JODLA

z cyklu „Pustynia słońca” pędzę do Ciebie jak ptak ponad domami się wzbijam wysokie drzewa omijam tam gdzie prowadzi Twój ślad pędzę do Ciebie co sił wysoko w górę się wznoszę o nic drzewa nie proszę z chmur tylko rosę bym pił ... Wieslaw Mikulski *

PAMIĘCI ANI ktoś powiedział: \"miłość jest w głowie\" może więc nie skończyła się wraz z tobą a tylko zatrzymała jak wyłączona płyta która nie gra ale wciąż jest i twoja do mnie miłość pozostała nieruchoma w umarłych strukturach mózgu by powoli obracać się w substancje proste i rozpraszać w materii twoja miłość jest w ziemi zatem kocha mnie ziemia spłukujący ją deszcz i trawa robak który zjadł kawałek twego mózgu może kiedyś urodzisz kwiat ktory odwiedzi pszczoła a dziewczyna która przyjmie miód pokocha mnie twoją miłoscią Andromeda

Wiersze o domu z tomiku \"Rozbijanie myśli\" Człowiek musi mieć dom by wyrastać zbudowany na mocnym fundamencie z horyzontem wiary w swoje możliwości z progiem postanowień który przekraczać będzie Człowiek musi mieć dom by dorastać z sufitem marzeń i pewności kawałkiem podłogi z zabawkami pragnień, na których będzie się przewracać ze ścianami prawdy, przy których będzie uczył się chodzić Człowiek musi mieć dom by się stawać sobą z drzwiami zrozumienia otwierającymi się w obie strony z oknami ciekawości wychodzącymi na place spotkań ze ścieżkami prowadzącymi do miejsc gdzie stoją inne domy Człowiek musi mieć dom by poznawać siebie z szerokim widokiem z coraz wyższych pięter z krajobrazem życia na które będzie mógł się wspinać ze schodami miłości prowadzącymi na własne szczęście Człowiek musi mieć dom aby mieszkać w sobie z piecem serca i z lustrem sumienia z szybką windą by zjechać do tych, którzy czekają na niego na dole ze spiżarnią otwierającą się bez skrzypienia Człowiek musi mieć dom by zamykać pamięć z szafami myśli i kuframi myślenia gdzie będzie mógł każdego znaleźć w prawdzie i spotkać go w świetle zrozumienia Człowiek musi mieć dom by powracać ze swoich dalekich podróży od siebie ze stołem czyjejś czekającej wierności z miłością czyjąś siedzącą na krześle Człowiek musi mieć dom aby czekać na wracającego do niego z daleka człowieka z poręczami dobroci przy których będzie się podnosić z przebaczeniem, które będzie jak dom otwarte na niego czekać Nie znam autora,,

Twoje słońce ogrzało mą duszę Twoje słowa zmieniły mą drogę Tyś mnie krzepił w czas deszczów i w susze Dzięki Tobie oddychać dziś mogę Tyś prowadził mój umysł od dziecka Tyś mnie uczył przez ludzi świat kochać Tobie tylko zawdzięczam dni szczęścia Tobie mówię dziś także: mnie prowadź Tyś mi barwy tej ziemi odsłonił Kwiaty ludzi i gwiazdy na niebie Twoje wszystko co dzisiaj mam w dłoni TWOJE WSZYSTKO I WSZYSTKO OD CIEBIE Wieslaw Mikulski

WIAZKU kochany_____przytulam Nasza rozmowa nie wymaga slow,,,,uczcijmy zatem pamiec o naszych bliskich,przyjaciolach,sasiadach i znajomych___________przez piekne wiersze. PS.Przywoluje pamiec o naszych uczniach i kolezankach i kolegach z pracy,,,ktorych nie ma juz wsrod zywych,,,

Bo życie trzeba czytać jak powieść w obcym języku. Z wielkim zrozumieniem.

Może ty mi serce przyślij (ok. 1967-70) Leżą wokół smutku myśli Może ty mi serce przyślij Może ja ci przyślę róże I utoną w czerwień burzę Jeśli latem liść opadnie To pomyślę, że to jesień I gdy nawet myląc składnię Runę w twego serca wrzesień To schodami skrzypiącymi Wciągnę ciebie za rękawy Na strych zimy noworocznej Ot tak sobie dla zabawy Otworzymy komin dachu Wyplujemy wszystkie sadze Posadzimy krasnoludki Tam gdzie ciebie zaprowadzę I opowiem wszystkie rzeczy Nie zdarzone, nie przebyte Aż nam ultramaryn niebo Runie w oczy wraz z błękitem. Jeśli nawet się nie spełni To co by się gdzieś spełniło Pomyśl jak ciekawa miłość Jeśli nawet jej nie było Jeśli nawet na straganie Wiatr rozdmucha kwiatów tęczę I krzykliwe stare baby Wróżby ptasie i zajęcze Rzodkiewkami pomalują Na bazarze kolorowym To ja tobie nie odmówię Nawet wianka z mojej głowy. Bogna Lewitak

