Libra47

ten wiersz jak ulał pasuje do dzisiejszej pogody.Powiało chlodem z północy i wschodu. Nioektórym to dobrze.. kaloryferki ciepłe się marzą. Mam nadzieję,że nadejdzie prawdziwa jesień - a nie ni to ni sio. Ale pod gruszą niech nadal będzie ciepełko w naszych myślach ... Biedna moja Szwagierko-teściowa,żaliła się że nie nadąża z wyrywaniem chwastów na swojej działce.Naprawdę - ma prawdziwe zmartwienie,ja się cieszę,że w moim malym warzywniku chwasty porosły - ziemia nie jest taka smutna po wyrwanych warzywach. Mam też \'smutnego\" szwagra,który wszystkie chwasty z działki zbuera do worków i podrzuca w miejskich śmietnikach.... a przecież byłby kompost.Ot życie...Nara.Spijcie spokojnie.

Droga Alex - o czym to ja mpoglabym pisać? Wy jesteście moim natchnieniem, z Waszych wpisów czerpię tematy do pisania.w głowie mam pustkę,jak siądę nad kartka papieru. Dialog mnie wciąga.Poruszajcie tematy z życia - wtenczas mi nasuwa się temat. Co do mojego dzikiego ogrodu. Rozglądam się wokół tego co dzieje się w innych i zaczynam mieć poczucie niższości.Wszędzie kładzie się poldbruki,drzewa stare pousuwane,posadzone same iglaki, a u mnie las drzew i krzewów. Wczoraj wzięłam piłkę do drewna i z mojej wielkiej gruszy zaczęłam ścinać suchą gałęż. raz.. ciach...raz..ciach.. - ruch posuwisto-zwrotny - raz...ciachh.. Z czymś to mi się nawet skojarzyło - Już nie te lata,zmęczyłam się i musiałam odpoczywać. Po dłuższym raz...ciach.. wreszcie sukces - udało się toto obciąć. Gałąż z jękiem spadła na ziemię, a obok stojąca jabłonka z ulgą odetchnęła - okazało się,że ciężar tej gałęzi w znacznej mierze spoczywał na niej. Tak sobie myślę,że ogrodnik ze mnie żaden, ale ja wykorzystuję mój ogród psychicznie do imentu. Usiądżcie ze mną na pieńkach pod gruszą i pomilczmy.

Fajne drogie Pomarańczowe Panie,zmobilizowałyście się - dobre i to. Jedna nawet napisała nam czym pachnie - pewnie sądzi,że my też się nie myjemy.Ot Idiotka. Ale co tam,życie między innymi także bardzo śmierdzi - bo inaczej nie pachniałoby różami.Zawsze musi być ta druga strona. Wczoraj dowiedziałam się,że w sobotę jedna z moich sióstr odwozi swoją córkę do klasztoru w Poznaniu. Jaka dziwna jest reakcja rodzinna na decyzję mlodej dziewczyny po studiach.Większość płacze i strasznie jej żałuje - twierdzą że życie zmarnowane. A nasze było jakie??? Czy faktycznie w tym życiu najważniejszy jest MM,rodzina,szarpanina.W naszym przypadku - służba dla chlopa do usranej śmierci?? Czy naprawdę tylko o to chodzi? - o rozmnażanie i sprowadzanie kogoś tak kochanego jak dzieci na ten w przewadze jednak paskudny świat? Wiersz o przyjażni - spotkałyście tak naprawdę prawdziwą przyjażń? Bo mnie jakoś one zawodziły,tym bardziej im bardziej ja się na przyjażń otwierałam. No cóz,kończę - widocznie wpadam w dołek.Miejsca w nim jest sporo,może któraś dołączy - będzie nam rażniej.

Miło mi,że tutaj tak tłoczno. Rozumiem,z czasem odechciewa się pisania,ale do topicu ciągnie. Może tym razem cuśś ciekawego ktuśś napisał?? OGRÓD MÓJ DZIKI - zdziczał prawie całkiem.Chodzę ostatni z piłką i sekatorem - przycinam żywoploty i uschnięte gałęzie. W tym roku konieczny mus poprzycinać drzewa - rozrosły się niemożebnie. Ten rok nie jest jednak urodzajny - warzywka cieniutkie,owoców prawie wcale. Na szczęscie jednak obrodzily winogrona. Mój MM podstawił drabinę i z gruszy zrywał winogrona. Winorośl tak się rozrosła,tak tak moje drogie.Nie ma lekko,dla winka trzeba się napracować. Mój dziki ogród i tylko on sprawił,że na razie odrzuciłam myśl o wyprowadzce stąd. Rok temu o tej porze byla masa pi eknych motyli, a w tym pełno os. A tak wogóle zrobiłam się jakaś leniwa.Do niczego nie mam chęci,może to przejdzie?? - jak myślicie? Nara.

