JODLA

Dzieciątko się narodziło 1. Dzieciątko się narodziło, wszystek świat uweseliło. Ref.: Wesoła nowina, powiła nam Syna Maryja? 2. Wzięło na się człowieczeństwo, co pokryło jego Bóstwo. Ref.: Wesoła nowina... 3. Trzej Królowie przyjechali, dary trojakie Mu dal1. Ref.: Wesoła nowina... 4. Przynieśli Mu dary, oto: mirrę, kadzidło i złoto. Ref.: Wesoła nowina... 5. Na to Boże Narodzenie, wesel się wszystko stworzenie. Ref.: Wesoła nowina... 6. Świętą Trójcę wysławiajmy, Bogu cześć i chwałę dajmy. Ref.: Wesoła nowina...

Do szopy, hej pasterze 1. Do szopy, hej pasterze, Do Szopy, bo tam cud! Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród. Ref.: Śpiewajcie Aniołowie, pasterze, grajcie Mu. Kłaniajcie się Królowie, nie budźcie Go ze snu. 2. Padnijmy na kolana, to Dziecię to nasz Bóg, Witajmy swego Pana; wdzięczności złóżmy dług. Ref.: Śpiewajcie... 3. O Boże niepojęty, kto pojmie miłość Twą? Na sianie wśród bydlęty, masz tron i służbę swą. Ref.: Śpiewajcie... 4. On Ojcu równy w Bóstwie opuszcza niebo swe A rodzi się w ub€stwie i cierpi wszystko złe Ref.: Śpiewajcie... 5. Bóg, Stwórca wiecznej chwały, Bóg godzien wszelkiej czci, patrz, w szopie tej zbutwiałej, jak słodko On tam śpi. Ref.: Śpiewajcie... 6. Jezuniu mój najsłodszy, Tobie oddaję się. O skarbie mój najdroższy, racz wziąć na własność mnie. Ref.: Śpiewajcie...

Parzysta ilosc osób Do tradycji wigilijnej nalezy, aby do stolu zasiadala parzysta liczba osób. Nieparzysta zas ilosc uczestników miala wrózyc dla jednego z nich nieszczescie. Najbardziej unikano liczby 13. Feralna 13 bierze swój poczatek od Ostatniej Wieczerzy, kiedy to jako 13 biesiadnik przybyl Judasz Iskariota. Jezeli ilosc biesiadników byla nieparzysta, wówczas w bogatszych lub szlacheckich domach zapraszano do stolu kogos ze sluzby, w biedniejszych domach jakiegos zebraka. Do stolu zasiadano wedlug wieku lub hierarchii. Wedlug wieku dlatego, aby "w takiej kolejnosci schodzic z tego swiata", a wedlug hierarchii dlatego, gdyz osoba o najwyzszej pozycji, najczesciej byl to gospodarz, rozpoczynala wieczerze.

Lamanie sie oplatkiem Najwazniejszym i kulminacyjnym momentem wieczerzy wigilijnej w Polsce jest zwyczaj lamania sie oplatkiem. Czynnosc ta nastepuje po przeczytaniu Ewangelii o Narodzeniu Panskim i zlozeniu zyczen. Tradycja ta pochodzi od prastarego zwyczaju tzw. eulogiów, jaki zachowal sie z pierwszych wieków chrzescijanstwa. Wieczerza wigilijna nawiazuje do uczt pierwszych chrzescijan, organizowanych na pamiatke Ostatniej Wieczerzy. Zwyczaj ten oznacza równiez wzajemne poswiecenie sie jednych dla drugich i uczy, ze nalezy podzielic sie nawet ostatnim kawalkiem chleba. Skladamy sobie zyczenia pomyslnosci i wybaczamy urazy

Wieczerza Wigilijna Przyjela sie w Polsce w wieku XVIII, stala sie powszechna tradycja w wieku XX. Nabrala cech czegos swietego, sakralnego, czego sie nigdzie nie spotyka. Oto najpierw gospodynie urzadzaja generalne sprzatanie, mycie, czyszczenie. Po czterech rogach glownej sali umieszczalo sie na wsi i po dworach cztery snopy zboz: snop pszenicy, zyta, jeczmienia i owsa, aby Boze Dziecie w Nowym Roku nie skapilo koniecznego pokarmu dla czlowieka i bydla. Stól byl przykryty bialym obrusem, przypominajacym oltarz i pieluszki Pana, a pod nim dawalo sie siano dla przypomnienia sianka, na ktorym spoczywalo Boze Dziecie. Zwyczajem bylo rowniez, ze caly dzien obowiazywal post scisly. Takze w czasie wigilii dawano tylko potrawy postne, w liczbie nieparzystnej, ale tak roznorodne, by byly wszystkie potrawy, jakie sie zwyklo dawac w ciagu roku.