Gałęzie rozwidlają się ku górze (14.01.1972) Gałęzie rozwidlają się ku górze Przeminiemy Spuść na mnie śniegu duże aż do ziemi bąbelki, płatki i zajączki a usnę srebrzysta, jasna dłonią musnę framugi okien twych Kochanie lecąc w odległe Zakochanie. Bogna Lewtak__Baczynska

Są tablice pamiętające śmierć bohaterów Mauzolea wznoszące pamięć o minionym Pomniki wystawiane na targi ludzkich oczu Ku czci bohaterów Próżność patrząca z kartek encyklopedii Pamięć umarłych w czystym świecie żywych Bez zbędnych formalności Kwiaty w każde święto narodowe Uczczenie minutą ciszy Defilady na placach I chwalebne czyny Na ogonach społeczeństwa Daleko A już zapomniano o bezimiennych bohaterach Którym ani pomnik Ani tablica nie dana Tylko wspomnienie liche Na ustach ostatniego historyka społeczeństwa Daria

Kamieńska Anna, S \"Skąd przychodzą umarli do snów ludzi?\" Skąd przychodzą umarli do snów ludzi? Rozsuwają ściany czasu, Zjawiają się prawdziwi i czuli. Pytają się z ogromnym zdumieniem: Nie boicie się nas? Gdzie przebywają wówczas, gdy nikt ich nie wspomina? Gdy twarze ich zaczynają blaknąć I myśl nasza nie tak łatwo przywołuje Postać ich schyloną? Którędy wiedzie droga umarłych do snów ludzi? Z grobów znowu wyciągają ku nam ich ręce Rzeczywiste i żywe. Pragną naszych objęć i uścisków, Jakby w nich ożywali na nowo. I poprzez oczy nasze omglone snem Szukają gwiazdy - Tej jednej, która była gwiazdą ich życia. Ostygło powietrze po ich oddechu, Odebrzmiała fala głosu, Ciało oddaje się ziemi solą, żelazem i wapnem. Lecz żyją dłużej pod sennymi powiekami bliskich. Stąd sięgają znowu do spraw życia, Do drzwi, które tylekroć mijali, Do stołów znaczonych odciskami ich dłoni, Do strzępów mowy, do obrazów, Które osadzają się w pamięci ludzkiej długo, Jak muł skalny w głębokim dnie oceanu.

Pamięć o zmarłych Cmentarze zdobią pamięci pomniki Pośród nich : zwykłe, z marmuru, grobowce; Jednak są takie bez kontaktu z nikim Tam trudno chociaż jeden płomień dostrzec! W miejscach niektórych usypany piasek Przemawia o kimś za życia kochanym, Tabliczki rdzawe zapłakane czasem : Napis wskazuje - leży tu nieznany. Gdzieniegdzie z drewna krzyże połamane Albo w ostatnich przewrócone siłach, Drążą sączącą zapomnienia ranę Wciąż przypominają : tu jest mogiła! Powstaną kiedyś tamtych zmarłych dusze Zapytają : czy je jeszcze pamiętasz, Pamięci wrócą może choć okruszek Droga na cmentarz już nie będzie kręta. 28.10.2007 Zenek13

Tradycja palenia zniczy. W noc zaduszną, aż do świtu, na cmentarzach, rozstajach i w obejściach, rozniecano ogniska, których zadaniem było wskazywanie drogi błąkającym się duszom. Popularne było również palenie ognisk na mogiłach samobójców i ludzi zmarłych tragicznie, którzy zwykle byli grzebani za murem cmentarnym. Chrust na te ogniska składano w ciągu całego roku (ten, kto przechodził obok, kładł obok grobu gałązkę i w ten sposób tworzył się stos do spalenia w noc zaduszną). Wierzono, że ogień palony na grobach samobójców ma moc oczyszczającą umarłych, daje również ochronę żywym przed złymi mocami, które mogły być obecne w takich miejscach.

