scotianka

sialalalko bawcie sie dobrze :) pamietaj o nas my tez bedziemy:D

5282327

Mammutku bardzo bym chciala to dostac-masz jakis namiar na to cudo???

Heh a no widzisz mammutku... 3 rozmiary mam do stracenia.....:|

heh tak mysle w koncu dal mi 2 miesiace na to idiota! marze o tym zeby byc znowu ta szostka i spotkac sie z nim, byc taka wredna suka, upokorzyc tak samo jak on mnie....

teraz mam 12 :/...czasem 14....

jestem tu juz ponad dwa lata...chyba nie wracam do PL bo nie mam tam w sumie do kogo...tylko dziadkowie, ze znajomymi kontakt sie urwal-wiecie jak to jest...pozatym tu naprawde nie jest zle, zupelnie inne zycie jak w Pl-bardziej na luzie, czlowiek nie martwi sie ze nie bedzie mial co do garnka wlozyc jutro albo nie staje przed dylematem czy kupic 20 czy 30 dkg szynki... ale kasa na ulicy nie lezy jak to niektorzy mysla-samo nie przyjdzie-trzeba tez ciezko na to zapracowac...ale zyje sie tu godziwie-godnie jak przystalo na czlowieka-w przeciwienstwie do Polski...

Mammutku chodzi o rozmiar "6", tutaj w UK sa inne rozmiary... najmniejszy to 6....8, 10, 12 itd 6 czyli polskie 34:) Mialyscie kiedys taki rozmiar?

U mnie z dieta tez gorzej jak zle:( Nawet przytylam:( Ja dzis sie oczyszczam, tylko mieta i zielona herbata, a od jutra glodowa!!! Nie wiem jak dam rade ale cholera musze no musze!