Lekarze - kto ich lubi - zwłaszcza w obecnych czasach. Obyśmy zdrowe były. Globus - życzę Ci zdrowia,nie zaniedbuj problemu, powodzenia. Dzisiaj znowu zmiana pogody,cuśśś jakby chłodniej. Mój MM poszedł do klubiku sklepowego a ja tu zaglądam za towarzystwem. A tu nikto....

Dzień dobry. Już wtorek,pogoda śliczna - ja już trochę mniej. Globusik - tak..tak pogoda na nas działa i to z wiekem coraz bardziej. Jak się zastanowić - to wszystko ma sens ale jest bez sensu.

Witam- poniedzialek,remont rur kanalizacyjnych.wody niet,kibelka niet.Siedzę na kompie - słucham pięknych piosenek,jestem w nastroju nostalgicznym.Przesyłam piosenkę Nara. http://www.youtube.com/watch?v=fKkcz2bvbRQ&feature=related

Co już śpicie????? - a fe..... A kto ze mną będzie rozmawiał? Legwan - proszę przekazać gratulacje dla Nojki - no .. no .. zostać babcią to WIELKA SPRAWA. No i już poniedziałek,idę więc dzisiaj już spać.Nara

Jeszcze śpicie??? - a fe...... Taki piękny deszczowo- pochmurny poranek niedzielny, Globus - ja też teraz nie lubię sobót i niedziel,chociaż cieszę się,że dzieci sobie pośpią i maja wolne dni od pracy.My pracowałyśmy jeszcze w soboty - powinni do emerytur doliczyć nam je jako dodatkowy okres pracy.A przez te lata - nazbierałoby się.

No cóż, wyjazd na grzyby nie był mniej fascynujący,niż zakupy z moim MM w markiecie. Wyobrażcie sobie piękny sosnowy las.Pogoda w sam raz. Ponieważ jesteśmy już nieco leciwi i leniwi,wjechaliśmy sobie samochodem dosyć głęboko do lasu. MM poszedł w lewo - ja w prawo.Grzyby są,ale trzeba trafć w dobre miejsce.Mi się trafiło - po 2 godzinach miałam pełen kosz. Wracam do samochodu,postawiłam przy nim koszyk i czekam i wołam,w końcu się zguba znalazła.Też z pełnym wiadrem. SUKCESSS. Postanawiamy wracać. Mój MM szuka po kieszeniach klucza do samochodu - w końcu stwierdza - ZGUBIŁEM. Stoimy i gapimy się bezradnie na siebie. Już w myślach widzę siebie,jak po lesie będę szukała zguby,a nogi mam już w d... Emocje coraz silniejsze. W końcu na spokojnie mówię, jak mogły Ci wypaść? Odpowiada - przez te cholerne papierochy - wyciągałem je z kieszeni a potem jej nie zamknąłem.Pewnie jak nachylałem się po grzyby mi wypadły. Po jakiejś chwili,wpadł na pomysł,aby sprawdzić w samochodzie. Nie było, ale za to KLUCZ TKWIŁ W ZAMKU W DRZWIACH BOCZNYCH,OBOK MOJEGO KOSZA - JA GO WCZEŚNIEJ TEŻ NIE ZAUWAŻYLAM. Ot życie.... W każdym razie wyprawa z nim gdziekolwiek jest fascynująca. Byle zawsze kończyły się jak wczorajsza. Swoją drogą - gdyby jakiś grzybiarz był chętny na samochód,miałby bardzo ułatwioną sprawę przez te 2 godziny. Ale co tam - mamy grzyby - pojedliśmy ,suszymy i w occie będą.Nara.

Widzę,że wstałyście już - ja też ok.3 godzin temu. Wyobrażcie sobie,że mój MM dostał ochoty do jazdy na grzyby. HURRRRA- jadę z nim.Lasów w koło sporo,grzybów podobno też. Globusik,nie ma to jak plan na dzień.Mnie takie cuś,zdarza się coraz rzadziej.Bardziej działam spontanicznie.tak jak z tymi grzybami,przed chwilą wpadłam na ten pomysł i chwycilo.To nara.

Spicie już?????? Ja siedzę jeszcze na necie - wyspalam się po południu,a teraz gram w mahjonga i kulki. Mój MM i pies już Spią.Chyba i ja się klapnę aaaaaaa.Dobrej nocy.