Pierwsza Gwiazda W Polsce wieczerze wigilijna rozpoczynalo sie, gdy na niebie ukazala sie pierwsza gwiazda. Czyniono tak zapewne na pamiatke gwiazdy betlejemskiej, która wedlug Ewangelisty, sw. Mateusza, ujrzeli Medrcy, zwani tez Trzema Królami. Zwyczaj ten byl i nadal jest gleboko zakorzeniony w polskiej kulturze. Wspomina o nim m.in. Wladyslaw S.Reymont w "Chlopach" oraz Maria Dabrowska w "Usmiechu dziecinstwa". Oskar Kolberg stwierdza, ze jest to bardzo stary zwyczaj przestrzegany w rodzinach katolickich.

24 grudnia - Wigilia Narodzenia Panskiego Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej uroczystym i najbardziej wzruszajacym wieczorem roku. Punktem kulminacyjnym przezyc adwentowych w rodzinach chrzescijanskich jest wigilia Bozego Narodzenia. Posiada ona bardzo bogata liturgie domowa. Geneza tej liturgii siega pierwszych wiekow chrzescijanstwa. Obrzedy te i zwyczaje maja wiec stara tradycje. Wigilie w ogole znane byly juz w Starym Testamencie. Obchodzono je przed kazda uroczystoscia, a nawet przed kazdym szabatem. Bylo to przygotowanie do odpoczynku swiatecznego. Izraelici zwali je \"wieczorem\". Slowo \"wigilia\" pochodzi z jezyka lacinskiego i oznacza czuwanie. Taki byl dawniej zwyczaj w Kosciele, ze poprzedniego dnia przed wiekszymi uroczystosciami obowiazywal post i wierni przez cala noc oczekiwali na te uroczystosc, modlac sie wspolnie. W Polsce wigilia weszla na stale do tradycji dopiero w XVIII wieku, Glówna jej czescia jest uroczysta wieczerza, zlozona z postnych potraw. Wieczerza ta ma charakter scisle rodzinny. Zaprasza sie czasami na nia, oprócz krewnych, osoby mieszkajace samotnie.

PASTERKA Pasterka - Msza św. o północy, w noc Bożego Narodzenia - stanowi zasadniczy moment wszystkich zwyczajów powiązanych z obchodami przyjścia Chrystusa na świat. Uroczystość Bożego Narodzenia nie była znana przed IV wiekiem. Przez pierwsze trzy wieki Kościół obchodził jedynie datę zmartwychwstania Chrystusa. Ewangelie nie zajmują się bliżej dokładnym ustaleniem dnia narodzin Chrystusa. Kościołowi antycznemu wystarczała sama znajomość faktu narodzin Zbawiciela i przebieg wszystkich wydarzeń związanych z osobą Jezusa Chrystusa. Natomiast chrześcijanie pochodzący z kultury hellenistycznej przywiązywali duże znaczenie do daty narodzin. Dzień 25 grudnia, jako data liturgicznych obchodów święta narodzenia Chrystusa jest raczej symbolicznym ustaleniem kalendarzowym. Impulsem do powstania osobnego święta liturgicznego narodzenia było oświadczenie Soboru w Nicei (325), że Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Od V wieku źródła liturgiczne przekazują nam pierwszy formularz mszalny na Boże Narodzenie. Od połowy VI wieku Rzym zna już tradycję trzech Mszy św.: Pasterkę, Mszę o świcie i Mszę w dzień. Dzisiejszy porządek czytań Liturgii Słowa nie odpowiada już tej dawnej interpretacji. Pasterka otwiera cykl liturgicznych obchodów związanych z tajemnicą Wcielenia, czyli przyjęcia przez Syna Bożego ludzkiej natury i przyjścia na świat.

