SREBRNA AKACJA

Witam Biesiadę! Pokochaj jesień Agatka Spróbuj pokochać jesień z niesamowitymi urokami Spójrz ile piękna niesie obdarzając cię nowymi dniami. Kolorowo jak wiosną barwne liście ostatki zieleni Dadzą chwilę radosną twą szarość życia mogą odmienić. Wieczór szybciej nastaje słońce też znika wcześniej niż latem Lecz nowe czy nie daje chwile spokoju skorzystaj zatem Pozdrawiam biesiadniczki!

Szczęście Halina Poświatowska mam szczęście! krzyczą dzieci chwytając piłkę z nurtów wody a ono - na niebie świeci roześmaine złotem - młode wyciagnij rękę - zamknij płonacy krążek w pięści i głośno - głośno krzyknij - mam szczęście -

Witam Biesiadę! W pogoni za ZDROWIEM... Autor: Szepczę Raz nieborak sobie kichnął Spojrzał wokół, głośno prychnął Jedni szeptem, czule, szczerze Inni głośno, w dobrej wierze : NA ZDROWIE wyrzekli prędko Pomachując przy tym ręką. Nic takiego, cóż... NA ZDROWIE Każdy łatwo to wypowie. Lecz pomyślmy sami, proszę Zawsze kiedy toast wznoszę W chwilach życia uroczystych ZDROWIE tkwi w mowach kwiecistych. ZDROWIA wszyscy sobie życzą Jedni cicho, inni krzycząc... I dlatego sprytny człowiek W służbę ZDROWIU szybko pobiegł. Rozkręciła się machina Nikt jej w ryzach już nie trzyma. Oczy ma jak młyńskie koła Wielką gębą ZDROWIE woła ! Ramion silnych ma par kilka ZDROWIE, ZDROWIE - w rękach wilka ! Profilaktyka, leczenie Rehabilitacja w cenie ! Sieć przychodni i szpitali Gdzie zdrowieją duzi, mali Sanatoria i kliniki Tkwią w machinie jak kamyki. Jeszcze i aptek gęsta sieć Musi ZDROWIE w swym szyldzie mieć ! I lekarzy rzesza cała W machinę się uwikłała. Pielęgniarki też tam siedzą Bo o ZDROWIU dużo wiedzą Dyszy, zgrzyta ta machina Ale ZDROWIE ciągle trzyma ! I dlatego sprytny człeku Porzuć czary z przeszłych wieków! A zdyszałej tej machinie Wierz, a ZDROWIE Cię nie minie. Nieboraku już nie kichaj! ZDROWIE to siła NIELICHA ! Kocham ! Pozdrawiam biesiadniczki!

Jeanne , 09.2004 Daj mi w prezencie szum kojący, kolor co chwilę inny...łagodne rozkołysanie... Daj mi łopot skrzydeł mewy, jej krzyk , gdy zerwie się do lotu... radosne szybowanie... Daj mi w prezencie piasek złoty, co pieści stopy przy każdym kroku... dalekie wędrowanie... Daj mi spojrzenie w oczy ciemne... spojrzenie głębokie i tylko dla mnie... bez słów rozmawianie... Daj mi to wszystko na chwilę , co minie jak wszystko na świecie... odwieczne przemijanie... Dam Ci za to radosne moje zachwycenie, łagodny dotyk... głębokie westchnienie...

Jeanne, Łagodność jak aksamit otula serce pelerynką. Jest jak bajka, jak pieszczota delikatniejsza od skrzydła motyla. Łagodnością mnie otul kochanie i nie pozwól już nigdy krzyczeć sercu... Z łagodności uszyj mi sukienkę, ubierz mnie w nią jak na bal. Z gwiazd zrób mi kolczyki i wachlarz z marzeń... A potem mów mi słowa pachnące ulotnie, mów łagodnie i miękko, aż schyli się nad nami błękit, zdziwiony, że jest na świecie tyle łagodności...