ŚWIĘTO ZMARŁYCH W POLSCE Do początku XX w. w Polsce (na terenach wiejskich) istniał zwyczaj przygotowywania w dniu 31 października różnych potraw. Pieczono chleby, gotowano bób i kaszę, a na wschodzie kutię z miodem i wraz z wódką pozostawiano je na noc dla dusz zmarłych (prawosławni na grobach, katolicy na domowych stołach). Wieczorem zostawiano uchylone drzwi wejściowe, aby dusze zmarłych mogły w swoje święto odwiedzić dawne mieszkania. Był to znak gościnności, pamięci i życzliwości, w zwyczaju było również nawoływanie zmarłych po imieniu. Wierzono, że dusze doświadczają głodu i pragnienia, potrzebują wypoczynku i bliskości krewnych. Obowiązkiem żywych było zaspokojenie tych pragnień, gdyż obrażone czy rozgniewane mogły straszyć, wyrządzić szkody, sprowadzić nieszczęście czy przedwczesną śmierć. Po zapadnięciu zmroku, przez dwa kolejne dni: 1 i 2 listopada, zabronione było klepanie masła, deptanie kapusty, maglowanie, przędzenie i tkanie, cięcie sieczki, wylewanie pomyj i spluwanie, aby nie rozgnieść, nie skaleczyć i nie znieważyć odwiedzającej dom duszy. W całej Polsce ugaszczano obficie żebraków i przykościelnych dziadów, ponieważ wierzono, że ich postać mogła przybrać zmarła przed laty osoba. W zamian za jadło zobowiązani byli do modlitwy za dusze zmarłych.

Tu jest pamięć i tutaj świeczka. Tutaj napis i kwiat pozostanie. Ale zmarły gdzie indziej mieszka na wieczne odpoczywanie. (...) Smutek to jest mrok po zmarłych tu ale dla nich są wysokie jasne światy. Zapal świeczkę. Westchnij. Pacierz zmów. Odejdź pełen jasności skrzydlatej. (J. Kulmowa, \"W zaduszki\")

Dzień Wszystkich Świętych Zbliża się Dzień Wszystkich Świętych, a następnie Zaduszki. Dni pamięci o tych co już odeszli, których już nie ma wśród nas. Polska tradycja nakazuje odwiedzanie w te dni grobów swoich bliskich, zapalenie zniczy, złożenie wieńców i kwiatów. Odwiedzając miejsca wiecznego spoczynku, zachowajmy należytą powagę, zastanówmy się nad przemijaniem, przywołajmy ulotne wspomnienia. Cmentarz jest miejscem gdzie spoczywają nasi najbliżsi; dziadkowie, rodzeństwo, nasi rodzice, również najbliżsi naszych znajomych. Ich też należy uszanować. Święto Zmarłych jest to dobry moment na refleksje, także nad własnym życiem , nad przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Jest to okazja do wspomnień, do dzielenia się troskami, kłopotami i radością. Kim była bliska nam osoba? Czy wystarczy kupić kwiaty, zapalić znicz i odmówić modlitwę, by oddać Jej należny hołd? Może nadeszła okazja, aby poświęcić Jej trochę więcej czasu. Dzień Zmarłych jest zachętą do zadumy, do przemyśleń o przemijającej historii, którą warto utrwalić dla potomnych. Kultywowanie pamięci zmarłych członków rodziny, to także dobra lekcja dla naszych dzieci. Aby kiedyś, nad naszym grobem, spotykały się nasze dzieci, wnuki, prawnuki, kuzyni, kuzyni kuzynów ... na przyszłą rzeczy pamiątkę. Pamięć o zmarłych jest świadectwem rytuałów pogrzebowych, jest również rysem naszej obyczajowości. Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim.

WITAJ BIESIADO Jak milo Was widziec kochane moje_____GRABKU i WIAZKU :D Piejne wiersze,,,,i madre slowa. Ten wiersz znalazlam w polonijnej gazecie i dziaisaj go przytocze na Biesiadzie. Nowy Jork - Dlaczego? Czarne kleby dymów, Spowily niebiosa. A ognie w góre plonely, Wzniecone reka czlowieka. To mysl zlowieszcza sprawil, Co ludzkosc od siebie oddala. Od codziennosci naszego istnienia. Od tozsamosci czlowieczego bycia. Kto, kiedy i dlaczego - zgubil czlowieka ? Zabral nadzieje - nasza wole trwania. Dar zycia przerwal - bez chwili wahania I zamknal przestrzen -ludzkiego dzialania. Kto, w imie czego - niszczy byt czlowieczy? Odbiera dobroc, milosc a daje nienawisc I w miejsce trwania, chec przezycia Stwarza strach smierci - w drodze do niebycia. To ludzkosc nasza zgubila czlowieka, W drodze do Boga i Allacha Jedynego, Czlowiek niszczy czlowieka - spod znaku Waszego. Wiec prosze Was Bogowie, Spotkajcie sie razem. Obroncie czlowieka przed smiercia Ipokazcie swiatu swoje boskie twarze. Ze chcenie istnień - jest wola przetrwania, Ze narodzenie - jest droga zycia. Ze zaden czlowiek -od boga kazdego Niemna juz prawa - zabijac innego. Taki o traktakt bogowie spisali Mysli swe laczac przy niebianskim stole. Przyjmujac prawa boskie dla czlowieka, W których pierwiastek boski w czlowieku uznali. Antoni Szczygiel / Rzeszowski poeta, za swój wiersz otrzymal podziękowanie od burmistrza Nowego Jorku Michaela Bloomberga Pozdrawiam Was bardzo serdecznie!:D

