Moj problem jest dosc czesty... mianowicie jestem z facetem nasz zwiazek zaczol sie 6 lat temu .. nastepnie moj partner trafil do wiezienia.. Pozniej niestety z mojej winy wszystko sie posypalo - zdradzilam go zostawiajac go samego w najciezszych dla niego chwilach. Pozniej byly rozstania - powroty do pisania listow do spodkan na widzeniach . Pozniej na 2 lata nasz kontakt sie zerwal jednak ja caly czas podswiadomie wiedzialam ze to jest facet dla mnie ze naprawde mi na nim zalezy , probowalam ukladac sobie zycie z kims innym kompletnie bez sensu bo ranilam przy tym siebie i facetow ktorych oszukiwalam tak naprawde. Moja milosc opuscila zaklad karny i jestesmy teraz razem jestem szczesliwa i czuje ze jestem na wlasciwym miejscu i z wlasciwym facetem nie wyobrazam sobie zycia bez niego i wiem ze nie popelnilabym juz takiego bledu zaluje tego wszystkiego co sie wydarzylo... Problem jest w tym ze moj partner chociaz wiem ze mnie kocha kompletnie mi nie wierzy nie ufa mi sprawdza mnie na kazdym kroku wszedzie doszukuje sie zdrady klamstwa , wmawia sobie i mi bardzo czesto ze go oszukuje. Jego zazdrosc doprowadza do klutni jedynych jakie mamy... on mowi ze mnie kocha a jednoczesnie nie szanuje nie ufa mi i uwaza mnie za dziwke... kazdego dnia zapewniam go o mojej milosci spedzamy razem 24h na dobe a on i tak uraja sobie ze wymykam sie gdzies w nocy (obecnie jestesmy w innym miescie niz rodzinne i kompletnie nikogo tu nie znam ) nie mam kontaktu z zadnymi znajomymi i naprawde sama chce zapomniec o zyciu bez niego , tylko on mimo tego wszystkiego nadal uwaza ze robie cos zle ze go na 100% zdradzam. bylam w pracy 2 dni jednego dnia wymyslil sobie ze wcale nie bylam w pracy tylko u kochanka ( nie znajac nikogo w tym miescie ) 2 dnia bus nie przyjechal na czas oczywiscie to tez juz jest oznaka zdrady ... zaczynam pomalu dostawac paranoi przez ta jego paranoje , nie wiem tak naprawde czy on mnie kocha nie rozumiem tego... co ja mam zrobic ??