Witam Biesiadę! Dziękuję Jarzębince ,Kalince i Drzewu Oliwnemu za pochlebne słowa , za wiersze , opowiadania,informacje. Najważniejsze w życiu to razem jak ci starsi ludzie. Jak to w życiu,czasami sa i smutne dni.Oby jak najdłużej razem. Pozdrawiam biesiadniczki!

Witam Biesiadę! Bogactwo Andrzej Ozga Spójrz Ja jestem naprawdę bogaty Bogaty Mam przecież gwiazdy na niebie I ciebie, i kwiaty Spójrz To dla mnie samego zbyt wiele Podzielę Skarby te na równe części dwie Przypadnie tobie pół, pół mnie Spójrz Obojgu nam się to opłaci ZobaczyszNic nie stracisz, lecz dalej się będziesz bogacić Spójrz Gdy zgodzisz się ze mną to będzie Nas prędzej Stać na to by na wiele długich lat Móc ofiarować dziś Ja tobie świat i ty mi świat Będą ci kwiaty się tulić do rąk Będziesz w nich brodzić po pas Dłonią po niebie zatoczysz wnet krąg Wpleciesz we włosy gwiazd garść Z tobą podzielę się wszystkim co mam Każdy mój dzień będzie twój Wiem, że nie może nie udać się nam Jeśli nie wierzysz, to spójrz Spójrz Ja jestem naprawdę bogaty Mam przecież gwiazdy na niebie I ciebie, i kwiaty Spójrz Gdy zgodzisz się ze mną to będzie Nas prędzej Stać na to by na wiele długich lat Móc ofiarować dziś Ja tobie świat i ty mi świat Pozdrawiam biesiadniczki!

Witam Biesiadę! Koncert jesienny W. Niżynski Za oknem pada deszcz Na piecu skrzypce stroi świerszcz Dziewczyny płaczą bo skończyło się już lato I słychać tylko gdzieś Koncert jesienny na dwa świerszcze i wiatr w kominie W ogrodzie zasnął pod gruszą chochoł I śni o pięknej dziewczynie A strach na wróble przydrożne wierzby liczy Tańcząc w objęciach polnej myszy Koncert, koncert, koncert jesienny na dwa świerszcze I wiatr w kominie Koncert co z babim latem odpłynie Pnie drzew pokryły się dawno mchem Wiatr rozwiał jeszcze jeden dzień A na ścierniskach pozapalały się ogniska W oddali snuje się... Koncert jesienny... Wywietrzał dawno zapach żniw Szczelnie zamknięto wszystkie drzwi Ludzie czekają. Może jutro będzie biało? Pod piecem cicho śpi Koncert jesienny na dwa świerszcze i wiatr w kominie Uciekł na drogę, pokochał wierzbę I nagle gdzieś się rozpłynął A strach na wróble leży samotny w polu Mysz go rzuciła, uciekł do stodoły Koncert, koncert, koncert jesienny na dwa świerszcze I wiatr w kominie ,dziś ze świerszczami Zasnął już na zimę Pozdrawiam biesiadniczki!

"Jesień" Patia Mgły jakieś nieuchwytne, Las osnuwa ciemność, Nieśmiało migocą w słońcu Śniegiem pokryte góry. Wiatr cichutko powiewa, Słychać mknącej rzeki szum Niby wypływającej ze strony nieba. Drzewa resztkami liści pokryte, Lecz jeszcze las w oddali mieni się na kolory świata. Mewy latające wśród blasku słońca wykrzykują: - Już koniec lata

