DRZEWO OLIWNE

Witam i pozdrawiam! Każdy psycholog przyzna, że chory pogrążony w depresji nie jest w stu procentach sobą, nie doświadcza pełni emocji: radości, szczęścia... Może by tak udać się do szamana w poszukiwaniu radości? Szamani pomagali jednak człowiekowi w inny sposób niż psychoterapeuci. Uważali, że każdy z nas może uzyskać wsparcie od aniołów, opiekunów, strażników. Siły wyższe oraz własna wola człowieka, działając w duecie, pozwolą odnaleźć właściwą ścieżkę spośród plątaniny dróg. Dlatego też szaman uczy ludzi tańca transowego, który prowadzi do uzyskania wizji. – To nie jest trudne... Wystarczą właściwa muzyka i odpowiednie kroki. Każdy z tancerzy ma szansę skontaktować się z duchami opiekuńczymi, otrzymać wskazówki, doświadczyć stanów mistycznych. Indianie wierzą, że okrąg jest symbolem czasu, wszystko się powtarza: pory roku, dni i noce, szczęście przeplata się z nieszczęściem, rodzimy się, dorastamy, jesteśmy w pełni sił, starzejemy się i umieramy. Uczestnicy takiego kursu przyznają, że ruch wyzwala w nich moc, powoduje przypływ wiary w siebie, poczucie wspólnoty z innymi. Podczas tańca w kręgu dłonie ludzi muszą być połączone, gdy ktoś wyłamuje się, jego sąsiedzi natychmiast łapią się za ręce. Ruch stóp jest cały czas taki sam, odsuwa się lewą stopę i dosuwa do niej prawą. Gdy ktoś osuwa się na ziemię i siada nieruchomo, wiadomo, że przeżywa wizje. Szaman naucza, że najważniejszy moment w życiu każdego człowieka to chwila, gdy decyduje się pracować nad sobą, aby stać się lepszym. *Jestem przekonana, że pomarańczowe zlośliwości znikną z tego forum,kiedy osoby pod tymi nikami zdecydują się pracować nad sobą.

Witam i pozdrawiam! ABC SZCZĘŚCIA WE DWOJE • Jeśli szukasz swojej drugiej połówki, najpierw pokochaj i zaakceptuj siebie taką, jaka jesteś. • Zapytaj siebie, co chcesz dać drugiej osobie, i nie miej wobec niej żadnych oczekiwań. • Akceptuj drugą osobę taką, jaka jest, zmieniać możesz wyłącznie siebie. • W imię miłości do partnera zawsze bądź sobą. Gdy będziesz udawać kogoś innego, nic z tego nie wyjdzie. • Nie stawiaj partnera na piedestał ani się nie wywyższaj. Utrzymujcie równowagę we wszystkim. Miłość rozkwita tylko wtedy, gdy oboje macie równe prawa.

Absurdem jest żądać szacunku od głupiego, dobra od wroga, dobrej rady od zawistnego. Pozdrawiam urocze biesiadniczki!

Właśnie dzisiaj przez jeden dzień myśl o sobie i innych z życzliwością i miłością, potraktuj siebie i innych życzliwie. Kiedy zaczniesz bawić się życiem, życie zacznie bawić się z Tobą.

do upierdliwej pomarańczowej Jesteś niezdolna do zaakceptowania prawdy na swój temat. Nie cierpisz ludzi,którzy mówią Ci prawdę. Nie masz nic do powiedzenia innym ludziom za wyjątkiem obelg.Masz w sobie coraz więcej cynizmu.Jesteś przegrana w naszych oczach. Mam wrażenie, że opuściła Cię wesołość, radość i ludzka życzliwość. Jesteś niezdolna do zaakceptowania naszej wspaniałej Biesiady. Irytujemy Cię? Fora ze dwora!

