JODLA

Autor: uczennica Ja może kiedyś wiersz napiszę. Wiersz najpiękniejszy i najprostszy. Słowa pofruną stadami pliszek na domy, drzewa, wzgórza i mosty. W wierszu tym złożę wszystkie wiersze, które się w piersi tłuką jak w klatce. Ja może kiedyś tym jednym wierszem wystawię pomnik Mojej Mamie.

kolejny wiersz o MATCE „ŻYCIE RODZISZ KWITNĄC” – uczennica …Tak nachylona, jakby szczęście niosła w ramionach ciepłych i czułości pełnych. Tak zapatrzona, jakby w oczach dziecka odczytać chciała całą jego przyszłość. I tak uśmiechem pragnąca zażegnać łzę jego każdą, że wiesz: to jest miłość – siadła przy stole z synem na kolanach. Taką ją widzę w czasu wielkich ramach. Zmieniają się ludzkie dzieje, a ona zawsze ta sama. W jej dłoni berło życia, w jej dłoni chleb i sól. Dla niej dźwiganie i lęk, schylanie się ku ziemi. A kiedy dziecko w nieszczęściu – najcięższy ból. Żarliwość jej miłości. Z nią najszczęśliwsze chwile, które najwięksi poeci wielbili wspominając: łagodne uciszenie wszelkich dziecięcych trosk i najjaśniejsze światło utraconego raju. O jakże jest szczęśliwa, kiedy gorąco kochana! Jak przerażona płacze zdradzie na łup wydana. Jak niespokojna, przejęta, jak nocą spać nie może, gdy pojmie, że synowi niebezpieczeństwo grożą. Każda wojenna wieść, kiedy w drzwi domu doleci, najpierw uderza w matkę. Ona jest wrogiem śmierci. Lecz nawet, gdy szaleństwo pół ziemi skrzydłem ogarnie, kiedy z burzonych miast gruzów ulata pył, ratuje córki i synów, do piersi tuli i błaga: – Żyć pragniesz i żyć musisz! Rodziłam cię, byś żył. W lusterku się przegląda: żal jej, że lata lecą. Że oczy coraz słabsze, choć blaskiem ciepłym świecą. Że wkrótce minąć musi: zdrowie i uroda… Chciałaby dla swych bliskich pozostać zawsze młoda. Jej uśmiech ciepło słoneczne na ukochanej twarzy. Ona, by cię ratować na wszystko się odważy. Kiedy na pomoc biegnie grozy nie czuje i lęku, z nią zawsze po jej stronie jest dobro, prawda, piękno. Jeśli nie możesz pojąć, jak wielka jest jej miłość, nie pytaj o nic. Daremnie serce przed tobą odkryła. To jedno słowo: – Mamo! – szepczą umierający, kiedy w ostatni liść uderza grad. W tym słowie czułość najwyższa, w tym słowie czułość najczystsza. Bo to jest słowo jedyne: Droższego nie zna świat.

Te slowa kieruje takze do mojej mamusi.,,,, Dziękuję Ci Kochana Mamo za to, że mnie bardzo kochasz. Twój uśmiech otwarłaś dla mnie, zamknęłaś w sercu każdy smutek. Dziś moje serce mówi: dziękuję Mamo za Twa miłość. Ona pozostanie jak światło na całe moje życie.

KOCHANE DRZEWKA i czytajacych nas,,,, Wielu chwil radości, aby każdy dzień był dla WAS przygodą i powodem do dumy. Z całego serca tego życze WAM.!!!!!!

WITAJ BIESIADO Uspokoilam sie,wiec moge napisac post!!! Jest taki dzien w roku,ze lzy same cisna sie do oczu i jest ich morze,ba ,ocean! KOCHANE DRZEWKA_____witajcie w ten piekny majowy dzien Czytam Wasze zyczenia,przepiekne wiersze i wzruszam sie!!! Otwieram linki,slucham,czytam i placze,,,,, Czulam ,ze tak bedzie______serce najlepiej wie,co czujemy Smutno mi sie jakos zrobilo,jak przeczytalam tych kilka smutnych slow od swiatelka w tunelu. Swiatelko,,,przytulamy Ciebie najmocniej do serca i tez Ci szepcze na uszko______nie jestes sama.Wysylam Ci nasze serca,,,juz dmuchnelam! Zlapalas? Juz troszeczke lepiej? Wiedz,ze nasze serca sa bardzo pojemne JARZEBINKO kochana____o Tobie mysle od wczoraj,,,,Wiem,jak Ci jest ciezko,kiedy nie mozna zadzwonic i uslyszec kochanych slow mamusi.Przytulam cieplutko KOCHANE DRZEWKA____mamusie!! Dla WAS Podpisuje sie pod tymi pieknymi slowami,ktore tu wczesniej zamiescilysmy.Zyjmy w zdrowiu i pomyslnosci.Cieszmy sie chwilami!!! Pozdrawiam WAS bardzo serdecznie!!!!!