Małżeństwo jest nie tylko „wspólnotą ideową”, ale jest ono przede wszystkim związkiem dwojga osób, obejmującym w zasadzie całość ich życia, której podwójna więź, tj. naturalna i formalnoprawna, łącząca małżonków oraz rodziców i dzieci z samej swej natury jest ścisła (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r., sygn. akt III CZP 91/86, OSNCP 1988/4/42 oraz uchwała Izby Karnej i Izby Wojskowej Sądu Najwyższego z dnia 28 maja i 9 czerwca 1976 r., sygn. akt VI KZP 13/75, OSNKW 1976/7-8/86) i dlatego też „Sprawa rozwodowa nie jest w ujęciu polskiego ustawodawstwa sprawą, w której chodzi wyłącznie o ewentualne rozwiązanie małżeństwa, lecz sprawą, w której sąd w związku z taką decyzją orzeka także o całości spraw rodziny. (...).” (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 12 października 1970 r., sygn. akt III CZP 6/70, OSNCP 1971/7-8/117). Jeżeli niestety małżonkowie nie widzą szansy na utrzymanie swojego małżeństwa, nie dostrzegając żadnych możliwości pogodzenia się i przebaczenia sobie doznanych urazów, to o ile między małżonkami nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia, na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. nr 9, poz. 59 ze zm.), każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Jednakże nawet mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Ponadto także rozwód nie jest dopuszczalny, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, jak stanowi art. 56 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Na podstawie z kolei przepisu art. 57 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, orzekając rozwód sąd orzeka również czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia małżeńskiego. Przy czym, jak stanowi przepis art. 57 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie i wówczas też w takim wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy. Przy czym nie oznacza to, że sąd nie bada w ogóle winy rozpadu pożycia małżeńskiego, a jedynie to, że w sentencji wyroku pominięte jest orzeczenie o winie. Postępowanie w sprawie o rozwód może się toczyć tylko przed sądem powszechnym. Podlega ono regulacji przepisów prawnych ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 ze zm.). W uzasadnieniu z kolei wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 1975 r., sygn. akt III CRN 231/75, OSNCP 1976/10/216, czytamy, że sam już „Proces o rozwód toczy się między małżonkami i tylko oni mogą być stronami tego procesu. Udział innych osób w takim procesie w charakterze stron nie jest dopuszczalny.”. W sprawie rozwodowej zatem właściwym sądem jest ten sąd okręgowy, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie wspólne zamieszanie, jeżeli choć jedno z nich w tym okręgu nadal stale przebywa, zaś w przypadku braku takiej podstawy, właściwy jest sąd okręgowy miejsca zamieszkania strony pozwanej, a gdy i ta okoliczność nie jest spełniona, to wówczas właściwość sądu określa się na podstawie miejsca zamieszkania strony powodowej. I zgodnie też z powyższym, dla wszczęcia postępowania sądowego o rozwód konieczne jest złożenie pozwu do właściwego sądu okręgowego. Pozew winien zawierać elementy, które określają w szczególności miejsce i datę, sąd, rodzaj wnoszonego pisma, imię (imiona) i nazwisko, jak też adres stron, czyli powoda i pozwanego (ewentualnie ich pełnomocników), osnowę wniosku (rozwód z orzeczeniem o winie albo bez orzekania o winie) i następnie jego uzasadnienie, wskazanie dowodów na poparcie powołanych we wniosku okoliczności (np. dowód ze świadków, dowód z przesłuchania stron itd.) oraz podpis strony (ewentualnie pełnomocnika), a ponadto też w zależności od okoliczności składa się również wniosek o ograniczenie władzy rodzicielskiej i sprawowanie opieki nad dziećmi przez powoda, z miejscem wskazania na pobyt dzieci u powoda, wniosek o alimenty, wniosek o podział majątku lub rozstrzygnięcie sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania, wniosek o eksmisję drugiego małżonka. Do pozwu należy załączyć odpis zupełny aktu małżeństwa stron, odpisy skrócone aktów urodzenia dzieci stron, zaświadczenia stron o dochodach, odpis pozwu (załącza się go z uwagi na konieczność jego doręczenia uczestniczącym w sprawie stronom, w tym przypadku współmałżonkowi, co czyni zadość zasadzie jawności, wyrażonej w art. 9 ustawy Kodeks postępowania cywilnego, zgodnie, z którą to zasadą, strony i uczestnicy postępowania mają prawo przeglądać akta sprawy i otrzymywać odpisy lub wyciągi z tych akt). Pozew o rozwód można napisać samodzielnie jako, iż nie ma w tym przypadku przymusu adwokackiego lub radcowskiego. Przy sporządzaniu natomiast uzasadnienia pozwu o rozwód należy pamiętać, że uzasadnienie to nie może być sformułowane zbyt ogólne. Winno