SREBRNA AKACJA

Witam Biesiadę! Kiedyśmy się żegnali Kiedyśmy się żegnali We łzach i w milczeniu, Gdyś się smutna oparła Na moim ramieniu, Twarz miałaś bladą, zimną, Pocałunek zimniejszy, Wróżyła mi ta chwila Okropność dzisiejszej. Zimno na moje czoło Spadła rosa ranku - Przeczułem, że zapomnisz O dawnym kochanku. Dziś zachwiana twa sława, Śluby zniweczone, Dziś słyszę twoje imię I za ciebie płonę. Przy mnie mówią o tobie; Milczę - rozpacz, trwoga, Dreszcz mnie przebiega zimny - Czemuś mi tak droga? Nie wiedzą, że znam ciebie, Jak dźwięk dzwonu ich głosy; Długo, długo klnąć będę Ciebie - i moje losy. W tajniśmy się widzieli - W milczeniu żal tłumię, Że zapomnieć, oszukać Twoje serce umie. Ach! gdy cię ujrzę jeszcze, Jakimż dziękczynieniem Do stóp twoich pobiegnę? - Łzami i milczeniem. - Pozdrawiam biesiadniczki!

Mów do mnie jeszcze Kazimierz Przerwa--Tetmajer Mów do mnie jeszcze, za taką rozmową Tęskniłem lata - każde Twoje słowo Słodkie w mym sercu wywołuje dreszcze... Mów do mnie jeszcze... Mów do mnie jeszcze ludzie nas nie słyszą, Słowa Twe dziwnie poją i kołyszą. Jak kwiatem każdym słowem Twym się pieszczę... Mów do mnie jeszcze... Mów do mnie jeszcze nocą miłosierną, Gdy serce pała miłością niezmierną. A usta w żarze szukają rozkoszy By serce ogrzać, by serca nie spłoszyć

Witaj Jarzębinko Czerwona! Teraz lepiej.Pozdrawiam.

Kim jesteś? Lidia Mleczko Idąc drogą zgubiłam Cię w tłumie. Teraz szukam Ciebie i siebie, czy ktoś mnie rozumie? Oczy pełne łez i puste dłonie, nie słyszę już swego serca, a Twój głos już w nim nie płonie. Pogubiłam kawałki życiowej układanki, a me ręce to już za mało by odbudować co się rozsypało. Szukam na oślep, czując że błądzę, lecz mam jeszcze iskrę nadziei w tej drodze. Nie pamiętam jak brzmi imię Twoje, lecz jeszcze czuję trwogi swoje, gdy głos Twój słyszałam i racje przyznać musiałam. Nie mogę żyć bez Ciebie, bo niszczę innych i siebie. Ludzkim chlebem nienawiść się stała, więc błagam Cię byś wrócił, bym podobna do innych się nie stała, bo wśród wszystkich ścieżek na których pozostawiłam ślady stóp, niejeden widziałam ludzki grób. Serce i umysł tracą swą moc, wciąż Ciebie im mało, gdy ciernie oplatają kolejne ciało. Kim Jesteś, że Cię tak łaknie każde ludzkie życie? Chcą Cię odnaleźć, choć robią to skrycie. Czy im się to uda? Idąc znalazłam zdeptane przez ludzi "zrozumienie" i już wiem kim Jesteś - to Ty Ludzkie Sumienie.

Czas Ryszard Czas matematyk liczy dni Kolejne mnoży lata Nawet na jawie mu się śni Ze jest wszechwładcą świata Na wszystko jednak nie starczy mu sił W zetknięciu z życia bazarem Wśród uczuć, zdarzeń i brył Jest tylko kolejnym wymiarem Nieświadom jest tego ten ścisłowiec Że życie być może słodyczą Jak poetycko pachnie jałowiec I że szczęśliwi czasu nie liczą

Witam biesiadniczki! Letni wieczór Asnyk Adam Już zaszedł nad doliną Złocisty słońca krąg Ciche odgłosy płyną Z zielonych pól i łąk. Dalekie ludzi głosy, Daleki słychać śpiew I cichy szelest rosy Po drżących liściach drzew. Promieńmi gra różana Topnieje w sinej mgle, A świeży zapach siana Skoszona łąka śle. Wraz z wonią polnych kwiatów, Z gasnącym blaskiem zórz Cicha poezja światów W głąb ludzkich spływa dusz. W półcieniu pierś olbrzymią Podnoszą widma gór, Nocnymi mgłami dymią, Wdziewają płaszcze chmur. I wiążą swoje skrzydła, Podarty kryjąc stok Jak senne malowidła Powoli toną w mrok. Wieczoru blask niepewny Oświetla obraz ten Ludzie w zadumie rzewnej Gonią piękności sen.

