solansz

Z tego co się orientuję to faktycznie były liczby w kulturze żydowskiej symboliczne i 3 to właśnie taka liczba, jak również 7 i 12. \"zstąpił do piekieł\"- myślę, że w tym czasie Jezus właśnie zstąpił do szeolu, odpowiednik dziśniejszego czyśćca.

Popieram to co napisała Kamelia. Jak 2 letnie dziecko coś wg czytało. Ludzie no bez przesady!!!!!!! Zaraz jakiś mądrala napisze, że jego dziecko też płynneie czyta. Ludzie bez przesady. Z tym Mozartem też trochę naciągnięta historia, chociaż koniec 3 roku granie na jakimś instrumencie jest możliwe! Ale to chyba znacząca różnica niż CZYTANIE!!!!!!!!!!! 2 letni Marcinek gdzies to wyczytał....heheheh dobre. Takie dziecko nie jest w stanie nic przeczytać. Szkoda czasu na takie bzdury ;) Chyba wymyślił to ktoś, kto ni maiał swoich dzieci albo w ogóle nie miał z nimi do czynienia.

Mozesz powiedziec, że jestem marzycielem ale nie jestem jedynym mam nadziejje, ze kiedys do nas dołączysz i swiat bedzie jak jeden Ładne- d.

Marquita-------------> nie wierzę w tę historię, a lekarzom opisywanie takich przypadków jest raczej na rękę bo często są ateistami. Ale to moje zdanie :) Rozśmieszył mnie wręcz fragment, gdzie 2 letnie dziecko opowiada w SZEROKIM słownictwie o dawnym życiu. Nawet poczytałam na temat mowy dwulatków w internecie- iiiiiiii ogromne ograniczenia w słownictwie!!!!! No cóż kto chce w to niech wierzy ;)

Dzięki maalutka, może pezeczytam. ;) W reinkarnację absolutnie nie wierzę. Są ludzie , którzy mogą opisać w szczegółach miejsca gdzie nigdy nie byli. Ale czy to reinkarnacja?????

Drogi baranie :) ;) ;) Tematy o podłożu seksualnym są chyba gdzie indziej. Poluj ale nie tu. ;)

Zgadza się baranie czarny---------------------------------------diabeł wszystkich zna. Skoro tu same miernoty - to czego tu szukasz????

W rodzinie mam 2 lekarzy i nie wierzą , że w śmierci klinicznej mozna doznac jakiegoś spotkania z Bogiem i td. Dodam, że obaj to ateiści. Tę książkę czytałm i nie zrobiła na mnie żadnego wrażenia. Chyba, że możesz polecić coś innego. Chociaż czasu na czytanie mam niewiele a uwlebiam czytać. Teraz jestem na etapie egzorcyzmów i ciekawe, bardzo ciekawe.

baran nie sądze, że sie znamy!!!!!!!!!!!! dreamer2006 a co ty rozumiesz przez śmierć kliniczną??? ;)

Pięknie to napisałeś ;) Jednak ja w tym wszystkim widzę szczególnie Boga. Cały kosmos porusza się z potężną prędkością. Hmmm prawa fizyki mówią, że aby coś się ruszyło trzeba to najpierw poruszyć- ja widzę w tym palec Boży. Przecież nie istniejemy tu chyba bez sensu, gdzieś zmierzamy. ;)

Hmmmm ciekawy sposób na życie :) Ja bym tak nie mogła. Wierzę w Boga i tak ja pisałeś miłołość ale nie w reinkarnację :)

Czyli jesteś buddystą ;) albo jakimś odłamem buddyzmu, który tak naprawdę pochodzi z hinduizmu. W prawdziwą miłość też wierzę!!! ;)

co do śmierci klinicznej mam pwne wątpliwości. Prywatnie to nie wierzę w śierć kliniczną, bo albo się umiera albo nie :) To moje prywatne zdanie. A ty w co wierzysz dreamer2006????

