Marquita

Dobranoc M.

Pusto.

Przeważnie:(

Książe czym jesteś tak zajęty?

Pewnie tak.

Promień Tobie chce się pić?

Jeśli ma się czym obdarzać.

Można.

Kamelia przypomiałaś mi kazanie relolekcyjne, na księdza byś się nadała. Każdy ma jakieś przekonania, świat istnieje miliardy lat a nie 6 tysiecy jak mówi Biblia, Eden to metafora.Religia to taki supermarket i każdy wybiera to co mu pasuje. Tylko na Boga niech niech nie mówi że to i tylko to istnieje bo tak mu nakładł jego kapłan do głowy. \" Nie udacie sie za bogami obcymi, za bogami narodow, ktore są około was.\" Mówi Bóg Biblii, więc sam przyznaje, że inni Bogowie są. Chrzecijanstwo na tych ziemiach nie istniej miliardy lat, ale tysiąc z kawałkiem, kiedyś go nie było i kiedyś nie będzie. Rodowód Wielkiej Nocy za jest bardzo odległy. Z nieprzebranego bogactwa wierzeń, mitów i symboli, wywodzących się nieraz z zamierzchłych czasów, swoje wzorce czerpała religia chrześcijańska. To na ich podstawie kształtowała się obrzędowość Wielkanocy. Tradycyjnie w największej ilości i pod różnymi postaciami występowały jajka. Jajko od najdawniejszych czasów było symbolem życia, płodności i miłości. Jako symbol występowało w sumeryjskiej Mezopotamii, starożytnym Egipcie i Rzymie a nawet w Indiach i na Filipinach. W mitologii słowiańskiej i polskiej, jajko uznawane było za potężny amulet przeciw czarom i złym mocom. Zdrowych i wesołych świąt, smacznego jajeczka i mokrego dyngusa.

i jaki jest odważny, chylę czoła:D:D:D

jestem pewna, że chodzi o O kim mowa :D:D:D

Zgadzam się w całej rozciągłości. Nie wiem czy wiesz, że na tym topiku są fanatycy biblii i mogą sie poczuć urażeni.

Zwracam honor :D rozumiem, że trzy razy dziennie kaszkę bananową :D

Co masz do bielinka kapustnika?? :o

Rzeczywiście porównanie:o:o trafione jak kulą w płot:o czy to nie Ty pytałeś/aś o dowody?? Nie pamiętasz co jadłeś/aś pięc dni/ tygodni/ m-cy temu na śniadanie i zaprzeczasz, że istniało coś takiego:D

Heinrych o co chodzi z niemieckimi biblistami?