Dzika róża Konstanty Ildefons Gałczyński Za Dzikiej Róży zapachem idź na zawsze upojony wśród dróg - będzie clę wiódł jak czarodziejski flet i będziesz szedł, i będziesz szedł, aż zobaczysz furtkę i próg. Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś i dla niej nawiewaj modre sny. Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż. I te olchy. Widzisz. I już - będzie: wieczór, gwiazdy i łzy. O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń i śmieje się, złoty znacząc ślad. Dzika Różo! Świecisz przez mrok. Dzika Różo! Słyszysz mój krok? Idę - twój zakochany wiatr.

Witam biesiadniczki! C...Z...A...S... Kris Czasem bawie sie...czasem , Czasem gdzies bywam...przed czasem , Czasem wskazówki zegara...przestawiam , Czasem zegarek na reke...wkladam , Czasem umawiam sie ...na czas , Czasem sie spózniam ...dzien lub dwa , Czasem tez chodze ...nie liczac chwil , Czasem przebiegnę tych...kilka mil , Czasem sie nudze w swój ...wolny czas , Czasem przesypiam ..reszte dnia , Czasem sie budze...albo nie , Czasem sie czuje ...dobrze lub zle , Czasem nad morze wyjade...latem , Czasem na nartach szusuje...z bratem , Czasem sie scigam...jadac rowerem , Czasem jedynke pomylę...z zerem , Czasem po czasie...zalujac czas , Czasem sie staje...by wiecznie trwac

Walentynka dla BIESIADNICZEK Byłeś dla mnie kimś zwyczajnym, byłeś tylko chłopcem fajnym, byłeś kimś, kogo nie znałam, zanim Cię nie pokochałam! Daję Ci wszystko, daję Ci siebie Pragnę to samo dostać od Ciebie. Dla Ciebie moje sny, dla Ciebie cały mój świat, dla Ciebie jestem ja ,a dla mnie jesteś Ty.

Wiersz Oli Kocham tak bardzo, że nie umiem tego zamienić w słowa, Każdy dzień spędzony z Tobą to tak jakby zaczynać życie od nowa Bez zmartwień i trosk Wtedy czas leci tak szybko jak szybko topi się wosk Bo jesteś moją heroiną Przy Tobie wszystkie zmartwienia i troski giną Szczęście moje to Twoja osoba mimo że czasem nam coś się w sobie nie podoba To problemy nasze razem rozwiążemy I świętym węzłem małżeńskim się niedługo zwiążemy Życie często pewnie nam przyniesie łzy ale zawsze będziemy razem - Ja i Ty!

było Jan Twardowski wiersze staroświeckie co wzruszają teraz z rymami jak należy z przecinkiem i kropką z dworem co znikł nagle cicho i na zawsze a wiadomo cisza większa niż milczenie i pamięć już posłuszna gdy przeszłość przychodzi z babcią co na werandzie cerowała dziurę bez nożyczek zębami przegryzając nitkę tuż przy koszu na grzyby by się nie sparzyły z wujem co się gazetą niepotrzebnie zajął więc pomagał mu diabeł ale kopnął anioł ze smutkiem przemijania jagód jarzyn jeżyn gdyby śmierci nie było nikt z nas Już by nie żył przemijamy jak wszystko by w ten sposób przetrwać uczucia bez łapówek i rąbanka grzechów wielka miłość co zawsze wydaje się łatwa i wie już tak od razu że nie wie co będzie choć za młodu drży serce a na starość noga wszystko co najcenniejsze spaliło się w piekle wiersze staroświeckie niemodne naiwne ten sam baran co wtedy ale szczęście inne

Boję się Twojej miłości Jan Twardowski Nie boję się dętej orkiestry przy końcu świata biblijnego tupania boję się Twojej miłości że kochasz zupełnie inaczej tak bliski i inny jak mrówka przed niedźwiedziem krzyże ustawiasz jak żołnierzy na wysokich nie patrzysz moimi oczyma może widzisz jak pszczoła dla której białe lilie są zielononiebieskie pytającego omijasz jak jeża na spacerze głosisz że czystość jest oddaniem siebie ludzi do ludzi zbliżasz i stale uczysz odchodzić mówisz zbyt często do żywych umarli to wytłumaczą boję się Twojej miłości tej najprawdziwszej i innej