Ciemne niebo świat otula 1. Ciemne niebo świat otula, Nad Betlejem gwiazdka wschodzi, Niosą dary Trzej Królowie, Jezus Chrystus się nam rodzi. Stajnia nisko się pochyla, Jakby chciała zgiąć kolana, Oddać pokłon maleńkiemu, Uznać Boga w Nim i Pana Ref: Gloria, gloria in exelsis deo Zaśpiewali aniołowie, Pokój ludziom dobrej woli, Przyniósł Chrystus w swej osobie. 2. Płacze w żłóbku dzieciąteczko, Matka siankiem je otula, Nie płacz Jezu malusieńki Lulaj mały lulaj, lulaj Ref: Gloria... 3. Serce swoje niosę w darze, Za twą miłość, Mały Panie, Żeś narodził się w Betlejem, W starej szopie i na sianie. Ref: Gloria...

Cicho wszędzie, śpi świat cały 1. Cicho wszędzie, śpi świat cały twardym snem ujęty, I na niebie gwiazdy grały hymn dla Boga święty, Tylko ogień w polu bucha, przy nim trzódka drżała, Gra żałośnie zawierucha, czeladka czuwała 2. A tam niebo wciąż się pali, już łuna na ziemi, Wtem anieli całkiem biali staną między nimi, Ej nie bójcie się kochani, złego nie zrobimy, My do Boga wam posłani, błogą wieść głosimy 3. Oto tam w stajence lichej, Bóg się dla was rodzi, Józef stoi przy Panience i Jej dolę słodzi, Znikły z nieba czarne chmury, znój wam zniknie z czoła, Tak śpiewają święte chóry, czeladka wesoła 4. Z pastuszkami i my łączmy naszych serc ofiary, Wiara, miłość i nadzieja, to są nasze dary, Przyjm je, przyjm je, Jezu drogi, Twoje proszą dzieci, Niech na ziemi znikną trwogi, błogi dzień zaświeci

WIECZERZE zaczynamy konsumowac ,,,,,,poczawszy od zup i ryb---symbolu obfitosci. Koniecznie musi byc tez barszcz czerwony oraz grzyby---gwarancja dobrego zdrowia. Sytosc i dobrobyt maja zagwarantowac potrawy maczne--kluski z makiem,lazanki i pierogi,a dostatek-kapusta. Natomiast nie ma zgodnosci co do tego,ile potraw powinno znalezc sie na stole. W wiekszosci domow uwaza sie,ze szczescie przyniesie liczba nieparzysta/7,9,11,13/,ale w niektorych ,ze ma to byc koniecznie 12--tylu bowiem apostolow zasiadlo do Ostatniej Wieczerzy. Oczywiscie musza byc i orzechy i owoce

\"Czyż nie lepszy byłby nasz świat, Gdyby słyszeć od spotkanych osób: Wiem o tobie coś dobrego, I widzianym być w ten właśnie sposób? Czyż nie byłoby cudownie, Gdyby dłoń napotkanego Niosła z sobą zapewnienie: Wiem o tobie coś dobrego? Czyż nie byłoby szczęśliwiej, Gdyby dobro, które jest w nas Było rzeczą, tą jedyną, Pamiętaną w każdy czas? Czyż nic słodsze dni byłyby, Gdyby sławić dobroć znaną? Wszak jej tyle jest na świecie, Nawet w wadach, jakie mamy. Czy nie warto by spróbować Tak o innych myśleć sobie: Ty znasz jakieś dobro we mnie, Ja znam jakieś dobro w tobie? \" - Anonim

JARZEBINKO__________zostawilam Ci wiadomosc na skype!

Witaj JARZEBINKO Mam problemy z wysylaniem postow,,,,bede musiala sprawe zglosic do ,,,,,niewazne! Dziwne____________umieszcza ohydne posty i je kasuje. Robi to tylko moderatorka.Nawet wiem,,,,, Dziekuje JARZEBINKO____________za piekny link! ORZECH_____________Na BIESIADZIE mamy spokoj. Na wszelkie podjazdy,osobiste sciezki,krytyke _ bedziemy reagowac.Informuje kazde drzewko,ktore chce sie do nas przylaczyc___nie badz zdziwiona nasza reakcja!