Sądzicie może, że Biblia nie wspomina o reinkarnacji? Było w niej mnóstwo wzmianek na ten temat, ale zostały wykreślone przez cesarza Justyniana i jego żonę Teodorę. Kilka z nich jednak przeoczyli. Sławny jasnowidz Edgar Cayce, który był bardzo pobożnym człowiekiem i co roku czytał Biblię od początku też sądził, że nie ma w niej ani słowa o reinkarnacji i że wiara w nią jest grzechem. Jednak w swych \"readingach\" często mówił o zasadach działania prawa karmy i konieczności uwolnienia się od obciążeń z poprzednich wcieleń. Kiedy odczytano mu jego własne słowa, których nie pamiętał, ponieważ wypowiadał je w transie, poczuł się tym zaniepokojony, a nawet przestraszony do tego stopnia, że chciał zrezygnować z pracy jasnowidza. Postanowił jednak jeszcze raz przeczytać Biblię, zwracając teraz uwagę na wszelkie wzmianki, mogące świadczyć o reinkarnacji. I ku swemu zdumieniu znalazł je tam. Kilka z nich zamieszczam wśród cytatów (polecam książki o Edgarze Cayce, a szczególnie Noela Langley\'a \"Odszedłem, żeby wrócić\"). Czy potrzebujemy jakichś dowodów na istnienie reinkarnacji? Człowiekowi, który ma dar obserwacji i zdolność samodzielnego myślenia trudno jest przyjąć bezkrytycznie pogląd, że żyjemy tylko raz. Takie założenie prowadzi nas do absurdu, ponieważ zarówno życie, jak i sam Bóg wydają się wtedy skrajnie niesprawiedliwe i bezsensownie okrutne. Widzimy, że jedni mają wszystkiego w nadmiarze, podczas gdy inni cierpią bez nadziei na lepsze jutro. Jedni są zdrowi, mądrzy, wykształceni i bogaci, a inni kalecy, biedni lub upośledzeni umysłowo i fizycznie. Dowody są wszędzie, wystarczy tylko otworzyć oczy i patrzeć. Różnice między ludźmi są tak wielkie, że w żaden sposób nie da się obronić tezy, iż wszyscy zostaliśmy stworzeni w tym samym czasie i z tego samego materiału. Te różnice widać przede wszystkim w poziomie inteligencji, wiedzy i zdolności moralnego osądu. Jedni uczą się szybciej, wprost łapią wiedzę z lot, inni nie potrafią pojąć najprostszych kwestii. Jedni są samodzielni w myśleniu i ocenie tego, co ich otacza, inni z kolei sami nie potrafią niczego wymyślić, więc o wszystko pytają \"mądrzejszych\" od siebie i bez autorytetu, który im powie co mają sądzić i jak postępować nie zrobią ani jednego kroku. Nawet nie przyjdzie im na myśl, żeby spytać, skąd biorą się te różnice, które sprawiają, że to oni stanowią ciemną masę, a autorytety mają dość wiedzy, żeby mówić im, co, jak i kiedy mają robić. Niektórymi ludźmi bardzo łatwo jest manipulować, wpływać na ich poglądy, emocje i zachowania, inni z kolei nie poddają się żadnym zabiegom socjotechnicznym i zawsze pozostają wolni od jakichkolwiek wpływów, ponieważ wierzą we własną mądrość i zdolność osądu, które prowadzą ich przez życie. Tych różnic nie można wyjaśnić inaczej, niż tylko uwzględniając doktrynę reinkarnacji. Życie to nauka, dążenie do doskonałości, do powrotu do Źródła, czyli do Stwórcy. Tę naukę najłatwiej wyobrazić sobie jako szkołę, w której każdy, kto przerobił materiał nauczania przechodzi do następnej klasy. Jeśli go nie przerobił powtarza klasę i będzie to robił tak długo, aż osiągnie stan gotowości, by ruszyć dalej. Jedni robią postępy szybciej, inni wolniej, ale w końcu wszyscy dojdą do celu. Nauczyciele wschodu mówią, że każde stworzenie ma prawo poznać Boga. Jednak by stało się to możliwe trzeba osiągnąć stan odpowiedniej