Witam i pozdrawiam! Drogie biesiadniczki! Z okazji Świąt Bożego Narodzenia pragnę przesłać najserdeczniejsze życzenia. Niech nadchodzące Święta będą niezapomnianym czasem spędzonym bez pośpiechu, trosk i zmartwień. Życzę, aby odbyły się w spokoju, radości wśród Rodziny i Przyjaciół. Wraz z nadchodzącym Nowym Rokiem życzę dużo zdrowia i szczęścia. Niech nie opuszcza Was pomyślność i spełnią się najskrytsze marzenia. Jest taka noc, na którą człowiek czeka i za którą tęskni. Jest taki wyjątkowy wieczór w roku, gdy wszyscy obecni gromadzą się przy wspólnym stole. Jest taki wieczór, gdy gasną spory, znika nienawiść... Wieczór, gdy łamiemy opłatek, składamy życzenia... To noc wyjątkowa... Jedyna... Niepowtarzalna... Wesołych Świąt:):)

Ciekawa historia. Nigdy nie wiemy,jaka niespodzianka spotka nas nazajutrz.

Witam i pozdrawiam! Wigilia w polskiej obyczajowości jest świętem bardzo rodzinnym, powszechnie uważanym za najważniejszy dzień w roku. W wielu krajach nie ma takiego znaczenia. Podobnie jak w Polsce wigilię obchodzi się na Litwie, w Czechach i na Słowacji. Nieznany poza Polską, z wyjątkiem Litwy jest zwyczaj łamania się opłatkiem. W wielu krajach nie ma postu, ani Pasterki, jak np. w USA. Wigilii nie ma również w Holandii ----- i coraz częściej w Belgii, gdzie zamieniana jest na uroczyste śniadanie świąteczne. Natomiast w Holandii pasterka jest jedyną mszą w roku, podczas której kościoły są pełne. W Wielkiej Brytanii--- niemalże nie obchodzi się wigilii nie obchodzi się. W pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia charakterystycznym daniem obiadowym jest pieczony indyk z borówkami i świąteczny pudding. We Francji ---- najważniejszy jest obiad świąteczny, z pasztetem z gęsiej lub kaczej wątróbki, ostrygami i wędzonym łososiem. Powszechnie podczas wigilii jada się mięso, zwłaszcza indyka. W Danii ---- podczas wigilii podaje się pieczoną kaczkę, a na zakończenie ryż z owocami. W Austrii---- na wigilijnym stole znajduje się karp lub kaczka, a w Niemczech ----- kiełbaski i sałatka kartoflana.

Witam i pozdrawiam! Najbardziej dziś znane w Polsce są oczywiście szopki krakowskie. Pierwsza, przechowywana do dziś w Muzeum Etnograficznym w Krakowie, została zbudowana przez braci Michała i Leona Ezenekierów w 1860 roku. Co roku budowano coraz piękniejsze \"betlejemki\", wykorzystując kolorowe glansowane papiery, blaszki, cekiny, korale i szkiełka. Za wzór architektoniczny służył zwłaszcza kościół Mariacki, ale wykonywano także miniatury Wawelu, Sukiennic, Barbakanu. Każdy się starał, aby jego szopka była najpiękniejsza. Wszystkie zawierały oczywiście wyraźne elementy tradycji Bożego Narodzenia. Tradycję widowisk w małych szopkach udało się uratować dzięki konkursom na najpiękniejszą szopkę.

Dzięki misterium szopki ludzie być może po raz pierwszy zrozumieli wtedy wielką tajemnicę narodzin Chrystusa. Być może poczuli także, że Jezus narodził się i umarł właśnie dla nich, a nie dla odzianych w purpurę biskupów czy też śpiących na złocie arystokratów. Okazało się, że inscenizacja tak mocno zawładnęła wyobraźnią i umysłami rzesz wiernych, że odtąd szopkę zaczęto urządzać co roku. Dzięki braciom mniejszym (zakon założony przez św. Franciszka) zwyczaj błyskawicznie rozprzestrzenił się na całe Włochy. Wkrótce pojawiło się 20 szkół budowania szopek. Nie tylko tych dużych, przy kościołach, ale i mniejszych, bo Włosi zapragnęli mieć własne stajenki w domach.

Geneza współczesnej szopki jest nierozerwalnie związana ze św. Franciszkiem, który nieustannie szukał sposobów, by przybliżać prostym ludziom Boga. W czasach, w których żył, zwykli ludzie nie rozumieli łacińskich nabożeństw, a dostojnicy kościelni byli dla nich niedostępni. Gdy święty pustelnik wędrował po lasach i wertepach, czasem zatrzymywał się w pieczarach na chwilę zadumy i refleksji. Pewnego razu wpadł na pomysł, by pokazać ludziom, jak mogło wyglądać miejsce, w którym przyszedł na świat Syn Boży. Wybrał grotę na drodze z Asyżu do Rzymu i w 1223 roku, w pobliżu włoskiej miejscowości Greccio w noc Bożego Narodzenia, wśród drzew i krzewów, przy blasku pochodni, urządził adorację Dzieciątka w żłóbku otoczonym żywymi zwierzętami.

