wybauszona

Ja jestem zmęczona poprasowałam cala stertę ... Ile to się zawsze tych ciuszków nazbiera... Alisario, ja bym się bardzo cieszyła taka piękną świąteczną atmosferą ... Ja nigdy jeszcze nie widziałam takiego jarmarku...Fotki super... Piękne to opowiadanie, nieśmiała...

Patrzyłam czy do oazy wejdę bez problemów:-D

Acha, zjadłam kawałek pysznego serniczka

Dowcipy super:-D Wiersze piękne Kawa smakuje, muzyka śliczna;) Na placki się pisze:)

Pozdrawiam Wszystkich serdecznie!

Pozdrawiam i życzę miłych snów Ciesielczuk Stanisław, Zawodowcom dowcipu ZAWODOWCOM DOWCIPU Pozory myśli tkająć w siećpajęczą, Chwytajcie muszki pozorów, co brzęczą Tonem, głupocie miłym, jak łaskotka. Lecz rwie siędowcip, kiedy prawdę spotka. znam dowcip inny, który w myśli niebie Rodzi się nagle, uśmiechnięty srogo Rozbłysłą prawdą - gdy ten trafi kogo, Trafiony ginie - lub zdradza sam siebie.

A co to dziś za święto , ze nasze chłopaki tak do nas lecą..:-D Pewnie do tej krowy tak ciągną..:P

Nie żartuj sobie ze starej baby:-D:P Ta piosenka jjjjjjjest dla was:-D

Kancelaria » Zabiorę Cię Zabiorę Cię właśnie tam gdzie jutra słodki smak Zabiorę Cię właśnie tam gdzie słońce dla nas wschodzi Zabiorę Cię właśnie tam gdzie wolniej płynie czas Zabiorę Cię właśnie tam gdzie szczęsciu nic nie grozi Dość mam już pustych dni i świąt których nie było Między nami jest coś, nie zaprzeczaj mi Tyle mogę Ci dać, solą życia jest miłość Boisz się wielkich słów, to nie wstyd Zabiorę Cię właśnie tam gdzie jutra słodki smak Zabiorę Cię właśnie tam gdzie słońce dla nas wschodzi Zabiorę Cię właśnie tam gdzie wolniej płynie czas Zabiorę Cię właśnie tam gdzie szczęsciu nic nie grozi Czekam na jeden gest, wiara jest moją siłą Jestem pewien, że wciąż potrzebujesz mnie Dzień przemija za dniem, znów nam siebie ubyło Życie zbyt krótko trwa więc zdecyduj się Dość mam już pustych dni i świąt których nie było Między nami jest coś, nie zaprzeczaj mi Tyle mogę Ci dać, solą życia jest miłość Boisz się wielkich słów, to nie wstyd Zabiorę Cię właśnie tam gdzie jutra słodki smak Zabiorę Cię właśnie tam gdzie słońce dla nas wschodzi Zabiorę Cię właśnie tam gdzie wolniej płynie czas Zabiorę Cię właśnie tam gdzie szczęsciu nic nie grozi

Milo tak popatrzeć, nawet kiedy to na razie tylko wirtualne szczęście...:)

Dziękuję

Witam Ja tez pije kawę i Matysiaków słucham... Samotny czy wydoiłeś już krowę? Poproszę o mleczko....

Sorry ! nie od jutra tylko od poniedziałku... Bo u mnie W domu zawsze n mówiono, ze niedzielna praca się w gówno obraca:-D:-D :-D