"KOCHANA MAMUSIU____jestes kaplica, w ktorej jedynymi aniolami sa Twoje uczucia!"

MATKA jestem silna jestem potężna spłodziłam i urodziłam nazwałam i pokochałam misję wypełniłam lecz płaczę po nocach gdy zamyka się niebo nad moją zmęczoną głową Słońce obudziłeś się grzeję mleko i tęsknię za uśmiechem choć czasem nie zasługuję śpij Autor : chanel coco

Ignacy Witkiewicz w spektaklu “Matka” Ja byłam kiedyś piękna, młoda, Ja miałam duszę, a nawet ciało, Wszystkiego dla mnie było mało. A teraz nic nie zostało! Co za szkoda! Co za szkoda!

Elegia o chłopcu polskim Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą, haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią, malowali krajobrazy w żółe ściegi pożóg, wyszywali wisielcami drzew płynące morze. Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć, gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami. Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg, przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg. I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc, i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło. Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pękło? 20 III 1944 r. Krzysztof Kamil Baczyński

Andzia Nie rusz, Andziu, tego kwiatka. Róża kole - rzekła matka. Andzia mamy nie słuchała, Ukłuła się i płakała. Stanisław Jachowicz

Matki Po zielonym ogrodzie, po pluszowych ścieżkach Chodzą jasne kobiety niezgrabne, jak gruszki, Mówią bajki o wróżce, która w sadzie mieszka, I gładzą wąską ręką, napęczniałe brzuszki. Wiatr zaprasza nasturcje w aksamitny kołys. Po rowerach rosną kwiatki bratki, niezabudki, Jutro będzie stu malców wesołych i gołych Ciągnęło ociężałe, mlekiem słodkie sutki. Kiedy słońce w arteriach przelewa się żmudnie, Ciała kobiet są słodkie jak dojrzałe dynie. Po zielonym ogrodzie w słoneczne południe Chadzają chrystusowe białe gospodynie. Bruno Jasieński

Rozłączenie Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta; Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku I nosi ciągłe wieści. Wiem, kiedy w ogródku, Wiem, kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta; Wiem, o jakiej godzinie wraca bolu fala, Wiem, jaka ci rozmowa ludzi łzę wyciska. Tyś mi widna jak gwiazda, co się tam zapala I łzę różową leje, i skrą siną błyska. A choć mi teraz ciebie oczyma nie dostać, Znając twój dom - i drzewa ogrodu, i kwiaty, Wiem, gdzie malować myślą twe oczy i postać, Między jakimi drzewy szukać białej szaty. Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć, Osrebrzać je księżycem i promienić świtem: Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić i położyć Pod oknami, i nazwać jeziora błękitem. Potem jezioro z niebem dzielić na połowę, W dzień zasłoną gór jasnych, w nocy skał szafirem; Nie wiesz, jak włosem deszczu skałom wieńczyć głowę, Jak je widzieć w księżycu odkreślone kirem. Juliusz Słowacki

Autor : Staff Leopold Tytul : Matka O zmierzchu przy oknie Matka trąca nogą bieguny Kołyski, w której śpi dziecko. Ale już nie ma kołyski, Ale nie ma już dziecka. Poszło między cienie. Matka sama siedzi o zmierzchu, Kołysze nogą wspomnienie. --

