Szlag by to trafił no.. Za miesiąc kupuje te testy owu...

Barbarko powtórz ten test, mówie Ci.Ja też zawsze nie wytrzymywałam i tłumaczyłam sobie identyko jak Ty.Ale one na prawde nie wykrywaja tak wczesnej ciąży.Pytałam znajomej pielęgniarki.Dopiero od 8 do 12 dni od zapłodnienia wykrywa się ciąże. Słuchacie jak czytam te wczesne objawy ciąży to aż mi nadzieja błyszczy w sercu!!A Wam dziewczynki czekające na okres? Bóle piersi są, mdłości, wczora zawroty głowy, wrażliwość na zapahy miałam przez kilka dni, nerwowość. Ale śluz nie jest biały tylko ciemniejszy i niemiłosiernie od chyba 3 dni boli mnie tylko prawy jajnik.Więc to chyba racze na okres . Za miesiąc kupuje te testy steście zadowolone z tych testów owu? Czytałam w necie jaką to one daą pewność i w ogóle.Skoro tak to chyba tez spróbuje.

Dziewczyny ile kosztują te testy owu?Może spróbuje w następnym miesiącu z tym.Tylko jaka pewność że te bestie, pęcherzyki pękną? Na usg były i to niezłe byczki i nic nie wyszło z nich kurcze.

Moja najlepsza przyajciółka stara sie ponad 5 lat, ma pco, endometrioze i miesiąc temu nie przyjeło jej sie pierwsze in vitro.W czwartek ma kolejne.Ale wiecie co jej lekarz powiedział?Że naturalnie by sie nigdy nie zapłodnili.I dowiedziała sie o tym dopiero teraz. Boże jakie to jest przykre.Dlaczego tak jest na tym świecie.Chłopak w grudniu ślubował a w tamtym tygodniu spadł ze schodów i umarł. Dziewczyny czemu ten świat jest tak poukładany że nie mamy tego czego nabardziej pragniemy? Musimy sie trzymać razem, wspierać i dawać nawzajem siłe by to wszystko przetrwać. Każdy kolejny cykl, leki, starania i nie tracić nadzieji, bo jej utrata jest chyba najgorsza. Jak to mówi moja koleżanka: \"Nasza droga do macierzyństwa est po prostu dłuższa i bardziej kręta, ale na pewno jest to nam pisane\" Także nie traćmy nadzieji Dziewczyny, bądźmy wyrwałe choćby nie wiem ile to miało jeszcze trwać. Niech myśl o słodkim maleństwie nie pozwoli nam sie poddać!