Witam Biesiadę! Ankieta Jan Twardowski Czy nie dziwi cię mądra niedoskonałość przypadek starannie przygotowany czy nie zastanawia cię serce nieustanne samotność która o nic nie prosi i niczego nie obiecuje mrówka co może przenieść wierzby gajowiec żółty i przebiśniegi miłość co pojawia się bez naszej wiedzy zielony malachit co barwi powietrze spojrzenie z nieoczekiwanej strony kropla mleka co na tle czarnym staje się niebieska łzy podobno osobne a zawsze ogólne wiara starsza od najstarszych pojęć o Bogu niepokój dobroci opieka drzew przyjaźń zwierząt zwątpienie podjęte z ufnością radość głuchoniema prawda nareszcie prawdziwa nie posiekana na kawałki czy umiesz przestać pisać żeby zacząć czytać? Pozdrawiam biesiadniczki!

Kobieto o błękitnych oczach Vicino Kobieto o błękitnych oczach! Ty jesteś jak muza, chodzisz po obłokach. Jak anioł nadlatujesz i bujasz się wśród traw. Twe płomienne włosy rozszarpane wiatrem - Są jak ogień co w kominku się wija, Jak ten czas co znowu przemija. Twych głębin oczu nie sposób opisać. Jest w nich radość, smutek i nadzieja. Twe usta... Ach co to za usta! Lśniącą czerwienią się rozchylają, A kolorem malinę równają. Twe ciało Jędrne, sprężyste, kręci się wokoło, Wiruje w falach zieleni, błękitu i bieli. Twe włosy unoszone wiatrem wskazują kierunek - Tatry. O muzo ma, Tyś jest jak kwiat, jak owoc, słodszy od żądzy i pożądania. Twe ciało jest słodsze od rodzynki, A dusza nie skalana. Bielsza od sukna Waćpana! A waszmość lubieżnie na mą muzę patrzy! I teraz nic tylko się rozpatrzy chwytać, Bo nie ma co pisać. O białogłowo daj owocu Twego, By kreślić miał co! Boś tak piękna, że ciało nie równa duszy, A owoc tak słodki jak ten co zakazany. O białogłowo Tyś najpiękniejsza z wszystkich dam, a nie spytać Cię to wielki kłam.

Witam Biesiadę! \"Szczęście to pełne wykorzystywanie własnych zdolności i możliwości\". Moim zdaniem bardzo ładne określenie.Podoba mi się. Pozdrawiam biesiadniczki!

Miłość niczym róża Ozdabia cały świat, Maleńka czy duża, Zostawia w sercu ślad.

Jeszcze długo będę odwracać głowę Na dźwięk Twojego imienia. Jeszcze długo wśród tłumu Będę szukać Twojego cienia.

Witam Biesiadę ! Chciałabym Ci dać wiosenne zorze. Szkatułkę szczęścia, wiatru śpiew. Majowy księżyc, groźne morze, Zima słowików śpiew. Chciałabym Ci dać świat Twoich marzeń, Jak kwiatów polnych błękit snów, I moje serce przyjmij w darze. W miłości, której brak mi już słów. Pozdrawiam biesiadniczki!

... Nigdy i nigdzie nie odchodzę od Ciebie Nigdy i nigdzie nie ma mnie bez Ciebie Nigdy i niegdzie nie zasypiam, nie biegnę, nie pragnę i nie czekam, nie tęsknie, nie westchnę... Żadna podróż, żaden żal nie jest skończony bez Ciebie, bez Twojego imienia, co oddycha we mnie S. Stabro

Witam Biesiadę! GDZIEKOLWIEK JESTEŚ Agata Ty, co wciąż nikogo nie masz - Puste ręce i samotność w kątach... Tobie gra po nocach Mozart, A deszcz mu na pudle skrzypiec brzdąka - Smutku brat... GDZIEKOLWIEK JESTEŚ, WYJDŹ Z POKOJU PRZED SWÓJ DOM... KTOKOLWIEK JESTEŚ, BĄDŹ, JAK LAMPA W NOC - JESTEM TEŻ... Ty, co jak bezludna wyspa, Czekasz wciąż na swego Robinsona - Pod Twój próg tęsknota przyszła, Przez skrzypce Mozarta wytęskniona - Tobie gra... Ty, co chowasz duszę w dłoni, By jak ptak nie zwiała Ci przez okno - Puść ją, niech tęsknotę goni, Choćby miała w deszczu łez przemoknąć - Po to jest... Ty, co gdzieś milczeniem śpiewasz Słowa nigdy niewypowiedziane - Daj, niech je wyszumią drzewa I w modlitwie zwrócą Ci nad ranem - Po to są... GDZIEKOLWIEK JESTEŚ... Pozdrawiam biesiadniczki!