dojrzałości i świadomości. Każda rzecz ma duszę. Ma ją nawet kamień, roślina, owad i zwierzę. Dusza ta, bardzo początkowo nieświadoma i niedoskonała przechodzi kolejne etapy rozwoju, od kamienia do człowieka. Zadaniem człowieka jest poznać Boga i dążyć do doskonałości. Jest rzeczą oczywistą, że gdy dusza zwierzęca dojrzeje w swoim rozwoju do etapu, gdy może doskonalić się w ludzkim ciele nie może ona mieć wystarczającej świadomości, żeby stać się od razu człowiekiem doskonałym i dostąpić \"zbawienia\". Przed nią długa i trudna droga. Im bardziej jest ona prymitywna i zwierzęca, tym mniej jest świadoma i tym więcej cierpień ją czeka. Na początku dusza nie ma rozeznania i żyje w stanie zagrożenia. Kieruje się instynktami, jest agresywna lub lękliwa. Najlepiej czuje się w gromadzie i pod silnymi rządami, podobnie jak wtedy, gdy żyła w stadzie zwierzęcym, prowadzonym przez przywódcę stada. Skądś to znamy? Owszem, to dresiarze, kibole i gangi o strukturze mafijnej. Kradną, biją się z innymi stadami, a władza ma z nimi mnóstwo kłopotów. Łagodniejsze stworzenia grupują się wokół kapłana i posłusznie poddają się jego przewodnictwu. Ale nawet one skłonne są do agresji i chętnie atakują tych, którzy nie należą do ich grupy. Żyjąc w ten sposób gromadzą obfitą karmę, którą spłacają potem przez wiele wcieleń, dopóki nie nauczą się tolerancji i bezwarunkowej miłości. Ziemia jest planetą nauki i szkolenia. Jest to bardzo trudna szkoła, ale pozwala duszom na niezwykle efektywny rozwój. Dlatego na naszej planecie żyją nie tylko ludzie, ale chętnie przybywają tu istoty z innych galaktyk. Niektóre przybywają tu po to, żeby w ciężkich warunkach doskonalić swe dusze, inne, wysoko rozwinięte, chcą pomagać tym, którzy jeszcze nie osiągnęli doskonałości. Dzięki ich oświeconym naukom duszom łatwiej jest zdobyć odpowiednią wiedzę i czynić szybsze postępy w rozwoju. Takimi wielkimi nauczycielami byli Jezus i Budda. Nie wszyscy nauczyciele są tak wielcy, niektórzy wykonują mniejszą pracę, ale wszyscy oni spełniają swoją rolę w podnoszeniu świadomości mieszkańców Ziemi. Obecnie jest ich wyjątkowo dużo. Niestety, nie wszystkie są sługami Światła, wiele z nich przybyło z mrocznych światów, żeby czerpać złą energię z ludzkiego lęku, agresji i cierpienia. Obecnie zgodnie z wielkimi cyklami kosmicznymi nasza planeta wchodzi w nowy etap rozwoju. Czekają nas trudne egzaminy, ale jeśli wykażemy się dojrzałością oczyścimy nasz świat ze zła, niewoli i wyzysku, w którym żyliśmy przez tysiąclecia. Mamy teraz wielką szansę, więc nie zmarnujmy jej i postarajmy się stworzyć nowy porządek świata, w którym każda ludzka istota będzie traktowana z miłością i szacunkiem i nikt nie będzie pozbawiony pomocy i troski. Żeby to się stało musimy nauczyć się odróżniać dobro od zła, ponieważ wbrew pozorom wcale nie jest to łatwe. Wiele nauk, które uznajemy za święte i doskonałe wcale takimi nie jest. Te fałszywe nauki utrzymują ludzkość w stanie głębokiej ignorancji, zwiększają cierpienia i służą zniewoleniu. Ciemna strona żywi się tą energią i nie odda władzy dobrowolnie. Nie sądźcie jednak, że wojna będzie dobrym wyjściem. Historia uczy nas, że wojny przynoszą tylko cierpienie i nie są rozwiązaniem. Jedynym sposobem jest zaprzestanie działań przynoszących ból i cierpienie i \"zagłodzenie\" tym sposobem pasożyta, który czerpie siłę ze złych emocji.