zabronil gromadzenia w niej ksiazek napisanych przez kobiety,,,,,,,sorry

W 1930r ameryk.prawnik TM ZINK 75.000$ przekazal funduszowi inwestycyjnemu po warunkiem,ze gdy kwota urosnie do sumy 3 mln$,zostanie za nia wybudowana biblioteka.Miala ona nosic nazwe Wylacznie Meska Biblioteka Zinka,a kazde wejscie do gmachu powinna ozdabiac tabliczka o tresci: KOBIETOM WSTEP WZBRONIONY\" ______________________________________________--------- Lo Matko_____ale glupek!

W 1871 r wytworca kapeluszy SAMUEL SANBORN oddala swoje cialo nauce___koledze Oliverowi Wendelowi Holmesowi___pozniejszemu prof.anatomii w Harvard Maedical School. Przy czym Sanborn zazadal,by przed eksperymentami wykonano z jego skory dwa bebenki i przekazano przyjacielowi zmarlego--Warrenowi Simsonowi.Temu z kolei nakazal,aby kazdego roku 17 czerwca o swicie na wzgorzu Bunkera wybebnil na werblach rytm \"Yankee Doodle\"____obecnie hymn stanu Connecticut.

W 1970r mieszkanka Kalifornii MARY MURPHY umierajac przekazala 200.000 $ schronisku dla zwierzat,pod warunkiem,ze jej owczarek SIDO zostanie,,,usmiercony.Zlecenie na likwidacje psa oprostestowalo SPCA___amer.towarzystwo opieki nad zwierzetami. Postanowilo podwazyc testament na drodze sadowej,a nacisk mediow na gubernatora wymusil wydanie przez niego aktu,zawieszajacego wykonanie ostatniej woli Mary.Sedzia wydal precedensowy wyrok,stanowiacy,iz pies ma niezbywalne prawo do zycia.Ocalony pies zamieszkal u Dyrektora SPCA,a kierownictwo schroniska musialo pogodzic sie z utrata fortuny.:D

W 1883r JONATHAN JACKSON zazyczyl sobie,by jego majatek posluzyl do zbudowania kociego domu,w ktorym zwierzaki mialyby \"kwatery sypialne,jadalnie,pokoj spotkan,pokoj muzyczny,gdzie moglyby sluchac muzyki akordeonowej na zywo,teren do cwiczen i specjalnie zaprojektowane dachy do latwej wspinaczki.

W 1813 r umierajaca lady ELIZABETH ORBY HUNTER zapisala swej papudze dozywotnia rente w wysokosci 200 gwinei rocznie.

KOCHANY WIAZKU_____jestem w trakcie :D porzadkowania,,, Dzieki za przypomnienie

Rozczarowania,jakie czesto przynosza kontakty z innymi ludzmi sprawiaja,ze niektorzy od bliznich wyzej cenia sobie zwiarzeta i to im wola okazac wdziecznosc. Prekursorem tego zjawiska stali sie mieszkancy krajow anglosaskich,gdzie prawo stanowilo swietosc,a ostatnia wole zmarlego trudno bylo podwazyc.

Zupelnie inne uczucia kierowaly lordem PHILIPEM THICKNESSE,kiedy w 1793 nakazywal w swej ostatniej woli,by obciac mu prawa reke i wyslac synowi:,,,w nadziei,ze taki widok przypomni mu o obowiazkach wobec Boga po tak dlugim zaniedbywaniu obowiazkow wobec ojca,ktory niezmiernie go kochal,,,,\" Czy ow spadek zostal doreczony mlodemu lordowi,niestety,nie wiadomo,,,,