ustronianka76

Pszczoola... nie wypowiadam sie na temat Waszej tragedii, gdyż jestem za głupia, zeby to móc pojąć modlę się... natomiast co do thelly... dla mnie Twoja cierpliwość jest "anielska", nie wiem skąd masz tyle siły, aby czynic tyle dobra, jestes niesamowita!!!! za to Ci dziękuję...

dzieki za odpowiedź :) i gratulacje za wytrwałość

Witajcie Pampusia, moje najszczersze gratulacje. Gratuluję wytrwałości i ogromnego szczęścia. Dobrze, ze mamy już po świętach, dla mnie były to chyba nieliczne, kiedy atmosfera była bardzo dobra. Zawsze święta kojarzyły mi się, ze sprzątaniem, z zaganianiem mnie do bezsensownej roboty. A teraz, kiedy cały dom na mojej głowie, mój „sprzątaniowy plan został w 100% zrealizowany. Mateuszek zadowolony, mama uśmiechnięta i rodzice na chodzie... Ech... gdyby to zycie było takie proste. Julka, chyba zgłoszę się do Ciebie na naukę zdrowego odżywiania się. Od 1 marca przytyłam 6 kg... Aż nie mogę uwierzyć, żę tyle przybrałam po powrocie do pracy. chce mi się śmiać, bo mam ochotę na ogórki, pieczarki w occie, no i ta waga prawie moja ciążowa (miałam 8 kg na +). Julka podeślij mi proszę linka do Twojej wagi, może od tego powinnam zacząć. Tatonka, jesteś dzielna, że planujesz wrócić do starego nazwiska i nadal chcesz poukładać swoje życie. Ja miałam z tym okropny problem. Thelly, a Ciebie to naprawdę podziwiam. Żyć z osobą, która Cię nie kocha i nie załamać się... Czytając Twoje wpisy, widzę moją dawną sytuację, tylko ja nie chciałam przyznać, że tak naprawdę nie ma już żadnych szans... Pozdrawiam serdecznie

Witajcie U nas znowu kiepsko, od środy mój tata lezy w szpitalu, ma zapalenie płuc. Mama od wczoraj na chemii, a ja w piatek byłam z Mateuszkiem w szkole. Dobrze, że dyrektor nie miał zastrzeżeń. Rodzice leżą w jednym szpitalu, więc chociaż to dobre. Nie mam na nic siły, więc nie będe sie rozpisywać. Wyślę na pocztę najnowsze zdjęcia, żebyscie o nas nie zapomnieli :)

ja się też się melduję na 900 stronie :)

Dzień dobry. Tatonka, my rozwodziliśmy się, jak Mateuszek miał 6 miesięcy do urodzenia. O żadnym planie nie było mowy, o dziecku też. Nawet nie mówiliśmy, że spodziewamy się potomka. Dlatego Mateuszek jest tylko mój, M w ogóle go nie widział. W ubiegłą środę widziałam mojego byłego. Okazało się, stoi na sklepowej bramce i foliuje ludziom zakupy. Człowiek z wyższym wykształcenie, po studiach podyplomowych nic innego nie umiał znaleźć. Nie mam nic do takiej pracy żadna nie hańbi, ale on wcześniej pracował na wysokim stanowisku w hotelu, gdzie wszyscy kłaniali mu się w pas. Został zwolniony za głupie żarty i wylądował w markecie, tuż obok mojej szkoły. Oczywiście zobaczył mnie, szybko się odwrócił. Nie umiał spojrzeć mi w oczy. A ja... podziękowałam Bogu, że nie jesteśmy już razem. No to trochę się rozpisałam... dzisiaj mam dyrektora na kawusi, więc zapowiada się ciężki dzień. Pozdrawiam wszystkich

