Myriam

Cześć Rosa i wszyscy! W piątek poszłam jednak do lekarza, bo przez 10 dni, kiedy nie brałam seroxatu, zaczęłam mieć zawroty głowy i gorsze samopoczucie, zwłaszcza w autobusie (mam paranoję z tymi autobusami, wszystko podjeżdza mi do gardła, nawet jeśli jestem na czczo!). Lekarz , do którego trafiłam okazał się bardziej wyrozumiały od mojego, powiedział, że nerwicę leczy się rok, 2, a nawet 3, więc nie powinnam już odstawiać pigułek - co z kolei sugerował mój. A nawet jeśli chciałabym spróbować je odstawić, to powoli, zmniejszając dawkę, a nie rach ciach. Jednym słowem mam 2 nowe opakowania seroxatu i od razu się uspokoiłam. Pozdrówka!!!

Cześć Gofi, facet też może mieć nerwicę. Pamietam taki program u Ewy drzygi, gdzie bylo kilku, takie czasy, wszsyscy jestesmy znerwicowani niezależnie od płci. Yack 35 - ja też biorę seroxat, ale od kilku dni bo mi się skończył i z drżeniem sercas czekam czy cholerne objawy powrócą.... Pozdrawiam wszystkich!

Rosa dzięki. Zobaczymy, ja dopiero od 3 dni nie biorę. Też mi raźniej, że nie jestem sama, aczkolwiek wszystkim nam życzę zdrowia.

MAsz nerwicę. wejdź na nasz topik pt. \"Moja nerwica\". Będzie dobrze

Cześć Rosa i inne nerwicówki!! MAm pytanie, czy seroxat tudzież inne leki na nerwice odstawia się powoli, czy z dnia na dzień? Bo właśnie moja koleżanka, która kiedyś brała seroxat powiedziała, że ależy go odstawiać systematycznie, a tymaczasem mój psychiatra byłby najszczęśliwszy, gdybym przestała brać nagle, po 8 miesiącach leczenia. Jestem w rozterce, ponieważ znowu skończyło mi się opakowanie leku, a boję się, że on pomyśli iż jestem uzależniona. Co zrobiłybyście na moim miejscu? Całuski

Cześć Laxi i pozostałe nerwicówki, piszę pierwszy raz do Was. Od 8 m-cy leczę się na silną nerwicę z lękami napadowymi. Biorę Seroxat. Jak myslicie, dlugo trwa leczenie? jak miesiac temu odstawilam go na 2 tygodnie, to moje ataki paniki powrocily (głownie panika w autobusie). Podobnie jak Ty sama w końcu poszłam do psychiatry, po takim ataku (w domu na szczescie), ze wzywalismy pogotowie, myślałam, że umrę. Nie mialam sily wstać z łóżka, potworne zawroty głowy, i uczucie, ze zaraz zwymiotuję. Jak biorę leki jest ok, ale czy ja przypadkiem się od nich nie uzaleznię??? Pozdrawiam Was gorąco! Proszę, odpiszcie

JA tez boje sie sesji, zobaczymy jak to bedzie. Na razie, po raz pierwszy zapomniałam tabletki, cholera!

Cześć Rosa i inne nerwicówki, jak się czujecie? Coś zamiera nasz topik!!

sesesesesertka - każda z nas próbuje z tym walczyć, uwierz, czasami jednak pomoc lekarza jest niezbędna. Obyś nie musiała nigdy tego leczyć! Poza tym co innego zdiagnozowana nerwica, jej nie można lekceważyć!

czesc Rosa, ja zaczynam panikować, bo mam tabletki na 10 dni - seroxat i lekarz pewnie poleci mi je juz odstawic po 8 m-cach stosowania, ale miesiac temu kiedy odstawilam (bo mi sie skonczyly), to po kilku dniach wrocily zawroty glowy i panika w autobusie. Kurcze, moze sie jakos psychicznie uzaleznilam?? Przydaloby sie placebo...

Musze najpierw poczytac co tu powypisywałyście, bo pierwszy raz tu zajrzałam

Aneta, i tu Cię dopadłam!! Jak widzisz, cały dzien siedzę przy kompie... Zaraz idę po czorta. Buziaczki dziewczyny, jestem nowa na tym topie, juz z \"maluchem\" (3-letnim), ale wiem jak to bylo, bo i ja nie moglam sie doczekac. Trzymam kciuki za wszystkie przyszłe Mamy!

Zaraz napiszę e-maila. Dzieki

No i nawzajem oczywiście! Też zapraszam serdecznei! Bywacie tu czasem? Cieszę się, że w tylu kwestiach się zgadzamy, nie jest łatwo poznać kogoś takiego. Wiesz, musze się nauczyć GG (nie śmiej się, jestem dinozaurem jesli chodzi o komputery!!!), to będziemy mogły sobie pogadac bez strachu, ze ktos zniszczy ten topik. A tak w razie czego - nie zmieniaj swojego nicka, to na pewno odnajdziemy sie w Kafeterii w \"ciązy i wychowaniu\", ok? Wracajac do GG - lada dzien wpadnie do mnie kolezanka i mnie oswieci jak z tego korzystac i w ogole jak to uruchomic...

Szkoda, że tak daleko!! Ale od czego internet?! Co do przyszłego zawodu - raz, że lubię dzieci, a dwa, że chcę mieć czas na wychowywanie własnego. Kiedyś pracowałam w takiej dużej firmie i wracałam do domu po nocy!! Mnóstwo moich koleżanek tak pracuje, w ogole nie mają czasu na życie osobiste, mówie Ci - dramat! Jeden wielki stres i przemęczenie, nic z życia. Lepiej mieć mniej kasy, ale więcej czasu dla siebie i rodziny. Zauważyłam, że jestem odosobniona w tym temacie, ale myślę, że do takiego podejścia trzeba dojrzeć. Ja kiedyś też byłam strasznie dumna, że jestem dorosła, że pracuję..., no i siedziałam w biurze od świtu do nocy, a przecież nie na tym to polega. po kilku latach nabawiłam się nerwicy i za namową męża zrezygnowałam, po drodze dziecko, a dalej już wiesz.