Dwa domki Mały domek, położony u podnóża wzgórza, był zrobiony cały z soli. W domku tym żyli: mężczyzna z soli i kobieta z cukru. Bywały dni, w których się kochali, i bywały dni, w których się nie cierpieli. Jednego dnia pokłócili się niesamowicie. Mężczyzna chwycił gruby kij z soli i wyrzucił kobietę. Krzyczał jak opętany: - Idź i zbuduj sobie dom z cegły! Kobieta odeszła płacząc, ale niezbyt mocno, ponieważ jej cukrowe policzki mogłyby się rozpłynąć. Zbudowała sobie domek z cegieł niedaleko od domku z soli. Był to bardzo wdzięczny domek, z ukwieconymi balkonami, kamiennym kominem - ale kobieta była smutna. Myślała dniem i nocą o mężczyźnie z soli. Pewnego dnia zdecydowała się. Poszła do słonego domku i zapukała do drzwi. Poprosiła człowieka o odrobinę soli do zupy. Mężczyzna złapał swój gruby kij z soli i przegonił kobietę: - Idź stąd natychmiast, bo będzie z tobą źle! Kobieta wróciła do swego domku płacząc, ale nie za wiele, żeby nie rozpuścić swoich policzków z cukru. Niebo, wielkie i litościwe, obserwowało całe to zajście, wzruszyło się i też zaczęło płakać. Zaczął padać deszcz. Deszcz ulewny. Mały domek z soli zaczął się rozpuszczać. Mężczyzna szybciutko pobiegł do domku z cegieł. Zapukał w okno: - Pozwól mi wejść, proszę, albo ten deszcz całego mnie rozpuści. - Ha, ha! Skończyło się święto! - triumfowała kobieta. - Ty odmówiłeś mi odrobiny soli, teraz radź sobie sam! Ale mężczyźnie udało się delikatnymi, uprzejmymi słowami wzruszyć kobietę, która zlitowała się i otwarła drzwi. Rzucili się w ramiona jedno drugiemu i ucałowali się długim, słodko-słonym pocałunkiem. A ponieważ człowiek z soli był mocno przemoczony, przykleił się do kobiety z cukru. Trzeba było sporo czasu na wyschnięcie i odzyskanie swobody. Od tamtego czasu człowiek z soli ma usta z cukru, a kobieta z cukru ma usta słone. I więcej już się nie kłócą. To właśnie różnice stwarzają przecudne bogactwo miłości. Bruno Ferrero \"W życiu istnieje tylko jedno wielkie szczęście: kochać i być kochanym\"

Hej,hej dziewczyny! Co u was nowego?:-D Pozdrawiam Was i życzę miłego wieczorku:) Jutro wpadnę jestem podrożą dziś zmęczona:... http://pl.youtube.com/watch?v=LACaaychqJI&search=Toyota%3Cbr%20/%3E

Dziewczynki ! Dostałam telefon i jadę na parę dni do mojej córci ... O 16.20 mam pociąg... Marta będzie miała 35 urodziny i bardzo prosiła mnie, bym przyjechała jej troszkę pomóc...:-D Ciesze się na ten wyjazd urodziny będą w sobotę to nawet zdążę upiec jej smacznego torta ... Jak przyjadę to się odezwę.... Pa! Trzymajcie się cieplutko wasza koleżanka Ewa:-D

cześć ! Już późno a mnie się wcale nie chce spać , czerwone wino samotnie będę sączyć aż do dna:-D Oj , żebym to ja to wino tak lubiła...:-D Ale pożartować warto;P Alisaria wprawiła mnie w tak wspaniały humor... Dziewczynki tak naprawdę to mi się chce spać... Dlatego WBW zegnam do jutra...:-D :-D Czerwone wino Znają nas knajpki i koty w zaułkach letnią nocą lubimy włóczyć się. Zgubić nas łatwo i łatwo odszukać śmiech przed nami biegnie i gitary dźwięk. Refren I: Już późno a nam się wcale nie chce spać głęboka północ zegarów graniem wita nas. Znów dzień przeminął - dał może mniej niż pragnął dać. Czerwone wino będziemy sączyć aż po brzask. Nasze piosenki zbierane z ulicy mają wszystko co nam przynosi dzień: szczyptę radości i kroplę goryczy łzy miłości lub zawodu cień. Refren I. Refren II: Już późno a nam ta noc nie daje spać głęboka północ cygańską drogą wiedzie nas. Znów dzień przeminął - nie wszystkim jutro szczęście da. Czerwone wino będziemy sączyć aż po brzask. Dobranoc

DOBRANOC Jesieñ w moim pokoju Chowam siê, a nade mn¹ czubki drzew, a woko³o tyle liœci, ¿e na pewno mi siê przyœni listopad... Tak jak dziœ... W rudych liœciach tyle snów, tyle czarów, ruchów, s³ów, chocia¿ cisza, trzeszczy liœæ, przekazuje ci sw¹ myœl, a ty bierzesz w swoje rêce liœci zwój. Przestêpujesz, rozsypujesz, ca³y pokój parkiem jest, tyle krzese³, tyle drzew, okna nie ma, czujesz wiew, jesieñ odp³ywa. Chcesz j¹ z³apaæ, chcesz zatrzymaæ na godzinê, mo¿e dwie, jesieñ posz³a, zostawi³a na pod³odze dzieci swe. Maria Magdalena Orłowska

