maalutka

Wattcherze drogi to co mówimy o innych, mówimy w istocie o sobie ;) chyba Ty, bo jak słusznie koleżanka Kamelia zauwazyła, to co wkleileś jest sprzeczne z biblią:)

tak, o Jezusie:)

Dreamer czytałam:) przypomnial mi się film \"syn boga\", równiez polecam obie częsci.

piękne są te wiersze:) thx

Dziobalko jeszcze raz

:D:D

;)

nie Słonko, zerwałam ;) :D

Dziobalako dołaczam sie do zyczen :) ............................................#........... ........... ...........................................##........... ............. .........................................###............ ............. ........................................####............ ............. .......................................#####............ ............. ......................................######............ ............. ...........#.........................######............. ..........#.. ..........##........................#######............. .......##.... .........###......................########.............. .....###..... ........####.....................########............... ...####...... ........#####....................#########.............. ...####...... .......######..................#########................ #####........ .......######.................##########.............### ###........ .......#######...............##########...........###### #........ .......########.............##########..........#######. ........ ........########...........##########........########... ...... .........########..........##########.......########.... ...... ...........########.........#########......########..... ....... .......#.....########.......########......########...... #..... .......##.....########.....########....########.......## .... .......###......#######.....######.....#######.......### .... ..........####.....#######...#####...#######......####.. ..... ............#####.....######..####..######......#####... ...... ...............#####......####..###..####.....######.... .......... ...................#####.....###..##..###.....#####..... ............. ...........................###....#.###.#....###........ ............ ...................................##.###.##............ ............

Dziobalko:)

co się stało? naprawdę nie chciałam

http://fotis.wrzuta.pl/audio/xr8LQVWrnq/

:)

to tak tylko dla przykładu podałam:) ja bym chętnie coś takiego napisała, najciekawsze jeszcze nienapisane:)

*ani temat rzeka tak ad hoc http://www.sciaga.pl/tekst/48924-49-biblia_w_literaturze_i_sztuce_europejskiej i na dole http://www.opoka.org.pl/biblioteka/K/warto/warto_02.html http://www.stentor.com.pl/download/MostSpecjal.pdf http://www.bryk.pl/teksty/liceum/j%C4%99zyk_polski/antyk_i_biblia/3656-inspiracje_biblijne_w_literaturze_malarstwie_i_filmie_matura_ustna_tekst_wypowiedzi.html http://www.sciaga.pl/tekst/12721-13-biblia_jako_ksi_ga_wszechczas_w http://sciaga.nauka.pl/index.php/id=index/dept=54/cath=221/ext=7/sc_id=7766

Nie ma potrzeby anie wierzenia ani udowadniania:)

\"Około roku 350 wszhodni Kościół po raz pierwszy określił swój kanon biblijny, czyli zaakceptowany zestaw pism chrześcijańskich, które zaczęto uważać za jedyne prawdziwe i święte. Zachód doczekał się swego kanonu na przełomie IV i V w. (synody w: Rzymie — 382, Hippo Regius — 393, Kartaginie — 397 (Augustyn) i 419). \" Kamelia :) zapytałam, bo np. w apokryficznej ewangelii Tomasza mówi się o że królestwo Boże jest w nas, a w innych ew. \"pośród was\" etc itd. Masz dobry wzór, tylko patrzenie na kogoś pijącego wodę nie ugasi naszego pragnienia:) szukam tego co ludzi łaczy a nie dzieli i widzę jak bardzo dzielą religie.

