nalya

Dziewczyny, jak ja się cieszę, że nie jestem sama i zawsze mogę wpaść na to forum i się załadować się optymizmem. Dziękuję.

Dziękuję. depilator i golarka nie pomagają na plecy i brzuch. prędzej umrę. :/ niedługo jadę nad morze, poznam wielu nowych ludzi i wiadomo jakie będzie pierwsze wrażenie. szczególnie przeraża mnie wizja siedzenia na plaży. ale macie rację- przecież jest wiele kobiet brzydkich, a nie robią z tego swojego przekleństwa tylko są szczęśliwe i dzięki temu wszystko się układa. nie chciałam tak wyglądać, tak się urodziłam i skoro z wyglądem zewnętrznym nie jest najlepiej to może chociąż postaram się to nadrabiać uśmiechem. takie postanowienie wakacyjne- jak najczęściej się uśmiechać. zawsze humor mi się poprawia jak spotykam ludzi, którzy od razu mnie nie wyśmiewają tylko starają się pomóc. ;*

Miałam podejrzenie hirsutyzmu, ale jako że na to zaburzenie wpływają jeszcze inne czynniki to została wykluczona ta choroba. Największym problemem z moim wyglądem jest właśnie owłosienie. Doskonale rozumiem wszystkie dziewczyny, które mówią, że odechciewa im się żyć gdy patrzą w lustro. Tylko, że większość postów dotyczy tylko zbędnego owłosienia, możliwego do usunięcia, a nie tak bardzo nadmiernego, ze aż chorobowego. Jestem owłosiona prawie cała. Depiluję się, ale wiadomo, że z nie wszystkich miejsc można usunąć włosy. Bywają chwile, gdy mam ochotę ogolić całe ciało, a na drugie dzień-gdy włosy zaczną odrastać- to się zabić. Mam wąsy, baczki, ciemne włoski na czole, grube brwi, cały bruch pokryty bardzo widocznym mchem i grubym wężykiem biegnącym między piersiami (a także na nich) i kończącym w miejscu intymmym. Do tego nieprawdopodobnie owłosione nogi, całe uda i pośladki (długie i gęste włosy). Nawet plecy są pokryte grybym i ciemnym mchem. A, i dochodzą ręcę-możnaby powiedzieć, że przede wszystkim ręce, bo to one doprowadzająmnie do depresjii. Ręce mam porośnięte długimi, bardzo grubymi i czarnymi włosami od górnej części ramion po dłonie i palce. Zaczęłam je golić i teraz jeszcze bardziej nienawidzę siebie. Muszę cały czas się pilnować, żeby moje futro nie wydostało się na światło dzienne. Byłam kiedyś u ginekolog, ale trafiłam na jakąś idotkę, która odesłała mnie z kwitkiem. Fakt faktem, że niepotrzebnie przyszłam cała \"wyczyszczona\", ale kobieta wzięła mnie za przewrażliwoną. Nawet mnie nie obejrzała do mnie. Z twarzy codziennie pensetą usuwam włosy, więc są niewidoczne. Ale ile nerwów to kosztuje. Każdy wyjazd to istna męka. Do tego dochodzi wiele inych problemów... ale to jest jeszcze dłuższa historia. I kto powie, że Bóg jest sprawieldliwy? Czeka mnie leczenie hormonalne, ale jeszcze nie teraz. Wiem jakie są częste skutki tego. Tycie i rozwalona gospodarka hormonalne. Włosy najprawdopodobniej częściowo odziedziczyłam, a częściowo jestem pomyłką Pana Boga. Czuję się jak półbaba. Zupełnie niekobieca.

Słyszałam od kilku osób, że rzeczywiście efekt jest zadziwiający 6weidera, ale interesuje mnie po ilu dniach mniej więcej jest już widoczny jakiś efekt. niestety, ja dotrwałam najdłużej do 8 dnia. :)