ORZECH___________a co z ta data????

hej BIESIADO! Pomaranczko___________nie czuje sie samotna!!! Jestes w bledzie! Internet jest moja odskocznia,,,,wpadam miedzy obowiazkami i cos tam skrobne,,,To,co pisze__________sprawia mi wielka przyjemnosc.Upajam sie wierszami,informacjami itp. Milo,ze komus sie podobaja sie moje posty.Mnie przede wszystkim!!! Niewazne,ze czasami sama tu przesiaduje,,,,ale wiem,ze gdzies daleko stad,ktos mnie czyta i bezblednie czuje to,co ja. Czasami nie ma sie ochoty pisac,,,,pozostaje sie przy czytaniu,,, Nie mam do nikogo pretensji! Rany! Kazdy z nas ma swoje zajecie,,,,,i nie kazdego stac na przesiadywanie na BIESIADZIE. Sa tez i inne powody nieobecnosci,,,podyktowane przyczynami niezaleznymi od nas,,,, Jesli chcesz do nas dolaczyc______przyjmij nazwe drzewa i pisz nick drukowanymi literami. Zmodyfikowalysmy nieco regulamin,,,poniewaz nazwy drzew moga powtorzyc sie,,,,Zapraszam na BIESIADE :D

Spotkanie z Monika,,,, - Finansowo? Chyba tak. - Właśnie. I może pomyślał sobie, że do jachtu bardziej pasowałaby taka lalka niż mama. - Jeśli jest tak, jak mówisz, to facet nie zasługuje nawet na to, żeby dać mu w mordę - podsumował Maciek. - A przyznam ci się, że od dawna już mam ochotę mu przylać. - On nie wyglądał na idiotę - powiedziała Ania. - Nie wyglądał. Znasz ten dowcip czy lepiej być idiotą, czy łysym? Idiotą, bo tego nie widać - odparował Maciek. - I był autentycznie w mamie zakochany, tego nie mógł udawać - kontynuowała niezrażona Ania. - Co ich poróżniło? - Nie wiem. - Raz już byli w sobie zakochani - Ani nie dawało to spokoju. - Rozstali się na ponad ćwierć wieku, spotkali się i znów połączyło ich uczucie... Co tym razem stanęło miedzy nimi? - Aniu, ty chciałaś pisać bajki dla dzieci, czyżbyś zamierzała przestawić się na romanse? - Kto wie. Ale nie daje mi to spokoju. Gdybym ja pisała romanse, to ten na pewno skończyłby się happy endem. - Daj spokój, takich bajek dla głupkowatych blondynek to tony zalegają w każdej księgarni i kiosku. A mądrych bajek dla dzieci jak na lekarstwo. Pisz bajki. - Może wstąpimy do mamy? - zaproponowała Ania. - Nie. Wczoraj z nią rozmawiałem, o tej porze ma uczniów. Nie będziemy jej przeszkadzać. - Szkoda - westchnęła Ania. - Jak oni do siebie pasowali! Aż miło było na nich patrzeć. - Tak. Mama, używając porównań z romansów, to typ nieszczęśliwej heroiny - podsumował Maciek. - Piękna, mądra kobieta, a szczęścia w miłości nie ma. - Nie ma - zgodziła się Ania. - I zobacz, wszyscy wokół jakoś sobie poukładali życie: moi rodzice, twój ojciec z Myszką, my, a ona... Musi się czuć okropnie - Ani było szczerze żal teściowej. - Musi - przyznał Maciek. - Ja nawet myślałem jak jej pomóc. - Ty? I co wymyśliłeś? - No, nie wiem. Za wcześnie na to, ale może w przyszłości... Jest u nas na uczelni taki jeden historyk. Trochę starszy od mamy, bo dawno po pięćdziesiątce. Przeuroczy człowiek, tylko typ naukowca. Stale się gdzieś gubi, nie potrafi prowadzić samochodu, dlatego stał się obiektem kpin studentów. On autentycznie potrafił przyjść na uczelnię w jednej skarpetce, bo o drugiej zapomniał. Siedzi w historii starożytnej. Na wykładach u niego cisza, jak makiem zasiał, bo jak zacznie opowiadać to tak, jakbyś wraz z nim się przeniosła w inny świat. Pasjonat. Napisał kilka mądrych książek na ten temat. Zna z siedem języków obcych. Towarzysko też w porządku. Był u dziadków kilkakrotnie, to coś wiem na ten temat. Tak sobie właśnie pomyślałem, że może trzeba by go poznać z mamą. Ona teraz też pasjonuje się historią... cdn

