taka glupia

a mi życie dopisało zakończenie opowieści. Rozwiodłam sie i teraz jestem z kimś poznanym w sieci. Planujemy przyszłość i nowy dom.

A i u mnie spokój, weekend spedziłam z moim i było bosko choć bez ekscesów ;) a z drugim spokojnie ... myslę sobie, że role się trochę odwróciły i ja traktuję to lekko. Postawiłam na przyjaźń serdecznośc i chyba tym wygrałam... jestem porządnie naładowana po spotkaniu i mam nadzieję że mi tak zostanie na długo ;) Buziaki i chcę z Wami na wódkę :P

Smutna trzymaj sie, mysle ciągle o Tobie i czekam na dobre wieści :)

dokładnie o tym myslałam :)

Ha!!!!! NK odwiedzam rzadko, sporadycznie raczej. :) napisze na gg wieczorkiem a jak się nie uda to na NK podam numer :)

Ech nie chodziło mi o tych naszych czy o Was, raczej samo pisanie o sobie w takim kontekście i na Kafe... Sama kiedyś pisałam o sobie rózne rzeczy, niestety albo na szczęście ktoś mnie uświadomił jak łatwo znaleśc mnie w sieci. Smutna, cieszę się że wiesz o mnie duzo :) nie przeszkadza mi to wcale :) po prostu nie czuję potrzeby pisania tego tutaj, publicznie na kafe :) Jak już nabiorę dystansu do tego co teraz się u mnie dzieje to może popiszemy co? Jakoś ostatnio nie widze Cię na gg.

Ja wolałabym nie pisać o sobie za bardzo, net wbrew pozorom jest mały. A wpisując odpowiednie słowa klucze można wiedzieć dużo więcej o użytkowniku sieci niż nam się wydaje. Tym bardziej jak ktoś Cię zna dość dobrze. Smutna, trzymam kciuki za męża, mam nadzieję że się ułoży i szybko wróci do zdrowia :) A z tym śledzeniem, też mnie to czasem wciąga i staram sie baaardzo tego nie robić, bo się wtedy sama nakręcam ... staram się do tego wszystkiego podchodzić rzeczowo, co mi się oczywiście czasem nie udaje... grunt to zdrowy rozsądek :P pozdrowieia :)

e tam szkoda wiosny na doły

Ech zapracowana jestem okropnie ostatnio, no i mam kogoś nowego, tyle że z tym bagarzem jaki mam jest już inaczej. Bardziej boję się o niego... na razie jest fajnie, ale wiem że się skończy. Asiorek33lat przyznam że okropne jest to co piszesz, bo właściwie to Ty masakrujesz tą znajomość. Teraz po czasie myslę, że to jest tak jak z piosenki Osieckiej Nie ważne żeby złapac króliczka ale żeby gonić go. Do póki nie będa pewni że nas mają to będą, a potem... cóż gonią kolejnego...

No i zeżarło mi pół posta :) Z moim znamy się już ponad 2 lata. Poczatki to była typowa znajomośc netowa z zarwanymi nocami, smsami, telefonami itd. Chyba oboje mielismy problem żeby się z tego uwolnić. Pomógł nam jego wyjazd na kilka miesięcy, gdzie kontakt mieliśmy bardziej ograniczony... choc ciągły :)

hej widze że topik tętni życie,m. ja mam inne zdanie. Da się, wymaga dużo pracy i chęci z obu stron. Spotykamy się często mimo że dzieli nas sporo kilometrów, życie z netu przeszło na to prawdziwe. Potrafimy szczerze ze soba porozmawiać ale każdy ma swój świat. Kocham go, ale inaczej. Teraz to mój najlepszy przyjaciel :) jakiego kiedykolwiek miałam. Myśle że każde z nas musiało nabrać dystansu do tego co było.

hm wiem o czym mówisz...widzieliśmy się w weekend i teraz znów dół ale zaraz przejdzie mam nadzieję i jakoś będzie. I wiecie co? bardzo się cieszę że Go mam :)

smutna zazdroszczę...

a książki się boje bo nie chcę znów przejść w płaczliwy okres jaki miałam niedawno. Boje sie że otworzę sporo zamknietych i zaryglowanych już drzwi.

hm śmiercią naturalną to umiera już od dawna, małymi kroczkami. Nie mam już złudzeń, teraz walczę o przyjaźń... tylko przyjaźń bez niczego więcej ...najgorsze jest to, że sama sobie to robię :(

nie odzywa sie... może to już? Coć boje sie to napisac to chcę żeby tak było... na zawsze. Pomęcze sie 3-4 miesiące, wytłumaczę jak trzeba i przejdzie... do d... to wszystko

a u mnie to trwa trwa trwa miedzy dwoma światami. Jestem już zmęczona tym wszystkim.

margolka zazdroszczę Ci bardzo Twojego spokoju....ja juz się pogubiłam w tym wszystkim i nie wiem co jest prawdą a co nie, nie wiem co czuję i czego chcę. To trudny dla mnie czas i dlatego nie piszę często jak wczesniej ale będzie lepiej :)

może i jesteśmy hipokrytkami, może i oszukujemy ... ja chce przestac bardzo, tyle że nie mogę. Najbardziej na świecie boje sie samotności, a niestety tak bylo do momentu kiedy nie poznałam 2 ... żałosne prawda? :S

laleczko hm... czasem nie doceniamy tego co mama ... dziękuję pozdrowienia dla wszystkich i trzymajcie się ... jakoś :)

wiesz może nie spodoba Ci sie to co napiszę ale dobrze zrobiłaś i jestes dzielna i odważna a to jest początek do odzyskania spokoju

wiesz ja nie wiem czy powiedzieć czy nie to chyba zależy od różnych rzeczy... po tym co juz teraz wiem to chyba bym jednak nie mówiła ale to tylko moje zdanie i nie mi tu chyba radzić... ale pozdrawiam mocno!!!! :)

cholera l zapomniałam i zostałam pomarańczką :P

A jak palisz papierosa to sie nie uspokajasz? bo ja tak tyle że to nałóg a nie papieros to sprawia... Tak jest z tymi telefonami i sms-ami... uspokajasz się, ale to do niczego nie prowadzi bo znowu przyjdzie moment że on zamlknie... a wtedy wszystko wróci ... wiesz że tak będzie. Smutasku to do niczego nie prowadzi, niestety do niczego... zostaw młoda napisz jej że ok i że nie chcesz nic więcej wiedzieć. i zostaw to bo sama sobie robisz krzywę... i trzymaj sie jakoś...

hm S.... daj sobie spokój, naprawdę, mój dzisiaj tez wysłał cieplutkiego takiego jak za dobrych czasów ale co z tego???? wiem to pół mojej wyobraźni a pół to jakies tam .... dla przypomnienia. Nie potrzebne mi to juz i hm myślę że Tobie też. Postaraj sie od tego odciąć a powoli zapomnisz i zaczniesz zyć normalnie. ja bardzo sie staram.