WITAJ BIESIADO WIECZOROWA PORA!!!! Wreszcie dotarlam,,,,odczytalam e-maile,a teraz zasiadam na BIESIADZIE :D JARZEBINKO_________wybacz,ze pozegnalam sie,,,wybylam w plener.Och,jak cudownie nad jeziorem!!Pewnie bede spac jak susel :D Jutro,a wlasciwie dzisiaj juz/polskiego czasu/ jestesmy myslami z naszymi kochanymi mamusiami.Pozwolcie,ze dla WAS___kochane mamy oraz dla naszych mamus zadedykuje ten wiersz. MATKO MOJA….. To wielki cud, powolac i wydac na swiat nowe zycie, Ty mi je dalas wraz ze swoja wielka matczyna miloscia, Zawsze bylas ze mna, przy mnie, w sercu mym bycie… Matko moja… Odkad pamiecia moja siegam, widze blask Twojej milosci, Kochaniem wielkim wodzacym za mna swoimi oczami, Pelna obaw, pierwszych potkniec moich, pelna czulosci… Matko moja… Przez lata dajac mi znaki jak postepowac z uczuciami mymi, Bylas przewodnikiem przez zycie, nauczycielem moim, Dalas mi slowa które byly dla mnie slowami waznymi… Matko moja… Zabralem te wskazówki ze soba wychodzac z domu, Byly przez lata najlepszym drogowskazem moim, Ty wiedzialas, ze majac je, krzywdy nie zrobie nikomu… Matko moja… Odeszlas cichutko od nas, tak jak cicho i pieknie zylas, Zawsze skromna, kochana, bylas swiatem moim calym, Zostan w moim sercu, zawsze przeciez w nim bylas… Matko moja… Pozdrawiam wszystkie mamusie

Do zobaczenia

Zycie jest jak wino,,,, http://www.youtube.com/watch?v=ZDNaclIROKU&feature=related

Bo jestes TY!!!! http://www.youtube.com/watch?v=EAIoKU_hq-g&feature=related

Moj PRZYJACIELU,,,Krzysztof Krawczyk http://www.youtube.com/watch?v=n5O-oSURDjc

posluchaj http://www.youtube.com/watch?v=S8lgQc6SbTU

Dziekuje za piekna opowiesc

JARZEBINKO____________siedze i czytam,,,:D ,,,jestem na BIESIADZIE,,, Macham do Ciebie

16:59___________co za zderzenie!! JARZEBINKO! Mam intuicje,,,,czulam,ze biegniesz na BIESIADE :D Zatrzymam sie jeszcze chwilke,by poczytac przy kawce! Tego mi brakowalo!! Dziekuje

JARZEBINKO kochana____________witam Cie!!!

na koniec zaspiewam WAM,,,:D Do zobaczenia wieczorkiem Eleni » Zanim czas zmieni nas Gdy człowiek zdobył już wszechświata pył i kurz Nadziei bladą zieleń w swoich dłoniach niósł Na krótką drogę wziął miłości kruche szkło I wiarę, że pokona wszelkie zło Kto chwilkę życia skradł z milionów świetlnych lat Z wiecznością chce być za pan brat Kto mgnienie epok zna, kto wie, co śmiech i łza Ten poznał życie aż do dna Zanim czas zmieni nas, zakochajmy się chociażby jeden raz Bierzmy to, co daje los i nie mówmy, że już dość Cieszmy się z każdego dnia, póki miłość w sercach trwa Chrońmy świat zielonych lat, zanim młodość porwie wiatr Zanim czas odmieni nas, spójrzmy życiu prosto w twarz Zanim świt zapadnie w mrok, zróbmy chociaż jeden krok Niezmiennie płynie czas, spogląda w twarze gwiazd I niesie naszej ziemi tajemniczy blask Lecz planet srebrny pył nie wraca tam, gdzie był Dlatego nie spoglądaj nigdy w tył Nim słońca złoty krąg do naszych wpadnie rąk Na ziemi wznośmy szczęścia dom Nim nieba jasne skry wypełnią nasze dni Będziemy drogą życia szli Zanim czas zmieni nas, zakochajmy się chociażby jeden raz Bierzmy to, co daje los i nie mówmy, że już dość Cieszmy się z każdego dnia, póki miłość w sercach trwa Chrońmy świat zielonych lat, zanim młodość porwie wiatr Zanim czas odmieni nas, spójrzmy życiu prosto w twarz Zanim świt zapadnie w mrok, zróbmy chociaż jeden krok

Choć lata młode szybko płyną - wiemy, że nie starzejemy się! — Autor nieznany pieśń harcerska "Bieszczadzki Trakt"