Mija kolejny dzień - jakoś o 19 już ciemnawo. Nieuchronnie zbliża się jesien. Dzisie4jszuy dzień - to dla mnie i MM ,dzień lenistwa.Piesek też drzemie przy moich nogach. Nie piszecie,czy zajrzałyście do wierszy które Wam polecalam. Jest tam jeden o Hiobie. Wkrotce opiszę jego treść: Hiob - po wszystkich już nieszczęściach,otoczony licznymi zonami,sługami,dziećmi ,pochwalcami- bogaty,otrzymaL pytanie - kogo najbardziej lubi. Hiob nic nie odpowiedział,jednak ręką pogłaskał łeb Burka leżącego mu u stóp,obgryzającego tłustą kość. W czasach jego nieszczęść - tylko on lizał ropne rany na jego nogach. Cala prawda o zwierzaku , a ludzi trzeba brać takich, jacy są. Ot życie... nara.

Witajcie. Babcie Legwanku są potrzebne - a szczególnie gdy są wnuki. Moje dzieci wychowywane były w czasie,gdy tylko i wyłącznie trzeba było liczyć na babcie. One właściwie nie miały wyjścia.Do trzech lat - do pójścia do przedszkola, z dziećmi był niesamowity problem.Złobków jak na lekarstwo a w dodatku wszystkie tam chorowały. a co najdziw3niejsze, dziecko 7 letnie uważane bylo za dorosłe. Klucz na szyję,mama i tata w pracy - wracamy z pracy, a dziecko w szkole na II zmianie.To dopiero były paranoje. Chociaż jak się dobrze zastanowić - to teraz są paranoje w drugą stronę.Moja Teściowa była zła,że nam pomaga,teraz ją rozumiem - poniekąd - bo właściwie MM pracował na zmiany,wymienialiśmy się i na codzień tego obowiązku nie miała.Z koleii wymagała codziennych odwiedzin - bo tęskni za wnukami. Było... minęło. Mój MM bardzo przejęty - wstawia winoooooo... z winogron. Już słychać w chacie z 2 butli cmok... cmok... Oj będzie co pić.Wasze zdrowie cmok... Nara.

Tak wygląda,że tylko my zostałyśmy na portalu. Globusik,coś Ci zaproponuję. Jeżeli nadal nikogo tutaj,to ja odezwęsię do Ciebie, na podany przy Twoim profilu adres.Popiszemy do siebie.Widzę w tym sens, a Ty?

Czyżbyśmy zostały same na placu \"boju\" - na forum,ja i Globusik? Pozostałe Panie pewnie zajęte. Wcale ci się nie dziwię z tymi gośćmi.Ja mamtak samo. Właściwie nieraz zastanawiam się,czy lubię gości czy nie? Do jedzenia zawsze coś się znajdzie,u mnie gorzej z porządkiem. Już kiedyś pisałam - jak ja z MM i pies - możemy tak bałaganić???? No trudno - gdyby nie chaos nie byłoby porządku - a mój stary palcem nie kiwnie aby o niego dbac - wręcz odwrotnie.Nie widzi problemu.Po co sprzątasz - tp jego najczęstsza uwaga. Wlaściwie we wszystkich pokojach mamy sypialnie,urządzone tak,aby było nam wygodnie.Pełen luz - blus - nie dla gości.Chyba,że to bliska rodzina -np.dzieci i nie ma czym się krępować. Jestem chyba chypokrytką - z jednej strony narzekam na samotność - z drugiej jest mi tak bardzo dobrze.Ot życie .. Nara.

Moje Drogie1 Nie mogę się oprzeć pokusie,aby nie podzielić się z Wami moim najnowszym \"odkryciem\" poezji Kazimiery Iłłakowiczówny. Co za piękne a jednocześnie rposto i zrozumiale pisane wiersze. Wejdżcie w google na nią i poczytajcie,szczególnie te religijne,znalazlam chyba pokrewną duszę do moich przemyśleń o Bogu i zyciu.Napisała też wiersz o moim dzikim ogrodzie i ulubionej przeze mnie jesieni,muszę go przytoczyć. JESIENNY ŻART Klon krwawy i żółta lipa liście,listecki sypią. Zrzuca je ptak lecący strąca osa niechcący. Wiatrowi na płacz się zbiera; chodzi dołem i górą i zbiera je oburącz, i płacze nad nimi deszczem, po gałęziach je mokrych wiesza. Nic z tego... Oczywiście Potem mówią,że wiatr zrywa liście.