\'Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym\" Zatem sędzią jest prawda zawarta w prawie przyczynowości, nie jakaś istota, osoba wydająca wyroki:):) W 386 r. Hieronim przeniósł się do Betlejem i tam studiował język hebrajski i zapoznawał się z Biblią hebrajską. Rezultatem tych studiów było, że postanowił od nowa przetłumaczyć Stary Testament z tekstu pierwotnego, hebrajskiego. Zaczął pracę w 390 r. od ksiąg Samuelowych i Królewskich i zakończył ją w 405 r. W czasie tłumaczenia Hieronim korzystał z przekładów starołacińskich oraz z istniejących już przekładów greckich, takich jak na przykład Septuaginta. Wiele korzystał też z dyskusji z uczonymi żydowskimi. O swojej pracy wspomina we wstępach, które dołączył do poszczególnych ksiąg. W rezultacie w Starym Testamencie większość ksiąg została bezpośrednio przełożona przez Hieronima z hebrajskiego. Księga Psalmów jest jednak przekładem starołacińskim, skorygowanym z wersją \"Heksapla\" Orygenesa; podobnie księgi apokryficzne takie jak na przykład księga Barucha, księgi Machabejskie są tekstem starołacińskim, ponieważ Hieronim ich nigdy nie przełożył, uważając je pod wpływem uczonych żydowskich za niekanoniczne. Dla ksiąg Nowego Testamentu za podstawę służył również przekład starołaciński, skorygowany z tekstami greckimi. W ten sposób powstał łaciński przekład całej Biblii, nazwany później Wulgatą. Jak więc widzimy, nie jest Wulgata tekstem jednolitym, jest raczej zbiorem różnych przekładów, nie pozbawionych usterek, zrozumiałych jednak w tak wielkiej i trudnej pracy, dlatego wielokrotnie w swojej długiej historii aż do najnowszych czasów była rewidowana. Tylko w szerokim sensie można ją uznawać za dzieło Hieronima, ponieważ on jest autorem większej części przekładu i jego redaktorem. Początkowo przekład Hieronima spotkał się ze sprzeciwem, wielu użytkowników Biblii było bowiem od dawna przywiązanych do przekładów starołacińskich, na dobre zadomowionych w zborach, dopiero od VII wieku zyskał on powszechne uznanie w kościele rzymsko-katolickim. Przekład Hieronima był wielokrotnie przepisywany, kopiowany w skryptoriach klasztornych. Przy okazji powiemy, że zachowało się dotąd ponad 30.000 rękopisów przekładu Hieronimowego, częściowych i całkowitych. Gwałtowne szerzenie się chrześcijaństwa wymagało wielu egzemplarzy Biblii. Sporządzając kopie skrybowie nierzadko mieszali nowy przekład ze starołacińskim, wskutek czego dochodziło do skażenia tekstu przekładu Hieronima. Wcześnie też podejmowano liczne próby jego oczyszczenia. Jako pierwszego wymienić tu należy opata Alkuina z Tours (zmarł w 804 r.), który z polecenia Karola Wielkiego przeprowadził korektę tekstu przekładu. W średniowieczu Wulgata była tekstem, z którego dokonywano pierwszych przekładów Biblii na języki narodowe. Ten przekład też wydrukował Jan Gutenberg w 1455 r. w Moguncji w nakładzie 200 egzemplarzy. \"Tylko samą starą Wulgatę, cieszącą się na skutek wielowiekowego używania w kościele jego uznaniem, należy w publicznych czytaniach, rozprawach, kazaniach i wykładach uważać za autentyczną i nikt nie ma się ośmielić czy odważyć pod jakimkolwiek pozorem jej odrzucać\" Św. Hieronim, na zlecenie papieża Damazego I, w IV wieku dokonał przekładu ksiąg Pisma Świętego z języków oryginałów: hebrajskiego i greki. przetłumaczono na łacinę a oryginały zniszczono, więc o jakim kanonie hebrajskim mówisz?

\"... a potem sąd \" kamelio jak sobie taki sąd wyobrażasz? W cytowanym fragmencie Ewangelii Jezus mówi: Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić (...) słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. Wydaje mi się, że przekaz ten jest bliskim odzwierciedleniem buddyjskiej idei karmy, prawa przyczyny i skutku. Nie istnieje “gdzieś tam” żaden autonomiczny byt, który decyduje, czego musimy doświadczać i co musimy wiedzieć; zamiast tego istnieje prawda, która zawiera się w samej zasadzie przyczynowości. Jeżeli nasze działania opierają się na etyce i zdyscyplinowaniu, pojawią się pożądane rezultaty. Jeśli jednak postępujemy w sposób negatywny, jeśli ranimy innych, wtedy będziemy musieli zmierzyć się z konsekwencjami tego, co uczyniliśmy. Zatem sędzią jest prawda zawarta w prawie przyczynowości, nie jakaś istota, osoba wydająca wyroki. j.w.