Dłonie mego Taty Przysiadłem na łóżku mego syna, przytuliłem; Późno już, czas spać, mój mały. Gdy trzymałem go czule, dziwny obraz zobaczyłem: Moje ręce ... jak dłonie mego taty wyglądały. Dobrze pamiętam te stare, chropowate odciski, Czasami dwa, a czasem jeden paznokieć złamany. A przez ten młotek, co chybił celu, Zsiniały kciuk taty, taki kochany. Pamiętam, że były szorstkie, niezwykle twarde, Z mocą imadła cieśli wszystko trzymały. Ale tuląc w nocy przestraszonego chłopca, Tak delikatne i miłe się wydawały! Jakżeż ciekawie musiały wyglądać te dłonie; W oczach małego chłopca były niezwykłe. Innych ojców dłonie czystsze się zdawały ( pewnie do biurowej pracy nawykłe ). Gdy byłem młody, rzadko o tym myślałem, Dlaczego dłonie taty takie się stały; Umiłowanie ciężkiej pracy, gdzie pył i smary, Zardzewiałe rury, które taki im wygląd nadały. Myślę o tym, co było, i o tym, co będzie, Gdy pewnego dnia mój czas nadejdzie. Moje pomarszczone dłonie zapłoną światłem, A miłość taty na syna przejdzie. Nie obchodzą mnie siniaki ani zmarszczki tu czy tam, Ani młotek, który chybił celu. Gdy syn ujmie me dłonie, będzie wiedział, Że w nich miłość, a nie w słowach wielu. ( Dawid Kettler )

Nie żałujmy tego ,co stracone, żałujmy tego, co możemy jeszcze stracić (S. Wróblewski)

Kochana BIESIADO! WIAZEK_______________pozdrawia Was bardzo serdecznie Nie bedzie JEJ z nami przez miesiac!!!!!Szkoda,,,,smutno nam.... Kochany WIAZKU__________o Tobie nie zapominamy :D Niestety,komputer w naprawie____na szczescie jest on na gwarancji.Troszeczke jestem zdziwiona,,,,,jest to najnowsza generacja z bajerami,,,o kamerze i innych udogodnieniach nie wspomne,,, Pssss,nie moge mowic glosno,,,bo i moj laptop jest tej samej marki,,, a mowi sie ,,,,o zlosliwosci przedmiotow martwych,,,,

Prowadź gwiazdo 1. Prowadź gwiazdo promienista, co świecisz na Wschodzie Tam, gdzie Maryja Przeczysta z Józefem w zagrodzie Gwiazdo mała coś wskazała tę zimną kołyskę dzieciąteczko pokazałaś z aureoli błyskiem. Ref.: A dzieciątko kwili, kwili Matuś jemu lili, lili A dzieciątko kwili,kwili 2. Prowadź święta ma latarnio, prosto do tej szopy Aby Jemu mógł ogrzewać zimne rączki, stopy Prowadź Gwiazdo Betlejemska po ścierzynach świata Wiarę, miłość i nadzieję nieś ku sercu brata. Ref.: A Dzieciątko...

Brzmią anielskie cudne pienia 1. Brzmią anielskie cudne pienia nad stajenką lichą, Dźwięczne echo się rozlega w noc uśpioną cichą. Ref: Chwała Bogu na niebiosach, nieskończona chwała. Niech pokojem się napełni, ziemia w okrąg cała. 2. Przebudzili się pasterze, co swej trzody strzegli, Za wskazaniem wnet Aniołów do stajenki biegli, Ref: Chwała Bogu na niebiosach, nieskończona chwała. Niech pokojem się napełni, ziemia w okrąg cała.

WIGILIA_____________pelna ludzkiej zyczliwosci, wspomnien i nadziei.