Dziękuję Wam za porady. Myślę nadal nad \"całokształtem\" problemu. Globusik - dzięki za długi wpis - powinnam cię uprzedzić,że w bloku mieszkałam przez 17 lat i z niego uciekłam za miasto. To już 16 lat temu. Pam iętam ten dzień jakby to było dzisiaj.w koło bałagan po przeprowadzce,chałupa do generalnego remontu,wszędzie syfik,polowa domu w stanie surowym - wieczór,wyszłam na balkon,zaciągnęłam się POWIETRZEM PÓL I PORYCZAŁAM SIĘ ZE SZCZĘŚCIA.. Te uroki prawdziwej wsi są już wspomnieniem,w koło powstało już osiedle.Ale ja mój ogród nadal utrzymuję w stanie dzikim i czuję się tutaj u siebie. Chyba jednak na razie nie będę nic zmieniała. Dzieci - choćbym była bliżej - i tak nie będą miały czasu dla nas,poczucie bezpieczeństwa - bo są niedaleko - jest tylko złudzeniem,od siebie nikt nie ucieknie.Zima - kiedyś minie. Cholerka - jest jak jest.Nara.

Belvuś - Syn jest b.dobry.Pomaga nam finansowo,ma swój dom niedawno wybudowany.jest i Synowa też dobrze sytuowana. Pracują razem w jednej firmie z moją Córką - tzn. syn i Córka. Wiem,że też coraz mniej mają czasu na odwiedzanie nas,a pewnie też i chęci - jak jest trochę wolnego. O pieniądze na pewno im nie chodzi.Pewnie za ten mój dom w Poznaniu będzie nas stać na małe mieszkanie i w tym cały szkopuł. Jak wytrzymać z nerwusem Mm na paru metrach?? Jak wytrzymać w bloku?? Jedyna korzyść i to chyba duża - nie marzniemy zimą,jesteśmy bliżej dzieci,no i mniej sprzątania i remontów. Właściwie tutaj nie mamy żadnej rodziny,ja samotnica nie mam nawet przyjaciółki do pogadania. Dzieci do nas na pewno się nie przeprowadzą,a wnuków -niet. Córcia mówi - Mamo - trzymajcie to- to cudowny azyl. No tak - najlepiej byłoby zatrzymać i przenieść się bliżej nich. Azyl - moja siostra też stwierdziła,że azyl.Była zachwycona. Pewnie - przyjechać na parę dni lata,wypocząć od wnuków i dzieci-jak się mieszka w bloku razem - to jest fajnie. tylko,że potem faktycznie marzniemy przez kupę m-cy,bo lato krótkie jest,niestety. Co robić... co robić....

Witajcie. Myślałam,że tylko ja tak mam,kladąc się spać, z ulgą żegnam dzień. O czym to świadczy? Zastanawiałam się już nieraz. Czyzbyśmy podświadomie cieszyły się z tego że już bliżej niż dalej? Dodatkowo \"uciekam\" w sen w ciągu dnia. Nie ciągnie mnie świat - jakieś wyjazdy czy wycieczki. Belvuś masz rację,co do rodziny i ryzów z nią związanych - chyba to jest najwększym sensem życia. Teraz,gdy zostaliśmy sami i właściwie - coraz niej muszę - jakbyżycie stawało się coraz bardziej bez sensu. Mogłoby mieć większy,gdyby faktycznie było więcej kasy. coś wyremontowac,naprawić,wymienić - dobrze wiedzieli twórcy \"polskiej rzeczywisto.ści\" jak szybko nas wykończyć, zdołować. Chyba jednak lepiej żylo się ludziom,gdy w domu było młodsze pokolenie,starsi mieli czym żyć i nie mieli tyle czasu na \"głupie\" myśli. No,ale co tam - dzisiaj pojechałam sobie na rynek,zmokłam niemiłosiernie - ale było fajnie. A od jutra znowu zapowiadane są upały. Poradżcie,co mam robić. Syn przysyła jutro faceta od wyceny domów. Chce abyśmy przenieśli się bliżej nich. 200 m na nas dwoje,to trochę dużo i drogo szczególnie zimą,ale mam tu duży ogród,drzew,krzewów posadzonych przeze mnie - no i samotność.Cholera - między kijem a pałą. Mój MM nie chce chyba o wyprowadzce nawet myśleć,pogadać szczerze nie daję rady.Co robić... co robić... Nara.