Ach... pracuje od 1 marca w swojej starej szkole. Miałam zmienić zajęcie, ale jednak szkoła dla matki samodzielnie wychowującej dziecko jest najlepsza. I nawet nieźle płacą. Atmosfera jest dobra, od samego początku zaczęłam działać, pracuję nad własnym projektem oraz innowacją pedagogiczną. Ogólnie jestem zapracowana, przynajmniej stwarzam takie pozory... Teraz przyznam, ze trochę się nudzę, powinnam przysiąść nad projektem, ale została mi godzinka, więc może zrobię porządki :) Mateuszek zostaje z dziadkami, nie wiem, czy tęskni za mamą. Pewnie tak, choć tak go rozpieszczają, że ma lepiej niż ze mną. Byłam w piątek z małym u lekarza, lekarz ok. 70 lat, z brudnymi pazurami... Osłuchał go raz z przodu i z tyłu, po czym stwierdził, że Mateuszek ma zapalenie oskrzeli. Dziecko nie ma gorączki, kataru, kaszlu żadnych objawów, a on z czymś takim... MASAKRA Na domiar złego cały czas mówił do 20-miesięcznego dziecka I CZEMU DRZESZ NA MNIE PAPĘ!!!! Jeszcze takiego lekarza nigdy nie spotkałam. Bo przecież braki językowe u takiej ali z szala można zrozumieć, ale u lekarza? Chyba już nie.

Nawet Julka nie doczytałam, że byłaś chora :( Ale cieszę, się, skoro już lepiej. :) Jestem tak do tyłu z czytaniem, że aż wstyd w ogóle pisać. Gdyby nie to, że trochę nudzę się w pracy to pewnie bym nie zajrzała. Ech... szkoda pisać Julka, dzięki za przywitanie i za ślicznego kwiatuszka :)

No muszę coś napisać... Wkurza mnie niesamowicie, jak ktoś zwraca uwagę drugiej osobie na błędy. Ja również nie uważam, że słowo marazm jest słowem niezrozumiałym. Nawet moi uczniowie w gimnazjum używają go na co dzień. A jeżeli ktoś ma z tym problem i nie wie co ono oznacza, to serdecznie współczuję i proponuję cofnąć się do szkoły podstawowej. A tak na marginesie, to po prostu pisze się oddzielnie. Ale to chyba jest poziom 4 klasy szkoły podstawowej. Ja również popełniam błędy, staram się jednak pisać składnie i przestrzegam zasad ortografii. Wiem, że jestem tylko człowiekiem i zdarzają się błędy, dlatego nigdy nie krytykuje wypowiedzi innych. Nie lubię, jak komuś brakuje samokrytyki, jak w przypadku ali z szala. pozdrawiam

Olam... wyrazy współczucia

ja sie melduję, ale pracuję...

Witajcie :) Trochę Wam posmęcę, ale mam nadzieję, że mogę... Bo komu innemu mogę się wyżalić??? Nie znoszę świąt!!!! A właściwie to czas je poprzedzający, Wiem, wiem, to brzmi jak bluźnierstwo, ale dla mnie to okres nerwów, łez z bezsilności i złości w własnej niemocy. Odkąd tylko pamiętam w moim domu panowała bardzo napięta atmosfera, tata wrzeszczał, że wszystko jest na jego głowie, a tak naprawdę to ja biegałam jak wściekła i wszystko robiłam. Cokolwiek zrobiłam inaczej - było źle. Pamiętam, jak byłam w ciąży i miałam leżeć, w rezultacie zasuwałam jak samochodzik. Święta kojarzą mi się z pracą, tak ciężką, że cały ich urok, nastrój idą w zapomnienie. Myślałam, że jak założę rodzinę, sytuacja się zmieni. I rzeczywiście było inaczej, mój mąż miał wszystko w dupie i leżał na kanapie, a ja znowu, tym razem i za niego przygotowywałam wszystko. Hania pisała, że faceci nie lubią tłoku. Mój uwielbiał, ale tylko tłok swojej rodziny, bo przecież moja - 3 osobowa, to nie rodzina. Nie wiem dlaczego przeżywam te jeszcze teraz, powinnam dać sobie spokój i starać się choć trochę zmienić ze względu na Mateuszka. On też ostatnio chodzi i krzyczy, ale tak przeraźliwie, że aż mam wrażenie, iż słyszę wrzask dochodzący z mojego serca... Chyba aż tak dobrze mnie nie zna... Mam podły nastrój, przepraszam, że w ogóle głowę Wam zawracam. Brakuje mi faceta jak cholera, choć nie chce się do tego przyznać. czasem jestem taka bezsilna, nie wiem co robić, czy mam myśleć o swojej przyszłości, czy Mateuszek powinien być dla mnie najważniejszy. Może otrzymam ofertę pracy - dobrej pracy, ale będę musiała małego zostawić na 7 miesięcy z dziadkami. Oni się cieszą, ja nie, bo wiem, że "zmarnują" mi syna. Czy to nie jest chore, że mam wyższe wykształcenie, 5 studiów podyplomowych i mam problemy ze znalezieniem pracy? Może rzeczywiście problem jest we mnie. Ech... tak ostatnio często myślę, ze gdyby nie Mateuszek to bym sobie dała w łeb. Nic mi w życiu nie wychodzi, oprócz Mateuszka, ale On to pewnie nie moja zasługa tylko Dar od Boga... Rogaliki fantastyczne, niestety kojarzą mi się bardzo jednoznacznie... nie będę pisać z czym, bo może Hani bym sprawiła przykrość... Pozdrawiam Was gorąco i przepraszam za te podrzucone śmieci