Duszko55, serdecznie witamy w oazie Dorotko! Z wielka przyjemnością przeczytałam ten piękny fragment BUZKI dla ciebie:-D http://forum.o2.pl/emotikony.php Wpadaj do nas tu wszyscy mogą pisać już nawet ciepełko mamy:-D

Powiem tylko , ze jesteście super i będę to powtarzać 1000 razy...

sorry to byłam ja:-D

Xavier Villaurrutia NOKTURN LĘKU tłum. Joanna Petry-Mroczkowska Wszystko wśród nocy żywi sekretne obawy: głucha cisza i dźwięki, czas, a także miejsce. Uśpieni w bezruchu czy też lunatycy bezradni jesteśmy wobec owej trwogi. Lecz nie wystarczy zamknąć oczu w mroku ani w sen zapaść, by więcej nie patrzeć, gdyż w surowej ciemności i w grocie uśpienia, to samo światło nocy znów nas obudzi. Wtedy to, niby człowiek, co marzy na jawie, bez celu i powodu zaczynamy biegnąć. A noc przytłacza nas swoją tajemnicą i mówi nam, że umrzeć to znaczy się zbudzić. I któż pośród cieni odludnej ulicy na jakimś murze, w sinym lustrze samotności nie ujrzał, jak coś kroczy, podchodzi ku niemu, i nie czuł chłodu trwogi, śmiertelnego lęku? Lęku, że jest już tylko pustym ciałem, które przywdziałby każdy, ten lub inny człowiek, trwogi, że jeszcze żyjąc, jest już nieobecny, obawy, czy to wszystko istnieje naprawdę. :-D:-D:-D:P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P :P:P

Dziewczyny Chłopaki Lubie Was WBW i życzę kolorowych snów... :-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D:-D Wiersz mroczny:P:P Edward Estlin Cummings JEŚLI NIE MOŻESZ JEŚĆ... tłum. Artur Międzyrzecki Jeśli nie możesz jeść powinnaś zapalić ale nie mamy nic do palenia: kochanie pora już spać jeśli nie możesz palić powinnaś Zaśpiewać ale nie mamy o czym śpiewać: kochanie pora już spać jeśli nie możesz śpiewać powinnaś umrzeć ale nie mamy Żadnych umierań: kochanie pora już spać jeśli nie możesz umrzeć powinnaś marzyć ale nie mamy o czym marzyć (kochanie Pora już spać)

A twój żart coś z prawdy w sobie ma:-D Ja nie mogłam dziś coś spać, dlatego już pranie się pierze,chciałam okno w sypialni wyczyścić , ale straszny wwiatr:( Zaraz nastawie gar bigosu...:-D Wczoraj Listeczek mi narobił strasznego apetytu....:-D Jesienne rozważania kiedy jesień drzewom liście w swe kolory ubiera aby spadły delikatnie i powoli u stóp drzewa kiedy w górze słońce świeci i gdy ptaki tak wysoko na tle promieni wiem, że w mym życiu wreszcie coś się zmieni kiedy stąpasz słyszysz liści szelest i powietrzem wdychasz zapach melancholii wiem, że samotność wieczna nie jest więc nie spieszę się idę dalej lecz powoli chociaż dłoń ma dziś nadal pusta choć brakują mi tak bardzo twoje usta i gdy obok widzę tylko zarys mego cienia nie utracę mej nadziei wiedząc, że nic tak szybko się nam w życiu nie zmienia i już słyszę twe pukanie a w twych oczach dwa szmaragdy które w moje patrząc mają w sobie tyle prawdy usta jakby z płatków róży na nich uśmiech tak miłością twą jest duży i dwie smukłe delikatne dłonie których dotyk i bez słów tyle powie ciało twoje jakby z niebos zesłanego mi anioła taką cię w mych marzeniach widzę oczami sokoła a więc przyjdź miłości tak wytęskniona i niech z nas wreszcie będzie on i ona...... Bazyliszek