Ta historia zaczęła się w momencie, kiedy w rodzinie państwa G. mały Marcinek zaczął mówić. Dwuletnie dziecko co chwilę pytało, dlaczego nikt nie jeździ na koniach i nie nosi zbroi. Początkowo rodzice podejrzewali, że za wszystkim stoi dziecięca fantazja. Bezskutecznie szukali książek, z których Marcin mógł o tym przeczytać. Im dziecko było starsze, tym jednak opowiadana przez niego historia była coraz ciekawsza. Ku przerażeniu najbliższych Marcin oświadczył, że na ziemi nie jest pierwszy raz. W swoim poprzednim życiu był rycerzem, jeździł na koniu, nosił zbroję i uczestniczył w pojedynkach. Miał rodzinę, żonę i sześcioro dzieci. Mieszkał w zamku i miał własnego króla, choć \" nie był bardzo ważnym rycerzem \". Męczyły go ciągłe turnieje! Tu zaczyna się część opowieści chłopca, która zapiera dech w piersiach. Marcin pamięta dzień, kiedy przyszło mu stoczyć pojedynek na miecze. Obok niego walczył jego giermek. Chłopiec utrzymuje, że w tym pojedynku został zabity. Jest to o tyle niezwykłe, że kilkuletnie dzieci przeważnie w wymyślanych przez siebie historiach kreują się na bohaterów. Marcin przeciwnie, mówi że przegrał! Wspomina, że z góry obserwował swoje własne ciało, z którego po śmiertelnym ciosie mieczem sączyła się krew. Następnie opowieść Marcina przypomina jako żywo relacje ludzi, którzy przeżyli śmierć kliniczną. Dziecko opisuje świetlisty tunel, który pojawił się obok miejsca ostatniej walki. Tunelem udał się w stronę światła do cudownej krainy, gdzie było mu bardzo dobrze. Tam spotkał niezwykłe istoty, które nazywa aniołkami. \" One były zupełnie przezroczyste, można było przez nie przelatywać \" - opowiada mi dziecko - \" Nie musieli nic mówić, a ja i tak wiedziałem co chcą powiedzieć\". Według chłopca tam, gdzie był, jest bardzo jasno i bezpiecznie. Są tam miliony takich ludzi, jak na Ziemi. Nie można jednak tam przebywać wiecznie. Trzeba wrócić na Ziemię, aby dalej się uczyć. \" Każdy musi wrócić, tak samo jak każdy jest malutki, potem duży, a później przychodzi od aniołków do brzuszka mamusi \" - mówi Marcin dziwiąc się, że nie wiem tak oczywistych rzeczy. 2-letni Marcin opowiadał najdrobniejsze szczegóły porannych modlitw Powrót na Ziemię Kiedy zbliżał się czas jego powrotu na Ziemię, Marcin ma do wyboru miejsce, czas, a nawet rodzinę. Jest zmęczony wojnami, nie chce więcej krwi i pojedynków. Kiedy pytam go o jego obecnych rodziców potwierdza, że przed swoim narodzeniem znał ich oboje. Pamięta nawet, jak przyszedł do brzuszka mamusi! Jednak to, co tak naprawdę przyciągnęło go do rodziny G., była jego była żona z czasów, kiedy był rycerzem. Z relacji chłopca wynika, że jego żona reinkarnowała się jako Monika. Ma dwadzieścia lat i jest dla niego ciocią. Nie jest to jednak jedyna osoba, którą Marcin pamięta z czasów, kiedy był rycerzem. Kolejną reinkarnacją z odległych czasów jest jego babcia, którą nazywa imieniem Gizela. \" Marcin był zdumiony, że babcia nie pamięta czasów, kiedy nosiło się zbroję i mieszkało w zamkach\" - mówi matka Marcina - \" Często opowiada, że przychodził do niej ze swoimi synami, zaś najstarszy był do niej niezwykle podobny...