Witam i pozdrawiam! Dzisiaj o skromnych, jak prawdziwa stajenka, lub zachwycających feerią barw i detali. Bożonarodzeniowe szopkach.... Sercem każdej z nich jest zawsze Dzieciątko Jezus. Przy nim Maryja, św. Józef, wołek i osiołek. Szopki tworzone są w Polsce, Francji, Włoszech a nawet w dalekiej Afryce i Meksyku. Mają skłaniać nas do refleksji nad cudem Bożego Narodzenia. Do dziś twórcy szopek wzorują się na tzw. szopkach neapolitańskich, które obok sceny Narodzenia, przedstawiały codzienne życie miasta. Tradycja stawiania żłóbków wywodzi się z bardzo dawnych czasów. W 326 roku cesarzowa Helena wystawiła nad grotą, w której na świat przyszedł Zbawiciel, bazylikę. Ale oryginalny żłóbek z groty, który służył za kołyskę Dzieciątku, przeniesiono ponoć do Rzymu. Prawdopodobnie stąd wywodzi się obyczaj jego adoracji. Pierwsi chrześcijanie, przed grotami skalnymi wokół Betlejem, wystawiali żłóbki - atrapy na pamiątkę Bożego Narodzenia.

Witam i pozdrawiam! Wzmianka o choince... Zwyczaj ubierania choinek narodził się wśród ludów germańskich przeszło 300 lat temu. W dniach przesilania zimy i nocy zawieszano u sufitu gałązki jemioły, jodły, świerka, sosny jako symbol zwycięstwa życia nad śmiercią, dnia nad nocą, światła nad ciemnością. Kościół chętnie przejął ten zwyczaj jako zapowiedź, znak i typ Jezusa Chrystusa. Na drzewku zawieszamy światła, bo tak często Jezus o sobie mówił, że jest światłością świata.

Witam i pozdrawiam! Tajemnica Bożego Narodzenia ,czyli wzmianki o Bożym Narodzeniu! Pierwsza wzmianka o Bożym Narodzeniu pochodzi z 354 roku, a zamieszcza ją rzymski kalendarz. Różne były w przeszłości terminy obchodów świąt Bożego Narodzenia. Świętowano w styczniu, marcu, kwietniu, a nawet w maju. Ostatecznie wybrano datę 25 grudnia - dzień przesilenia zimowego. Chrześcijanie ze słońcem utożsamiali Chrystusa, nazywając go \"Słońcem Sprawiedliwości\". Tajemnica Bożego Narodzenia polega na tym, że druga Osoba Boska stała się człowiekiem, aby w ciele ludzkim dokonać zbawienia rodzaju ludzkiego za grzechy. Jako Bóg jest wieczny, nieskończony, wszechobecny i wszechmocny, jako człowiek jest ograniczony czasem, przestrzenią i mocą.

♥$$$$$$$$ $$$$$$$$$$$$ $$$$$$$$$$$$$$$$ $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ ._$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$____$$ .___$$$$$$$$$$$$$$$________$$ ____$$$$$$$$$$$$________$$ ______$$$$$$$$__________$$ ______$$$$$$__#♥#♥____$$ ______$$$$$$__##♥#__$$ ________$$________$$ ________$$____$$$$ ________$$$$$$ Już Mikołaj, grzeje sanie, Czego pragniecie, niech się stanie... Każde z marzeń, skrytych w głębi, Święty Mikołaj może spełnić... Dziękuję za życzenia i pozdrawiam gorąco!