Nie odtrącaj... M. Maliński Nie odtrącaj ręki, która ci poprawia szalik pod szyją, przygładza włosy, strzepuje kurz z płaszcza; nie denerwuj się, gdy cię wypytują o to, jak się czujesz, czy cię głowa nie boli, czy nie jesteś zaziębiony, jak ci się spało, czy masz jakieś zmartwienie; nie narzekaj, że się tobą interesują, że się wtrącają w twoje sprawy; nie narzekaj, że cię upominają, ostrzegają, przekonują. Bo przyjdzie taki czas, bo dojdziesz do tego, że nikogo nie będziesz obchodził, że nikt nie będzie cię pytał, ani ostrzegał, ani prosił. Stanie się to, czego chciałeś: nikt się nie będzie tobą interesował. Zostaniesz sam. A gdy przyjdzie tragedia, wtedy może zabraknąć ręki, która by cię uratowała przed rozpaczą. Nie odtrącaj od siebie przyjaźni, bo nie można jej znajdować w nieskończoność.

Są ludzie... Roman Mleczko Ze wszystkich natchnień, najpiękniejsze były te, które czerpałem ze słońca... Są ludzie, którzy żyją na równinach i są szczęśliwi; są ludzie, którzy spędzają życie w górach wysokich i są szczęśliwi; ale są też tacy, którym to, co najwyższe na ziemi, nie wystarczy, więc unoszą się w przestrzeni, jakby ich serce napędzane było energią jaśniejącego słońca. Jeżeli chcesz poznać i wyśpiewać całe bogactwo swojej duszy, zechciej ją naświetlić miłością.

Witam Biesiadę ! Jest ktoś... Rainer Haak Jest Ktoś, przy kim mogę być sobą. Mogę opowiadać o moich marzeniach, pragnieniach i nadziejach, a także o zwariowanych pomysłach Mogę płakać i śmiać się głośno. Mogę przetoczyć się przez pokój w szalonym tańcu. Mogę być szczęśliwy i nieszczęśliwy, pewny siebie i zupełnie z siebie niezadowolony. Nie muszę wkładać maski, lecz mogę być taki, jaki naprawdę jestem i jaki w danej chwili się czuje. Pozdrawiam biesiadniczki!

Miłość jak słońce Adam Asnyk Miłość jak słońce: ogrzewa świat cały I swoim blaskiem ożywia różanym, W głębiach przepaści, w rozpadlinach skały Dozwala kwiatom rozkwitnąć wionianym I wyprowadza z martwych głazów łona Coraz to nowe na przyszłość nasiona. Miłość jak słońce: barwy uroczemi Wszystko dokoła cudownie powleka; Żywe piękności wydobywa z ziemi, Z serca natury i z serca człowieka I szary, mglisty widnokrąg istnienia W przędzę z purpury i złota zamienia. Miłość jak słońce: wywołuje burze, Które grom niosą w ciemnościach spowity, I tęczę pieśni wiesza na łez chmurze, Gdy rozpłakana wzlatuje w błękity, I znów z obłoków wyziera pogodnie, Gdy burza we łzach zgasi swe pochodnie, Miłość jak słońce: choć zajdzie w pomroce, Jeszcze z blaskami srebrnego miesiąca Powraca smutne rozpromieniać noce I przez ciemność przedziera się drżąca, Pełna tęsknoty cichej i żałoby, By wieńczyć śpiące ruiny i groby.

Witam Biesiadę ! \"Człowiek Człowiekowi\" Edward Stachura Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi szpadą Człowiek człowiekowi zdradą Lecz ty się nie daj zgładzić Lecz ty się nie daj zdradzić Człowiek człowiekowi pumą Człowiek człowiekowi dżumą Lecz ty się nie daj pumie Lecz ty się nie daj dżumie Człowiek człowiekowi łomem Człowiek człowiekowi gromem Lecz ty się nie daj zgłuszyć Lecz ty się nie daj skruszyć Człowiek człowiekowi wilkiem Lecz ty się nie daj zwilczyć Człowiek człowiekowi bliźnim Z bliźnim się możesz zabliznić. Pozdrawiam biesiadniczki!