\" Mieszkałem w tym zamku! Marcin opisuje mnóstwo szczegółów ze swojego rycerskiego życia. W tamtych czasach ludzie mieszkali w zamkach, ale także w namiotach. Bardzo wielu jeździło na koniach. Wokół zamków urządzano turnieje. Rycerze, tacy jak on, mieli własnych giermków i uczestniczyli w pojedynkach. \" A czy kiedy byłeś duży, to miałeś długopis, taki jak ten? \" - pytam Marcina pokazując mojego Parkera. \" Nie było wtedy takich, ale pisaliśmy przy pomocy piór. Takich, jakie mają ptaszki \" - odpowiada ze spokojem Marcin. Rodzice często pokazywali mu zdjęcia i rysunki różnych budowli z czasów średniowiecza. Chłopiec żadnej sobie nie przypominał. Dopiero kiedy na wakacjach cała rodzina G. pojechała do Malborka, chłopiec rozpoznał zamek. \" Mieszkałem tu, w tamtym skrzydle. Jak przyjechał król, to nas z niego wyrzucili, ale tylko na chwilę\" - oświadczył zdumionym rodzicom. Okazało się, że zna znakomicie cały układ zamku. Wiedział, gdzie w dawnych czasach podnoszono konie z rycerzami do góry, gdzie były stajnie i gdzie odbywały się pojedynki. Co ciekawe, nie pamiętał w ogóle krzyżaków. Przewodnik zaprowadził chłopca do zbrojowni. Tam Marcin rozpoznał zbroje i stroje, które noszono w czasach, kiedy był na zamku. Z setek rekwizytów wybierał bezbłędnie te, które były z lat 1550-1600. Było to już po Hołdzie Pruskim, a więc wtedy na zamku krzyżaków już nie było! To nie jest jedyna rzecz potwierdzająca relację chłopca. I tak Marcin od małego opowiadał, że mieszkał w zamku, gdzie była podłoga w krawaty. Dopiero na miejscu okazało się, że posadzka komnat w Malborku jest zrobiona w charakterystyczne, czarno-białe romby. Chłopiec narzekał także na oświetlenie w zamierzchłych czasach. Jego zdaniem pod sufitami były świeczniki z normalnymi świecami, z których \" strasznie kapało \". Reinkarnacja istnieje. \" Nie wierzyłam w reinkarnację i nigdy się nad tym nie zastanawiałam \" - mówi mama Marcina - \" Teraz jednak jest dla mnie oczywiste, że zjawisko kolejnych wcieleń dusz istnieje \". Jej zdaniem Marcin nie miał szans tego wszystkiego wymyśleć. Niemożliwe jest także, aby taką ilość szczegółów poznał z książeczek z obrazkami, czy nawet z telewizji. \" Przecież on o tym, że był rycerzem, zaczął opowiadać, jak miał niecałe dwa lata! \" - dodaje ojciec Marcina. Z całej rodziny Marcin najbardziej jest przywiązany do swojej cioci Moniki, która - jak utrzymuje - kiedyś była jego ukochaną żoną. Kiedy przeprowadzam na miejscu wywiad, nie schodzi jej z kolan. Marcin opowiada o swojej historii coraz rzadziej. Początkowo był zdziwiony, że nikt wokół niego nie pamięta rycerzy, koni i pojedynków. To niezwykły przypadek, nawet na skalę światową. Bardzo rzadko zdarza się, żeby dziecko tak dokładnie pamiętało swoje poprzednie wcielenie. Każdy z nas częściowo pamięta swoje poprzednie życia. Każdy miał bowiem przynajmniej raz sytuację, kiedy to pewne miejsca czy nawet utwory muzyczne słuchane po raz pierwszy, wydawały się dziwnie znajome....