ono bowiem zawierać wskazanie okoliczności faktycznych rozkładu pożycia małżeńskiego, co jest konieczne z uwagi na to, aby sąd mógł ocenić zasadność zgłoszonego żądania strony. W uzasadnieniu zatem pozwu o rozwód należy wskazać konkretnie na te okoliczności, fakty, które stanowiły główną przyczynę rozkładu pożycia małżeńskiego, a w szczególności, że zostały zerwane między małżonkami więzi duchowe, fizyczne i gospodarcze, i że wywołane zostało to w danych warunkach, określonym zachowaniem, czynami czy postępowaniem. Tam zaś w uzasadnieniu, gdzie wskazujemy na okoliczności, zdarzenia, wydarzenia, uzasadniające poszczególne twierdzenia, tam też należy powołać dowody na ich poparcie. Ponadto w uzasadnieniu pozwu należy również podać dane dotyczące liczby i wieku wspólnych, małoletnich dzieci, jak też informacje o stosunkach majątkowych i zarobkowych. W przypadku natomiast, gdy wniesiony do sądu pozew zawiera braki formalne, wówczas to strona zostanie wezwana do ich uzupełnienia. Jeżeli po wezwaniu braki nie zostaną uzupełnione we wskazanym terminie, to pozew zostanie zwrócony i nie wywoła żadnych skutków prawnych. Dlatego też, wnosząc pozew do sądu lepiej od razu zawrzeć w nim uzasadnienie, gdyż nie wydłuża to niepotrzebnie czasu oczekiwania na dalszy tok postępowania w sprawie. Należy przy tym również wyjaśnić, iż powołanie okoliczności uzasadniających żądanie rozwodu ma znaczenie dla prowadzonego postępowania dowodowego przed sądem, którego to naczelnym celem jest ustalenie wszystkich tych okoliczności, które dotyczą rozkładu pożycia małżeńskiego, jak również i tych, które dotyczą dzieci stron i ich sytuacji, a w razie uznania powództwa również przyczyn, skłaniających do tego stronę pozwaną, jak stanowi art. 441 Kodeksu postępowania cywilnego. Przy czym, sąd może w postępowaniu dopuścić też taki dowód, który nie był powołany przez strony, ale tylko wtedy, gdy zachodzą przesłanki dopuszczenia dowodu, określone w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, i gdy fakty, które strona przytacza mają istotne znaczenie dla sprawy i są one sporne (nie dopuszcza się z kolei wyłącznie takich dowodów, które nie były powoływane przez strony dla udowodnienia faktów, których też żadna ze stron nie przytaczała), jak postanowił Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 1 września 1948 r., sygn. akt To.C. 184/48, OSN 1949/2-3/38. Dodać też należy, iż na podstawie przepisów ustawy, tylko wtedy, gdy pozwany uznaje w całości żądanie pozwu, a małżonkowie nie mają wspólnych małoletnich dzieci, sąd może ograniczyć postępowanie dowodowe do przesłuchania stron. Pozew o rozwód należy wnieść do właściwego sądu, a przy dokonaniu tej czynności trzeba jeszcze pamiętać, że za niego pobierany jest wpis tymczasowy w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1966 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz.U. z 1996 r. nr 154, poz. 753 ze zm.). W myśl więc przepisów powołanego rozporządzenia, od pozwu w sprawie o rozwód, wpis tymczasowy pobiera się w granicach od 30 do 600 złotych. Jeśli natomiast osoba wnosząca pozew ma trudną sytuację materialną i nie jest w stanie ponosić kosztów sądowych bez uszczerbku dla utrzymania siebie i swojej rodziny, wówczas może zostać przez sąd zwolniona z obowiązku wniesienia opłaty. Osoba taka musi jednak złożyć do sądu wniosek z oświadczeniem dotyczącym konkretnych danych o stanie rodziny, majątku i o osiąganych dochodach. Wszystkie koszty rozwodu trudno w tym momencie rzeczywiście oszacować, bowiem zależy to m.in. od powziętych przez strony w sprawie kroków i ostatecznego rozstrzygnięcia sądu w wyroku rozwodowym. Natomiast w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 1978 r., sygn. akt III CZP 30/77, OSNCP 1978/3/39, czytamy, że „1. Rozstrzygnięcie przez sąd w wyroku rozwodowym o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków (art. 58 § 2, zdanie pierwsze k.r.o.) nie podlega odrębnej opłacie sądowej. Jednakże w wypadu zaskarżenia wyroku rozwodowego tylko w tej części należy pobrać, stosując w drodze analogii przepisy § 19 w związku z § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 czerwca 1967 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz.U. z 1973 r. Nr 21, poz. 127) [rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 1966 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz.U. z 1996 r. nr 154, poz. 753 ze zm.)], wpis określony w tych przepisach. 2. Wnioski przewidziane w art. 58 § 2, zdanie drugie i trzecie, oraz w § 3 k.r.o. podlegają odrębnemu wpisowi, poza wpisem od powództwa o rozwód. O pobraniu takiego odrębnego wpisu sąd orzeka w wyroku rozwodowym, stosując odpowiednio najbardziej adekwatne do żądania wniosku przepisy cytowanego rozporządzenia zarówno w wypadku uwzględnienia, jak i oddalenia wniosku. W takiej samej wysokości pobiera się odrębny wpis w razie zaskarżenia wyżej wymienionych wniosków. 