Witam Biesiadę i naszą Jarzębinkę ! \"Czy to prawda?\" Stoję pośrodku dnia i patrzę w przestrzeń, Daleko daleko, przed siebie dopóki nie zobaczę Ciebie, Idącego gdzieś w stronę pustki, którą sam stworzyłeś. Widzę przeplatające się litery na papierze, Które nie mają dla Ciebie już żadnego znaczenia. Stoję i patrzę na próżnię, która zabija Cię od środka. Tą próżnią jest świat tak ten świat, A w nim Ty, zakochany w nieszczęściu, Czekający ręki z nieba. Ledwo kroczysz, po chodniku ciemnej ulicy, oświetlony latarniami I to jest Twoja natura to jest Twój świat, którym się szczycisz. Masz kilkanaście lat, pusty świat, dookoła jakiś ludzi bez wyrazu… Znów jest ciemno i nade mną jaśnieje ogromny księżyc, Rzucając na Ziemię jasną poświatę. Przywołaj swój księżyc, aby oświetlił Ci drogę, A nazajutrz poczujesz słodycz szczęścia, która wymaże tą pustkę z serca. Jutro czeka na Ciebie rzeczywistość, Wejdź do niej inaczej niż dotychczas, Pokaż, że Cię stać, że dasz radę, że pokonasz smutek Stoję pośrodku dnia i patrzę w przestrzeń, Daleko, daleko, przed siebie dopóki nie zobaczę Ciebie, Idącego po zielonej łące Ze słońcem na twarzy, z miłością na ustach Ale czy to prawda? Zapytaj samego siebie Pozdrawiam biesiadniczki!

"List zakochanej" Jan Kochanowski Jedno spojrzenie, miły, twoich oczu I na mych ustach jeden pocałunek - Czyż może znaleźć upojniejszy trunek, Kto choć raz w życiu tę słodycz ich poczuł? Z dala od Ciebie żyjąc na uboczu Tobie poświęcam mą myśl i frasunek; Serce potrąca wciąż tę samą strunę Jedną, jedyną... i łzy płyną z oczy. Po licu spływa łza i zaraz wysycha; Kocha mnie - myślę - więc czemuż w tę miłość Mam nie uwierzyć, choć taka daleka? O, usłysz skargę mych miłosnych wzdychań! Twa wola moim szczęściem - i mą siłą - Daj znak, na który me serce tak czeka. Miłej niedzieli!

Witam Biesiadę! \"Sen\" Jan Kochanowski Uciekałem przez sen w nocy, Mając skrzydła ku pomocy, Lecz mię miłość poimała, Choć na nogach ołów miała. Hanno, co to znamionuje? Podobno mi praktykuje, Że ja, będąc uwikłany Tymi i owymi pany, Wszytkich inszych łatwie zbędę - Tobie służyć wiecznie będę. Pozdrawiam biesiadniczki!

Witam Biesiadę! "Na początku nic nie było..." Adam Asnyk Na początku nic nie było, Tylko przestrzeń ciemna, pusta; Wtem jej czarne błysły oczy i różowe, świeże usta. Od jej spojrzeń, od rumieńca Zajaśniała świateł zorza, A gdy pierwsze rzekła słowo, Ziemia wyszła z głębi morza. Gdy przebiegła ziemię wzrokiem Śląc jej uśmiech, rój skrzydlaty Wzleciał ptaków i motyli, A spod ziemi wyszły kwiaty. Lecz nie istniał jeszcze człowiek, Tylko martwa gliny bryła; Aż nareszcie swym płomiennym Pocałunkiem - mnie stworzyła. I zbudziłem się do życia W cudowności jasnym kraju. Lecz mnie również, tak jak innych, Wypędzono z tego raju. Pozdrawiam biesiadniczki!

Jarzębinko,z wielkim zainteresowaniem czytam Twoją opowieść o miłości....

Witam Biesiadę! Co to jest miłość... Co to jest miłość Nie wiem Ale to miłe Że chcę go mieć Dla siebie Na nie wiem Ile Gdzie mieszka miłość Nie wiem Może w uśmiechu Czasem ją słychać W śpiewie A czasem W echu Co to jest miłość Powiedz Albo nic nie mów Ja chce cię mieć Przy sobie I nie wiem Czemu Jonasz Kofta Pozdrawiam biesiadniczki!

