KALINA BIESIADNA

uderzyl,osoby ____sorry.Zerkam caly czas na telewizor i pisze:(

Ptak uderzy w silnik___taka jest informacja .Pokazuja przetransportowywanie ludzi.Pomoc nastychmiastowa___zakonczona pomyslnie. Niektore oszoby przezyly szok termiczny z powodu niskiej temperatury.Kilka osob jest w szpitalu.

JARZEBINKO___czy widzisz ile bagazy plywa w rzece?

Dokladnie tez tak tu mowia,,,

samolot wciaz "siedzi" na wodzie.Wszystkich pasazerow "wykwaterowano" z samolotu__Niektorzy z nich znalezli sie juz w szpitalu.Udalo sie pomoc ludziom!!!

Widac tylko kabine pilotow,ale przybyly olbrzymie statki i chyba nie pozwola mu zatonac.Woda w rzece jest lodowata ze wzgledu na silne mrozy.W tej wodzie znalezli sie pasazerowie.Straszne!!!

Samolot tonie!! Siada coraz glebiej w wodzie,,,Czy sa tam pasazerowie jeszcze? Przerazajacy widok!

U nas sa straszne mrozy.Np.--25 w mojej okolicy.Zapowiadaja jeszcze zimniej dzisiaj wieczorem.Jak dobrze,ze lece na Floryde!Powolutku pakuje sie :) JARZEBINKO____jesli masz kamerke___to przesle Ci obrazy z Florydy!Podziele sie z Toba upalem!

Stroj wybralas piekny,faworki trzymam i czekam na Ciebie:)

JARZEBINKO kochana____specjalna dedykacja dla Ciebie Oczarowanie przyjacielem Jesteś niczym pąk kwiatu, W przeogromnym ludzkości ogrodzie... Przechodziłem i ściągnęłaś mój wzrok, wtem rozchylił się płatek. Czy kiedykolwiek się dowiem? Stanąłem niemy z podziwu. Płatki przebiegło drżenie... W bezruchu, wstrzymując oddech, by nie naruszyć życia tajemnicy, Trwałem przez chwile. W pąku kwiatu, byłaś jedynie dla mnie. A teraz, Niech wszystkie płatki rozkwitną. Niech słońce i świeżość poranka pomogą ci się rozwinąć. Niech ujrzę piękno twojego serca. Niech zapach twój mnie oszołomi. Niech poznam pełnię ciebie. Niech cię wreszcie nazwę twym prawdziwym imieniem. Kwiatku mały, już teraz jesteś taki piękny... Gdy cię widzę, chciałbym zostać ogrodnikiem, w tym wielkim ogrodzie, gdzie tyle jest kwiatów do pokochania!

Ponieważ nie ma nic bardziej wartościowego od posiadania przyjaciół, nigdy nie marnuj szansy zdobywania ich. Każdy człowiek potrzebuje stałego kontaktu z innymi, a przyjaciele pomagają i chronią wtedy i tam, gdzie ty się najmniej tego spodziewasz. Francisco Guicciadini

Człowiek żyjący bez przyjaciół jest tylko częściowo ukształtowany; bowiem są w nim cale przestrzenie jego natury, które są zamknięte, do których nigdy jeszcze nie dotarło światło dzienne. On sam nie potrafi ich uwolnić; mało tego, nie może nawet odkryć ich istnienia; jedynie przyjaciele potrafią go zdopingować i otworzyć. Randolph Bourne

Świętowanie przyjaźni Żadne lekarstwo nie jest tak wartościowe, żadne tak skuteczne, ani też lepsze na nasze codzienne problemy jak przyjaciel, do którego możemy zwrócić się po pocieszenie w czasie niepowodzeń, i z którym możemy dzielić nasze szczęście w chwilach radości. Alfred of Rievaulx

Wspaniała cisza Jakież to wspaniałe, czuć się bezpiecznie z osobą, przy której ani nie ważysz myśli, ani nie mierzysz słów, ale wylewasz je dokładnie takie, jakimi są, nie oddzielając ziarna od chwastów, wiedząc, że przyjazna ręka przesortuje je, zatrzyma to, co wartościowe, a resztę rozwieje podmuchem miłego wiatru. George Eliot

Przyjaźń to sztuka Żałuję, że nie posiadam magicznej mocy tworzenia przyjaźni. Nie mam... Przyjaźń nie jest czymś, co działa ściśle według reguł, których możemy się nauczyć. Przyjaźń i miłość jest sztuką, ale nie rodzajem sztuki komercyjnej nastawionej na tani i szybki efekt. Przyjaciele to indywidualiści, którzy dobrowolnie ryzykują bycie z innymi - to ludzie, dla których dzielenie się swoją unikalną osobowością i radość przebywania ze sobą nawzajem jest efektem wspólnej decyzji. Bez przyjaciół nie jesteśmy w pełni ludźmi. Przyjaciółmi musimy być i przyjaciół musimy mieć. David Sammons

Bo "przyjaźń to coś boskiego i nieśmiertelnego"___piekne motto!! Trzeba miec przyjaciol i wtedy wie sie,co to znaczy.Prawda?