Witam i pozdrawiam! Niechaj Mikołaj przyniesie wszystkim biesiadniczkom-drzewkom pełen worek szczęścia i pociechy dla serca! http://upload.wikimedia.org/wikipedia/pl/8/8d/Swi%C4%99tymiko%C5%82aj.jpg Mikołaj 2008

Gdy spał w swym łóżku, nagle obudził go jeden z trzech duchów. Była to postać kobiety. Przedstawiła się jako Duch Wigilijnej Przeszłości. Złapała Scroogera i razem wylecieli przez okno od sypialni. Pokazała mu jego miasteczko, w którym się niegdyś wychowywał. Duch pokazał mu jego święta spędzone samotnie w ciemnej, pustej izbie oraz te, kiedy przyszła jego nieżyjąca już w rzeczywistości siostra, która zabrała go do prawdziwego domu. Chwilę później pojawił się drugi duch Przeszłych Świąt Bożego Narodzenia, który ukazał mu jak spędzał Wigilię Bob Cratchit i ciężko chory syn Timi, który mógł nie dożyć następnych świąt Bożego narodzenia. Scrooger zrozumiała, że był bardzo złym pracodawcą i że powinien zmienić swoje postępowanie i zacząć życie od początku. Scroogowi zrobiło się bardzo przykro i głupio, że nie wiedział nic o jego rodzinie i o chorobie dziecka. Scroogera odwiedził trzeci duch - Teraźniejszych Świąt Bożego Narodzenia, który miał za zadanie pokazanie mu jego śmierci. Jego ciało niesiono do pochówku z napisem na trumnie EBENEZER SCROOGE a za nim tylko jeden człowiek- jego siostrzeniec. Po tym niemiłym zdarzeniu Scrooger był tak przerażony, że obiecał poprawę swego charakteru i,że będzie szanował ludzi i swoich bliskich, Kiedy Scrooge obudził się rano w Wigilijny poranek zaraz kazał kupić napotkanemu chłopcu największego indyka jaki jest w sklepie i zanieść go do swojego pracownika Boba. Po drodze oddał trochę pieniędzy dla ubogich i kupił dużo prezentów dla dzieci Cratchita. Zaś potem udał się do domu swego siostrzeńca na wigilijną wieczerzę. Następnego dnia w kantorze podwyższył swemu pracownikowi pensje i zaczął opłacać leczenie Timiego, zaczął chodzić do kościoła. A co najważniejsze zaczął obchodzić Boże Narodzenie. Dzięki duchom Scrooge zmienił swoje postępowanie i przez to zmienił też swą przyszłość.

Witam i pozdrawiam! \"Kocham cię! Kocham! Słychać wszędzie. Radosnych uniesień jak było, tak będzie. A ty? - Człowiecze - A ty? Kochając ocierasz z oczu łzy\". Miłość tkwi w nas głęboko, w najdalszych zakamarkach duszy. Czytamy książkę, oglądamy film, a tam kochają się tak namiętnie... Myślimy wtedy: „Boże, jak oni się kochają, cóż to za uczucie! I patrzymy z wyrzutem na poczciwego męża, że nie jest taki cudowny i romantyczny, że nie poświęca się dla nas tak jak ten pan z romansidła, przy którym płaczemy. Zdajemy sobie sprawę, że budowanie dobrego związku wymaga wyrzeczeń. Ale...Nauczyłyśmy się nie tylko brać, ale i dawać, tolerować cudze wady. Mamy już za sobą bagaż doświadczeń i niejedno rozczarowanie. Może dlatego, że nie raz poraniło nas życie. Nauczyłyśmy się bardziej cenić to, co mamy. Każdej z nas życzę miłości każdego dnia,która pomaga nam zapomnieć o naszych troskach...

Witam i pozdrawiam! Ręce opadają kiedy potykamy się o chamskie posty nieżyczliwych. Zazdroszczą nam atmosfery i wzajemnej relacji. Tak postepują osoby chore na umyśle,bo nikt o zdrowych zmysłach nie wejdzie i nie napisze czegoś takiego. Ignorujmy psycholi! Uczyńmy swoje życie „sztuką”. Skoro zdecydowałeś pojawić się na planecie zwanej Ziemia, obojętnie jak długo potrwa na niej twój pobyt, Twoja podroż, uczyń z tego wesołą zabawę pełną śmiechu i radości. Ciesz się każdą spędzoną tu chwilą, całym sobą doświadczaj niepowtarzalnego piękna miejsca, w którym jesteś. Zajmuj się tylko tym, co daje Tobie i innym zadowolenie i dobre samopoczucie. Realizuj swoje najskrytsze marzenia. Kiedy zaczniesz traktować życie jak wspaniałą zabawę, stanie się ono dla Ciebie oceanem nieskończonych powodów do tego, aby czuć się szczęśliwym. To Ty i tylko Ty jesteś jego producentem, reżyserem i głównym aktorem w sztuce zwanej „Życie”. Zatem uczyńmy swoje życie „sztuką”.