Kamelio masz w dużym stopniu rację ale nie do końca. Myślę, że ci którzy naprawdę żyją z Chrystusem mają szansę pójść prosto do bram raju. Jednak co z tymi którzy mają grzechy bardzo ciężkie ale przed śmiercią dopiero pragną zjednoczenia z Jezusem? Myślę, że muszą przejść oczyszczenie. Czy byłoby sprawiedliwe żeby odrazu poszli do nieba tak jak ludzie, którzy za życia już byli święci? Mogę się jeszcze odnieść do objawien prywatnych np. siostra Faustyna, którą na początku uważali za wariatkę a potem wielu odkryło że to nie żadne urojenia tylko prawda, albo ojciec Pio-coś w tym jest. Myślę, że czyściec jest, bo nie jesteśmy zawsze godni jako grzesznicy odrazu oglądać oblicze Pana. Do tego spotkania nie zawsze wystarcza nasze przygotowanie tu na ziemi, trzeba jeszcze dojrzeć w czyśćcu. Niektórzy właśnie opisali to w ten sposób, że dusze mogły odrazu po śmierci zobaczyć Pana, ale wiedziały, że nie są do końca czyste i wręcz chciały oczyszczenia /obajwienia prywatne/. ;)

Trudno mi wyjaśnić to szczegółowiej jeśli ktoś jest zawsze nastawiony na anty. Nie będę wyjaśniała przeciez każdego zdania. Kościół w średniowieczu popełnił dużo błędów, ale droga do zbawienia jest cały czas ta sama.

Kościół zaczął coraz więcej udzielać łask i wiązać je z pobożnymi czynami, nawiedzeniami świętych miejsc itp. Zawsze jednak nauczał, że odpust nie jest darowaniem grzechów, bo tego dostępuje się jedynie przystępując do sakramentalnej spowiedzi, lecz – darowaniem kar za grzechy. Odpust ma zatem niższą wartość niż sakramenty, które są widzialnymi znakami niewidzialnej łaski Bożej. Ofiarowanie odpustów za zmarłych, nie oznacza jednakże, że Papież czy biskup jest w stanie, według swej woli, uwolnić dusze z czyśćca. Wierzymy, że ofiarując odpust za zmarłych, wypraszamy szczególne łaski Boga za wstawiennictwem całego Kościoła – tak żyjących jak i zmarłych będących już w Niebie.

Problem przedstawiania wiernym w okresie średniowiecza spraw związanych z odpustami polegał na tym, że odsuwano na dalszy plan kwestie osobistej pokuty i odpowiedzialności za grzech. Propagowano idee odpustów w sposób, który doprowadził do wystąpienia Marcina Lutra i narodzenia się reformacji. Historycy twierdzą, iż w owym czasie propagowanie i sprzedawanie odpustów miało służyć zbieraniu pieniędzy na odbudowę Bazyliki św. Piotra. W rzeczywistości pieniądze docierały do firmy bankierskiej, kurii rzymskiej i 23-letniego arcybiskupa Moguncji. Luter — członek zakonu augustianów — był profesorem teologii i proboszczem w sąsiedniej diecezji. Ojciec Luter nie potępiał idei odpustów jako takiej, lecz sposób, w jaki były one wykorzystywane. Z tego właśnie powodu doszło do gwałtownego rozwoju sytuacji. Luter był gotowy i chętny do dyskusji nad swoimi tezami, lecz jego przeciwnicy odrzucili tę możliwość. Arcybiskup Moguncji złożył na niego skargę do Rzymu. Dominikanin Johann Te-tzel, główny zwolennik koncepcji odpustów, ogłosił, że jest to kwestia władzy i nakazał Lutrowi ją zaakceptować. Jednocześnie większość członków zakonu augustianów opowiedziała się po stronie Lutra. Ówczesny papież Leon X, który był zajęty ważnymi sprawami we Włoszech, uznał, iż wystąpienie Lutra jest zbyt błahe i nie warte jego zainteresowania. Nie ulega wątpliwości, że pewne rzeczy, które czyniono wtedy w imieniu Kościoła, koniecznie wymagały zreformowania. Domagali się tego nie tylko nowo powstali protestanci. Takie żądania wysuwali także ci członkowie Kościoła katolickiego, którzy później zostali ogłoszeni świętymi (na przykład Teresa z Avila). Niestety, sprawa odpustów, a tym samym koncepcja czyśćca doprowadziła do rozłamu. Jedna z grup odrzuciła ją, druga natomiast broniła jej zawzięcie, choć nie w pełni ją rozumiała. Krótko mówiąc, jest to spuścizna, którą odziedziczyli zarówno protestanci, jak i katolicy. Wydaje się, że można spokojnie powiedzieć, iż przeciętny protestant czy katolik nie miałby trudności z określeniem, czego naucza się w jego wyznaniu na temat czyśćca, chociaż nie jest pewien dlaczego i co naprawdę ta nauka oznacza.