Witajcie :) Trochę Wam posmęcę, ale mam nadzieję, że mogę... Bo komu innemu mogę się wyżalić??? Nie znoszę świąt!!!! A właściwie to czas je poprzedzający, Wiem, wiem, to brzmi jak bluźnierstwo, ale dla mnie to okres nerwów, łez z bezsilności i złości w własnej niemocy. Odkąd tylko pamiętam w moim domu panowała bardzo napięta atmosfera, tata wrzeszczał, że wszystko jest na jego głowie, a tak naprawdę to ja biegałam jak wściekła i wszystko robiłam. Cokolwiek zrobiłam inaczej - było źle. Pamiętam, jak byłam w ciąży i miałam leżeć, w rezultacie zasuwałam jak samochodzik. Święta kojarzą mi się z pracą, tak ciężką, że cały ich urok, nastrój idą w zapomnienie. Myślałam, że jak założę rodzinę, sytuacja się zmieni. I rzeczywiście było inaczej, mój mąż miał wszystko w dupie i leżał na kanapie, a ja znowu, tym razem i za niego przygotowywałam wszystko. Hania pisała, że faceci nie lubią tłoku. Mój uwielbiał, ale tylko tłok swojej rodziny, bo przecież moja - 3 osobowa, to nie rodzina. Nie wiem dlaczego przeżywam te jeszcze teraz, powinnam dać sobie spokój i starać się choć trochę zmienić ze względu na Mateuszka. On też ostatnio chodzi i krzyczy, ale tak przeraźliwie, że aż mam wrażenie, iż słyszę wrzask dochodzący z mojego serca... Chyba aż tak dobrze mnie nie zna... Mam podły nastrój, przepraszam, że w ogóle głowę Wam zawracam. Brakuje mi faceta jak cholera, choć nie chce się do tego przyznać. czasem jestem taka bezsilna, nie wiem co robić, czy mam myśleć o swojej przyszłości, czy Mateuszek powinien być dla mnie najważniejszy. Może otrzymam ofertę pracy - dobrej pracy, ale będę musiała małego zostawić na 7 miesięcy z dziadkami. Oni się cieszą, ja nie, bo wiem, że "zmarnują" mi syna. Czy to nie jest chore, że mam wyższe wykształcenie, 5 studiów podyplomowych i mam problemy ze znalezieniem pracy? Może rzeczywiście problem jest we mnie. Ech... tak ostatnio często myślę, ze gdyby nie Mateuszek to bym sobie dała w łeb. Nic mi w życiu nie wychodzi, oprócz Mateuszka, ale On to pewnie nie moja zasługa tylko Dar od Boga... Rogaliki fantastyczne, niestety kojarzą mi się bardzo jednoznacznie... nie będę pisać z czym, bo może Hani bym sprawiła przykrość... Pozdrawiam Was gorąco i przepraszam za te podrzucone śmieci

Nadiya, ja się piszę!!! Twardy ze mnie zawodnik :) Muszę zrzucić kilka kilogramów. Tak się zastanawiam z czego to wynika, że są cuda jak ainom i potwory jak ja :( kwestia genów, czy może szczęscia??? Śliczna jesteś!!!!!!!!