Witam i pozdrawiam! Osobliwą opowieść znalazłam na stronach Fundacji Nautilus; Do radia zadzwoniła pani Ela,ktora na stałe mieszka w Kanadzie i opowiedziała tę historię... Mówi pani Ela: --To było w latach 60-tych,kiedy po raz pierwszy grupa polskich pracowników naukowych przyjechała na sympozjum do Kanady.Wśród nich bylam i ja..... Wtedy doszło do dziwnego wydarzenia... Naukowcy wybrali się w góry i tam spotkali obóz kanadyjskich Indian,którzy pielęgnowali tradycję przodków.Wsród nich był szaman.Bezbłędnie wskazywał osobę,ktora miała problem. Wszyscy zaniemówili. Szaman prosił ich o jedno pytanie. Jeden z kolegów pani Eli,zapytał :o co chodziło naszemu wieszczowi Adamowi Mickiewiczowi w \"Dziadach\" ;..\"a imię jego cztredzieści i cztery\". Ku zdumieniu zebranych szaman zadumał się i po chwili powiedział tak: \"W czasie ,kiedy pisał te słowa,przez jego glowę przebiegły nie jego myśli. Nikt z waszych rodaków nie rozumie tych słów,a interpretacje są błędne. Wkrótce świat czeka wielka próba,wielka zmiana. Jest cd...

Witam i pozdrawiam! Czy zdarzyło ci się kiedyś spotkać kogoś do kogo od razu poczułaś uczucie sympatii, kogoś, kto sprawia wrażenie jak gdybyście się znali od dawna, i czujesz, że jak gdyby między wami była niewidzialna nić, wspólna wibracja, coś co magnetycznie pociąga, i kiedy patrzysz na tą twarz przed sobą i słuchasz tego głosu, który mówi te słowa... To jest tak jak wtedy, kiedy zakochałaś się pierwszy raz. To pierwsze uczucie, które Ci mówi, że zaczynasz być zakochana, ten pierwszy moment, w którym sobie uświadamiasz, że czujesz coś więcej do tej osoby, którą masz przed sobą, że ten głos, który do ciebie dociera staje się ci coraz bardziej drogi i drogi, i penetruje najdalsze zakamarki twojego umysłu i twojej duszy i rezonuje w twoim ciele i czujesz jak coś nabrzmiewa w tobie coraz bardziej i bardziej narastającą chęcią do tego, żeby się otworzyć na coś nowego... (nie znam autora) Stefan Wołoszyn twierdzi, że „wychowywać mogą jedynie ludzie wychowani”. Zdaniem Woloszyna”wychowuje się nie tylko przez to,co się wie i umie,ale przez to kim się jest i jaką kulturę duchową i moralną reprezentuje nauczyciel i wychowawca”. W mojej pamięci zachowałam sympatię dla moich nauczycieli. Szkoda, że niektórzy już odeszli. Dzisiaj tak bardzo chciałabym im podziękować za ich serce i oddanie.

... jesień jeszcze szelestem liści szepcze..jestem...Niech tak trwa nawet do świąt...

Witam i pozdrawiam! Dzisiaj kilka słów o wrażliwości... Wrażliwością jest szukanie piękna w codziennym życiu,i sposobie bycia. Wrażliwość jest jednym z najpiękniejszych przymiotów ludzkiej uczuciowości. Przynosi człowiekowi pozytywne oblicze. Dzięki niej nie jesteśmy same dla siebie, lecz potrafimy żyć i działać dla innego człowieka. Tutaj dzielimy się i wyrażamy własną wrażliwość poprzez cudowna poezję,piosenki ,opowieści ,a nawet swoją obecnością. Podobają mi się wasze riposty.W każdym życzliwym człowieku dostrzegamy piękno; powstrzymujemy się do wydawania sądów,komentarzy, czego nie można powiedzieć o pomarańczowych wpisach.Nie zawracajmy sobie nimi głowy. To jest piękne.Akceptujemy i rozwijamy w sobie to, co dobre i piękne. Wrażliwość to postawa spontanicznego i indywidualnego stosunku do życia, tkwiącym w każdym wrażliwym człowieku.Tak trzymać...