to było jak najbardziej Pytanie dotyczące biblii:):) \"Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał. Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. A jeżeli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić. Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział\" Ten cytat z ew. Jana wydaje się być ważnym fragmentem biblii. Kiedy go czytałem, pierwszą rzeczą, jaka mnie uderzyła, było niezwykłe podobieństwo tych słów do fragmentu pochodzącego z buddyjskich ksiąg, w którym Budda oświadcza, że ktokolwiek dostrzega zasadę współzależności, dostrzega również Dharmę- PRAWDĘ- W rezultacie dzięki zrozumieniu natury współzależności, dzięki zrozumieniu Dharmy, można zrozumieć prawdziwą naturę stanu buddy. Inny aspekt tej kwestii pokazuje, że zwyczajna wizualna percepcja Buddy wcale nie pokrywa się z faktycznym dostrzeganiem Buddy. Żeby naprawdę dostrzegać Buddę, należy urzeczywistnić dharmakaję – Stan Prawdy Buddy – jako takość (ang. suchness). Podobnie powyższe fragmenty Ewangelii pokazują, że poprzez historyczne uosobienie Chrystusa faktycznie doświadcza się samego Ojca, którego Chrystus reprezentuje. Chrystus jest bramą, która prowadzi do Ojca. Spotykamy się tutaj z metaforą ŚWIATŁA– to symbol wspólny wszystkim głównym tradycjom religijnym. W tradycji buddyjskiej światło jest związane z mądrością i zrozumieniem, podczas gdy ciemność odnosi się do ignorancji i braku zrozumienia. Koresponduje to z dwoma aspektami ścieżki: aspektem metod, w którym zawierają się takie praktyki jak rozwijanie współodczuwania i tolerancji, oraz aspektem wiedzy, czy też zrozumienia, czyli głębokiego wglądu w naturę rzeczywistości. Na tym właśnie polega drugi aspekt ścieżki: zrozumienie i mądrość są prawdziwym antidotum na niewiedzę. Dalajlama

co myślisz o wulgacie?

wg mnie to na na temat:) wierzenia się zmieniaja jak widzisz, ale my ludzie wciąż podlegamy tym samym prawom natury, bez wzgledu na wierzenia. przecież nie musisz moich poglądów akceptować:)

Jakim cudem biblia może być objawieniem danym Żydom przez Boga? Masy wiernych nigdy nie czytają tych źródeł, a księża i pastorzy którzy je znają, milczą na ten temat. Zresztą niewiele tych źródeł zachowało się, bo poniszczyli je fanatycy.Starożytni Żydzi mieli jednak dostęp do wielu z nich, o czym niewielu z nas pamięta. W roku 125 n.e. Św. Ireneusz powiedział, ze za jego czasów istniała ogromna ilość ewangelii. Zachowały się i dotarły do nas tylko te, które kapłani chcieli wykorzystać do własnych celów; resztę poniszczyli. \"Św. Hieronim, na zlecenie papieża Damazego I, w latach 382-406 dokonał przekładu ksiąg Pisma Świętego z języków oryginałów: hebrajskiego i greki. Wcześniejsze przekłady - np. Afra i Itala - obejmowały tylko niektóre fragmenty Biblii, natomiast Wulgata była pierwszym pełnym tłumaczeniem Pisma na łacinę.\" http://pl.wikipedia.org/wiki/Wulgata