Witam Biesiadę! Tadeusz Borowski Wciąż jesteś przy mnie. Wszelki dźwięk i ruch tak zwykły, jak schylenie czoła ku rękom, trzepot powiek i cichy uśmiech zamyślenia - to jesteś ty. Milczenie ust, puls serca i pieszczota dłoni nie chwycą ciebie, ani słowo, które w przemożny rośnie rytm i jakby falą i ciemnością ogarnia mnie... Więc smutek, gorycz, tęsknota - czyż naprawdę jestem struną, na której ból mijania w dźwięk się przewija? Tylko jedna ty, kiedy schylasz się nade mną uważnie patrząc w moje oczy, uciszasz drżenie i mój ból, i chociaż ciebie nie ogarnę słowem i gestem, jest mi dobrze i mówię ci po prostu: jesteś... Pozdrawiam biesiadniczki!

Witam Biesiadę! Witam Jarzębinke! Nareszcie jesteś z nami! Pozdrawiam! WSZYSTKO CO MOGĘ CI DAĆ Kasia Kiedy kocham moja dusza cała śpiewa Pieśń miłości, którą w swoim sercu noszę Kiedy kocham chcę uchylić Tobie nieba weź ode mnie wszystko co Ci dziś przynoszę Weź ten błękit, który błyszczy w moich oczach i którego nawet łza już nie przesłoni Weź to Ciepło które grzeje Twoje serce Weź ta delikatność dłoni Weź policzek ten na którym co dzień rano Pocałunek swój namiętny zostawiałeś A wieczorem kiedy księżyc w okno zerkał Patrząc na mnie tak spokojnie zasypiałeś Weź mój uśmiech co rozjaśnia twarz zmęczoną I zmazuje wszystkie ślady codzienności Weź me ramię, które zawsze jest gotowe Być podpora Twoja w chwili niepewności Weź me serce, które kocha tak namiętnie Jak nikogo jeszcze nigdy nie kochało Weź mą duszę, która jest nieskazitelna oprócz duszy możesz zabrać też i ciało Weź mą dobroć, która błyszczy niczym diament I owoce swoje Tobie składa w darze Weź to wszystko co Ci jeszcze dziś przynoszę Tylko o tym tak naprawdę teraz marzę Pozdrawiam biesiadniczki!

Drzewo Oliwne! Moje paznokcie z tipsami wyglądają bardzo naturalnie.Wszystko zależy od tego,gdzie to robimy i za ile.Dziekuję za informacje.

Nie mów! Adam Asnyk Nie mów, chociażbyś miał ginąć z pragnienia, Że wszystkie źródła wyschły już bijące! - Tyś gonił pustyń piaszczystych złudzenia, A minął strumień na zielonej łące. Nie mów, chociażbyś umierał z tęsknoty, Że nie ma czystej miłości na ziemi! - Tyś pewnie w drodze blask jej rzucił złoty, Za ognikami zdążając błędnemi. Nie mów, że wszystko, czegoś ty nie umiał Odnaleźć w życiu - marą jest zwodniczą! Zdrój czystych uciech będzie innym szumiał I inne serce poił swą słodyczą.

Witam Biesiadę! Za moich młodych lat Adam Asnyk Za moich młodych lat Piękniejszym bywał świat, Jaśniejszym wiosny dzień! Dziś nie ma takiej wiosny, Posępny i żałosny Pokrywa ziemię cień. Za moich młodych lat Wonny miłości kwiat Perłowym blaskiem lśnił - Dziś blaski te i wonie Na próżno sercem gonię... Czarny je obłok skrył. Pozdrawiam biesiadniczki!