jakich chcesz dowodów? :D Matej Kus był także zaskoczony tym, że nagle „przestawił się” na język angielski. Ciekawe jest to, że wcześniej nie był w stanie wykrztusić nawet jednego słowa w tym języku. \"Widocznie mój angielski był gdzieś tam głęboko schowany i potrzebowałem uderzenia w głowę, żeby zacząć mówić\" - opowiada nie mniej zaskoczony czeski żużlowiec. Jakie jest oficjalne wyjaśnienie tego przypadku? Świat medyczny po prostu zaniemówił z wrażenia. Okazało się, że podobny „fenomen” ma już swoją nazwę w literaturze medycznej. Lekarze twierdzą, że Mateja Kusa dopadł tzw. syndrom obcego akcentu. To bardzo rzadkie zjawisko. W medycynie udokumentowano 20 takich przypadków. Doktor John Coleman z Uniwersytetu w Oxfordzie próbuje stawiać hipotezę, że być może Matej Kus był w stanie w jakiś sposób przyswoić język angielski wcześniej (nie wyjaśnia, jak to było możliwe), ale i tak ta hipoteza nie da się obronić. W szpitalu bowiem w rozmowie z lekarzami Czech był w stanie używać specjalistycznego słownictwa medycznego opisując to, co mu dolega. Robił to wszystko używając idealnego akcentu. W czasie, kiedy posługiwał się językiem angielskim, Matej Kus nie był w stanie powiedzieć, jakiej jest prawdziwej narodowości, jak ma na imię ani czymś się zajmuje! Nie pamiętał także, aby kiedykolwiek wsiadał na motor! Agent czeskiego zawodnika Pavel Kubes powiedział, że Matej po około dwóch dniach ponownie przypomniał sobie, że jest czeskim żużlowcem i znowu nie jest w stanie wydukać nawet prostego zdania po angielsku. Ta sprawa zainteresowała nas na tyle, że podczas naszego pobytu na Wyspach Brytyjskich będziemy się starali dotrzeć do Mateja Kusa i odbyć z nim rozmowę. Jak my wyjaśniamy ten fenomen? No cóż... Naszym zdaniem jest tylko jedna rozsądne wyjaśnienie tej zagadki : pamięć wcześniejszego wcielenia. Wędrówka dusz, o której tyle piszemy na stronach Nautilusa, ma kilka ważnych elementów. Jednym z nich jest pamięć wcześniejszych wcieleń, także języka, którym się posługiwaliśmy w poprzednim życiu. W archiwum FN jest kilka przypadków, które idealnie opisują ten fenomen. Oto jeden z ciekawszych, a opis pochodzi od warszawskiego lekarza, Mariusza J. „W 1995 roku miałem okazję przeżyć coś niezwykłego, do czego namówiła mnie moja dziewczyna. Na jej roku było seminarium (razem studiowaliśmy medycynę) dotyczące hipnozy, które prowadził jakiś Rosjanin, którego nazwiska nie pamiętam. Na grupie studentów przeprowadził on pokaz hipnozy. Byłem jednym z uczestników tego spotkania i dałem się namówić, aby wziąć udział w tym eksperymencie, ale tylko jako pomocnik hipnotyzera. Hipnotyzer wprowadził moją dziewczynę w stan całkowitej i głębokiej hipnozy. Polecenia wydawał po polsku i wszyscy zahipnotyzowani studenci bez cienia sprzeciwu wykonywali jego polecenia. Na koniec stało się coś dziwnego. Hipnotyzer wybudził wszystkich oprócz dwóch osób, którym wydał polecenie cofnięcia się do swojego poprzedniego życia. Jedną z tych osób była moja dziewczyna. Pamiętam, że opisywała kilka następujących o sobie wcieleń, w których czasami była mężczyzną, ale najciekawsze było to, że nagle zaczęła mówić w innym języku! To był na pewno niemiecki, ale trochę inny, bardzo twardy. Mój kolega, który był ze mną wtedy na tym pokazie, zaczął notować jakieś słowa, gdyż znał bardzo dobrze niemiecki. Był bardzo zdenerwowany, że całe spotkanie nie jest rejestrowane. Ja zupełnie nie rozumiałem tego, co mówi Beata zresztą tak samo jak większość uczestników eksperymentu. Ale najciekawsze było to, co powiedział mi kolega kilka dni później. Okazało się bowiem, że moja dziewczyna używała jakiegoś dialektu flamandzkiego, który był używany w pobliżu belgijskiego miasta Eupen. Wiem, że nie mam na to żadnych dowodów gdyż nie ma zapisu audio ani wideo, ale to wydarzenie obserwowało kilku świadków, którzy mogą potwierdzić to, co piszę. Uważam, że powinno się zupełnie poważnie wziąć pod uwagę to, że istnieje reinkarnacja, gdyż w żaden sposób nie da się wytłumaczyć tego, co się wtedy stało. Takich historii o dzieciach, które opisując otaczający ich świat używają słów „w obcych językach” moglibyśmy zacytować jeszcze kilkadziesiąt: \"Witam. Przeczytałam artykuł o reinakrnacji. Miałam podobne doświadczenia ze swoimi dziećmi lecz były to szczątkowe informacje. Pierwsze wydarzenie 23 lata temu, kiedy nie miałam pojęcia o reinkarnacji. Syn również miał dwa latka. Wyglądając przez okno wieczorem, gdy było ciemno, mówił - blek. Nie znałam angielskiego, myślałam, że to jakieś wymyślone przez niego słowo. Kiedy pytałam co znaczy, mówił blek. Nie tłumacząc, co to znaczy, po prostu blek. Mając dwa latka , której nocy obudził się z okropnym płaczem, mówił że mamie ktoś obciął głowę. Był malutki, nie oglądał telewizji. Wiele lat później astrolog, powiedział mi, że syn w poprzednim życiu przeżył bardzo trudne doświadczenia i teraz ma trudności z otwarciem się na życie w radości. Syn od małego był poważniejszy od innych dzieci i często zamyślony. Gdybym wiedziała wówczas to co teraz wiem, wyciągnęłabym więcej informacji.Drugi syn również mając dwa latka opowiadał, że leciał helikopterem, wpadł do rzeki i zjadł go krokodyl.Kiedy miał 4 lat i była okazja odbyć małą podróż samolotem, panicznie się bał, okropnie płakał. Dwoje starszych dzieci wsiadło , on tez chciał lecieć, ale panicznie się bał, że samolot się rozbije. Gdy był w 4 klasie dzieci miały zajęcia na basenie, nauczyciel kazał położyć się na dnie.Syn zrobił to lecz dostał silnych dreszczy, które trwały przez kilka godzin. Opowiadał mi będą już w domu, i cały czas trzęsąc się, że już nigdy nie wejdzie do basenu. Tak też się stało.Musiałam załatwić zwolnienie, bo nie mogłam mu w żaden sposób wytłumaczyć żeby spróbował pokonać strach. Gdy był malutki , już mając miesiąc miał wyjątkowo mądre spojrzenie dorosłego człowieka.Mądrość , jakaś głęboka mądrość duchowa zaskakiwała nas nie jeden raz.Przemyślenia, rozważania filozoficzne,nawet gdy był małym dzieckiem. Myślę, że coraz więcej takich przykładów można zaobserwować. Teraz mając wiedzę dot. reinkarnacji inaczej patrzymy na takie zdarzenia.\"

