lidusia

Hej dziewczyny!!!!! Głowa do góry. Jestem tu po to aby wam powiedzieć, że musi się udać i tak macie mysleć. Psychika jest tu bardzo ważna, ważniejsza niż nam sie wydaje. najgorszy w tym całym staraniu si,e o bobaska jest stres, przezywanie co miesiąc, że znowu się nie udało, że znowu @się pojawiła.Uwieżcie mi, że jeśli trochę odpuścicie to się UDA. Nam się udało. Nareszcie!!!!!!!!!!!!!!!!!!.Jestem w 8 tyg. ;). To cudowne uczucie zobaczyc dwie kreseczki na teście!!a juz myslałam, że nigdy nie zajde.Ponad rok, przed planowanym poczęciem zglosilam sie do lekarza, aby mnie ustawil, tak abyśmy po slubie mogli sie starac o dzidziusia. Badanie hormonow wykazalo za malo progesteronu w 2 fazie cyklu. Dostalam duphaston.okre mi sie wyregulowal, cykl skrocil do ok 30 dni.Lekarz powiedzial \"jak @ sie zatrzyma to zapraszam\". Nie tego od niego oczekiwalam.Po kilku miesiacach staran, ciagle nicccccc.Zmienielam lekarza. Na podstawie tych samych badan stwierdzil, że owszem progesteronu za malo ale prolaktyny za duzo a z nia ciezko zajsc w ciaze i jeszcze trudniej ja utrzymac. Dostalam bromergon,monitoring cyklu wykazal, ze owulacja jest i to wczesnie ok 11 dnia cyklu.Kazal przez 6 miesiecy probowac w okolicach owul. co 2 dzien i przede wszystkim wylaczyc GLOWE.I udalo sie w ostatnim miesiacu.Tylko dlatego, ze dwie kolezanki ciezko chorowaly, jezdzilam od jednej do drugiej i nie myslalam o staraniu, wylaczylam glowe i nie mmialam czasu na myslenie czy sie uda.Zupelnie sie nie spodziewalam w tym miesiacu, nie czulam. Bylam przekonana ze dostane @ a tu niespodzianka!!!!Dziewczyny trzeba wyluzowac.