3. Nie pobiera się odrębnego wpisu w wypadku pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o podział majątku wspólnego z tej przyczyny, że przeprowadzenie podziału spowodowałoby nadmierną zwłokę w postępowaniu. (...) Inne rozstrzygnięcia przewidziane w art. 58 § 2 i § 3 Kro jako uzależnione od wniosku jednej lub obu stron nie są objęte wpisem od sprawy o rozwód, podlegają więc odrębnym wpisom właściwym według ich natury prawnej, mianowicie wpisom określonym w (...) rozporządzeniu, gdy chodzi o żądanie eksmisji, bądź wpisowi określonemu w § 26 rozporządzenia, gdy chodzi o pozostałe żądania. Wprawdzie w myśl art. 16 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata, zasady tej nie można odnieść do wniosków przewidzianych w art. 58 § 2 i § 3 Kro ze względu na daleko idące odmienności tych wniosków w porównaniu z wszelkimi innymi żądaniami zgłaszanymi w pismach, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych. Wspomniane więc wnioski mogą być zgłaszane nie tylko w pozwie, lecz w toku całego postępowania, i to zarówno przez powoda, jak i pozwanego. Ponadto, co ważniejsze, wnioski te mają charakter warunkowy w tym sensie, że podlegają rozpoznaniu i ewentualnie uwzględnieniu tylko w razie uwzględnienia powództwa, upadają natomiast automatycznie w wypadku oddalenia powództwa o rozwód. Pobieranie więc opłaty od wniosku, co do którego nie jest pewne, czy będzie rozpoznany, nie znajduje uzasadnienia w racjach, leżących u podstaw art. 16 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych. Uwzględniając potrzeby wynikające ze znowelizowanego art. 58 Kro, uzasadnione jest stosowanie w drodze analogii z przepisem § 9 ust. 2 rozporządzenia praktyki, według której w razie rozstrzygnięcia w wyroku rozwodowym o jednym z wniosków, przewidzianych w art. 58 § 2 i § 3 Kro sąd w tym wyroku orzeka o pobraniu stosownego wpisu od takiego rozstrzygnięcia. Praktyka ta nie tylko uwzględnia odrębności takich rozstrzygnięć, lecz także sprzyja sprawnemu wdrożeniu unormowań zawartych w znowelizowanym art. 58 Kro. O pobraniu stosownego wpisu orzeka sąd w wyroku rozwodowym w razie rozstrzygnięcia wniosku co do istoty (merytorycznie), tj. zarówno przez uwzględnienie, jak i przez oddalenie wniosku (np. w przedmiocie orzeczenia eksmisji). Te same reguły co do wysokości wpisu obowiązują w razie zaskarżenia wyroku rozwodowego tylko w części rozstrzygającej o wniosku. Natomiast w razie zaskarżenia całego wyroku należy pobrać jeden wpis określony w treści wyroku od powództwa o rozwód. Nie należy natomiast orzekać o wpisie od wniosku o podział majątku wspólnego w wypadku pozostawienia go bez rozpoznania z tej przyczyny, że przeprowadzenie podziału spowodowałoby nadmierną zwłokę postępowania, wtedy bowiem nie ma rozstrzygnięcia co do istoty sprawy.”. Natomiast w orzeczeniu Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 1996 r., sygn. akt I ACz 812/96), czytamy, że w sprawie o rozwód strona powodowa zwraca całe koszty procesu stronie pozwanej wówczas, gdy żadne z jej żądań tak co do rozwodu, jak i co do winy nie zostało przez sąd uwzględnione. Z kolei strona pozwana ponosi koszty procesu wtedy, gdy żądania strony powodowej tak co do rozwodu, jak i co do winy zostały w całości przez sąd uwzględnione. Dodać należy, że rozstrzygnięcie o kosztach w sprawie o rozwód w przypadku orzeczenia winy najczęściej obciąża stronę uznaną za wyłącznie winną rozkładu pożycia, gdyż co do zasady przegrywa ona cały proces. Na podstawie z kolei art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2002, nr 9, poz. 88 ze zm.), poza wypadkami przewidzianymi w art. 36 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od powództwa o rozwód w razie pojednania się stron w pierwszej instancji. W razie zaś pojednania się stron w toku postępowania przed ukończeniem postępowania apelacyjnego zwraca się połowę wpisu uiszczonego od apelacji. Dodać jeszcze należy, że niedopuszczalne jest jednak powództwo wzajemne o rozwód lub o separację, a w czasie trwania procesu o rozwód lub o separację nie może być w ogóle wszczęta odrębna sprawa o rozwód albo o separację. Przy czym, jak stanowią przepisy, strona pozwana w sprawie o rozwód może również żądać rozwodu albo separacji. Z innymi poradami na temat rozwodu można się zapoznać na Poradzie wpisując hasło: „rozwód” lub „rozwód bez orzekania o winie”. Z wzorami pozwów o rozwód można się zapoznać na Poradzie w „Dziale głównym” w rubryce „Wzory pism” (tam: „Prawo rodzinne”). Do wzorów pism można również dotrzeć, korzystając na Poradzie z rubryki „Wzory pism w sieci”.