Nie ma religi doskonałej:) Każdemu pasuje co innego, mnie to http://humanizm.free.ngo.pl/ateizm.htm

Oj to wiadomo, że tylko oni zmartwychwstaną;) tak naprawdę to wyczuwam same złe wibracje, strachu, lęku i zastraszania. Nie dyskutuję z nimi i nie mam zamiaru, na topik weszłam przypadkowo i jak poczytałam posty amber vel spadam to się za głowę złapałam:)

A ja myslę fajnie napisałaś, czytałam Twoje wpisy na \" Pytania dotyczące biblii\" :) widać,że jesteś dobrym człowiekiem, pozdrawiam Cię. Ostrzegam przed Amber99 !!to jakaś wiariatka wszędzie siejąca zamęt, po tym co przeczytałam tutaj włos sięjeży na głowie.:(Pisze też pod nickiem spadam i różnymi pomarańczowymi, chora z nienawiści osoba:(:(

Kamelia twoja wiedza jest czysto książkowa do tego bardzo bardzo wybiórcza, pomijąc błedy a biblii. Pamiętaj co mówił Jezus, to biblia jest dla człowieka nie czowiek dla bibli. Poczytaj sobie Jana i inne bzdury;) 25 A szły z Nim wielkie tłumy. On zwrócił się i rzekł do nich: 26 Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto siebie samego, nie może być moim uczniem. 27 Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. i pomyśl to nie boli

