szarak

...jak ulotnym jest złudzenie, że nadeszło polepszenie... ...........................

Jest mi przykro. Choć należało się spodziewać takiego obrotu sprawy.

Coś się wydarzy, ale nie umiem określić zwrotu wydarzeń. Aktualnie patrzę na Górkę Szczęśliwicką. We mgle.

Nie wiem, Tanuś, czy dorośleję. Po prostu muszę choćby z jedną rzeczą ruszyć. Do przodu. Szkoda, że nie mogę liczyć na wsparcie \"namacalne\". Trudno. Przyzwyczajam się do myśli o samotności, który pewnie nadciągnie.

...i jeszcze żeby każdemu było choć trochę dobrze...

...prawie jak w domu... :-)

A, no i tlenu brak... ;-)

Kai! I komu Ty będziesz o schizach prawić?... ;-) Ciesz się słońcem. Ja w swoje nie wierzę. Ale trwam uparcie.

staram się w bólach po obu półkulach neuron przemyka dotyka języka cisza znikł

...ale ja nie wiem, czy mi się w ogóle chce...

to wyjdź, wbrew sobie czasem trzeba robić rzeczy wbrew sobie na przykład żyć

Pomieszały mi się światy. Do widzenia.

Erich Fromm też miał rację. Nie było mnie w cybernetycznym świecie przez dziesięć bardzo długich i bardzo dobrych dni. Prawie jak odwyk. ;-) Pora pożyć w innym wymiarze...

Freud miał rację, Tanka... Hmmm, marzą mi się od zawsze dwie rzeczy: spokój i normalność. To rzeczy, którym nigdy nie będzie dane być moim udziałem. Najwyraźniej. Żal wzrasta. Szkoda.

Nic. Ale idę się nażreć psychotropów, żeby zasnąć i przespać noc do rana. Mam ochotę napisać dużo złych słów, ale tego nie zrobię, bo tylko zaśmiecą przestrzeń, nic nie wnosząc. Dobranoc. Dzięki za dobre chęci.

Jeśli ktoś mną nie potrząśnie, nie da w pysk i nie wybudzi... to nie wiem. Żal i żałość brudne i duże niczym po kwaśnym deszczu kałuże Ohyda powraca.

A za mną nic nie chodzi. Osamotnienie? :-0

nie wiem

No, to już zależy od osoby łapiącej... ;-) ...czego sobie zażyczy...

Kto w tym roku chciałby złapać zajączka? Wielkanocnego?... ;-)

a o czym? ....

Cholera... Trzymajcie kciuki, żeby tej nocy jakiś demon nie odniósł jednak zwycięstwa. :-( Do rana! - mam nadzieję...

...przekształcone w wieczór osobistego rozpadu.

\"Otwarci, a jednak zamknięci na klucz\" A klucz wrzucony w odmęt wód, co rzeką spływa z gór do mórz a biegu jej dziś żaden bród, nie przetnie, nie spowolni pędu i zginie klucz na dnie odmętu daleko, hen, na Wschodzie gdzieś... Pięknym, szkaradnym - duchem, ciałem - cześć

:-P Miło. :-)