Jestem załamana. Całe moje życie to walka. Jak pojawia się światełko w tunelu to znowu coś się dzieje i wszystko się wali. Całe życie miałam pod górkę. Rodzice alkoholicy, nikt o mnie nie dbał w dziecinstwie, nikt nie zabrał mnie do dentysty, lekarza. Starałam się jak mogłam żeby skończyć szkole i pójść do pracy. Nic w życiu nie osiągnęłam, wynajęte mieszkanie. Praca od rana do nocy na bieżące potrzeby. 30 na karku i brak uzębienia, brak osiągnięć. Miałam wielkie ambicje, ale wszystko zostało we mnie stłamszone skutecznie. Miałam nadzieję, że uda mi się wypracować jakoś mój gorszy start. Niestety dociera do mnie, że się nie uda. Zawsze będę jak ten gorszy sort. Przepraszam, ale muszę się wygadać. Nie mam się komu wyżalić a noszę w sobie to wszystko od kilku lat.