Szuka młodych, wartościowych ludzi o ciekawych osobowościach. Młodzi są razem przez dwa tygodnie. Nie tylko wspólnie ćwiczą po kilka godzin dziennie walca, mazura czy poloneza, ale także mają spotkania "tematyczne", m.in. z Krzysztofem Zanussim, Tessą Caponi-Borawską. Ci z Warszawy przyjmują do swych domów przyjezdnych. Nawiązują się przyjaźnie, rodzą się miłości. I o to też chodzi. Spośród byłych debiutantów mamy już kilkanaście małżeństw - dodaje. Większość tej młodzieży otrzymała dobre wychowanie, jest świadoma swoich korzeni i dumna ze swojej polskości. Wielu chce wrócić do kraju (jak syn hrabiny Maciej) i z Polską związać swoją przyszłość - tu założyć rodziny, wychowywać dzieci według starych tradycji, zasad i wartości przyjętych w ich środowisku. Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalików Świętego Jana Jerozolimskiego zwany Rodyjskim i Maltańskim - bo tak brzmi pełna nazwa najstarszej organizacji charytatywnej na świecie, już od ponad 900 lat niesie pomoc chorym i potrzebującym na wszystkich kontynentach. Pierwsze placówki Zakonu Maltańskiego w Polsce pojawiły się we wczesnym średniowieczu. Po II wojnie światowej działał na emigracji i dopiero w 1990 r. ponownie przeniósł się do kraju. Na czele Polskiego Związku Kawalerów Maltańskich stoi JE Andrzej Potworowski. Swe dzieła w Polsce Zakon realizuje poprzez Fundację Pomoc Maltańska. Są to domy opieki, szpitale i warsztaty dla niepełnosprawnych. Więcej informacji: www.zakonmaltanski.pl.

Pierwsze trzy lata małżeństwa Mycielscy spędzili w Krakowie. Była wiosna 1971 r.,postanowili wyjechać do bezwizowej wówczas Austrii. W Wiedniu ugościła ich rodzina, u której wcześniej, podczas studiów w Krakowskiej Wyższej Szkole Muzycznej, w wakacje pracowała jako służąca i panna do dzieci. Nie była to dla niej żadna hańba ani wstyd. Raczej szkoła życia. Dzięki niej nabrała szacunku do każdej pracy i do ludzi pracy. Potem Mycielscy trafili do flamandzkiej części Belgii. Nie było im łatwo. Nie znali lokalnego języka, nie mieli za co żyć. - Ale byli wolni i młodzi. Pierwsze sprzęty, jakie kupili do ich mieszkania, to pianino i gitara. Zatrudniła się jako nauczycielka w szkole muzycznej, w klasie fortepianu i przepracowała w tym zawodzie 25 lat. Tam na obczyźnie wielu obcych ludzi im pomogło. Doświadczyli dobra, które starają się oddawać. Od lat realizuje i propaguje "kieszonkowy wolontariat".Ten wolontariat to metoda "małych kroczków". Hrabina Mycielska "wolontariat kieszonkowy" realizuje od lat. I w małej, i w dużej skali. Fundacja Świat na Tak uhonorowała ją tytułem Ambasador Dobra. Od lat zabiega o wsparcie i wyposażenie dla ośrodków pomocy Fundacji ZPKM. Za najważniejsze swoje zadanie hrabina Mycielska uważa krzewienie polskości wśród własnych, wychowanych na emigracji dzieci. A także wśród dzieci Polonii. Temu też służą Bale Debiutantów organizowane pod patronatem ZPKM. Pierwszy odbył się przeszło 100 lat temu w Wiedniu. Potem był Paryż, Stany Zjednoczone, niedawno Moskwa. - Dziesięć lat temu była pierwsza edycja Balu Debiutantów w Polsce, w tym roku już piąta. Jest to impreza charytatywna. Zgromadzone środki zostaną przekazane na Maltański Ośrodek Pomocy Społecznej i Medycznej w Radomiu. Na pierwszym balu zadebiutowały 24 pary (w tym jej córki Magdalena i Marianna)-w Muzeum Narodowym. Na drugą edycję siedziby użyczył im Teatr Wielki w Warszawie. Potem gościł ich warszawski Dom Polonii, a w 2006 i obecnie - Zamek Królewski. Chce, by pokazała się na balu młodzież z Polski i z zagranicy.(cd)