\"Biblia jest zbiorem zapożyczeń ze źródeł pogańskich. Historia Edenu i Adama i Ewy jest wzięta ze źródeł babilońskich; a opowieść o potopie jest niejako streszczeniem około... czterystu innych na ten temat. Arka Noego i góra Ararat mają swoje odpowiedniki w kilkudziesięciu innych mitach o potopie. Nawet imiona synów Noego zostały skopiowane. Podobnie ma się sprawa z ofiarą Izaaka, sadem króla Salomona w sprawie sporu o dziecko czy opowieścią o Samsonie obalającym gołymi rękami słupy potężnej budowli. Mojżesz wykreowany jest na wzór syryjskiego Mizesa, a biblijne prawa opracowane są w znacznym stopniu na baziekodeksu Hammurabiego. Biblijny Mesjasz pochodzi od egipskiego zbawiciela Mahdiego, a niektóre wersety biblijne są słowo w słowo ściągnięte z pism egipskich. Pomiędzy Jezusem a egipskim Horusem Gerald Massey naliczył 137 podobieństw, oraz setki podobieństw pomiędzy Chrystusem a Kriszną. Według Wulgaty, tetragram YHWH ma oznaczać „Ego sum qui sum\", czyli „Jestem który jestem\", i dla wygody wymawiamy to słowo „Jahwe\". Ale wszystkie świątynie egipskie miały na ścianach wypisane słowa „Nuk Pu Nuk\" - „Jestem który jestem\". Hindusi mieli swoje „Tat Twam Asi\" \"Jestem który\", a Persowie „Ahmi Yat Ahmi\". Wielu ludzi uważa Mojżesza za postać równie autentyczną jak Cezara czy Aleksandra. Jeśli więc naprawdę istniał, to dlaczego historia nie ma o nim nic do powiedzenia. Nie ma o nim najmniejszej wzmianki w jakichkolwiek źródłach, z wyjątkiem żydowskich. Imię „Mojżesz\" jest pochodzenia egipskiego i pochodzi od egipskich słów „mo\" czyli „woda\", i „uses\", uratowany, wzięty z wody. Arabia, Syria i Fenicja również miały swoich Mojżeszów, a raczej Mizesów, bo tak wymawiano to imię w tych krajach. Pewien hymn do Bachusa mówi, że ów Mizes został uratowany, znaleziono go pływającego na wodzie w drewnianej „kołysce\". Egipski Ozyrys został również włożony do kufra lub trumny i puszczony na wodę, zdany na łaskę lub niełaskę fal. Nawet słowo „Sabat\" nie pochodzi z języka hebrajskiego, lecz z babilońskiego „Sabattu\", czyli dzień odpocznienia, które Babilończycy obchodzilijako swoje święto znacznie wcześniej niż Żydzi. Trudno jednak dociec dlaczego Żydzi zapożyczyli właśnie to babilońskie święto Sabattu. „Pomysł obchodzenia dnia siódmego jako dnia odpoczynku od pracy narodził się w Babilonii. Co do tego nie ma wątpliwości\" pisze profesor Langdon. I nie ma wątpliwości co do tego,że niemal wszystkie swoje metafizyczne pojęcia Żydzi zapożyczyli od innych, starszych kultur. Wielu chrześcijan wierzy w to, że tylko ich Zbawiciel poniósł męczeńską śmierć na krzyżu, nie mając pojęcia o tym, że co najmniej szesnastu innych zmarło w taki właśnie sposób. Oto lista: Jezus — Nazaret Kryszna — India Sakia — India Iva — Nepal Indra — Tybet Mitra — Persja (bardzo popularny w czasach początków chrześcijaństwa był głównym konkurentem „naszego\" Zbawiciela, miał się urodzić 25 grudnia! — przyp.) Tammuz — Babilonia Criti — Chaldea Attis — Frygia Baili — Orissa Thules — Egipt Orontes — Egipt Zbawiciel z Witoba — Telingonese Odin — Skandynawia Hesus — zbawiciel Druidów celtyckich (ukrzyżowany jako baranek, który miał zgładzić grzechy świata — przyp.) Quetzalcoatl(Quexalcote) — Meksyk (ukrzyżowany w 587 r. przed Chr., został przybity razem z dwoma innymi złoczyńcami do krzyża, zmartwychwstały drugiego dnia — przyp.) Zatem krzyż nie jest symbolem chrześcijańskiego pochodzenia. Jest on znakiem uniwersalnym. Można go spotkać często na ścianach starożytnych budowli — pogańskich świątyń, na dawnych tablicach i dziełach sztuki. Paweł mówi „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, tenże sam i na wieki\", a autor Apokalipsy św.. Jana „Jam (Jezus) jest alfą i omegą, początek i koniec\". Zaś Vishnu mówi „Jam jest początkiem, środkiem i końcem wszystkich rzeczy istniejących\", a egipski Horus — „Jam jest dniem wczorajszym, dzisiejszym i jutrzejszym\". Wystarczy przeczytać choćby historię Herkulesa, Mitry i Bachusa aby zrozumieć pogańsko-mistyczne źródło całej tej opowieści o Jezusie. Herkules również narodził się z dziewicy której na imię było Alcmene. Ojcem jego był bóg Zeus, a jego koleje życia są prawie takie same jak Jezusa. +

wiem ;) ale przecież to o biblii :) zresztą to też nie raz mówiłaś i nie Ty topik założyłaś :)