hmmm, poszukaj dobrze na spokojnie...musi cos takiego byc

Dzien dobry mammutko jestem z Toba bez wzgledu na wszystko! Brawa za odwage dla ciebie....

Dobrej nocki wszystkim:) mammutku a Ty wyplacz dzisiaj wszystkie smutki, dziabnij se kielicha a jutro walczymy znowu kochana! Bedzie dobrze glowka do gory! Jestesmy duchem z toba!:D

mammutku ja w Szkocji:) Tu sa naprawde swietne warunki do wychowywania dzieci dla samotnych mam i do mieszkania-mnostwo kasy panstwo daje w takich sytuacjach...

Mammutko zapraszam do mnie:) do Szkocji:)

Nie lituj sie nad skurczysynem bo i tak tego nie doceni...

mammutku wiem co przezywasz-moze nie doslownie bo to nie moj maz a ojciec, zachowywal sie codziennie tak samo, czesto nawet jak byl trzezwy...niszczyl zycie mnie i mamie i mam przez to teraz psyche zrysana...wiem jakie to cholernie przykre kiedy musisz uciekac z wlasnego domu, wiem jak to jest kiedy sie boisz, znam to uczucie niepewnosci, kiedy nie wiesz co za chwile sie wydarzy... Dlatego nigdy nie pozwole sobie zeby to facet mial nademna wladze, nie pozwole sobie na brak szacunku, dlatego koncze moj zwiazek bo pewnie skonczyl by sie podobnie...Kobieta musi byc silna-nie mozemy sobie dac wejsc na glowe-nie daj sie Mammutku-nie zalamuj, nie warto plakac przez takich gnoi! Jestes fantastyczna osoba, damy rade, nie tkwij w toksycznym zwiazku bo cale zycie bedziesz nieszczesliwa, nie lituj sie nad facetem, moja mama to zrobila i nigdy nie byla i juz nie bedzie szczesliwa... zaslugujesz na szczescie i wierze ze ono cie znajdzie! Buziak :*

hallo....:(

Arminkaa a bylas na glodowce kiedys?

Ach u mnie nie bardzo, jak pewnie przeczytalas:( Cholerne samce!:(:(:( Musze sie do kupy pozbierac i pokazac na co mnie stac....tylko jak?!

Ja juz postanowilam-od jutra glodowka!

Hey Arminkaa :D Co slychac??

niestety ale odchudzanie wymaga czasu, jak sie jadlo tyle czasu ro dwa razy tyle potrzeba zeby sie tego pozbyc. Czasu i pokory duzej....:( ja jestem bardzo niecierpliwa...nie umiem wytrzymac dlugo na diecie bo chcialabym od razu efekty widziec-jak nie widze to znow pocieszam sie jedzeniem i kolo sie zamyka!

Ja wpadlam w bledne kolo...byle problem, byle niepowodzenie i szukam pocieszenia w jedzeniu...wyjde na miasto-na zakupy, wracam zdolowana, rozklejam sie w domu bo w nic sie nie mieszcze i zajadam zajadam...potem mam jeszcze wiekszego dola ze znow sie nazarlam, i od nowa jem zeby choc na chwile sie pocieszyc-nie potrafie przestac:(

cholera czuje sie okropnie-najedzona jak swinka :/ tez sie zastanawiam nad jakimis tabletami...czytalam o Lida i Meizitangu...skuteczne ale te skutki uboczne... nie wiadomo tez z jakiej str zamowic zeby to nie byla jakas podroba...wiecie moze cos wiecej o tym?