Zrobilo się nostalgicznie, jesiennie - a póki co - jeszcze lato. Widzę,że nie tylko ja w nastroju ponurym.Wiersz wpisany przez Legwanka - też najlepiej nie nastraja. Przede wszystkim jest o naszym wielku,którego już się niecofnie. Ciekawe - ostatnie spotkania i wyowiedzi moich rówieśników - najczęściej dotyczą - ZMARNOWAŁEM(ŁAM ŻYCIE. mOGŁO BYĆ INACZEJ,LEPIEJ. Inni na siłę robią z siebie \"Swiętych\" - postarali się wyrzucić z pamięci grzeszki młodości. Ja też analizuję swoją przeszłość - wiele rzeczy chciałabym naprawić,zmienić - albo teraz postąpiłabym w wielu sytuacjach inaczej - na cóż DAREMNY TRUD. Było jak było. Napiszcie,czy macie jeszcze jakiś plany na przyszłość??? Czy już wypadałoby się poddać? i niczego nie oczekiwać? Ja,jeżeli się do czegoś jeszcze zapalę,jestem momentalnie przez mojego MM sprowadzana do parteru - a za co?? a po co?? mnie jest dobrze. Brakuje w koło młodych - pewnie w tym cały problem. Pozdrawiam i nara.

Witam się również - podpisuję listę obecności. Co prawda nie o 7 rano - ale o 10, ale zawsze to coś. Dzień jak dzień - nie ma go co chwalić przed zachodem. Zdążyłam posiedzieć nad krzyżówką,pomyśleć nad obiadem i tak rozglądając się wkoło - widzę jedną robotę,która mnie woła-SPRZĄTANIE. Jak wiecie nie lubię.. oj nie lubię. Patrząc na to co mnie otacza,wiekowe meble,wiekowy wystrój,przydała by się jakaś wygrana w totolotka - ale już i na niego nie liczę i nie gram. Zapalę fajkę - może ponuractwo mi przejdzie i złapię się za zakurzony odkurzacz.Nara.

nikto nie pisze.. nikto nie dzwoni.... Spokojny sobotni wieczór , nawet wiatr ucichł. Nie wiem,jak Wy , ale ja lubię silny wiatr - byle nie za silny. Przypomina mi się dzieciństwo.Duza sypialnia,nas dzieci od groma - bo ośmioro - ( nie wszystkie w jednym pokoju) Swiatło już zgaszone,Tata przy łóżku ma włączone radio,leżę wmciepłym łóżku,przytulona do siostry - a za oknem szaleje wiatrzysko - JESIEŃ. Zawsze lubiłam jesień. Byly to dla mnie chwile magiczne,poczucie błogiego ciepła i bezpieczeństwa.Szkoda,że tak rzadkie. Rzeczywistość wracała rankiem.Chociaż i wtenczas w drodze do szkoły szurały pod nogami liście a nad głową łamały się gałęzie. A dzisiaj - dzisiaj zadzwoniłam do Syna.Nie byl zbyt rozmowny,w głosie wyczuwałam zmęczenie,więc długo nie ciągnęłam. Siadłam do kompa - a tu nikogo. Zamiast wiatru słucham muzyki.Nara.

Ostatnio po kontaktach z rodziną - słyszę coraz częściej pytanie - GDZIE POPEŁNIŁAM BŁĄD???? Pewnie nigdzie. Dałyśmy pewnie naszym dzieciom ,to co moglysmy - a przede wszystkim miłośc.Inaczej też byłyśmy wychowane w szacunku dla ludzi starszych - rodziców,teściów. Czasy bardzp szybko się zmieniły,w mediach i nie tylko pełno pogardy dla ludzi w naszym wieku.Niestety odbija sie to także na sposobie myślenia naszych dzieci.Wiem po sobie - niestety. Globusik - nie przejmuj się,znajdziesz w Człuchowie sama z MM kwaterunek i na \"złość\"zostań dłużej. Utrzymuj z nimi więzi - nie pozwalaj o sobie zapomnieć. Mój MM wrócił z zakupów w mieście - kończę.Pa

Faktycznie - ten wpis naszego Globusika daje do myślenia. Zle sie poczuła?? Ale skojarzenie - \"Pani z kosą\".Ja już od dawna wolę sobie wyobrażać sobie,że śmierć podobna jest do troskliwej MATKI zabierającej nas z tej rzeczywistości - tak jak matka która nas urodziła na ten \"najpiękniejszy ze światów\". Te stare wyobrażenia potrafią napawać tylko strachem - a znając już trochę życie - chyba jego bardziej trzeba się bać. Właściwie,dlaczego się utarło,że śmierć jest jedna - chodzi i zabiera ludzi?? A może każdy z nas ma \"SWOJĄ\" PRYWATNĄ \"- jak urodziny? Ale pofilozofowałam. Patrzę na to,co dzieje się wśród ludzi,nawet wśród najbliższej rodziny,to piekiełko niezłe tutaj jest. No , życzę przyjemnego dnia - idę oglądać mecz z MM i zapalić papieroska przy kawusi.Nara.