OPLATEK,,,, Lamanie sie oplatkiem przed wieczerza wigilijna jest zwyczajem typowo polskim. W trakcie naszej ceremonii skladamy sobie zyczenia,wybaczmy sobie urazy i nieporozumienia. Tego wieczoru godzimy sie ze wszystkimi,aby caly nadchodzacy rok zyskac sobie przyjaciol,a nie wrogow. Oplatek symbolizuje chleb.Chleb byl i jest symbolem zdrowia i dobrobytu,a wiec lamiemy sie oplatkiem by zapewnic sobie dostatni rok,,,,,

Refleksje o zyciu,,,,,wnioski na przyszlosc,,,,, Jeśliby Bóg zapomniał przez chwilę, że jestem marionetką i podarował mi odrobinę życia, wykorzystałbym ten czas najlepiej jak potrafię. Prawdopodobnie nie powiedziałbym wszystkiego, o czym myślę, ale na pewno przemyślałbym wszystko, co powiedziałem. Oceniałbym rzeczy nie ze względu na ich wartość, ale na ich znaczenie. Spałbym mało, śniłbym więcej, wiem, że w każdej minucie z zamkniętymi oczami tracimy 60 sekund światła. Szedłbym, kiedy inni się zatrzymują, budziłbym się, kiedy inni śpią. Gdyby Bóg podarował mi odrobinę życia, ubrałbym się prosto, rzuciłbym się ku słońcu, odkrywając nie tylko me ciało, ale moją duszę. Przekonywałbym ludzi, jak bardzo są w błędzie myśląc, że nie warto się zakochać na starość. Nie wiedzą bowiem, że starzeją się właśnie dlatego, iż unikają miłości! Dziecku przyprawiłbym skrzydła, ale zabrałbym mu je, gdy tylko nauczy się latać samodzielnie. Osobom w podeszłym wieku powiedziałbym, że śmierć nie przychodzi wraz ze starością lecz z zapomnieniem (opuszczeniem). Tylu rzeczy nauczyłem się od was, ludzi... Nauczyłem się, że wszyscy chcą żyć na wierzchołku góry, zapominając, że prawdziwe szczęście kryje się w samym sposobie wspinania się na górę. Nauczyłem się, że kiedy nowo narodzone dziecko chwyta swoją maleńką dłonią, po razpierwszy, palec swego ojca, trzyma się go już zawsze. Nauczyłem się, że człowiek ma prawo patrzeć na drugiego z góry tylko wówczas, kiedy chce mu pomóc, aby się podniósł. Jest tyle rzeczy, których mogłem się od was nauczyć, ale w rzeczywistości na niewiele się one przydadzą, gdyż, kiedy mnie włożą do trumny, nie będę już żył. Mów zawsze, co czujesz, i czyń, co myślisz. Gdybym wiedział, że dzisiaj po raz ostatni zobaczę cię śpiącego, objąłbym cię mocno i modliłbym się do Pana, by pozwolił mi być twoim aniołem stróżem. Gdybym wiedział, że są to ostatnie minuty, kiedy cię widzę, powiedziałbym \"kocham cię\", a nie zakładałbym głupio, że przecież o tym wiesz. Zawsze jest jakieś jutro i życie daje nam możliwość zrobienia dobrego uczynku, ale jeśli się mylę, i dzisiaj jest wszystkim, co mi pozostaje, chciałbym ci powiedzieć jak bardzo cię kocham i że nigdy cię nie zapomnę. Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu. Być może, że dzisiaj patrzysz po raz ostatni na tych, których kochasz. Dlatego nie zwlekaj, uczyń to dzisiaj, bo jeśli się okaże, że nie doczekasz jutra, będziesz żałował dnia, w którym zabrakło ci czasu na jeden uśmiech, na jeden pocałunek, że byłeś zbyt zajęty, by przekazać im ostatnie życzenie. Bądź zawsze blisko tych, których kochasz, mów im głośno, jak bardzo ich potrzebujesz, jak ich kochasz i bądź dla nich dobry, miej czas, aby im powiedzieć \"jak mi przykro\", \"przepraszam\", \"proszę\", dziękuję\" i wszystkie inne słowa miłości, jakie tylko znasz. Nikt cię nie będzie pamiętał za twoje myśli sekretne. Proś więc Pana o siłę i mądrość, abyś mógł je wyrazić. Okaż swym przyjaciołom i bliskim, jak bardzo są ci potrzebni. Gabriel Garcia Marquez