Preludium Adam Asnyk Już niejeden obraz miły Ciemne widma zasłoniły I niejeden ślad zatarły, Ślad przeszłości obumarłej. Łzy, uśmiechy, kwiatów wieńce, Pragnień ognie i rumieńce, Sny miłości, szczęścia, chwały Już się w drodze rozsypały... Pozostały za mną w tyle Na rozdrożach - lub mogile. Lecz choć wszystko pierzchło, znikło, Serce kochać nie odwykło, I młodzieńczych natchnień chwila Jeszcze duszę wciąż zasila; Jeszcze czystym światłem błyska Przez mgły ciemne i zwaliska, I w ten życia wieczór szary Rzuca wspomnień cudne mary. Wciąż młodości wiara żywa Pozrywanych snów ogniwa W idealny wieniec splata I wskazuje piękność świata. Więc znów oczy mam zwrócone Na jaśniejszą życia stronę, Znów odczuwam - to, co piękne, Znów przed śpiewnym głosem mięknę I swych wspomnień mary blade Znów z miłością na pierś kładę; A gdy serce drży boleśniej, To przerabiam łzy na pieśni.

Witam Biesiadę! Najpiękniejsze piosnki Adam Asnyk Najpiękniejszych moich piosnek Nauczyła mnie dzieweczka, Mistrzem bowiem były dla mnie Harmonijne jej usteczka. Te usteczka brzmiały zawsze Jakąś piosnką świeżą, nową, Każdy uśmiech był melodią, Śpiewem było każde słowo. Wszystko o czym serce śniło, Wszystko, o czym nawet nie śni, Odbijało się w jej oczach I płynęło w słodkiej pieśni. Więc mnie zawsze przy jej boku, Wpatrzonego w jej oblicze, Kołysały śpiewne mary, Czarodziejskich brzmień słodycze. Czegom uchem nie dosłyszał, Tom z usteczek koralowych Sam ustami swemi chwytał. Pozdrawiam biesiadniczki!

Myślę o Tobie Tadeusz Borowski Myślę o tobie. Twoje oczy, twój głos, twój uśmiech przypominam, patrząc na niebo. Zboczem nieba zsuwa się obłok, jakbyś lekko profil zwróciła w lewo. Ówdzie drzewo wplątane w wiatr przechyla koronę twoim przechyleniem, a tam w powietrzu ptak się waży - i wiem, że tak do twarzy wznosisz dłoń w zamyśleniu. Rozproszona uroda rzeczy, błysk przelotny piękna na ziemi wiem, że w tobie uwiązł i zastygł w kształt...

Witam Biesiadę ! Dla tych,co taniec i muzyka jest częśćią ich życia... W takt muzyki postukuje i orkiestrą dyryguje Piękna w lesie dziś muzyka : słowik śpiewa, osa bzyka, kukułeczka ku, ku ! - kuka, dzięcioł dziobem głośno stuka. Stuka dziobem aż się kurzy, za bębenek pień mu służy, w takt muzyki postukuje i orkiestrą dyryguje. Grają marsza i oberka, na trzy czwarte wróbel ćwierka, potem dzięcioł czas odmierza i już grają poloneza. Widzi borsuk z boku jeża więc do jeża prosto zmierza, delikatnie i na palcach tańczy borsuk z jeżem walca. Tańczy borsuk, tańczą jeże, gil w objęcia wilgę bierze, tańczą kruki i jaskółki, tańczą wrony i kukułki. Mrówki, które jeszcze spały też muzykę usłyszały więc mrowisko opuszczają bo ochotę tańczyć mają. Wróbel na gałązce ćwierka : proście żuczka do oberka i zatoczcie wielkie kolo, będzie w kole mu wesolo. Biedak sam przy krzaczku stoi, chce zatańczyć, sam się boi, choć skrzydełka w górę wznosi nikt do tańca go nie prosi. Mrówki wróbla posłuchały tańczy z mrówką żuczek mały, pszczółki taniec obserwują, skrzydełkami ich wachlują. Trzy wesołe wiewióreczki proszą wszystkich do poleczki, zataczają koło gile, bąki, osy i motyle. Z boku jeleń porykuje, w rytm muzyki przytupuje i nadziwić się nie może, co muzyka sprawić może. Napisany 2008.05.05 Autor: DanutaD Pozdrawiam biesiadniczki!

Uważam,że sałatki z ziemniaków są bardzo popularne w wielu krajach,a u nas mało znane i raczej niedoceniane.