JARZEBINKO________robi sie szybko,i jeszcze szybciej zjada.Byly naprawde pyszne.Zachecam Cie.Bedziesz naprawde zadwolona z wypieku! Zostaly az 2___na kogo czekaja???Hihi:):)

stroje karnawalowe,,, http://www.strojekarnawalowe.com/

WITAJ BIESIADO wieczorowa pora! JARZEBINKO KOCHANA__________witaj Mialysmy troche spokoju i znow frustratka grasuje po BIESIADZIE! Trzeba nie miec honoru,zeby znow tu przesiadywac,,, Myslisz,ze cos zrozumie??? OBY!!! Podalam wiele przepisow____a nuz ktorys przypadnie do gustu. Wczoraj pieklam faworki.Oto moj przepis: 4 zoltka,2 czubate lyzki pudru, 3 lyzki gestej smietany, 2 lyzki wody,2 szklanki maki,1 lyzeczka proszku do pieczenia. Zagniesc ciasto,rozwalkowac,pokroic na podluzne paseczki,przeciac,\"wywinac\"jedna strone i wrzucic na goracy olej. Wyszly naprawde smaczne. Przytulam cieplutko!

Usmaż pączki i oprósz je cukrem pudrem Rozgrzej w rondlu dość dużo tłuszczu - jego poziom niech sięga co najmniej 6 cm. Zanim zaczniesz smażenie, sprawdź, czy tłuszcz uzyskał odpowiednią temperaturę. W tym celu wrzuć do rondla kawałek ciasta na próbę. Jeśli natychmiast wypłynie i ładnie się zrumieni, tłuszcz jest odpowiednio rozgrzany. Ostrożnie włóż pierwszą partię wyrośniętych pączków. Powinny luźno pływać w tłuszczu, bo jeszcze trochę urosną podczas smażenia. Pamiętaj, że pączki smaży się na niezbyt silnym ogniu, dzięki czemu nie będą w środku zakalcowate lub wręcz surowe. Pod żadnym pozorem nie odchodź teraz od kuchni. Co chwilka podważaj pączki widelcem i sprawdzaj, czy od spodu już się ładnie zrumieniły. Jeśli tak, odwróć je i zrumień także z drugiej strony. Pamiętaj, by przed włożeniem kolejnej partii dołożyć do rondla trochę świeżego tłuszczu. Upieczone sztuki przekładaj łyżką cedzakową na płaskie talerze wyścielone grubą warstwą papierowego ręcznika. Przykryj każdy pączek kawałkiem takiego ręcznika, by "spił" jak najwięcej tłuszczu także z góry. Przestudzone, ale jeszcze ciepłe pączki ułóż na dużym półmisku lub paterze, każdą warstwę posypując (przez sitko) cukrem pudrem.

Uformuj pączki i nadziej je konfiturą Gdy ciasto wyrasta, przygotuj konfiturę, dżem lub powidła. Smakosze twierdzą, że do pączków najodpowiedniejsza jest konfitura z róży, ale nie wszystkim odpowiada jej intensywny aromat. Ważne, by nadzienie było dość gęste. Możesz wymieszać je z pozostałym alkoholem. Zajrzyj do ciasta i sprawdź, czy już wyrosło - powinno podwoić objętość. Jeśli tak, podziel je na dwie części. Jedną przykryj i zostaw w misce, drugą przełóż na lekko (to ważne!) oprószoną mąką stolnicę i rozwałkuj na placek grubości 1-1,5 cm. Szklanką powykrawaj krążki. Kolejno kładź je na dłoni, drugą ręką nakładaj na środek każdego placuszka nie więcej niż pół łyżeczki nadzienia i zlepiaj go tak, by równą warstwą otulał nadzienie, tworząc okrągłą bułeczkę. Rób to z wyczuciem, by nie przerwać ciasta, bo nadzienie wypłynie. Układaj uformowane pączuszki w odstępach (będą rosły!), zlepieniem do dołu, na pergaminie do pieczenia rozpostartym na blacie kuchennym. Przykryj je ściereczką i pozostaw do wyrośnięcia. Tak samo "przerób" pozostałe ciasto. Możesz też inaczej formować pączki: cieniej rozwałkować ciasto i ułożone na połowie krążków nadzienie przykryć pozostałymi placuszkami, starannie zlepiając ich brzegi.

