Elfriede

Ginka- przeczytałam Twoją wypowiedź na innym topiku, podziwiam Cię i jednocześnie bardzo dobrze rozumiem, to ,że znów jestescie razem świadczy tylko o tym, że nie jesteście sobie obojętni, że tli się jeszcze to uczucie i jeśli dacie sobie na to czas to znów zapłonie...ale ten Twój wyjazd do Polski, ja chyba umarłabym z rozpaczy, miałabym mase podejrzeń, wiem,że Cie to nie pocieszy, ale podobne emocje sa w miom życiu. Mój ex juz kilka razy próbował do mnie wrócić, zwykle te chęci kończyły sie po dwóch, trzech tygodniach, wracał do tej samej dziewczyny, dla której mnie wcześniej zostawił( mozecie sobie wyobrazic co ja wtedy przezywałam). Teraz nie odzywalismy się do siebie pół roku, od jakiegos czasu pisał mi smsy z róznymi wyznaniami, ale ciągle był z tą swoja dziewczyną, jakis czas temu dowiedziałam sie ,że ona jest w ciąży...wtedy stało sie dla mnie jasne, nigdy juz nie będziemy razem...Tydzień temu zaproponował spotkanie, umówiłam się z nim( !), dowiedziałam sie ,że ślubu z nia nie weźmie, że psychicznie z nia nie wytrzymuje, że wciąż mysli o mnie, że ją porównuje ze mną i w ogóle ciągle ja w jego myślach, że docenia, co stracił itd. powiedział mi tez ,że chce walczyc o to uczucie, o ta miłość, bo nadal mnie kocha...nie ma pojęcia jak to będzie wyglądało, ale chce być ze mną. Ja oczywiście zwatpiłam w swoje wszystkie postanowienia, że chce się już na zawsze uwolnic od niego...zaczęłam mysleć, jakby to było gdybyśmy spróbowali...Pisze do mnie codziennie, co rano jeździ gdzieś koło mojej pracy, aby tylko mnie zobaczyc...Ja chyba z nim zwariuje, kocham go ale...przeciez nie mam prawa rozbijać przyszłej rodziny...( swoją droga, ta smarkula odbiła mi go na 3 miesiące przed naszym ślubem...)Nie nastawiam sie na sukces, zbut wiele razy mnie zawiódł, boje się mu zaufac...co robic? Pozdrawiam wszystkie kobitki z tego topiku:)