Kamelia a co to za mina? Jak to slusznie zauważają co bystrzejsi ( Dreamer2006) jeśli mile ktoś połechcze Twoje napuszone ego, może to być ŚJ , cała jesteś w skowronkach. Ja na Twoje opisy mogę tylko taką minę:o i jeszcze coś Ci powiem, chrześcijanie są gorsi zdecydowanie od Pogan!- nawet tego w Twoim rozumieniu słowa poganie. W świecie rewolucji przemysłowej, wielkiego postepu technicznego, świecie broni nuklearnej, ekspansji restauracji Mc\'Donalda, kryzysu moralności i z każdym dniem silniejszej dominacji Kościoła zostało niewiele nadziei dla naszej matki ziemi. Pomimo gróźb XXI wieku niektórzy ludzie nadal czczą Matkę Ziemię i wszystkie jej stworzenia. Być może oni nie są tak całkiem odosobnieni w tej gestii, ale z pewnością mają głęboko zakorzeniony szacunek dla Natury. Od zamierzchłych czasów, ich kultura, spo- sób życia i religia kultywuje ten szacunek w ich sercach, umysłach i duszach. Ten szacunek to nie tylko obowiązek...to sposób życia i myślenia. Kim są więc ci ludzie? W odległych czasach, przed brutalnym i okrutnym nadejściem ery Chrystianizacji i Kościoła Katolickiego wraz z jego \"misją zbawienia\" - zaiste krwawą misją; w tych odległych czasachduże plemiona Pogan (słowo \"poganin\" w oryginalnym znaczeniu oznaczało chłopa, człowieka uprawiającego rolę, a nie jak utarł to Kościół: \"wyznawca Szatana\") żyły w pokoju i harmonii pośród dzikich lasów, nizin i gór Europy. Ich kultura nie była tak prymitywna jak twierdzili Chrześcijanie!!! Nie czcili oni także diabła Szatan jest tworem religii chrześcijańskiej!!!..:( Lecz mimo to byli ofiarami, byli represjonowani, zabijani aż wkońcu ich kultura została poddana anihilacji w imię chrze- ścijańskiego Boga. :(:( Religia zaiste była politeistyczna, ale była piękną, zróżnicowaną i wyszukaną religią pokoju. A przecież wierzenia Pogan są bliższe nam i bardziej przyswajalne niż religia chcrześcijańska. Te wierzenia wydają się mi byc dzisiaj ważne, szczególnie w obliczu tak dramatycznego wzrostu wpływów Kościoła (tu dochodzą do głosu wątpliwości natury historycznej i politycznej). Wierzenia Pogan są czyste i nie tak bardzo totalitarne dlatego zyskują coraz więcej zwolenników. Urodzaj bogów i bogiń wszelkiego rodzaju, szacunek do Natury, życia ludzkiego i innych istot oraz honor - mówiąc ogólnikowo, to najbardziej charakterystyczne cechy Starszej Wiary. Jednakże pierwotne plemiona zostały okrutnie unicestwione przez \"wojowników lepszego Boga\". :(:(:(Ale co jest najbardziej zdumiewające, Starsza Wiara wciąż żyje. a jej tendencja do tolerancji, pokoju i przyjazności zyskuje jej coraz wiecej sympatii pośród ludzi. Starożytna wiara Pogan (ang.Pagan lub Heathen) jest wciąż obecna w naszej kulturze i zyciu. Podczas gdy ignorancja i brak informacji jest również wciąż żywy, wiara jest błędnie kojarzona z Szatanem, faszyzmem i nazizmem. Pomimo tych pełnych uprzedzeń i niesprawiedliwych stereotypów poganie nigdy nie mieli (i nadal nie mają) nic wspólnego z tymi pojęciami, przeciwnie walczą oni z faszyzmem, nietolerancją czy nazizmem. Religia Pogan jest politeistyczna co oznacza, że czczą wielu bogów i bogiń. Mają jednak szczególny sposób czczenia i podejścia do roli boga. Można o tym przeczytać w rozdziale \"Bogowie i Boginie\" (Gods/esses). Politeistyczna znaczy również, że mieli wiele świętości, takich jak duchy opiekuńcze.