Zagnieć ciasto Gdy rozczyn podwoi objętość i jego powierzchnia prawie się spłaszczy, a po lekkim dotknięciu palcem zapadnie się - wlej go w zrobione w mące wgłębienie. To ważne, byś uchwyciła ten moment, bo zarówno z rozczynu niedojrzałego (burzącego się), jak i przejrzałego (przyklapniętego, bez "twojej pomocy") nie wyjdzie puszyste ciasto. W pierwszym przypadku pączki będą zakalcowate, w drugim - kwaśne. Jeśli twój rozczyn był w sam raz, dodaj do niego kogel-mogel, prawie całe mleko, połowę alkoholu (zapobiegnie nadmiernemu wchłanianiu tłuszczu przez ciasto w czasie smażenia), skórkę pomarańczową i wanilię. Dokładnie wymieszaj wszystko drewnianą łyżką. Jeżeli uznasz, że mieszanina jest za sucha, wlej resztę mleka i wyrabiaj ciasto tak długo, aż przestanie się lepić do rąk i miski. Ale jeśli będzie się kleiło, wgnieć w nie troszkę mąki, umyj dłonie, nasmaruj je masłem i jeszcze na chwilkę wróć do zagniatania. Wlej letnie masło i wgnieć je w ciasto. Uformuj ciasto w kulę, połóż w misce, przykryj i odstaw w ciepłe miejsce, by wyrosło.

Przygotuj ingrediencje Zadbaj o to, by składniki, łącznie z nadzieniem, miały jednakową, pokojową temperaturę. Na 2-3 godz. przed użyciem wyjmij je z lodówki i połóż w ciepłym miejscu (najlepiej w temperaturze 25°C, ale nie niższej niż 20°C!). Pamiętaj, że drożdżowe ciasto źle znosi wahania temperatury i przeciągi. "Przeziębione" po prostu nie wyrośnie. Przesiej mąkę do miski. W ten sposób usuniesz z niej zanieczyszczenia oraz ją napowietrzysz. Musisz bowiem wiedzieć, że jeden z sekretów ciasta drożdżowego polega na wtłoczeniu w nie jak największej ilości powietrza na różnych etapach przygotowywania. Drożdże (muszą być naprawdę świeże!) pokrusz i wrzuć do kubka. Dodaj 5-6 łyżek mąki, łyżkę cukru i niepełną szklankę letniego mleka. Dokładnie wszystko wymieszaj, przykryj gazą i odstaw w ciepłe (optymalnie 30-35°C) nieprzewiewne miejsce, by drożdże "ruszyły". W tym czasie w rondelku na małym ogniu stop masło, zdejmij z ognia, wystudź. Potem mikserem utrzyj żółtka oraz całe jajo z cukrem i szczyptą soli. Niech cię nie korci, by dosypywać cukru do tego kogla-mogla! Powoduje on szybsze przypalanie się ciasta w czasie smażenia. Przesyp skórkę pomarańczową na sitko i przelej ją wrzącą wodą, a gdy ocieknie, osusz papierowym ręcznikiem.

Przygotuj Na ciasto: 1 kg dobrej mąki (tortowej lub krupczatki), 10 dag świeżych drożdży, 6-8 żółtek, jajo, 10 dag (pół standardowej kostki) masła, 10 dag cukru (prawie pół szklanki), dwie szklanki świeżego mleka, 100 ml rumu lub winiaku, pół laski utartej wanilii, aromat rumowy (2-3 krople), skórka otarta z wcześniej wyszorowanej pomarańczy. Na nadzienie: słoik ulubionej konfitury (np. z róży, moreli lub wiśni) albo powideł śliwkowych, ewentualnie 1-2 łyżki płatków migdałowych. Do smażenia: około 1-1,5 kg smalcu (lub smalcu wymieszanego z olejem kujawskim w proporcjach 2:1), szczypta soli. Do posypania: cukier puder Będą ci też potrzebne: spora miska na ciasto, stolnica, naczynie (1,5 l) do ucierania jaj, duży płaski rondel lub głęboka spora patelnia, mały rondelek, mikser, sitko, kubek litrowy na rozczyn, stolnica, wałek, pergamin do pieczenia ciast, 3 łyżki: zwykła, drewniana i cedzakowa, widelec, duża gaza, czysta lniana ściereczka, pergamin do pieczenia ciast, 2 duże płaskie talerze lub duża taca, papierowy ręcznik, duży okrągły półmisek lub patera na gotowe pączki.

Obiecujesz sobie, że choć raz w roku zrobisz pączki, a jak przyjdzie co do czego, gnasz do cukierni. Nie bój się, poradzisz sobie! Goszczą od tak dawna na naszych stołach, że myślimy o nich jako o rodzimej specjalności. Ale znawcy przedmiotu twierdzą, że pączki pochodzą z kuchni... arabskiej. Na szczęście cukiernicy i ambitne panie domu nie zawracają sobie głowy genealogią, myślą raczej o doskonaleniu przepisów na te delicje. Jest ich mnóstwo i ciągle pojawiają się nowe. Osobiście nie polecam ani staroświeckich receptur z furą jaj, tłustą śmietaną i pokaźną ilością masła (choć co tu ukrywać - pączki są wtedy przepyszne), ani tych przesadnie odchudzonych, bo przypominają raczej bułki niż pączki. Oto gwarantowany i łatwy do wykonania przepis, który od dawna krąży w mojej rodzinie i wśród przyjaciół.