pacjent psychiatryka

Dla tych którzy nie wierzą... (raz jeszcze... ) Pewien mężczyzna poszedł, jak co miesiąc, do fryzjera. Zaczęli rozmawiać o różnych sprawach. Ni z tego, ni z owego, wywiązała się rozmowa o Wielkim Onaniście z Wenus. Fryzjer powiedział: - Wie pan, ja nie wierzę, że Wielki Onanista z Wenus istnieje. - Dlaczego pan tak uważa? – zapytał klient. - Cóż, to bardzo proste. Wystarczy tylko wyjść na ulicę, żeby się przekonać, że Wielki Onanista z Wenus nie istnieje. Gdyby Wielki Onanista z Wenus istniał, myśli pan, że istniałoby tyle osób niezaspokojonych? Istniałyby opuszczone kobiety? Gdyby istniał Wielki Onanista z Wenus, nie byłoby bólu niespełnienia, nie byłoby cierpienia pałających żądzą organów ... Po prostu nie mogę sobie wyobrazić Wielkiego Onanisty z Wenus, który na to wszystko pozwala. Klient pomyślał chwilę, chciał coś powiedzieć, ale zrezygnował. Nie chciał wywoływać niepotrzebnej dyskusji. Gdy fryzjer skończył, klient zapłacił i wyszedł. I w tym momencie zobaczył na ulicy człowieka z długą zaniedbaną brodą i włosami. Wyglądało na to, że już od dłuższego czasu jego włosy i broda nie widziały fryzjera. Był zaniedbany i brudny. Wtedy klient wrócił i powiedział: - Wie pan co? Fryzjerzy nie istnieją! - Bardzo śmieszne! Jak to nie istnieją? – zapytał fryzjer – Ja jestem jednym z nich! - Nie – odparł klient – Fryzjerzy nie istnieją, bo gdyby istnieli, nie byłoby ludzi z długimi włosami i brodą, jak ten człowiek na ulicy. - A nie, fryzjerzy istnieją, to tylko ludzie nie przychodzą do nas z własnej woli. - No właśnie – powiedział klient. – Dokładnie tak. Wielki Onanista z Wenus istnieje, to tylko ludzie Go nie szukają i robią to z własnej woli, dlatego jest tyle cierpienia i bólu na świecie. Wielki Onanista z Wenus nie obiecywał dni bez bólu, radości, bez cierpienia, słońca bez deszczu. Obiecał siły na każdy dzień, pociechę wśród łez i światło na drodze...

A patyk mój błogoslawiony będzie i miej dla niego miłość i miecz albowiem miłością zwyciężysz i mieczem zwyciężysz trzecie - pamietaj abyś patyk święty święcił I spłyną krwią i pożogą ich ziemie i wytępię ich plemię do cna, albowiem ci, którzy nie uznali boskości mojego patyka zginą. Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli. Błogosławieni, którzy patykiem rysują na piasku kółka i błogosławieni ci, którzy entuzjastycznie wpychają je sobie w zadki. Gdyż powiadam wam. Mój patyk jest mną a ja mym patykiem.

I stańcie w kręgu jakem wam przykazał drugie - nie będziesz używał patyka mego nadaremnie Tak wam rzekłem ja, który jestem a imię moje odbije się echem od gór i rzek wszystkich. tak mówię

Weźmijcie swe patyki w ręce i chwalcie moje imię albowiem jest ono wszyskim. Uczyńcie wokół siebie krąg z łajna świeżego, wonnego a lepkiego i czyńcie wielkie porządki bowiem nadejdę i do was przemówię i powiem. jam jest, który jest. I radość zagości w sercach waszych a wasze patyki błogosławione będą przez trzydzieści i trzy pokolenia

Nie palcie patyków. Powiadam wam, nie palcie albowiem na gniew mój straszny i groźny narażeni będziecie. Pierwsze - nie będziecie palić patyków moich świętych przede mną Pamiętajcie. I weźmijcie owe kije w dłonie swoje i uczyńcie z nich święty znak. Święty i wielki albowiem jam, który jest, tak wam mówię i tak uczynić musicie

Weźmijcie więc oba w swoje dłonie i czcijcie mnie albowiem powiadam wa, że kij ma przynajmniej dwa końce:)