Shamanka witaj pewnie tylko my nie śpimy, a nie wiadomo jaka czeka nas noc... Tata czuje sie dobrze, obolały, ale coraz bardziej samodzielny. Mateuszek rozrabia, ale to dobrze, bo zdrowy. Niestety ja szukam pracy, może od stycznia, a jak nie to na pewno od wrzesnia. Mam teraz szkołe, ale nie chce tam wracać... Nie lubię byc tam, gdzie mnie nie chcą :( Od jutra oficjalnie mamy jedno nazwisko - zawsze balam sie, ze nie zdążę zmienic przed smiercia i na nagrobku będa 2 nazwiska. Teraz jestem spokojna , ale nie chce umierać... Mam doła psychicznego, takiego chyba juz mniejszego. Czasem podczytuję co u Was, ale nie mam kiedy pisać, no chyba, że o takiej porze. Rano zawiozę dokumenty w sprawie pracy, muszę do szkoły, sądu, urzędu miasta i do biedronki zrobić awanturę... Mam nadzieję, że Mateuszek dzielnie to zniesie. Pozdrawiam wszystkich niespiących :)

karenina buziaczki dla Marcinka i dla Was za wytrwałość :):):)

U mnie poczta działa. Wpisałam hasło i ciag tych dziwnych liter. Sprawdźcie.

Bunia, trzymam kciuki. :) Miałam 17 lat, jak zdawałam prawko, wtedy jeszcze na maluszku :) Zdałam za drugim podejściem, choć zdaniem mojego taty nie powinnam w ogóle zdać tego egzaminu. Chyba egzaminator mnie polubił, bo wchodziłam w zakręt mając 40 na liczniku. teraz z tego sie smieję, bo jeżdże 16 lat i nie miałam żadnego wypadku, nigdy nie zapłaciłam mandatu. Po prostu nauczyłam się jeździć, choć czasem nadal popełniam błędy. Będzie dobrze :):):)

Pewnie tylko ja nie spię... Rozwiązuję testy na inteligencję :(

Dzięki za miłe słowa Shamanka :) Tak Mateuszek miał podwójne nazwiska, w związku z tym, ze ma tylko mamę :( teraz automatycznie pozbawiony będzie tego "gorszego". Nie dosyc, że bez ojca, to jeszcze mial 2 nazwiska... Wychodzi na to, że będzie miał teraz 3 imiona :)

Mam nadzieję, że mi wybaczycie, tak rzadko się udzielam. Nie mam na nic czasu, ciągły stres. Ale musze sie pochwalić, że jeszcze 1,5 tygodnia mamy 2 nazwiska, potem zostajemy przy pierwszym :) Wiele mnie to kosztowało, ale i tak jeszcze wiele przede mną. pozdrawiamy serdecznie i przesyłamy najświeższe zdjęcia.

Zdjęcia super, a pomysł genialny. Podziwiam i pozdrawiam. Skąd U Ciebie tyle zapału :) Chyba rzeczywiście jestem już stara :(

muszę dać Mateuszka do żłobka a z tym problem, bo nie ma miejsc... prywatnie to tak, za 1000 zl :(:(:( nie jestem na tyle silna by radzic sobie z tym wszystkim... najgorsze jest to, że zaczynam krzyczeć na małego, chyba z niemocy, ciekawe kiedy i on odwróci sie ode mnie... gdybym mogła to bym se golnęłą czegos super mocnego, ale nie wiem jaka szykuje sie noc więc dupa, jestem w punkcie wyjśćia

tak, niby tak chyba muszę iśc spać, bo znowu sie użalam nad sobą :( ciężko żyć bez chłopa... bo ileż można samemu podejmować ważne decyzję??? dzisiaj sie dowiedziałam, ze nie mam po co wracać do pracy, bo nie jestem już mile widziana :(:(:( 10 lat cięzkiej pracy i takie podziekowanie... nie zwolnią mnie, bo mam umowę na czas nieokreslony, ale będa mnie gnoic psychicznie...

wszystko na NIE