Kościół naucza, że grzechy mogą zostać odpuszczone człowiekowi nie tylko za jego życia, ale także po jego śmierci. Dotyczy to tych ludzi, którzy \"umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia\" (KKK 1030, por. Rz 5,5) . Takie dochodzenie do doskonałości jest procesem bolesnym, odbywającym się w \"oczyszczającym ogniu czyśćca\". Ogień czyśćcowy nie jest tym samym, co ogień piekielny. Jest ogniem któremu dusza sama się poddaje z nadzieją pełnej odnowy duszy ku zdolności obcowania z Bogiem w sposób możliwie najpełniejszy. Jest to ogień nadziei - oczyszczający i ocalający. Dusza w czyśćcu cierpi z powodu swojej niedoskonałej miłości do Stwórcy i świadomości o wszystkich zaprzepaszczonych na ziemi możliwościach jej doskonalenia. Bólem jest też tęsknota wynikająca z oddalenia od Boga i świadomość swoich grzechów. Czyściec obejmuje tych, którzy umierają zjednoczeni z Bogiem przez łaskę uświęcającą, oraz ludzi, u których przynajmniej w momencie śmierci pojawił się szczery żal za grzechy i gorące pragnienie wypełniania Bożej woli. Wieczne potępienie bez możliwości oczyszczenia czeka tych, którzy umierają bez łaski uświęcającej (w stanie grzechu ciężkiego).

Pismo Święte nie mówi wprost o istnieniu czyśćca, jednak Kościół katolicki utrzymuje, że istnieją wyraźne aluzje w Ewangelii Łukasza (Łk 12,58-59), Mateusza (Mt 12, 31-32) oraz szczególnie we fragmencie Drugiej Księgi Machabejskiej (2 Mch 12, 43-45); \"Uczyniwszy zaś składkę pomiędzy ludźmi, posłał do Jerozolimy około dwu tysięcy srebrnych drachm, aby złożono ofiarę za grzech. Bardzo pięknie i szlachetnie uczynił, myślał bowiem o zmartwychwstaniu. Gdyby bowiem nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym, lecz jeśli uważał, że dla tych, którzy pobożnie zasnęli, jest przygotowana najwspanialsza nagroda - była to myśl święta i pobożna. Dlatego właśnie sprawił, że złożono ofiarę przebłagalną za zabitych, aby zostali uwolnieni od grzechu\". Nauki o czyśćcu rozwijają się dynamicznie począwszy od mniej więcej IX/XI wieku, choć już Ojcowie Kościoła wypowiadali się na ten temat, m.in. Efrem Syryjczyk, czy Cyprian. Tezy zostały ostatecznie zatwierdzone podczas Soboru Florenckiego (1438-1445) i Trydenckiego (1545-1563).

Inny szatan zaloguj się na stałe to nikt się pod ciebie nie podszyje. Takie numery często tu robią ;)

A BÓG jest miłością. I czeka na nawrócnie człowieka nawet na chwilke przed jego śmiercią.

Będziesz miłował jest przykazaniem, jest nakazem. Ale zanim będziesz miłował stało się przykazaniem, a stało się nim po grzechu, było najpierw zapisane w ludzkim sercu. Będziesz miłował wypływa ze stwórczego aktu Boga. Tak właśnie Bóg stworzył człowieka, iż bez miłości nie może istnieć. Aby istnieć, człowiek musi kochać. Wielu współczesnych myślicieli zgodnie twierdzi, iż miłość jest bardziej fundamentalna dla człowieka, niż samo jego istnienie. To miłość jest źródłem istnienia.

Tutaj raczej rozmawiamy na tematy religijne. Sparwy z dentystą nie wiele mają wspólnego ;)

Kamelio wysłałam ci meila pozdrawiam

Kamelio masz rację!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ludzie nie wierzą , że w Biblii jet prawda ale fascynują się nią ogromnie. Największym dowodem natchnienia Biblii jest objawienie Chrystusa oraz zmiany, jakie zachodzą w życiu tych, którzy ją studiują !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!